Τους τελευταίους μήνες, η ιδιωτική τηλεόραση, εκτός από τις "μικρούτσισκες" αθλιότητες και τα "χαρδαβέλεια" ανθρωποκυνηγητά, απέκτησε εκείνο το είδος εκπομπών, που μέχρι τώρα δεν είχαν προστεθεί στο πρόγραμμά της. Απέκτησε εκπομπή - πορνείο, όπου, εν είδει δικαστηρίου, συνευρίσκονται άτομα εμφανώς χρήζοντα ιατρικής φροντίδας, τα οποία υπό την καθοδήγηση της κυρίας"προέδρου" καταθέτουν τα ροζ ψυχοσωματικά τους σύνδρομα σε δημόσια τηλεθέαση. Χτες, αυτή η κυρία "πρόεδρος", που συνιστά τη διοικούσα αρχή του τηλεπορνείου, εθεάθη σε άλλο ιδιωτικό κανάλι, όπου υπό τα χειροκροτήματα (!) των παρευρισκομένων, παρέδιδε μαθήματα δημοσιογραφίας (!), εξωτερικής πολιτικής (!) και μητρότητας!

Τη βδομάδα που διανύουμε, δυο εκλεκτά στελέχη του εκδοτικού κόσμου, οι κ.κ. Ψυχάρης και Ρίζος, ανταλλάσσουν επιστολές υπό τη δημόσια θέα. Σε αυτές τις επιστολές αλληλοκατηγορούνται, ο ένας ως πρακτορίσκος των επιχειρηματικών συμφερόντων του Κόκκαλη και ο άλλος ως πρακτορίσκος των συμφερόντων του Κοπελούζου και όλοι τους μαζί ως συμμετέχοντες στο σκάνδαλο του φυσικού αερίου. Την ίδια ώρα, οι εν λόγω επιχειρηματίες συσκέπτονται υπό την κ. Β. Παπανδρέου για το πώς θα "μπουκάρουν" στα Βαλκάνια και συμμετέχουν στις συσκέψεις του Θ. Πάγκαλου με ξένους ομολόγους του. Οταν ζητούνται εξηγήσεις, για το τελευταίο, από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, εκείνος απαντά: "Είναι μια πρακτική, η οποία πρέπει να ακολουθείται"!

Χτες συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την κατάλυση της δημοκρατίας στη χώρα μας. Τηλεοπτικός σταθμός, που επί μακρόν διαφημίζει το "αφιέρωμά του" στη "μαύρη επέτειο", επέλεξε "για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί", να προβάλει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεών του, τη φωνή της Δέσποινας, της συμβίας του δικτάτορα, η οποία υπογράμμισε το κεντρικό ...δίδαγμα: "Ο Παπαδόπουλος, όχι μόνο δε χαρτόπαιζε, αλλά ούτε πόσα χαρτιά έχει η τράπουλα δεν ήξερε"...

Μέσα σε όλα αυτά, το πανελλήνιο ζει στους ρυθμούς των "τιμών", στη μνήμη του Α. Παπανδρέου... Γίνεται συμμέτοχο σε έναν αδυσώπητο "σκυλοκαβγά" μεταξύ συγγενών και "φίλων", βιβλιογράφων και διαθηκογράφων. Μπροστά στα μάτια του, πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, πολιτικές "ύαινες", πολιτικοί τυμβωρύχοι, πολιτικοί της "μπίζνας", καταθέτουν τη "χηρεία" τους και την "ορφάνια" τους από τη σοβαρότητα, από την αξιοπρέπεια, από την ανθρωπιά. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά και απειλούν, ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα!

***

Ναι, κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν, όταν η δικτατορία προσπερνιέται μέσα από "ρεπορτάζ", για το αν οι συνταγματάρχες ήξεραν ...κολτσίνα. Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν, όταν εμπεδώνεται στον "λαουτζίκο" η άποψη πως οι μεγαλοκεφαλαιούχοι και οι μεγαλοεκδότες, όχι μόνο πρωταγωνιστούν σε σκάνδαλα και οικονομικά αλισβερίσια, αλλά έχουν και πολιτική κάλυψη που τους επιτρέπει να ομολογούν τις ανομίες τους και να παραμένουν στο απυρόβλητο. Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν, όταν η πολιτική "θάβεται", άλλοτε στα συμβολαιογραφεία, άλλοτε στα "Ωνάσεια", άλλοτε στις "ροζ" βίλες, άλλοτε στους "κληρονομικώ δικαιώματι" αλληλοσφαγιαζόμενους επιβήτορες του ελληνικού λαού. Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν, όταν επιδιώκεται να κατοχυρωθεί σαν "δικαίωμα" των κάθε λογής προαγωγών της ξεφτίλας, να λανσάρονται σαν "εκπρόσωποι" της κοινής γνώμης (!) και "τιμητές" των πάντων!

***

Εχουν μετατρέψει την ίδια τους την παρηκμασμένη φύση, σε ένα ακόμα εργαλείο, σε ένα ακόμα όπλο κατά του λαού. Με άλλα λόγια, πουλούν σε ανεξάντλητες δόσεις τη σαπίλα τους, τη διοχετεύουν με κάθε μέσο και ευκαιρία, ώστε να επιτύχουν να προκαλέσουν "εγκεφαλικό σκορβούτο" στην κοινωνία. Θέλουν με τα "σκουπίδια" τους να αλώσουν, να δηλητηριάσουν, να ατροφήσουν, να απονευρώσουν το σύστημα αξιών μιας ολόκληρης κοινωνίας. Να την αποχαυνώσουν και να την κάνουν υποχείριό τους. Και έχουν επιλέξει ως τακτική τη θρασύτατη νομιμοποίηση και διάδοση της ευτέλειας και της σαπίλας τους ως καθημερινό έδεσμα του πολίτη.

