Σε κινητοποιήσεις για τα δεδουλευμένα, το δικαίωμά τους στη δουλειά αλλά και τα δικαιώματα των ασυνόδευτων ανηλίκων που φιλοξενούνται στις δομές όπου οι ίδιοι δουλεύουν, βρέθηκαν τις προηγούμενες μέρες οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ «Praksis».

Στα τέλη του Νοέμβρη η «Praksis» έκανε γνωστό στους εργαζόμενους ότι θα αναστείλει τη λειτουργία των δομών φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων από την αρχή του νέου έτους. Η εξέλιξη αυτή βρήκε τους 150 περίπου εργαζόμενους απλήρωτους για τρεις μήνες και σε αβεβαιότητα για τις θέσεις εργασίας τους.

Στο πλευρό των εργαζομένων βρέθηκε και συνεχίζει να βρίσκεται ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας. Η αντίδραση του Συνδέσμου στην ανακοίνωση για την αναστολή λειτουργίας των ξενώνων ήταν άμεση: Με ανακοίνωσή του κάλεσε τους εργαζόμενους να κινητοποιηθούν για τα δεδουλευμένα, τις θέσεις εργασίας τους, αλλά και για να μη μείνει κανένα από τα ανήλικα παιδιά που φιλοξενούνται χωρίς σίτιση και στέγαση.

Μαζί με τους εργαζόμενους, το Σωματείο προχώρησε σε κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις στη διοίκηση της ΜΚΟ, στο ΣΕΠΕ, στο υπουργείο Εργασίας.

Κάτω από την πίεση που άσκησαν οι καθημερινές παρεμβάσεις, οι εργαζόμενοι απέσπασαν δέσμευση για καταβολή των δεδουλευμένων τις μέρες που διανύουμε. Στο μεταξύ, το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε πως τη λειτουργία εννέα δομών φιλοξενίας της «Praksis» (Γλυφάδα, Κυψέλη Ι, Κυψέλη ΙΙ, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ιλιον, Εξάρχεια, Χαλάνδρι και Πεντέλη) θα αναλάβει από 1/1/2019 ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, ενώ σε αυτούς «θα απορροφηθεί η πλειονότητα των εργαζομένων που θα αποδεσμευτούν από την "Praksis" και διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα».

«Χωρίς την οργανωμένη αντίδραση και κινητοποίηση των εργαζομένων ήταν ορατός ο κίνδυνος να βρεθούν στον "αέρα", απολυμένοι και απλήρωτοι», τονίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Νίκος Τζώρτζης. Προσθέτει πως οι ανακοινώσεις του υπουργείου δεν εφησυχάζουν τους εργαζόμενους, αφού δεν δίνουν απαντήσεις στα αιτήματά τους.

Οι εργαζόμενοι και το Σωματείο διεκδικούν: Πρόσληψη όλων των εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρη αναγνώριση των δικαιωμάτων τους για όλη τη διάρκεια της εργασιακής σχέσης με τον προηγούμενο εργοδότη. Νέες προσλήψεις που να καλύπτουν τις ανάγκες σε προσωπικό. Σαφή διάκριση των ειδικοτήτων με βάση το αντικείμενο εργασίας. Αξιοπρεπείς και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όλα τα προσφυγόπουλα.

Για όλα τα παραπάνω ο Σύνδεσμος έχει ζητήσει να οριστεί συνάντηση με όλα τα συναρμόδια υπουργεία (Εργασίας, Μεταναστευτικής Πολιτικής, Οικονομικών).

Να σημειωθεί ότι τα προβλήματα των εργαζομένων δεν ξεκίνησαν με την προαναγγελία του λουκέτου. Οι καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας, οι μηνιαίες συμβάσεις ομηρίας, οι ελλείψεις προσωπικού είναι προβλήματα που απασχολούν τη δράση της Επιτροπής Αγώνα Εργαζομένων στις ΜΚΟ που έχει δημιουργηθεί στο πλαίσιο του Συνδέσμου.

