ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στη γνωστή γραμμή της συκοφαντίας

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Συνένοχο το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ στο μέγα σκάνδαλο (και) του Βατοπεδίου, σχεδιάζει να εμφανιστεί τιμητής της κάθαρσης και ταυτόχρονα να ξεπεράσει τις πολιτικές ευθύνες της δικής του κυβερνητικής θητείας. Συνακόλουθα μάλλον ενοχλείται από την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ να ερευνηθεί η υπόθεση σε όλο της το βάθος, να εξεταστεί συνολικά το πολιτικό πλαίσιο που παραδίδει δάση, λίμνες, παραλίες στην εκμετάλλευση μοναστηριών και επιχειρηματιών, ποιοι συμφωνούν με αυτό, ποιοι με συγκεκριμένες ενέργειες το υποστήριξαν και το υποστηρίζουν, να βγουν στην επιφάνεια οι πολιτικές ευθύνες ενός εκάστου.

Ετσι ξανάρχισαν τις συκοφαντικές προβοκατόρικες επιθέσεις εναντίον του Κόμματος. Βγήκε πρώτα ο Πάγκαλος, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Κανάλι 1», να ισχυριστεί προχτές ότι το ΚΚΕ έχει συνάψει «μια έκφυλη και φανερή συμμαχία με τη ΝΔ». Ακολούθησε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ νομάρχης Αθήνας Γ. Σγουρός, που δήθεν θιγμένος από ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» έσπευσε με επιστολή του να πετάξει λάσπη στην εφημερίδα, αλλά και το ΚΚΕ (π.χ. «το πολιτικό φλερτ ΚΚΕ - ΝΔ μετά το 1989 είναι ακόμη έντονο»). Ενώ χτες, στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ, ο βουλευτής του Χ. Καστανίδης θυμήθηκε κι αυτός το 1989. Κι αφού πήρε σαφή κι αποστομωτική απάντηση, φρόντισε λίγο αργότερα να επιτεθεί στο παριστάμενο μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Σπ. Χαλβατζή, με φράσεις του τύπου: Με αυτό το ύφος να μιλάς στην ΚΕ σας ή έτσι να απευθύνεσαι στη ΓΓ σας. Θαυμάστε ήθος και ύφος πολιτικού!

Τους πονά το γεγονός ότι το ΚΚΕ δε χαρίζεται σε κανέναν από τους δυο, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Οτι δε δίνει συγχωροχάρτι στο δικομματισμό ή έστω στο ένα σκέλος του. Τους πονά ότι επιμένει να αναδεικνύει τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Οτι ούτε «ασπιρίνες» προτείνει, ούτε συντάσσεται ως δεκανίκι δίπλα σε κάθε επίδοξο διαχειριστή του συστήματος. Εξ ου και στριμωγμένοι καταφεύγουν στη συκοφαντία. Απάντηση θα λάβουν από την καθημερινή δράση των μελών του ΚΚΕ, τη δουλειά δίπλα στους εργάτες, και την ανησυχητική για τους στυλοβάτες του συστήματος διεύρυνση της απήχησης του Κόμματος στο λαό.

Οι κύριες αιτίες της προσβολής των αρρώστων

Ασφαλώς και είναι κατακριτέα η συμπεριφορά ορισμένων γιατρών στο νοσοκομείο του «Ερυθρού Σταυρού» να μαγνητοσκοπήσουν και να εκθέσουν ασθενή που χειρούργησαν. Γι' αυτό και είναι κατανοητή, ως ένα βαθμό, η «οργή και η αγανάκτηση» που εξέφρασε με δηλώσεις του και ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Ομως, δεν «προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια» μόνο απ' την ανάρμοστη συμπεριφορά κάποιων γιατρών «όταν ένας Ελληνας πολίτης περνάει το κατώφλι ενός Νοσοκομείου ή ενός Κέντρου Υγείας, εκείνο που απαιτεί είναι να τον υποδεχτούν και να τον αντιμετωπίσουν με σεβασμό», όπως συνεχίζει τη δήλωσή του ο υπουργός Υγείας.

Η κύρια προσβολή στον άρρωστο έρχεται απ' τα ράτζα της ντροπής, τις ατέλειωτες αναμονές στις ουρές των ιατρείων, τα άγρια χαράτσια στην ώρα της ανάγκης. Είναι, ακόμα, ο εργασιακός μεσαίωνας με τις άθλιες αμοιβές για τους γιατρούς και τους εργαζόμενους που, αν και γονατισμένοι -απ' τις τεράστιες ελλείψεις - εν τούτοις με το φιλότιμό τους κρατούν τα νοσοκομεία ανοιχτά.

Αυτά είναι βασικά χαρακτηριστικά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που υλοποιεί ως υπουργός ο Δημήτρης Αβραμόπουλος στο χώρο της Υγείας. Και οποιαδήποτε εκδήλωση προσωπικής ευαισθησίας, μπορεί να είναι σεβαστή, αλλά δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση ούτε κατά κεραία, από τις ευθύνες της για την κατάντια στο δημόσιο σύστημα Υγείας και την ταλαιπωρία των αρρώστων.

«Συνδικαλιστές εργοδότες»

«Το είδαμε κι αυτό: Συνδικαλιστές απολύουν εργαζόμενο συνδικαλιστή σε ιδιωτική κλινική ως εργοδότες και μάλιστα χωρίς απολογία. Αυτός είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια».

Με αυτό το σχόλιο αρχίζει την ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ), με την οποία καταγγέλλει την απόλυση του φυσιοθεραπευτή Γ. Μπάκα απ' το «Υγείας Μέλαθρον», που ανήκει στον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων της Εθνικής Τράπεζας και το Διοικητικό Συμβούλιο το αποτελούν εκλεγμένοι συνδικαλιστές όλων των παρατάξεων. Μειοψήφησαν, βέβαια, οι συνδικαλιστές της «Ενιαίας» παράταξης που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ και κατάγγειλαν τους υπόλοιπους που υπερψήφισαν την απόφαση.

«Μάλιστα, είχαν και το θράσος να επικαλεστούν κάποια καταγγελία ασφαλισμένου που τους είχε γίνει πριν από ...ένα χρόνο! Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε οι "συνδικαλιστές εργοδότες"», καταγγέλλει η ΟΣΝΙΕ και προειδοποιεί ότι δε θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα.

«Αλλα ήθη κι έθιμα και άλλα κόλπα», που σχολιάζει και η ΟΣΝΙΕ...

Ταξική δικτατορία του κεφαλαίου

Τα ποσά προκαλούν ίλιγγο και τρόμο...

Σε περισσότερα από 3 τρισεκατομμύρια ευρώ ανέρχονται ήδη τα ποσά των προγραμμάτων διάσωσης του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου, που έχουν εξαγγείλει μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις σε ΗΠΑ και ΕΕ. Μόνο οι 16 χώρες της Ευρωζώνης ανακοίνωσαν προγράμματα ύψους 1,8 τρισ. ευρώ!

Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, τα 3 τρισ. ευρώ είναι: 12 φορές το ΑΕΠ της Ελλάδας, 13 φορές μεγαλύτερα από το δημόσιο χρέος της χώρας. Να το πούμε και διαφορετικά: Το ποσό αυτό αναλογεί σε 833.000 ευρώ για κάθε νοικοκυριό της χώρας μας.

Πρόκειται για μια απίστευτη και πρωτοφανή ιστορία λεηλασίας των λαών του πλανήτη, η ουσία της οποίας όμως δεν περιορίζεται στην ηθική της διάσταση. Αγγίζει τα βάθρα του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, το ξεγυμνώνει και το αποκαλύπτει στις πραγματικές του διαστάσεις.

Η ιστορία είναι λίγο - πολύ γνωστή. Οι λαοί του πλανήτη, μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών, έζησαν μια πρωτοφανή επίθεση από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Επίθεση, η οποία - για τους λαούς - μετουσιώθηκε σε αίμα, πόνο, δάκρυ, θάνατο και στέρηση βασικών και αναγκαίων αγαθών για την επιβίωσή τους (τα στοιχεία του χειραγωγούμενου από τον ιμπεριαλισμό ΟΗΕ για την παγκόσμια φτώχεια είναι ενδεικτικά). Για τις δυνάμεις του κεφαλαίου, όμως, η ανθρώπινη στέρηση μετουσιώθηκε σε συσσωρευμένο κεφάλαιο. Οι βασικές αντιθέσεις του συστήματος, η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, πλούτου - φτώχειας, κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας - ατομικής ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της, οξύνθηκαν στο έπακρο. Και οι οξυμένες κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις στον καπιταλισμό λύνονται με το ξέσπασμα της κρίσης. Την κρίση που βιώνουμε σήμερα και εκδηλώνεται με το κατρακύλισμα των χρηματιστηρίων και την κατάρρευση τραπεζικών μονοπωλίων, ενώ τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα...

Και τότε άρχισαν οι ...μεταμορφώσεις. Αυτοί που αρνούνται να δώσουν αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, αυτοί που μοιράζουν μια θέση εργασίας σε δυο-τρεις απασχολήσιμους, αυτοί που έχουν αναγάγει την πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων σε εθνική υπόθεση, αυτοί που καλούν τον κόσμο να υποταχθεί στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και έχουν βάψει τα χέρια τους με αίμα αθώων, άρχισαν να μιλούν με «άλλη γλώσσα».

Αθλια ανθρωπάκια, στην υπηρεσία των αφεντικών, που βγάζουν σπυράκια με τις εργατικές διεκδικήσεις, μαζεύτηκαν, τα συζητήσανε, τα συμφωνήσανε και εν ριπή οφθαλμού άνοιξαν τους χρυσοφόρους κρουνούς, των τρισεκατομμυρίων, προς τα τραπεζικά μονοπώλια. Και μαζί διακήρυξαν ότι η επίθεση σε βάρος των λαών της Ευρώπης πρέπει να συνεχιστεί, πρωτοστατούντος του Αλογοσκούφη που δήλωσε ότι «σε μια κρίση δίνεται η ευκαιρία να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις που θα τις αποδεχτεί πιο εύκολα ο κόσμος»!

Συμπέρασμα: `Η θα συνεχίσουμε να ζούμε κάτω από την ταξική δικτατορία του κεφαλαίου, ή θα παλέψουμε να την ανατρέψουμε και να την αντικαταστήσουμε με την ταξική δικτατορία της εργατικής τάξης. Αυτό είναι το δίλημμα. Τα μισόλογα είναι για τους απολογητές και τους συμβιβασμένους...