Οι βουλευτικές εκλογές στη Ρωσία (4/12) προκάλεσαν μεγάλες μαζικές εκδηλώσεις σε πολλές πόλεις, που συγκλόνισαν τη χώρα. Στη Μόσχα συγκεντρώθηκαν πάνω από 100 χιλιάδες άνθρωποι για να διαμαρτυρηθούν για την εκτεταμένη νοθεία.

Ποιες πολιτικές δυνάμεις, με τι αιτήματα συμμετείχαν σ' αυτές τις κινητοποιήσεις; Πώς απαντά η κυβέρνηση; Ποια η παρέμβαση των ΗΠΑ - ΕΕ στις εξελίξεις; Ποια η στάση των Ρώσων κομμουνιστών;

Στις εκλογές συμμετείχαν 7 κόμματα. Να θυμίσουμε πως το 2007 είχαν πάρει μέρος 11 κόμματα, το 2003 23 κόμματα, το 1999 26 κόμματα. Βλέπουμε ότι μέσα σε 12 χρόνια ο πολιτικός κόσμος της Ρωσίας συρρικνώθηκε περίπου στο ένα τέταρτο! Πρόκειται για τεχνητή εξάλειψη των πολιτικών κομμάτων, με στόχο τον έλεγχο του πολιτικού συστήματος. Ενα δρακόντειο σύστημα αδειοδότησης των πολιτικών κομμάτων προβλέπει την παραχώρηση στις αρχές των προσωπικών στοιχείων 50 χιλιάδων ανθρώπων για το κάθε κόμμα, που μάλιστα θα πρέπει να είναι κατανεμημένοι ανάλογα στις ρωσικές περιφέρειες, να περάσουν από ελέγχους (πολιτικούς και οικονομικούς) του υπουργείου Δικαιοσύνης. Το τελευταίο, ακόμη και με αστείες δικαιολογίες, αρνείται να αδειοδοτήσει πολιτικά κόμματα, και τα αποκλείει από τις εκλογές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΕΚΚ), το οποίο όταν του είχε επιτραπεί να κατέβει στις εκλογές είχε συγκεντρώσει μερικά εκατομμύρια ψήφους. Το υπουργείο Δικαιοσύνης αφαίρεσε από το ΚΕΚΡ την άδεια λειτουργίας, για 6 συνεχόμενες φορές αρνήθηκε να επικυρώσει το «Ενιαίο Μέτωπο Εργαζομένων Ρωσίας», που συγκρότησε το ΚΕΚΡ με άλλες δυνάμεις, για την εκλογική κάθοδο. Στην τελευταία άρνηση των αρχών λόγος ήταν το έμβλημα του «Μετώπου», η γροθιά με το κόκκινο αστέρι, που χαρακτηρίστηκε «εξτρεμιστικό σύμβολο».

Το εκλογικό αποτέλεσμα είχε ως εξής: Το κυβερνών κόμμα, «Ενιαία Ρωσία», εξασφάλισε το 49,3% των ψήφων (238 έδρες στις 450), σημειώνοντας αισθητή πτώση σε σχέση με το 2007 (64,3% και 315 έδρες). Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) 19,2% και 92 έδρες (το 2007 11,5%, 57 έδρες). Η κεντροαριστερή «Δίκαιη Ρωσία» 13,2% και 64 έδρες (το 2007 7,7%, 38 έδρες) και το εθνικιστικό «Φιλελεύθερο - δημοκρατικό κόμμα» 12% και 56 έδρες (το 2007 8,1%, 40 έδρες).

Οι εκλογές συνοδεύτηκαν με καταγγελίες για νοθεία στις εκλογές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Η περιοχή της Τσετσενίας, όπου το κυβερνών κόμμα συγκέντρωσε το 99,5%, στο Νταγκεστάν 90%, στη Μορντόβια 80%...

Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο η ψηφοφορία μπορεί να γίνει και με... μεταφερόμενες κάλπες, ακόμη και με την ψήφο εκτός της εκλογικής περιφέρειας που είναι εγγεγραμμένος ο ψηφοφόρος, αρκεί να έχει γραπτή βεβαίωση από την εκλογική επιτροπή της περιοχής του ότι δε θα ψηφίσει εκεί. Ωστόσο, ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως τέτοιες βεβαιώσεις δε δίνονταν μαζικά ή ποιος μπορεί να εγγυηθεί το αδιάβλητο της ψηφοφορίας με κάλπες που μεταφέρονται από τις αρχές;

Είναι χαρακτηριστικό πως η απαγόρευση κομμάτων, η αίσθηση πως το αποτέλεσμα «έχει μετρηθεί» πριν καν ψηφίσουν οι ψηφοφόροι, οδήγησαν το 40% να απόσχει από τις εκλογές.

Το αποτέλεσμα των εκλογών από τη μια έδωσε τη δυνατότητα στην «Ενιαία Ρωσία» να διατηρήσει την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή, αλλά γέμισε με αγανάκτηση εκατομμύρια εργαζόμενους, που είδαν να παραχαράσσεται η βούλησή τους.

Οι μεγάλες διαδηλώσεις κατά της νοθείας θορύβησαν τις ρωσικές αρχές. Στις 13/12 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Προέδρου, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, με τους ηγέτες των 4 πολιτικών κομμάτων, που ξεπέρασαν το εκλογικό όριο του 7%.

Εκεί ο Γκ. Ζιουγκάνοφ αναφέρθηκε σ' ορισμένες περιοχές όπου εκδηλώθηκε γενικευμένη νοθεία κι εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του ΚΚΡΟ για την άνιση προβολή των κομμάτων. Υπογράμμισε πως βασική αιτία των διαμαρτυριών είναι η δυσαρέσκεια του λαού για την πολιτική που προωθείται και στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των πολιτών. Ο Γκ. Ζιουγκάνοφ πρότεινε να συγκληθεί το Κρατικό Συμβούλιο, με θέμα την κοινωνικο-πολιτική κατάσταση στη Ρωσία. Ζήτησε να συγκροτηθεί κοινοβουλευτική επιτροπή για τις καταγγελίες για νοθεία, να γίνει πιο αυστηρή η ποινική ευθύνη για τη νοθεία κι απαίτησε να παραιτηθεί ο πρόεδρος της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής, Β. Τσούροφ.

Να σημειωθεί πως σήμερα, Κυριακή (18/12), το ΚΚΡΟ θα πραγματοποιήσει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την εκλογική νοθεία.

Ο πρόεδρος του ΚΚΡΟ σημείωσε ακόμη πως το κόμμα της «Ενιαίας Ρωσίας» δεν έχει την πλειοψηφία, αφού στις εκλογές προσήλθαν μόλις οι μισοί ψηφοφόροι και το κυβερνητικό κόμμα δε συγκέντρωσε στην πραγματικότητα πάνω από το 30% και τάχθηκε υπέρ μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης. «Η κεντροαριστερή εκδοχή μας χτυπάει την πόρτα», είπε ο Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, που και προεκλογικά είχε ταχθεί υπέρ ανάλογων κυβερνητικών λύσεων, θυμίζοντας πάντα πως το ΚΚΡΟ συμμετείχε στην κυβέρνηση Πριμακόφ, κατά τη διάρκεια της κρίσης του 1998.

Να σημειωθεί, ωστόσο, πως εκείνη η κυβέρνηση, που είχε διοριστεί από τον Γιέλτσιν, μετά την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας, ανέλαβε το Σεπτέμβρη του 1998 κι ολοκλήρωσε το Μάη του 1999. Με βασικό εργαλείο την υποτίμηση κατά 5 φορές του εθνικού νομίσματος, οδήγησε στην εξάλειψη των χρεών που είχαν κράτος κι επιχειρήσεις στους εργαζόμενους, που για μήνες ήταν απλήρωτοι. Οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν, μόνο που το σύνολο των χρημάτων που πήραν είχε κατά 5 φορές μικρότερη αγοραστική αξία απ' αυτή που στην πραγματικότητα τους χρωστούσαν! Η πολιτική αυτή ενίσχυσε τα ρωσικά εξαγωγικά μονοπώλια (κυρίως της ενέργειας), που λαμβάνοντας το ίδιο ποσό ξένου συναλλάγματος είχαν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε μεγάλες εξαγορές στο εσωτερικό της χώρας. Με δυο λόγια εκείνη η κυβέρνηση, που είχε τη στήριξη του κυβερνητικού κόμματος και του ΚΚΡΟ, κόπασε τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, που είχαν προηγηθεί, και μπόρεσε να σταθεροποιήσει και να σώσει το σύστημα. Οταν το σύστημα ένιωσε πάλι δυνατό απαλλάχθηκε απ' αυτήν...

Το ερώτημα είναι αν το ΚΚΡΟ, ανασύροντας σήμερα τη χρεοκοπημένη σ' όλη την Ευρώπη λογική των κεντροαριστερών κυβερνήσεων, επιδιώκει να επαναλάβει το εγχείρημα του 1998.

