ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 18 Γενάρη 2002
Σελ. /40
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
Το παρασκήνιο της παράδοσής τους στους μεγαλοεργολάβους

Το φιλοεργολαβικό νομοσχέδιο Λαλιώτη και η «πυροσβεστική» παρέμβαση Σημίτη

Απόσπασμα από το κείμενο με τις πρωθυπουργικές οδηγίες για το νέο νομοσχέδιο
Απόσπασμα από το κείμενο με τις πρωθυπουργικές οδηγίες για το νέο νομοσχέδιο
Ξεπερνά και τα πιο προωθημένα σενάρια επιστημονικής φαντασίας η πραγματικότητα του οικονομικού και πολιτικού παρασκηνίου του συστήματος παραγωγής - ιδιωτικοποίησης των δημοσίων έργων στη χώρα μας. Ο «Ρ» αποκαλύπτει σήμερα πλευρές για ένα νομοσχέδιο, που σκιαγραφεί ανάγλυφα το μέγεθος της διαπλοκής κυβερνώντων με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Το νομοσχέδιο αυτό, που τελικά δεν είδε το φως της δημοσιότητας, αφορούσε στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων έργων της χώρας και καταρτίστηκε με την πολιτική ευθύνη του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη. Ηταν, όμως, τόσο απροκάλυπτα φιλο-εργολαβικό, ώστε ακόμα και κυβερνητικοί παράγοντες να ομολογούν σήμερα ότι και οι ίδιες οι κατασκευαστικές εταιρίες να το συνέτασσαν, δε θα είχαν να προσθέσουν και πολλά πράγματα...

Να σημειώσουμε, επίσης, ότι η σύνταξη του νομοσχεδίου ανατέθηκε σε γνωστά γραφεία μεγαλοδικηγόρων της Αθήνας, η εργασία των οποίων και χρυσοπληρώθηκε με αρκετά δισ. δραχμές. Αυτό, όμως, ίσως και να αποτελεί τη μικρότερη πλευρά του σκανδάλου, σε σχέση με τις αποικιοκρατικές ρυθμίσεις που περιείχε. Για λόγους όμως που δεν είναι γνωστοί, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην το προωθήσει, αν και είχε ολοκληρωθεί τον Ιούνη του 2001 και είχε παραδοθεί στον πρωθυπουργό και τους συναρμόδιους υπουργούς... Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι η κυβέρνηση παραιτήθηκε από την πολιτική της επιλογή να παραδώσει τα δημόσια έργα, τα μεγάλα, αλλά και τα μικρότερα, στους μεγαλοεργολάβους.

Σε σύσκεψη που έγινε τον περασμένο Σεπτέμβρη, με τη συμμετοχή 10 περίπου υπουργών και υφυπουργών, ο πρωθυπουργός έδωσε, με σημείωμά του, τις γενικές κατευθύνσεις για το περιεχόμενο ενός νέου νομοσχεδίου ιδιωτικοποίησης των δημοσίων έργων, απ' το οποίο θα πρέπει να απαλειφθούν τα πιο ακραία και προκλητικά σημεία που περιείχε το νομοσχέδιο Λαλιώτη, αλλά θα διατηρηθεί η ουσία του. Δηλαδή, η ιδιωτικοποίηση των έργων. Ενδεικτικά, παραθέτουμε και τα αποσπάσματα από σχετικό σημείωμα του πρωθυπουργού που παραθέτουμε παρακάτω, με το οποίο (σημείωμα) ουσιαστικά επιχειρείται, υπό τύπον γενικών οδηγιών, η «διόρθωση» του νομοσχεδίου Λαλιώτη. Αν και στο πρωθυπουργικό σημείωμα αναφέρεται ότι το νέο νομοσχέδιο θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέχρι το Δεκέμβρη του 2001, αυτό δεν έγινε δυνατό, επειδή, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση αναμένει σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία θα ρυθμίζει «κεντρικά» το θέμα.

Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν ότι οι αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης και η αναζήτηση συμμαχιών μέσα στους κόλπους του μεγάλου κεφαλαίου δεν μπορεί παρά να συνοδεύονται από μικρά και μεγάλα σκάνδαλα. Το σημερινό πολιτικό περιβάλλον είναι ο πιο κατάλληλος χώρος για την εκκόλαψή τους. Το καθεστώς της σήψης και των αναθυμιάσεων που αναδύεται από την «κολιγιά» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με το πανίσχυρο κατασκευαστικό κύκλωμα, που απομυζά δεκάδες τρισ. δραχμές από τα δημόσια έργα, είναι το φυσιολογικό αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης. Της σημερινής, αλλά και της αυριανής. Είτε αυτή είναι του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ.

Το νομοσχέδιο Λαλιώτη

Οι πληροφορίες θέλουν το απροκάλυπτα φιλο- εργολαβικό νομοσχέδιο του πρώην υπουργού ΠΕΧΩΔΕ να περιλαμβάνει τις ακόλουθες, κυριολεκτικά αποικιοκρατικού χαρακτήρα, διατάξεις:

  • Σωρεία φορολογικών απαλλαγών για λογαριασμό των εργοληπτικών εταιριών. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι 3 ολόκληρες σελίδες του νομοσχεδίου ήταν αφιερωμένες σε φορολογικές απαλλαγές, πολλές από τις οποίες, μάλιστα, έρχονταν σε αντίθεση με την υπάρχουσα φορολογική νομοθεσία.
  • Οι τεχνικές μελέτες των υπό κατασκευή δημοσίων έργων ανατίθεντο στις ...ίδιες τις κατασκευαστικές εταιρίες. Αρμόδιοι παράγοντες, σχολιάζοντας τη συγκεκριμένη παράγραφο, ανέφεραν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες.
  • Η ανάληψη του κινδύνου ήταν μονομερής σε βάρος του Δημοσίου, ενώ απάλλασσε ουσιαστικά από κάθε ευθύνη τις ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρίες.
  • Σε θέματα χρηματοδότησης, επέτρεπε στις κατασκευαστικές εταιρίες να συμμετάσχουν με ένα ελάχιστο μόνο ποσοστό - π.χ., 8 -10% - στον προϋπολογισμό των υπό κατασκευή έργων, τα οποία μετά την ολοκλήρωσή τους παραδίδονται για μακροχρόνια εκμετάλλευση. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η μερίδα του λέοντος στη χρηματοδότηση θα βάραινε το Δημόσιο.
Η παρέμβαση Σημίτη

Με ένα ολιγοσέλιδο σημείωμα 9 σημείων, ο πρωθυπουργός περιγράφει το πλαίσιο σύνταξης του νέου νομοσχεδίου κατασκευής - ιδιωτικοποίησης των έργων. Επί της ουσίας δηλαδή, η κυβέρνηση δεν κάνει βήμα πίσω. Απλώς, επιχειρείται μια αναδίπλωση στα εξώφθαλμα προκλητικά σημεία του νομοσχεδίου Λαλιώτη.

