Συνεχίζονται σχεδόν καθημερινά από Αστυνομία και Λιμενικό οι συλλήψεις μεταναστών που επιχειρούν να φύγουν από τη χώρα, να συνεχίσουν το ταξίδι τους για αλλού στην ΕΕ. Στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που ανέλαβαν αστικές κυβερνήσεις στις Βρυξέλλες («Δουβλίνο», «Σένγκεν») η Ελλάδα μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών με μεγάλα προβλήματα να δημιουργούνται και για τους ντόπιους, έδαφος που βρίσκουν τα φασιστοειδή για να χύνουν το δηλητήριό τους προκειμένου να αποπροσανατολίζουν το λαό από τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων τους. Μόνη διέξοδος η πρόταση του ΚΚΕ: Ταυτόχρονα με ανοιχτούς κι οργανωμένους χώρους φιλοξενίας που να παρέχουν όλες τις απαραίτητες συνθήκες διαβίωσης για τους μετανάστες, να τους δίνονται ταξιδιωτικά έγγραφα να ταξιδέψουν όπου θέλουν, να αναγνωρίζονται πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα σε όσους μένουν εδώ, όχι στο διαχωρισμό ανάμεσα σε ντόπιους και αλλοδαπούς βιοπαλαιστές που μόνο ωφελημένο βρίσκει το μεγάλο κεφάλαιο. Η πρόταση όμως προϋποθέτει ρήξη με την ΕΕ και τους κανόνες της και σ' αυτό αντιδρούν κόμματα και μορφώματα των αστών, πιστά όλα στα μεγάλα συμφέροντα που εκφράζει η ευρωένωση, στυλοβάτες του συστήματος που στην «πρέσα» του δεν ξεχωρίζει Ελληνα από ξένο εργάτη.

Ανάπτυξη με Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), δηλαδή με ξεπούλημα έργων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, υποσχέθηκε ο αρμόδιος υπουργός, Κ. Χατζηδάκης, σε συνέντευξη Τύπου, παρουσία του πρωθυπουργού, Κ. Σαμαρά. Στην υπόθεση αυτή μπαίνουν για τα καλά και οι περιφέρειες της χώρας, μέσω των οποίων προχωρά η πλήρης ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων. Μετά την Αττική και μια σειρά άλλων περιφερειών προχωρούν στους διαγωνισμούς για την ανάθεση του επενδυτικού αυτού «φιλέτου» σε ιδιώτες, με όρους που αποβαίνουν σε όφελός τους και σε βάρος του λαού, με πρώτη συνέπεια την αύξηση των τελών που θα πληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες. Χαρακτηριστικά σημειώνεται στο σχετικό νόμο ότι στην περίπτωση των ΣΔΙΤ, «για την ασφάλεια των συμβάσεων, επιτρέπεται να εκχωρούν τα έσοδά τους, που προέρχονται από τις εισφορές των μελών τους ή τα τέλη παροχής των υπηρεσιών τους», οι οποίες εισφορές «προέρχονται από το ανταποδοτικό τέλος καθαριότητας». Εξίσου σοβαρές αναμένονται και οι συνέπειες στη δημόσια υγεία, αφού τη μέθοδο διαχείρισης, την τεχνολογία δηλαδή επεξεργασίας των απορριμμάτων, ουσιαστικά θα προκρίνει ο ιδιώτης, με προφανές κριτήριο αυτό του μεγαλύτερου κέρδους.

Τέτοια ανάπτυξη που θα απομυζεί παραπέρα το πενιχρό εισόδημα της λαϊκής οικογένειας ώστε να πηγαίνει κατευθείαν στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων, προωθεί η κυβέρνηση.