ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Θέλει «θυσίες» η ... «οντισιόν» για το χρίσμα της αστικής τάξης

Eurokinissi

Στις κάλπες προσέρχονται την Κυριακή 15/5 τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να εκλέξουν νέα Κεντρική Επιτροπή και νέο πρόεδρο του κόμματος. Για τη θέση του προέδρου μοναδικός υποψήφιος είναι ο Αλ. Τσίπρας και μπορεί να ψηφίσει οποιοσδήποτε εγγράφεται ακόμα και την ώρα της κάλπης!

Ενόψει της ψηφοφορίας, εξάλλου, «νέες δόξες» γνωρίζουν οι εκφυλιστικές διαδικασίες που αντιγράφουν ανάλογες των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ, κομμάτων που εφάρμοσαν πρώτα τη δήθεν «αμεσοδημοκρατική» εκλογή αρχηγού ή και κομματικών οργάνων. Μπροστά στις κάλπες της Κυριακής, τα παρασκηνιακά «παζάρια», η μάχη των μηχανισμών και τα «μαχαιρώματα» δίνουν και παίρνουν, ενώ «ενημερωτικά» μηνύματα φεύγουν σωρηδόν προς πάσα κατεύθυνση, προς άγρα ψηφοφόρων. Μέχρι και σε στελέχη του ΚΚΕ έχει το θράσος να στέλνει τηλεφωνικά μηνύματα ο μηχανισμός που έχει αναλάβει τη διοργάνωση των εκλογών.

Η εκλογική διαδικασία και τα προεόρτιά της είναι συνέχεια και συμπλήρωμα της χαοτικής και εκφυλιστικής διαδικασίας του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έγινε πριν από μερικές βδομάδες. Εκεί περίσσεψαν οι «αβροφροσύνες» και οι καταγγελίες για διαδικασίες «που αρμόζουν σε γήπεδο και όχι σε κομματικό συνέδριο», με περίπου 1.000 συνέδρους εξαφανισμένους στο τέλος της διαδικασίας, καταγγελίες από οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για σωρηδόν εγγραφή μελών χωρίς κριτήρια κ.ά.

Τα επιτελεία της Κουμουνδούρου δίνουν τη μάχη για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλευση στις κάλπες, καθώς η ...«οντισιόν» για το χρίσμα της αστικής διακυβέρνησης περιλαμβάνει και συγκρίσεις με την πρόσφατη αντίστοιχη διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ. Διακηρυγμένη πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, είναι να κυριαρχήσει στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, ώστε από θέση ισχύος να διαπραγματευτεί μετεκλογικά μια κυβερνητική σύμπραξη, για τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής με «προοδευτική» λεοντή.

Σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση προωθούνται και οι οργανωτικές αλλαγές, που εγκρίθηκαν από το πρόσφατο συνέδριο και την Κυριακή μπαίνουν σε εφαρμογή. Οι αλλαγές αυτές, που συνάντησαν αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος, ενισχύουν παραπέρα τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ ως αρχηγικού κόμματος, στα πρότυπα των άλλων αστικών κομμάτων.

Στόχος της «εκλογής από τη βάση», για τον ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα, είναι να διαμορφώνεται και να αναπαράγεται ένας μηχανισμός ψευδεπίγραφης «συμμετοχής» που καμία σχέση δεν έχει με την ουσιαστική και πραγματική συμμετοχή του λαού στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Αντίθετα, μετατρέπει την όποια λαϊκή συμμετοχή σε άλλοθι για την εφαρμογή της αντιλαϊκής στρατηγικής, που αποφασίζει ο εκλεγμένος αρχηγός με ένα στενό κομματικό επιτελείο.

Χαρακτηριστικά είναι άλλωστε και τα σημεία που αποτέλεσαν πεδίο αντιπαράθεσης, τριβών και διαμαρτυριών στο πρόσφατο συνέδριο σχετικά με τις καταστατικές αλλαγές, οι οποίες, να σημειωθεί, δεν ψηφίστηκαν και δεν συζητήθηκαν εκεί, αλλά θα ψηφιστούν μία μέρα πριν από την εκλογή προέδρου ...διαδικτυακά. Ανάμεσα σ' αυτές υπάρχουν μέχρι και διατάξεις που ενθαρρύνουν τη συγκρότηση οργανώσεων οι οποίες θα λειτουργούν ως πελατειακά δίκτυα γύρω από εκλεγμένους βουλευτές κ.λπ.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΣΕΕ - ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

Με την «αβάντα» όλων των κυβερνήσεων δεν δεσμεύονται για νέο κατώτατο μισθό

Σε οργάνωση της πάλης με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων και με άξονα το πλαίσιο που έχουν καταθέσει τα σωματεία για την ΕΓΣΣΕ καλεί το ΠΑΜΕ

Χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα ήταν η συνάντηση των αντιπροσωπειών της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών φορέων για το ζήτημα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που έγινε την Παρασκευή, με τους εκπροσώπους του ΣΕΒ να ξεκαθαρίζουν ότι επιδιώκουν τη διατήρηση όλου του αντεργατικού πλαισίου που ψηφίστηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Παρά τη μεγάλη χρονική καθυστέρηση, που μεσολάβησε μέχρι να γίνει η συνάντηση των αντιπροσωπειών, τη συζήτηση χαρακτήρισε η αοριστία για τα καίρια ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, με κυριότερο αυτό του μισθού και του μεροκάματου. Οπως είπαν άλλωστε οι βιομήχανοι στη συνάντηση, «δεν μπορεί να τεθεί τώρα το ζήτημα της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων ούτε μπορεί να γίνει αναφορά σε αυτό μέσα στην ΕΓΣΣΕ...», παραπέμποντας το θέμα στο απώτερο μέλλον.

Το ΠΑΜΕ

«Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι», σχολιάζει χαρακτηριστικά το ΠΑΜΕ, σημειώνοντας: «Ο ΣΕΒ για άλλη μια φορά εμφανίστηκε προσηλωμένος στο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, που έχουν ψηφίσει όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, και που ικανοποιεί τις απαιτήσεις και τη στρατηγική του για φτηνή και "ευέλικτη" εργατική δύναμη».

Πίσω από την τοποθέτηση του ΣΕΒ άλλωστε καλύπτονται και οι άλλοι εργοδοτικοί φορείς, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει από κανέναν η παραμικρή δέσμευση για την υπογραφή νέου κατώτατου μισθού πέρα από αυτόν που έχει καθοριστεί από την κυβέρνηση.

Ειδικότερα για τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ το ΠΑΜΕ υπογραμμίζει: «Αυτή η τοποθέτηση της εργοδοσίας ενισχύεται από τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που - άσχετα με τα όσα ψελλίζει - έχει στην πράξη αποδεχτεί την αντεργατική νομοθεσία και τον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση, έχει ουσιαστικά απεμπολήσει το δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση και κυρίως την ταξική πάλη, την αγωνιστική διεκδίκηση των εργαζομένων και των συνδικάτων τους για την ΕΓΣΣΕ, τις κλαδικές και επιχειρησιακές ΣΣΕ, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα. Αυτήν τη στάση επιβεβαιώνει και η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ μετά τη σημερινή συνάντηση.

Είναι η στάση που απορρέει από τη λογική του κοινωνικού εταιρισμού, των "κοινωνικών διαλόγων" και της συναίνεσης και δεν αφήνει χώρο για την αγωνιστική δράση και διεκδίκηση των εργαζομένων και των σωματείων τους, ούτε καν την αναφέρει! Είναι η στάση που για άλλη μια φορά μπορεί να οδηγήσει στην επικύρωση του κατώτατου νομοθετημένου μισθού μέσα από μια κατ' επίφαση ΕΓΣΣΕ, όπως κάνει όλα αυτά τα χρόνια η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ».

Στον αντίποδα όλων των παραπάνω, από την πλευρά των εκλεγμένων συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στη διοίκηση της ΓΣΕΕ τέθηκαν οι βασικές διεκδικήσεις των εργαζομένων που αφορούν την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την υποχρεωτικότητα και επεκτασιμότητα των Συλλογικών Συμβάσεων, την επέκταση της ισχύος της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας Σύμβασης, τις ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, τη μείωση του εργάσιμου χρόνου με 5ήμερο - 7ωρο - 35ωρο.

Η μόνη απάντηση για τους εργαζόμενους στον αδιέξοδο δρόμο των τυπικών «διαπραγματεύσεων» και της αναμονής που βαδίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μαζί με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, «είναι η διέξοδος της πάλης και της αγωνιστικής διεκδίκησης με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα και ανάγκες», τονίζουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

Σε αυτόν τον δρόμο καλούν τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους, να οργανώσουν την πάλη τους και να διεκδικήσουν με βάση το πλαίσιο για την ΕΓΣΣΕ που το ΠΑΜΕ έχει καταθέσει και συζητήσει μαζί τους, ένα πλαίσιο που έχει ήδη προσυπογραφεί από δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις και προβλέπει:

Βασικό μισθό 825 ευρώ
5ήμερο - 7ωρο - 35ωρο
Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων
Επαναφορά της επεκτασιμότητας και υποχρεωτικότητας των ΣΣΕ
Επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης
Κατάργηση όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου που τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα, επιδεινώνει τις εργασιακές σχέσεις και βάζει τη «θηλιά στον λαιμό» των συνδικάτων.

Τα λερωμένα, τ' άπλυτα...