  • Στο υπ' αριθμόν 1 σημείο της πρωθυπουργικής αναφοράς ξεκαθαρίζεται ότι το πεδίο εφαρμογής των πολιτικών ιδιωτικοποίησης αφορά: Τα έργα, τις προμήθειες και τις υπηρεσίες, αλλά και συνδυασμό των τριών αυτών. Ιδιωτικοποιούνται, δηλαδή, τα πάντα...
  • Στο σημείο 2 αναφέρεται με νόημα ότι θα πρέπει να αναφέρονται στο νόμο ποια ζητήματα δεν εμπίπτουν στο ρυθμιστικό του πεδίο. Επί λέξει, αναφέρει: «Ο νόμος δεν πρέπει να θεσπίζει φορολογικές διευκολύνσεις και προνόμια κατ' απόκλιση από τη φορολογική νομοθεσία. Με άλλα λόγια, μια δέσμη θεμάτων θα εξακολουθεί να ρυθμίζεται από την ισχύουσα νομοθεσία»!
  • Στο σημείο 4 αναφέρεται, επίσης, ότι «ο νόμος πρέπει να διευκρινίζει με σαφήνεια τα όρια ευθύνης και τον επιμερισμό των κινδύνων μεταξύ του Δημοσίου και των ιδιωτών, έτσι ώστε να εξυπηρετείται καλύτερα το δημόσιο συμφέρον, χωρίς, παράλληλα, να περιορίζεται η πρωτοβουλία των ιδιωτών».
  • Το σημείο 5 αναφέρει: «...πρέπει να προβλέπονται "ρήτρες διαφυγής" για την αναπροσαρμογή της σύμβασης στις διαμορφούμενες συνθήκες και ανάγκες. Οι ρήτρες αυτές εγγυώνται την απρόσκοπτη εξέλιξη της σύμβασης παραχώρησης και εξασφαλίζουν την αναγκαία ευελιξία και την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος...».
  • Το τελευταίο «καρφί» προς το νομοσχέδιο Λαλιώτη αφορά την παρατήρηση ότι «το σύστημα που καταστρώνει ο νόμος πρέπει να διέπεται από τις αρχές της διαφάνειας και του υγιούς ανταγωνισμού».

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ


ΜΑΥΡΟΠΗΓΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
Οι κάτοικοι δεν είναι γι' άρμεγμα

Με ανακοίνωσή της η ΝΕ Κοζάνης του ΚΚΕ στηρίζει το αίτημα των κατοίκων για μετεγκατάσταση του χωριού

Τη συμπαράστασή της στον ανυποχώρητο αγώνα των κατοίκων της Μαυροπηγής, δηλώνει η ΝΕ Κοζάνης του ΚΚΕ σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Ανάπτυξης στην περιοχή, στο πλαίσιο της οποίας επαναβεβαίωσε την πρόθεση της κυβέρνησης να μην υιοθετήσει το αίτημα των κατοίκων για μετεγκατάσταση του οικισμού τους και απορρόφηση των ανέργων.

Σχολιάζοντας τη στάση του υπουργού αναφέρει: «"Η ΔΕΗ δεν είναι αγελάδα για άρμεγμα" ισχυρίστηκε ο επί της "ανάπτυξης" Υπουργός κ. Τσοχατζόπουλος κατά την επίσκεψή του στο Νομό Κοζάνης. Προφανώς υποζύγια για άρμεγμα, ο αξιότιμος κύριος Υπουργός θεωρεί ότι είναι οι κάτοικοι της Μαυροπηγής και, προφανώς, το γάλα πρέπει να αποδοθεί στους κερδοσκόπους των χρηματιστηρίων που ξεπουλάει τη ΔΕΗ, γιατί αυτοί πάντα ήξεραν από άρμεγμα!

Βέβαια, οι κάτοικοι της Μαυροπηγής σε καμία περίπτωση δεν έχουν διάθεση να παίξουν το ρόλο αυτό, όσα ΜΑΤ και να τους στείλει ο Υπουργός και η κυβέρνησή του, συνεπικουρούμενη από τους πολιτικούς εκφραστές των διάφορων κεφαλαιοκρατών και κερδοσκόπων, τα συμφέροντα των οποίων επάξια εκπροσωπεί».

Η ΝΕ Κοζάνης του ΚΚΕ τονίζει πως «μετά τις παραπάνω εξελίξεις, γίνεται πλέον καθαρό και από τη συγκεκριμένη διαδικασία ότι μόνο ένα ανυποχώρητο Λαϊκό Μέτωπο που θα υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα μπορεί να αναχαιτίσει αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές που σχεδιάζονται από την κυβέρνηση, την ΕΕ και τη βαρβαρότητα της "παγκοσμιοποίησης" και ξεκαθαρίζει πως το ΚΚΕ με όλες του τις δυνάμεις στήριξε και θα στηρίξει τους αγώνες που θα αναπτυχθούν σ' αυτή την κατεύθυνση».



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