Τη διαμόρφωση «ενός κοινού σχεδίου σωτηρίας του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας», προκειμένου να αποτραπεί «το ενδεχόμενο μιας άναρχης, χωρίς αρχές και κανόνες, αναδιάρθρωση», προτείνει ως προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση και το μνημόνιο ο Α. Καρακούσης στο χτεσινό σχόλιό του στο «Βήμα». Το πρώτο εύλογο ερώτημα βέβαια είναι: Καλά, το σχέδιο σωτηρίας που εφαρμόζεται από την αρχή της κρίσης υπέρ τίνος είναι; Τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών δεν είναι υπέρ του ιδιωτικού τομέα; Τα δεκάδες δισεκατομμύρια που έχουν δοθεί για κίνητρα προς επιχειρήσεις, για «σχέδια στήριξης της απασχόλησης», για ΤΕΜΠΜΕ, για ΣΔΙΤ, κ.ο.κ., όλα αυτά δεν ήταν υπέρ της διάσωσης του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή υπέρ στήριξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και της διασφάλισης της κερδοφορίας τους; Κι ακόμα: Το πρόγραμμα του μνημονίου που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση, που ο ίδιος και η εφημερίδα του το έχουν χαρακτηρίσει μονόδρομο, δεν κινείται στην ίδια κατεύθυνση; Δεν αποσκοπούν στη σωτηρία της πλουτοκρατίας και του αστικού πολιτικού συστήματος; Αυτό, λοιπόν, που στην πραγματικότητα επιδιώκει ο αρθρογράφος και τα αφεντικά του είναι αφενός να δοθούν περισσότερα κρατικά πακέτα για τη στήριξη του κεφαλαίου και ταυτόχρονα να καλλιεργηθούν ψευδαισθήσεις ότι τάχα μέσα από ένα νέο «κοινό σχέδιο» μπορούν να επιβιώσουν περισσότεροι από τη λεγόμενη «μεσαία τάξη». Σε κάθε περίπτωση πάντως, το σίγουρο είναι ότι θέλουν να βουλιάξουν πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανέχεια τον εργαζόμενο λαό.

«Συγκεκριμένες προτάσεις» ζητά από τον Αντ. Σαμαρά η «Καθημερινή». Οι εγχώριοι και ξένοι οικονομικοί παράγοντες περιμένουν από τον πρόεδρο της ΝΔ «να δώσει απολύτως συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς θα καταφέρει, όπως λέει, να ξαναβγεί στις αγορές η Ελλάδα για να δανεισθεί το 2011», γράφει χαρακτηριστικά στο χτεσινό κύριο άρθρο της. Ανοιχτές πόρτες παραβιάζει η συντηρητική εφημερίδα. Μόνο για έλλειψη προτάσεων δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Αντ. Σαμαράς. Αρκεί να σημειωθεί ότι πολλές από τις προτάσεις που παρουσίασε προχτές στη Γουόλ Στριτ o Γ. Παπανδρέου για να προσελκύσει «επενδύσεις», ήταν προτάσεις που πρώτος είχε καταθέσει ο πρόεδρος της ΝΔ. Η πρόταση, για παράδειγμα, αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, που πρώτος ανέφερε ότι ανέρχεται στα 300 δισ. ευρώ, την παρουσίασε ο Αντ. Σαμαράς στις 7 του Ιούλη στο Ζάππειο, και μάλιστα ως «ισχυρό χαρτί» της δήθεν «εναλλακτικής πρότασής» του που θα οδηγήσει στην ταχύτερη απαλλαγή από το μνημόνιο. Επίσης, η ψήφιση νέου επενδυτικού νόμου, η υπαγωγή των μεγάλων επενδύσεων απευθείας στο γραφείο του πρωθυπουργού, η μείωση των φορολογικών συντελεστών στα επίπεδα των γειτονικών χωρών, ήταν ορισμένες από τις προτάσεις που πρώτος λάνσαρε ο Αντ. Σαμαράς, ανοίγοντας το δρόμο και συμβάλλοντας στην καλλιέργεια κλίματος συναίνεσης στα λαϊκά στρώματα στη στρατηγική της πλουτοκρατίας, που εμφανίζει ως μονόδρομο για την έξοδο από την κρίση και το μνημόνιο...