Στα πολλά που είπε ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξη που παραχώρησε στις 13 Μάη στο κανάλι «Κόντρα» ξεχωρίζουμε την επιμονή του ότι η επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει το πρώτο κόμμα. Λογικό βεβαίως, θα πει κανείς, αφού εκλογική του επιδίωξη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και να «ηγηθεί» της διαμόρφωσης της νέας αστικής κυβέρνησης. Η επιμονή αυτή όμως δημιουργεί ερωτήματα τι θα γίνει στην περίπτωση που πρώτο κόμμα είναι η ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία! Και το ερώτημα αιωρείται γιατί συνεχίζουν να «τρέχουν» και να παίζουν σενάρια για κυβερνήσεις συνεργασίας και μάλιστα ακόμα και «εθνικής ενότητας», στα οποία πιέζουν διάφορα επιχειρηματικά κέντρα αφού έχουν άλλωστε εξασφαλισμένη την ουσιαστική πολιτική συναίνεση σε όλα τα κρίσιμα και βασικά ζητήματα, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις.

Και μέσα σε όλη αυτή τη συζήτηση και τα σενάρια επέλεξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να αναφερθεί στο ΚΚΕ επαναλαμβάνοντας το γνωστό τροπάρι: «Δεν είμαστε σαν το ΚΚΕ που λέει: Εχουμε τα λάβαρά μας αλλά μη μας απασχολείτε εμάς, δε θα λερώσουμε τα χέρια μας»!!

Μόνο που το ΚΚΕ τα «χέρια του» και τις δυνάμεις τους τα βάζει στη φωτιά της πάλης για την υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών στην ακριβώς δηλαδή αντίθετη κατεύθυνση από εκεί που «ιδρώνει» και κοπιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.... Αυτό το γνωρίζουν καλά οι εργαζόμενοι στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, που βλέπουν τα μέλη του Κόμματος μαζί με άλλους αγωνιστές να είναι στην πρώτη γραμμή για αυξήσεις στους μισθούς, για τη διεκδίκηση ικανοποιητικών ΣΣΕ, όπως επιτεύχθηκε πρόσφατα σε μια σειρά κλάδων, για να παρθούν μέτρα ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών και υπεράσπισης του λαϊκού εισοδήματος. Το γνωρίζουν καλά οι υγειονομικοί που στη διάρκεια της πανδημίας είδαν τους κομμουνιστές να βγαίνουν μπροστά για να μην υποσταλεί η σημαία του αγώνα, για να δυναμώσει η πάλη για την προστασία και υγεία του λαού. Το ξέρουν οι φοιτητές που μέσα από τους συλλόγους τους, μαζί με την καθοριστική συμβολή των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δίνουν απάντηση στην καταστολή και την υποβάθμιση των σπουδών τους.

Το ΚΚΕ όλες του τις δυνάμεις τις δίνει για να σηκωθεί ο λαός στο ανάστημά του, να πιστέψει στη δύναμή του, να κατακτήσει την αυτοπεποίθηση ότι ο ίδιος μπορεί να σώσει τον εαυτό του και να μην περιμένει λύσεις από διάφορους επίδοξους «σωτήρες» που στο όνομα του «μικρότερου κακού» συνεχίζουν την αντεργατική πολιτική από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενοι. Να πιστέψει ότι μπορεί ο ίδιος να ορίσει την τύχη του φτάνοντας τον αγώνα ως το τέλος, σε σύγκρουση με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, με την εξουσία του κεφαλαίου, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και παλεύοντας για να κάνει ο ίδιος κουμάντο στη χώρα, με τη δικιά του εξουσία, ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει. Αυτός είναι ο δρόμος της ανατροπής που θέλει τον λαό πρωταγωνιστή και όχι οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες από κυβερνητικές εναλλαγές που βάζουν τον λαό στη γωνία, στο περιθώριο. Εκεί «βρωμίζει» τα χέρια του το ΚΚΕ, εκεί «ιδρώνουν» τη φανέλα οι κομμουνιστές που δεν ξεχωρίζουν από τους εργαζόμενους και τους βιοπαλαιστές, είναι σάρκα από τη σάρκα τους. «Αναγνωρίζονται» όχι στις πασαρέλες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και των εκφυλιστικών εκλογικών διαδικασιών σαν αυτές που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή αλλά μέσα στους αγώνες. Και σε αυτόν τον αγώνα οι κομμουνιστές δείχνουν ως αντίπαλο στους εργαζόμενους κάθε αστική κυβέρνηση που υπηρετεί το σύστημα, γιατί κάθε τέτοια κυβέρνηση, όπως απέδειξε και η περίοδος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα είναι αντιλαϊκή όπως και αν αυτοχαρακτηρίζεται.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν να «λερώνει» μόνος του ή παρέα με τα άλλα αστικά κομματα τα χέρια του, να «ιδρώνει τη φανέλα» για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, μια χαρά τα κατάφερε ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση. Να θυμόμαστε όμως ότι σε αυτούς τους λεκέδες ...υπάρχει και «αίμα» εργατικών δικαιωμάτων, αναγκών που τσάκισε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν «σκιές» νέων κινδύνων για τη ζωή του λαού από τις δεσμεύσεις στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Π.