ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κουράγιο

Μόνο ως της ...μπουρδολογίας το ανάγνωσμα μπορεί να χαρακτηριστεί το χτεσινό πόνημα της εμμονικής αντικομμουνιστικής στήλης των «Νέων». Η εφημερίδα, σε έναν ακόμα χυδαίο σχολιασμό για την τελετή αποχαιρετισμού του Μίκη Θεοδωράκη και για να στάξει δηλητήριο στην τελευταία επιθυμία του «να πεθάνει σαν κομμουνιστής», το ρίχνει στη γνωστή σταλινολογία. Κατά ...διαβολική σύμπτωση, ο αρθρογράφος της στήλης «θυμάται» μια ιστορία από το πώς ο σοβιετικός λαός αποχαιρέτησε μαζικά με λαϊκό προσκύνημα τον Ι. Στάλιν πριν από 68 χρόνια και με αφορμή τη διήγηση ενός ...έγκριτου «ιστορικού» εκείνης της εποχής, που διέγραψε λαμπρή καριέρα στον αντικομμουνισμό πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στις ΗΠΑ, «χτίζει» το παραμύθι του για την «απανθρωπιά» του σοσιαλιστικού συστήματος, που ενδιαφερόταν μόνο για τη χειραγώγηση και τις εντυπώσεις. Τι να πει κανείς για την απελπισία που βγάζουν τέτοια κείμενα; Τι να πει για τη μανία που πιάνει τους σεσημασμένους αρθρογράφους κάθε φορά που διαπιστώνουν ότι όση λάσπη και να ρίχνουν στο ΚΚΕ, στις ιδέες και τη δράση του, τους έρχεται το ένα στραπάτσο μετά το άλλο. Τι να πει κανείς για τα όσα υποφέρουν κάθε φορά που συνειδητοποιούν τους ακατάλυτους δεσμούς που έχει το ΚΚΕ με τον λαό της χώρας μας, με τους πρωτοπόρους δημιουργούς που υμνούν αυτή την «ακατάβλητη στρατιά των απλών ανθρώπων»; Κουράγιο μόνο... Θα το χρειαστούν.

Ενα παράδειγμα...

Μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες, το σχολείο που γκρεμίστηκε από τον σεισμό στο Δαμάσι της Λάρισας επαναλειτούργησε τη Δευτέρα με πιο σύγχρονους όρους και με όλες τις αντισεισμικές προδιαγραφές. Τι θα γινόταν όμως αν δεν μεσολαβούσε ο σεισμός, ευτυχώς χωρίς ανθρώπινες απώλειες; Οι μαθητές θα έμπαιναν για μια ακόμα χρονιά σε ένα σχολείο ακατάλληλο, χωρίς αντισεισμική προστασία, με τον κίνδυνο να βρεθούν κάτω από τα χαλάσματα αν ο σεισμός γινόταν σε ώρα μαθήματος. Βέβαια όλα αυτά, όπως και το γεγονός ότι λίγα μέτρα κοντά στο νέο σχολείο ζουν ακόμα δεκάδες σεισμοπαθείς οικογένειες μέσα σε άθλιες συνθήκες, δεν απασχόλησαν τον πρωθυπουργό, που αποθέωσε την κατασκευαστική εταιρεία για το χτίσιμο του νέου σχολικού κτιρίου, στο πλαίσιο της περίφημης «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης». Η γύμνια του κράτους όμως απέναντι στις λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί να κρυφτεί...

... πραγματικό «σχολείο»

Το σχολείο στο Δαμάσι δείχνει τι σημαίνει να μην υπάρχει αντισεισμική πρόληψη και προστασία με ευθύνη του κράτους, επειδή θεωρείται «κόστος». Δείχνει όμως και ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι τεχνικές δυνατότητες να χτιστούν σύγχρονα και ασφαλή σχολεία, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, για να καλύψουν τις λαϊκές ανάγκες, σαν αυτές που προκύπτουν με την πανδημία, όπου 25 και 27 μαθητές συνωστίζονται σε ένα τμήμα. Οπως υπάρχουν και χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί για να στελεχώσουν αυτά τα σχολεία, αλλά τα κενά παραμένουν χιλιάδες, πολύ πίσω από τις ανάγκες, που αυξήθηκαν κι άλλο μετά την περσινή τηλεκπαίδευση. Τι είναι λοιπόν αυτό που εμποδίζει τους μαθητές να μαθαίνουν γράμματα σε ασφαλή σχολεία, τους γονείς να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους από σεισμούς και πανδημίες, τους δασκάλους να έχουν δουλειά; Αυτό που διαφήμισε ο Μητσοτάκης στο Δαμάσι, «λιβανίζοντας» τον «μεγάλο χορηγό» με αφορμή τα εγκαίνια του σχολείου: Η «επιχειρηματικότητα», δηλαδή το κέρδος, που βρίσκεται στο DNA του συστήματος και αποτελεί κριτήριο στη λειτουργία του κράτους. Αυτό είναι που κατεδαφίζει τις λαϊκές ανάγκες, αυτό πρέπει να φύγει από τη μέση για να ανοίξει ο δρόμος προς τη λαϊκή ευημερία.

