Μια μικρή κόκκινη πολιτεία. Γεμάτη κόσμο και ζωντάνια, νεανικό ενθουσιασμό και προοπτική, στήθηκε από την Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ στη Γεωπονική Σχολή, την περασμένη Παρασκευή και Σάββατο, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα στην προφεστιβαλική δραστηριότητα της ΚΝΕ μπροστά στο 32ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Οπου και αν γύριζε το βλέμμα, έβλεπε πρόσωπα φοιτητών, σπουδαστών, νέων ανθρώπων, που ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα της Οργάνωσης. Ανάμεσα στα δέντρα, καθισμένοι στο χορτάρι, βολτάροντας ανάμεσα στα ταμπλό. Κουβεντιάζοντας για τα πανεπιστήμια, για τις γενικές συνελεύσεις. Για τη ζωή και τα όνειρά τους, για τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Για όλα εκείνα που είναι νούμερο ένα θέμα συζήτησης όλη αυτή την περίοδο.

Προβληματίστηκαν, διασκέδασαν, άκουσαν, μίλησαν, χειροκρότησαν, φώναξαν. Συμμετείχαν, με όλη τη σημασία της λέξης.

Ο χώρος μόνιμα γεμάτος. Στις παρτίδες σκάκι, με μπουλούκι μαζεμένο να παρακολουθεί, με ένα παιχνίδι πινγκ - πονγκ πάντα σε εξέλιξη και δέκα φοιτητικές ομάδες να συμμετέχουν στο τουρνουά μπάσκετ!

Στην έκθεση βιβλίου κόσμος πήγαινε και ξαναπήγαινε, σταματούσε, χάζευε, το σκεφτόταν, έφευγε με μια αγκαλιά βιβλία. ΄Η και διάβαζε επί τόπου, για να πάρει μια γεύση, μια ιδέα και να παρασυρθεί ώρες διαβάζοντας.

Μπροστά η έκθεση φωτογραφίας. Με εικόνες τραβηγμένες από κάμερες φοιτητών. Και δίπλα φωτογραφίες από στιγμές του φοιτητικού και σπουδαστικού αγώνα: Την ώρα που φτιάχνεται το πανό, στην πορεία, στην καθιστική διαμαρτυρία, στις σχολές, στις συνελεύσεις... Οχι μόνο των τελευταίων εβδομάδων, άλλωστε ο αγώνας δεν άρχισε τώρα... Και παραδίπλα σκίτσα. Φτιαγμένα από φοιτητές, με το μεράκι και τη δημιουργικότητά τους, για τους αγώνες, για το σχολείο και το πανεπιστήμιο - επιχείρηση, για την ΕΕ... Ποιήματα γραμμένα σε παπύρους στόλιζαν το διπλανό ταμπλό. Για τις πιο όμορφες μέρες μας, που ακόμα δεν τις έχουμε ζήσει...

Η προβολή δύο κουβανέζικων βίντεο κλιπ («Πες όχι» και «Βεβαρημένο Ποινικό Μητρώο») για τον ιμπεριαλισμό ενθουσίασε τους φοιτητές, που έκαναν ουρά για να τα προμηθευτούν. Ο κινηματογράφος γέμισε και στις προβολές των ταινιών «Μοντέρνοι καιροί», «Το αλάτι της γης», «Μάθε παιδί μου γράμματα», «Full metal jacket», αλλά και στο αφιέρωμα στην Οχτωβριανή Επανάσταση.

Μαθαίνουμε την αλήθεια. Αυτό το κεντρικό σύνθημα εκφράστηκε μέσα από τα ταμπλό, τα τραπεζάκια, τις συζητήσεις. Μαθαίνουμε την αλήθεια για τα ναρκωτικά, μέσα και από επιτραπέζιο παιχνίδι. Για τις αντιδραστικές εξελίξεις στην εκπαίδευση. Μέσα και από τη συζήτηση με τον Θ. Πάνο, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέα Σπουδάζουσας Αθήνας και τον Κ. Σμπόνια, μέλος του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και του ΔΣ της ΟΛΜΕ.

Αλλά και για σταθμούς του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος. Για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Για τους αγώνες του κυπριακού λαού από την ΕΔΟΝ. Για το γυναικείο κίνημα από την ΟΓΕ. Για τις εργασιακές σχέσεις, τους αντιασφαλιστικούς νόμους, τις ελαστικές μορφές εργασίας, την εκμετάλλευση. Στο τραπεζάκι του ΠΑΜΕ κοντοστέκονταν φοιτητές και ρωτούσαν: για τα δικαιώματά τους, για τη διαδικασία εγγραφής στο σωματείο τους, για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Και περνώντας ζητούσαν προκηρύξεις και ανακοινώσεις για να διακινήσουν οι ίδιοι στις σχολές, στους συναδέλφους και τους φίλους.

Η νεανική ευρηματικότητα και δημιουργικότητα παρούσα και στο σκετς της θεατρικής ομάδας Παντείου, που παρουσίασε σε σκετς το «νέο νόμο - πλαίσιο» και στον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπ. Μπρεχτ που ανέβασε η θεατρική ομάδα της Σπουδάζουσας. Καθηλωμένοι έμειναν οι φοιτητές στο δρώμενο που περιλάμβανε απαγγελία συνοδευόμενη από τους ήχους του βιολιού. Ηταν το γράμμα του Ζαχαριάδη και το βιολί στη μελωδία «Τίποτα δεν πάει χαμένο» και αποσπάσματα από τις «Γειτονιές του κόσμου» στους ήχους του «Επέσατε θύματα»...

Και το κέφι ανάβει. Οι Βασίλης Βασιλάτος και ομάδα κρουστών του ΕΜΠ, «Και μη χειρότερα», «Radicals», Νίκος Τάγκας και Δημήτρης Γιαννακόπουλος, «VAMOS», «Αντίπερα Οχθη», «Fuzzy Buzzy», «Ιχνηλάτες» εμφανίστηκαν στην κεντρική εξέδρα και γέμισαν το χώρο μελωδικά ακούσματα.