Δεν είναι, λοιπόν, τρελοί. Ούτε "αυτοί", ούτε "εμείς". Ισα - ίσα. Οι πρώτοι κάνουν τη δουλιά τους. Και η δουλιά τους είναι να μετατρέψουν την ξεφτίλα τους σε "έμβλημα του μεγαλείου και της δύναμής τους". Οι άλλοι, "εμείς", έχουμε κάθε λόγο να αηδιάζουμε με τον "κόσμο" τους. Και, κυρίως, το λογικότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να θέλουμε και να προετοιμαζόμαστε για να τους ανατρέψουμε. Αφού μόνο έτσι θα επέλθει η κάθαρση από τους "κόπρους του Αυγείου".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν, όταν η πολιτική "θάβεται", άλλοτε στα συμβολαιογραφία, άλλοτε στα "Ωνάσεια", άλλοτε στις "ροζ" βίλες, άλλοτε στους "κληρονομικώ δικαιώματι" αλληλοσφαγιαζόμενους εξουσιαστές του ελληνικού λαού

- Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την εργατική Πρωτομαγιά. Γιατί στις σημερινές συνθήκες είναι σημαντικό οι εργαζόμενοι να συμμετάσχουν μαζικά στη συγκέντρωση που διοργανώνουν σωματεία, ομοσπονδίες και συνδικαλιστές στην πλατεία Συντάγματος;

- Το περιεχόμενο της Πρωτομαγιάς είναι αγωνιστικό, ταξικό, ενωτικό και διεκδικητικό, ενάντια στην οικονομική ολιγαρχία και τις πολιτικές δυνάμεις που την υπηρετούν. Αυτό το περιεχόμενο έδωσαν οι αγώνες της εργατικής τάξης όλου του κόσμου για την κατάκτηση δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών. Σήμερα τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, επιβάλλουν στο συνδικαλιστικό κίνημα τη συνέχιση της ταξικής πορείας του για τη λύση των προβλημάτων. Στη συντονισμένη επίθεση κατά των κεκτημένων μας, δύο δρόμοι υπάρχουν. Ο δρόμος της αντίστασης, του αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Δρόμο που ακολουθούν τα συνδικάτα της Αθήνας και ομοσπονδίες, καλώντας τους εργαζόμενους να πάρουν μαζικά μέρος στη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος. Ο άλλος δρόμος είναι της υποταγής, της ενσωμάτωσης και παράδοσης των κατακτήσεων που ακολουθούν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ. Καταγγέλλουμε τη λογική των πλειοψηφιών αυτών, που προσπαθεί να μετατρέψει το εργατικό κίνημα σε μακρύ χέρι των βιομηχάνων. Αυτή τη λογική την απορρίπτει και η εργατική τάξη και θα δώσει αγωνιστική απάντηση με τη μαζική της συμμετοχή στο Σύνταγμα, για μια ταξική Πρωτομαγιά.

- Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά εξορμήσεων σε χώρους δουλιάς. Τι εικόνα έχετε σχηματίσει, υπάρχει ανταπόκριση από τους εργαζόμενους;

- Στο χρόνο που πέρασε οι εργαζόμενοι βρέθηκαν αντιμέτωποι μ' αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, με το αποκρουστικό της πρόσωπο, με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς που έστρεψε το κράτος ενάντια στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους. Βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους. Βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια "βιομηχανία" νόμων που αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις. Οπως ο νόμος για την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ, ο νόμος για την επιδότηση των εργοδοτών, το ΠΔ για τη δέσμευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό κλπ. Είδαν την απουσία απ' τους αγώνες των πλειοψηφιών των διοικήσεων των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Είναι επόμενο η πρόταση για ταξική, ενωτική, αγωνιστική Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα να βρίσκει την αποδοχή των εργαζομένων, που πολλές φορές εκφράζουν και τον ενθουσιασμό τους για τη συνέχιση της ταξικής πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος.

- Και μετά την Πρωτομαγιά; Τι απαιτείται κατά τη γνώμη σας να γίνει από κει και πέρα;

- Εμείς πιστεύουμε ότι η Πρωτομαγιά πρέπει να είναι η αρχή, να στείλει μηνύματα σε κυβέρνηση, ΣΕΒ, Ευρωπαϊκή Ενωση και πολυεθνικές, ότι η εργατική τάξη θα υπερασπίσει τις κατακτήσεις της, θα συντρίψει τα αντεργατικά τους σχέδια, θα παλέψει για τη λύση των προβλημάτων της, για μια καλύτερη ζωή. Η Εργατική Πρωτομαγιά ας αποτελέσει το ξεκίνημα για όλους τους εργαζόμενους της χώρας, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, να μετατρέψουν τους χώρους δουλιάς σε κάστρα αντίστασης και πάλης και να οικοδομήσουν το δικό τους αγωνιστικό μέτωπο, για να μην περάσει η αντεργατική καταιγίδα του "μαύρου" μετώπου κυβέρνησης και βιομηχάνων.

Β. Ν.