Το ΚΕΚΡ, που είχε αποκλειστεί από τις εκλογές, συμμετείχε στις μαζικές κινητοποιήσεις κατά της νοθείας. Ο Αλεξάντρ Μπάτοφ, Α' Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Μόσχας του ΚΕΚΡ, κατήγγειλε πως υπήρξε συμπαιγνία της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας με δεξιές, φιλελεύθερες, εθνικιστικές δυνάμεις, με στόχο αυτές οι δυνάμεις να παρουσιαστούν ως «εκφραστές» της λαϊκής διαμαρτυρίας για τη νόθα εκλογική διαδικασία. Ετσι, όπως κατήγγειλε ο Α. Μπάτοφ, αυτές οι δυνάμεις εμπόδισαν όλες τις ομιλίες των εκπροσώπων των κομμουνιστικών, εργατικών δυνάμεων, όπως του Αλεξέι Ετμάνοφ, ηγέτη του μαχητικού συνδικάτου στη «Φορντ», καθώς κι άλλων εκπροσώπων του «Μετώπου». Επιπλέον, επιδίωξαν να χειραγωγήσουν τη λαϊκή διαμαρτυρία, να συγκρατήσουν τη διαμαρτυρία των εργαζομένων στα πλαίσια του αιτήματος των «τίμιων εκλογών». Και πρόσθεσε: «Το δικό μας καθήκον είναι να ενώσουμε αυτή τη γενική πολιτική δυσφορία με την κοινωνική διαμαρτυρία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεσηκωθούν όχι μόνο κατά της νοθείας των εκλογών, αλλά και κατά του συστήματος που γεννά τη νοθεία. Το καθήκον μας είναι να ωθήσουμε το λαό στον αγώνα για τα δικαιώματά του, για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματά του».

Ο Βλ. Πούτιν σε πολύωρη τηλεοπτική συνέντευξη (15/12) άφησε να εννοηθεί πως πίσω από τις κινητοποιήσεις βρίσκονται ξένες δυνάμεις, που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα ο Ρώσος πρωθυπουργός «παραβίαζε ανοιχτές θύρες», αφού είναι γνωστό πως ΗΠΑ και ορισμένες δυνάμεις της ΕΕ χρόνια τώρα δουλεύουν σε μια τέτοια κατεύθυνση, επιδιώκοντας να θέσουν εμπόδια σε μια ισχυρή, ανταγωνιστική, ανερχόμενη ιμπεριαλιστική δύναμη, τη Ρωσία. Μόνο μέσα στα τελευταία 3 χρόνια οι ΗΠΑ διέθεσαν 160 εκατομμύρια δολάρια σε διάφορες «οργανώσεις» της Ρωσίας, για την... «ανάπτυξη της δημοκρατίας».

Αλλά για τον Πούτιν και το κόμμα του είναι ιδανική η επιδίωξη ταύτισης όσων διαμαρτύρονται με τις ΗΠΑ - ΕΕ. Μ' αυτόν τον τρόπο ευκολότερα μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις που αγωνίζονται, χρησιμοποιώντας ως εφαλτήριο τον «πατριωτισμό».

Βολική είναι η παρουσίαση των διαδηλωτών ως φιλοδυτικών και φιλελεύθερων κι από τα ξένα δίκτυα, που με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να φθείρουν πολιτικά τη σημερινή πολιτική ηγεσία, ώστε αυτή να γίνει πιο ήπια σε μεγάλα «μέτωπα» που έχουν ανοίξει, όπως είναι οι εξελίξεις στη Συρία και γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο, η «αντιπυραυλική ασπίδα» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ κ.ά.

Οχι τυχαία τα ελεγχόμενα ρωσικά και διεθνή ΜΜΕ επιλέγουν να παρουσιάζουν ως «αντιπολίτευση» τις φιλελεύθερες δεξιές δυνάμεις. Είναι χαρακτηριστικό πως η Κάθριν Αστον, ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, απαντώντας σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γιώργου Τούσσα σχετικά με τα εμπόδια που θέτουν οι ρωσικές αρχές στην πολιτική δράση του ΚΕΚΡ, επιδίωξε να διαφημίσει το δεξιό, φιλελεύθερο κόμμα «Παρνάς», σε βάρος του οποίου υπήρξε ανάλογη απαγόρευση.

Το κύριο, ωστόσο, και σ' αυτήν την περίπτωση, δεν είναι η παρέμβαση ΗΠΑ - ΕΕ, που όπως και στην περίπτωση της λεγόμενης «αραβικής άνοιξης» είναι δεδομένη, αλλά οι εσωτερικές διεργασίες. Οι συγκλίσεις και οι αντιθέσεις, που εμφανίζονται στους κυρίαρχους κοινωνικο-οικονομικούς κύκλους, αλλά και η άνοδος των αγωνιστικών διαθέσεων που εμφανίζονται στις λαϊκές μάζες, σε συνθήκες καπιταλιστικής ανόδου της οικονομίας και συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.