ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 17 Γενάρη 2013
Σελ. /28
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη

Βγαλμένες από τα παλιά κιτάπια των καπιταλιστών είναι μία προς μία, όλες μαζί, οι συνταγές διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης. Οι τάχα εναλλακτικές επιλογές ανάμεσα στη λεγόμενη «περιοριστική» και την «επεκτατική» δημοσιονομική πολιτική έχουν να κάνουν μοναχά με τα γυρίσματα των καιρών, με τις συγκυρίες και τις εκάστοτε ανάγκες των μονοπωλίων, όπως αυτές διαμορφώνονται από τη φάση της οικονομικής κρίσης σε συνθήκες διευρυμένης κερδοφορίας και υπερσυσσώρευσης, και ξανά πίσω σε νέες οικονομικές κρίσεις, στη διαδικασία που αναγκαστικά και αναπότρεπτα οδηγεί σε νέα καταστροφή κεφαλαίων.

Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη των μονοπωλίων είναι και οι αναπαλαιωμένες συνταγές που βγαίνουν ξανά σήμερα στην επιφάνεια από τους διάφορους καλοθελητές του εκμεταλλευτικού συστήματος. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονται σήμερα στο ίδιο γήπεδο, στο έδαφος της σωτηρίας του εκμεταλλευτικού συστήματος που έχει φάει τα ψωμιά του, που δεν παίρνει γιατριά, που αναγκαστικά τσακίζει το λαό, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών πίσω, προκειμένου να τα αφήσει ως μόνιμη παρακαταθήκη στην ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Η τέτοια δικομματική και άλλη αντιπαλότητα έρχεται να παγιδεύσει το λαό στις σταθερές επιλογές του κεφαλαίου, να εξοβελίσει την ανάγκη οργάνωσης και ταξικής συσπείρωσης απέναντι στη βαρβαρότητα της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Ο εσμός των «σκληρών» διαχειριστών του εκμεταλλευτικού συστήματος, όπως συγκεκριμένα ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Β. Σόιμπλε, δε θα είχε πρόβλημα να «ανταλλάξει» (τέτοιες) απόψεις με τους «εναλλακτικούς» του ΣΥΡΙΖΑ. Και η μια και η άλλη άποψη, αλλά πάνω απ' όλα η διαχειριστική πολιτική που τη συνοδεύει και υπηρετεί, είναι εξίσου χρήσιμη για δαύτους μα ταυτόχρονα καταστροφική για το λαό. Ελάχιστη, μέχρι και καμιά, σημασία έχουν οι δημόσιες δηλώσεις (Τσίπρα - γερμανικής κυβέρνησης) που έγιναν με αφορμή τη συνάντηση του Βερολίνου. Αλλωστε, πρόκειται για χιλιοειπωμένες φούσκες των πολιτικών διαχειριστών τους, όπως αυτές του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, που διαβεβαίωνε, δεξιά και αριστερά, για το γεγονός ότι «είμαστε εταίροι, άρα, έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινούς αντιπάλους», ακόμη ότι το κόμμα του θα βρει τη... χρυσή τομή, κάποιο άλλο μείγμα διαχείρισης, προκειμένου να δοθεί η «δυνατότητα στην οικονομία να ανακάμψει»...

Η ελπίδα για το λαό βρίσκεται στο να τοποθετήσει το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις, με τα «πόδια κάτω και το κεφάλι πάνω». Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι τόσο οι ίδιοι οι «εταίροι» της λυκοσυμμαχίας, οι κυβερνήσεις τους με τα μονοπώλια που στηρίζουν και υπηρετούν, όσο και οι «κοινοί αντίπαλοί» τους, άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μονοπώλια και κυβερνήσεις στο βαθμό που διαγκωνίζονται μεταξύ τους για τη μοιρασιά της λείας τους, του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου. Ολοι μαζί, και καθένας από το πόστο του, υπηρετούν εξίσου καλά το ίδιο σχέδιο.

Ακόμη και όταν οι καπιταλιστές περάσουν σε φάση διευρυμένης κερδοφορίας, που οι ίδιοι την ευαγγελίζονται, ο λαός θα είναι γονατισμένος, χωρίς δικαιώματα, αναγκαστικά και βίαια οπισθοδρομημένος πολλές δεκαετίες πίσω. Γι' αυτό οι κομμουνιστές επιμένουν ότι φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση, με τα μονοπώλια να συνεχίζουν να αλωνίζουν στο επίπεδο της οικονομίας και της παραγωγής, δεν μπορεί ούτε και θα μπορούσε να υπάρξει, ανεξάρτητα από το ποιος μπορεί να βρίσκεται στους κυβερνητικούς θώκους. Η προοπτική για το λαό βρίσκεται στην ολική ανατροπή αυτής της πολιτικής, στην πλήρη ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Ανταγωνιστικότητα με εξόντωση του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