Γρίφος με μία λύση

Με γρίφο για δυνατούς λύτες μοιάζει στα μάτια πολλών λαϊκών οικογενειών, κυρίως αυτών που τα παιδιά τους μπαίνουν στην τελική ευθεία για τις πανελλαδικές, η σχολική χρονιά που άρχισε! Απ' τη μια, η εύλογη ανησυχία για τις συνθήκες με τις οποίες ξανανοίγουν τα σχολεία, χωρίς ουσιαστική προστασία από την πανδημία. Κι από την άλλη, ο βραχνάς των υποχρεώσεων που αυξάνονται και κατατρώγουν το οικογενειακό εισόδημα. Το παράδειγμα είναι αληθινό: 320 ευρώ το μήνα κοστίζει σε οικογένεια το συνοικιακό φροντιστήριο όπου έγραψε το παιδί της, ένα έξοδο που «παντρεύονται» για δύο τουλάχιστον χρόνια. Αν σε αυτά προστεθούν τα 400 ευρώ της δόσης για το στεγαστικό δάνειο, χρειάζεται ένας ολόκληρος μισθός, χωρίς να υπολογίζονται τα υπόλοιπα «ανελαστικά» έξοδα για φαγητό, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, θέρμανση, ένδυση, μετακινήσεις. Κι αν πρόκειται για οικογένεια με δύο ή παραπάνω παιδιά, τότε τα έξοδα πολλαπλασιάζονται, όχι όμως και το διαθέσιμο εισόδημα. Πώς λοιπόν να ανταποκριθεί το νοικοκυριό σε βασικές του ανάγκες, με μισθούς πείνας, με την ακρίβεια να σαρώνει, αλλά και με πρόσθετες υποχρεώσεις, αν προκύψει, για παράδειγμα, ένα θέμα υγείας; Και βέβαια, ούτε συζήτηση για ψυχαγωγία, πολιτισμό, αθλητισμό... Ο λογαριασμός απλά δεν βγαίνει, με αποτέλεσμα να κόβονται ακόμα και τα στοιχειώδη για να τα βγάλει πέρα ένα νοικοκυριό, ανακυκλώνοντας τα αδιέξοδα. Γι' αυτό ο γρίφος έχει τελικά μία μόνο λύση: Αυτήν της οργανωμένης πάλης ενάντια στις ανατιμήσεις και στην ακρίβεια, για αυξήσεις στους μισθούς, σταθερή δουλειά για όλους, σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων.

1890 Γεννιέται η Βρετανίδα συγγραφέας Αγκάθα Κρίστι.

1918 Τα στρατεύματα της Αντάντ διασπούν το Μακεδονικό Μέτωπο και συντρίβουν τον βουλγαρικό στρατό.

1928 Ο Σκοτσέζος βιολόγος και φαρμακολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακαλύπτει την πενικιλίνη.

1935 Στη Γερμανία οι ναζί θεσπίζουν τους «νόμους της Νυρεμβέργης», στους οποίους στηρίχτηκε το πρόγραμμα θρησκευτικής και ρατσιστικής καταδίωξης. Ολοι οι Εβραίοι στερήθηκαν την υπηκοότητά τους και άρχισαν να συγκεντρώνονται σε γκέτο. Την ίδια μέρα η σβάστικα γίνεται η εθνική σημαία της Γερμανίας.

1936 Πεθαίνει ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και 6 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1938 Πεθαίνει ο γλύπτης Γιαννούλης Χαλεπάς.

1939 Η μάχη του Χαλχίν Γκολ λήγει με αποφασιστική νίκη των σοβιετικών και μογγολικών στρατευμάτων κατά του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού. Η ολοκληρωτική ήττα της ιαπωνικής 6ης Στρατιάς διέλυσε τα σχέδια των Ιαπώνων για προέλαση προς τη Σοβιετική Ενωση.

1944 Επειτα από 3ήμερο σκληρό αγώνα κατά των ταγματασφαλιτών, οι δυνάμεις των Συνταγμάτων του ΕΛΑΣ 8ου και 9ου, μαζί με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ Μεσσηνίας, απελευθερώνουν τη κωμόπολη του Μελιγαλά, στην οποία είχαν ταμπουρωθεί σχεδόν 1.000 ταγματασφαλίτες σε μια ύστατη προσπάθεια να εμποδίσουν την απελευθέρωση της Μεσσηνίας από το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Οι ταγματασφαλίτες είχαν συγκεντρωθεί στον Μελιγαλά από διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας, ενώ στο διάβα τους είχαν προβεί σε ανείπωτες λεηλασίες, βιασμούς και σφαγές (το τρομοκρατικό αυτό όργιο συνεχίστηκε και στον ίδιο τον Μελιγαλά). Οταν ο ΕΛΑΣ έφτασε στον Μελιγαλά οι ταγματασφαλίτες αρνήθηκαν να παραδοθούν, σίγουροι για τα πλεονεκτήματα που τους προσέφεραν οι ισχυρές γερμανικές οχυρώσεις της κωμόπολης, αλλά και ενθαρρυνόμενοι από τους Εγγλέζους. Μετά τη μάχη ο λαός της περιοχής ζητούσε με κάθε τρόπο να εκδικηθεί τις εγκληματικές αυτές μορφές των ταγματασφαλιτών που είχαν διαπράξει ανήκουστα κακουργήματα σε βάρος του. Μόνο έπειτα από την αποφασιστική επέμβαση των καπεταναίων έγινε εφικτό να κατευναστεί η εκδικητική ορμή λαού και ανταρτών.

1946 Ανακηρύσσεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας.

1946 Οι αρχές καταλαμβάνουν τα γραφεία του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη.

1956 Ξεκινά το 8ο Συνέδριο του ΚΚ Κίνας (15 - 27/9/1956), το πρώτο μετά την επιτυχή έκβαση της Κινεζικής Επανάστασης το 1949.

1960 Στο σπήλαιο των Πετραλώνων, στη Χαλκιδική, ανακαλύπτεται κρανίο αρχανθρώπου που έζησε στην Παλαιολιθική Εποχή. Η χρονολόγηση του κρανίου έδειξε ότι ήταν έως και 700.000 ετών.

1968 Ιδρύεται η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, η ΚΝΕ.