Με πληρωμές «έναντι» όλο τον χρόνο και χωρίς ευρώ από το Σεπτέμβρη προσπαθούν να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι, υπογραμμίζει μέλος της Επιτροπής. Στον ξενώνα που εργάζεται, μέσα σε χρονικό διάστημα δυόμισι χρόνων έχουν κληθεί να υπογράψουν 18 συμβάσεις (!), πράγμα που σημαίνει ότι η μέση διάρκεια της κάθε σύμβασης ήταν περίπου ενάμισης μήνας. Αντίστοιχη κατάσταση αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί του στις άλλες δομές, καθώς στο προαναφερόμενο χρονικό διάστημα έχουν αλλάξει στην καλύτερη περίπτωση 15 συμβάσεις. Οσον αφορά τις ελλείψεις προσωπικού, στους εννέα ξενώνες που λειτουργούν στην Αθήνα δουλεύουν μόλις δύο νοσηλευτές, με αποτέλεσμα οι φροντιστές να καλούνται να εκτελέσουν σχετικά καθήκοντα.

Σε κινητοποίηση ενάντια στις απολύσεις προχώρησαν τις προηγούμενες μέρες και οι εργαζόμενοι στα γραφεία και τις δομές των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» στην Αθήνα.

Με στάση εργασίας και συγκέντρωση έξω από το γραφείο της ΜΚΟ στην πλατεία Μαβίλη, αντέδρασαν στις 4 απολύσεις εργαζομένων στις οποίες προχώρησε η διοίκηση της ΜΚΟ, διεκδικώντας την ανάκλησή τους. Στο στόχαστρο των απολύσεων βρέθηκαν εργαζόμενοι που είχαν το προηγούμενο διάστημα διαμαρτυρηθεί τόσο στη διοίκηση του ελληνικού τμήματος όσο και στην οργάνωση διεθνώς, ζητώντας να σταματήσει το κλίμα εκφοβισμού, ενώ είχαν απευθυνθεί και στο Σύνδεσμο Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Η διοίκηση είχε προαναγγείλει ακόμα δύο απολύσεις, τα σχέδιά της όμως έχουν προς το παρόν «παγώσει» κάτω από τις αντιδράσεις των εργαζομένων.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ανέλαβαν την οργάνωση της κινητοποίησης, που προκήρυξε ο Σύνδεσμος: Απευθύνθηκαν στους συναδέλφους τους στις δομές με την ανακοίνωση του σωματείου, τους ενημέρωσαν για τις εξελίξεις, τους κάλεσαν στην κινητοποίηση. Η προετοιμασία αυτή αποτυπώθηκε στη μαζική συμμετοχή που είχε τελικά η αγωνιστική παρέμβαση.

Η προσπάθεια εκφοβισμού των εργαζομένων δεν είναι μεμονωμένο κρούσμα. Την περασμένη Παρασκευή, αντιπροσωπεία του Συνδέσμου έκανε παρέμβαση στην «Greenpeace», καταγγέλλοντας την προσπάθεια εκφοβισμού εργαζόμενης για τη συνδικαλιστική της δράση. Η εργαζόμενη βρέθηκε στο στόχαστρο, με την εργοδοσία να κάνει λόγο για «αντιεπαγγελματική» συμπεριφορά, επειδή ενημέρωνε τους συναδέλφους της για την απεργία στις 28 Νοέμβρη, καλώντας τους σε οργάνωση στο σωματείο.

Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις έφεραν στο προσκήνιο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι συνολικά στις ΜΚΟ και έχουν γίνει αφορμή για να φτάσουν στο σωματείο καταγγελίες για παρόμοια προβλήματα σε αντίστοιχους χώρους δουλειάς.

Πίσω από το προφίλ των «μη κερδοσκοπικών» και «φιλανθρωπικών» οργανώσεων, οι ΜΚΟ λειτουργούν όπως λειτουργεί κάθε άλλος εργοδότης, κάθε άλλη επιχείρηση, υπογραμμίζει ο Ν. Τζώρτζης.

Με δεδομένο ότι η δραστηριότητα των ΜΚΟ έχει επεκταθεί πολύ τα τελευταία χρόνια και μέσα από την εμπλοκή τους στη διαχείριση του Προσφυγικού, το σωματείο αναδεικνύει τις ευθύνες της κυβέρνησης για την κατάσταση που επικρατεί: «Η κυβέρνηση, ευθυγραμμισμένη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, επιδοτεί με χρήμα τις ΜΚΟ για να διαχειρίζονται το Προσφυγικό, αντί να δημιουργήσει κρατικές δομές φιλοξενίας για τους πρόσφυγες, στις οποίες να διασφαλίζονται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους ίδιους και δουλειά με δικαιώματα για τους εργαζόμενους», τονίζει.

Στο έδαφος αυτό, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν την εργασιακή ζούγκλα, τις μηνιαίες συμβάσεις, μένουν για μήνες απλήρωτοι, ζουν με τη μόνιμη ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για το αν θα έχουν αύριο δουλειά.