«Γιατί αν καταρρεύσει η ΔΕΗ, είτε είναι φθηνό το τιμολόγιο είτε όχι, δεν θα υπάρχει καθόλου». Το σαθρό και παντελώς ανυπόστατο εκβιαστικό δίλημμα είχε επικαλεστεί πρόσφατα ο υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Χατζηδάκης, για να δικαιολογήσει τις νέες υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά. Η, προσχηματική σε κάθε περίπτωση, αγωνία της κυβέρνησης για την «κατάρρευση της ΔΕΗ» εξαφανίζεται ως διά μαγείας όταν πρόκειται να στηριχθεί η κερδοφορία της βιομηχανίας και ειδικά της ενεργοβόρας. Μόλις μια μέρα μετά την ανακοίνωση των εξοντωτικών αυξήσεων μέχρι 25% στα λαϊκά νοικοκυριά, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει ένα νέο «δώρο» στους βιομήχανους μειώνοντας δραστικά το «ενεργειακό κόστος». Συγκεκριμένα, όπως γράφει η χτεσινή «Καθημερινή», εξετάζεται η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο βιομηχανικό ρεύμα υψηλής τάσης από 2,5 ευρώ η μεγαβατώρα στο 0,5% ευρώ (!), ενώ η μείωση του ΕΦΚ στο ρεύμα που καταναλώνει η μέση τάση μειώνεται από τα 5 ευρώ η μεγαβατώρα στα 2,5 ευρώ! Επίσης, εξετάζεται μείωση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο για βιομηχανική χρήση από 5,4 ευρώ η μεγαβατώρα στο 0,54 ευρώ! Οπως αναφέρει η εφημερίδα, το θέμα έθεσε ο ΣΕΒ στη συνάντηση που είχε τις προάλλες με τον πρωθυπουργό, ενώ στέλεχος ενεργοβόρας βιομηχανίας κλιμακώνοντας τον εκβιασμό δηλώνει στην ίδια εφημερίδα: «`Η θα κλείσουμε ή δεν θα πληρώνουμε τη ΔΕΗ». Τίποτα από τα δύο δε θα συμβεί, γιατί η κυβέρνηση φροντίζει να πληρώνει ο λαός πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα, ακριβώς για να μπορεί να το προσφέρει δωρεάν στους βιομήχανους. Μπορεί εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά να αδυνατούν να εξοφλούν τους λογαριασμούς και τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους προς τη ΔΕΗ, μπορεί να ξεπαγιάζουν στα σπίτια τους, αλλά οι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορούν πρώτα να μην πληρώνουν το χαράτσι - χρωστάνε 130 εκατομμύρια - και τώρα τους χαρίζουν και το ηλεκτρικό ρεύμα για χάρη της ανταγωνιστικότητας και της απρόσκοπτης κερδοφορίας των «επενδυτών»...

Ταχέως προς ιδιωτικοποίηση ο ΟΣΕ

Με την ολοκλήρωση των διαδικασιών διαχωρισμού δραστηριοτήτων του ομίλου ΟΣΕ η τρικομματική κυβέρνηση θέτει στο τελικό της στάδιο την επιχείρηση παράδοσης του εθνικού σιδηροδρόμου στα ιδιωτικά μονοπώλια. Οπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες από πλευράς υπουργείου Υποδομών, μέχρι τον προσεχή Μάρτη η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα έχει «περάσει» στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων), αισιοδοξώντας ότι τον Ιούνη θα ξεκινήσει η διαδικασία υποβολής προσφορών για την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης ακόμη μίας δημόσιας επιχείρησης. Αξίζει να πούμε ότι την τελευταία τριετία στο πλαίσιο της «εξυγίανσης» του σιδηροδρόμου, περίπου το 50% των εργαζομένων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει αποχωρήσει από την εταιρεία (λόγω συνταξιοδότησης ή αποσπάσεων σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου), ενώ οι εναπομείναντες εργαζόμενοι έχουν υποστεί περικοπές στη μισθοδοσία τους, που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζουν και το 40%. Αντίστοιχα, έχει καταργηθεί μια σειρά δρομολογίων σε όλη τη χώρα - στην Πελοπόννησο δεν υφίσταται πια τρένο και το ακριβοπληρωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής μετατρέπεται μέρα με τη μέρα σε παλιοσίδερα - διατηρώντας μόνο τα πλέον «εμπορικά», στα οποία βέβαια έχουν σημειωθεί πολύ μεγάλες αυξήσεις στα εισιτήρια. Η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα αποτελέσει την πρώτη πράξη ξεπουλήματος του σιδηροδρόμου, γιατί στη συνέχεια αναμένονται ανάλογες εξελίξεις και για τον κλάδο συντήρησης τροχαίου υλικού (ανεξάρτητη εταιρεία πλέον), ενώ και η ακίνητη περιουσία θα μπει σε διαδικασία «αξιοποίησης», δηλαδή παράδοσης σε ιδιώτες.

Τα παραπάνω καταδεικνύουν τη «σπουδή» που επέδειξαν οι κυβερνήσεις των δυόμιση τελευταίων χρόνων ώστε να καταστήσουν το τρένο όσο το δυνατόν πιο «ελκυστικό» γίνεται για τους ενδιαφερόμενους μονοπωλιακούς ομίλους, αφαιρώντας την ίδια ώρα από τα λαϊκά στρώματα τη δυνατότητα μετακίνησης με ένα φτηνό, ασφαλές και αξιόπιστο μέσο μεταφοράς. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή είχε προειδοποιήσει ότι η ολοκλήρωση της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης και αυτής της δημόσιας επιχείρησης μόνο δεινά έχει να προσφέρει στον εργαζόμενο λαό της χώρας.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