Σε ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ ανάμεσα σε άλλα σημειώνει με αφορμή το συνέδριο της ΣΕΣ (16 - 19 Μάη):

«Η ΣΕΣ δεν ήταν και δεν είναι συνδικαλιστική οργάνωση (τέτοια είναι μόνο στον τίτλο). Στην ουσία, πρόκειται για ένα εργαλείο του κεφαλαίου, το οποίο αξιοποιείται, προκειμένου να περάσει τις ιδεολογικές, τις πολιτικές και τις οικονομικές επεξεργασίες των πολυεθνικών στη συνείδηση της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, στην αρμοδιότητά του, ο μηχανισμός αυτός έχει τον έλεγχο του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που υπάρχει σε κάθε χώρα της ΕΕ. Αποτελεί μόνιμο εμπόδιο στη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα των εργατών, στην ταξική γραμμή συσπείρωσης.

Η ΣΕΣ συστηματικά προβάλλει, στηρίζει, προωθεί, κάποιες φορές προλαβαίνει ακόμη, τις εκάστοτε κατευθύνσεις, που χαράζουν τα όργανα της ΕΕ για την απασχόληση, τις εργασιακές σχέσεις, το Ασφαλιστικό. Κατευθύνσεις, που στόχο έχουν την αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την προώθηση της "ευελιξίας", της "ανταγωνιστικότητας" και του "εργασιακού μεσαίωνα". Στήριξε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τη στρατηγική της Λισαβόνας.

"Η ΣΕΣ καλεί την ΕΕ να αλλάξει προσέγγιση και να δώσει μεγαλύτερη βοήθεια στα κράτη - μέλη". Αυτά αναφέρει σε ψήφισμά της η ΣΕΣ και απαιτεί να δοθούν δισεκατομμύρια ευρώ στο μεγάλο κεφάλαιο, διεκδικώντας για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, για λογαριασμό των μονοπωλίων.

Ακόμα ζητάει "διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των ημερομισθίων και μισθολογικές αυξήσεις με βάση την παραγωγικότητα"!

Η ΣΕΣ ακόμη προσπαθεί να μας πείσει πως δεν υπάρχουν τάξεις, η κεντρική λογική της ξεκινά και σταματά στον "κοινωνικό διάλογο".

Υποστηρίζει ότι εργάτες και βιομήχανοι είμαστε "κοινωνικοί εταίροι" και προτείνει εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι να πορευόμαστε αγκαλιασμένοι για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση. Στηρίζει την ουσία του "Συμφώνου του ευρώ" με σκοπό να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, να πληρώσουν την καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της οι εργαζόμενοι.

Δεν είναι ακόμα τυχαίο ότι, από το 1973 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα, δεν έχει διοργανώσει ουσιαστικά ούτε μια απεργιακή κινητοποίηση.

Να θυμηθούμε ακόμα τη στάση της ΣΕΣ, που ήταν πάντα στο πλευρό της κάθε ευρωαμερικανικής ιμπεριαλιστικής επίθεσης, όπως πρόσφατα στη Λιβύη. Την υποκριτική στάση της στο πρόβλημα της Παλαιστίνης και των αραβικών λαών.

Για τους σκοπούς αυτούς έχει τη στήριξη και της Κομισιόν. Εχει τεράστιους οικονομικούς πόρους και διαθέτει στελέχη, μια ελίτ γραφειοκρατών (σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές), που είναι ταυτισμένοι με τις κεντρικές επιλογές των πολυεθνικών και των μονοπωλίων και που έκαναν περιουσίες από τον εκμαυλισμό των συνδικάτων. Κανείς δεν έχει αυταπάτες και δεν πιστεύει ότι επειδή θα φύγει ο βαρόνος γγ Τζον Μονκς (όπως έχει προαποφασισθεί) θα αλλάξει και ο προσανατολισμός της. Η "οργάνωση" αυτή αναδείχνεται σαν ένας από τους βασικούς αντιπάλους της εργατικής τάξης. Αυτή η κάστα των εργατοπατέρων, αυτά τα δεκανίκια των πολυεθνικών είναι ανεπιθύμητα στη χώρα μας!».

Το ΠΑΜΕ στη συνέχεια τονίζει:

«Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η ανάγκη σήμερα για πανευρωπαϊκό συντονισμό όλων των αγωνιστικών συνδικάτων και όλων των Ευρωπαίων εργαζομένων είναι βασική προτεραιότητα.

Σήμερα η διέξοδος για το συνδικαλιστικό κίνημα της Ευρώπης βρίσκεται στην ταξική γραμμή, που είναι ο δρόμος της ανυπακοής απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο κεφάλαιο και στις πολιτικές δυνάμεις που τους εκπροσωπούν. Είναι η συσπείρωση, ο συντονισμός, η κοινή δράση μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία.

Οι Ελληνες εργάτες, άνεργοι, μετανάστες, γυναίκες, νέοι και συνταξιούχοι εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους όλων των χωρών, που βγαίνουν στους δρόμους. Εκφράζουμε το διεθνισμό μας σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους που ξεπερνούν - αφήνουν πίσω τους - τις συμβιβασμένες, γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και ανοίγουν νέους δρόμους, με νέα αγωνιστικά, τίμια συνδικάτα που οργανώνουν την αντεπίθεσή μας».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΛΠ για τη διακήρυξη του διαγωνισμού, το εκθεσιακό κέντρο θα μετατραπεί σε «σύγχρονο ξενοδοχειακό συγκρότημα 5 αστέρων, για περίοδο παραχώρησης 30 ετών, με δυνατότητα παράτασης υπό ορισμένες προϋποθέσεις για 5 περαιτέρω έτη» και συνεχίζει: «Ο ΟΛΠ θα παραχωρήσει στον ανάδοχο του έργου επιπλέον τη λειτουργούσα σήμερα αίθουσα υποδοχής επισκεπτών κρουαζιερόπλοιων (Κεντρικός Επιβατικός Σταθμός κρουαζιερόπλοιων - Τerminal A) για χρονική περίοδο 15 ετών μετά τις απαιτούμενες εργασίες αναβάθμισης που θα γίνουν από τον ανάδοχο»! Οι προσφορές για το νέο «πακέτο» παραχωρήσεων σε βάρος του λιμανιού του Πειραιά θα κατατίθενται ως τις 30 του Ιούνη.

«Αυτή την ανάπτυξη προωθεί η πολιτική κυβέρνησης - ΝΔ - ΕΕ, σε όλο το λιμενικό σύστημα στο όνομα της οικονομικής κρίσης και της προσέλκυσης επενδύσεων. Είναι καθαρό ότι εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι της «σωτηρίας» της πατρίδας και του λαού όπως ισχυρίζονται» επισημαίνουν σε δελτίο Τύπου οι δύο παρατάξεις, οι οποίες τονίζουν ότι η κυβέρνηση στην ουσία εξασφαλίζει με τον τρόπο αυτό «καθεστώς μέγιστης εκμετάλλευσης και κερδοφορίας στα μονοπώλια των μεταφορών και του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ενισχύει την δράση τους».

Καταγγέλλουν το ρόλο των «συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ στα λιμάνια οι οποίοι όχι μόνο δεν αντιδρούν αλλά βάζουν πλάτη για να περνάει αυτή τη πολιτική» και καλούν σε οργανωμένο συντονισμένο αγώνα «με προοπτική λιμάνια που να αποτελούν κρατική, λαϊκή περιουσία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών».