Αφού παραποίησαν την αλήθεια

(θυμάστε τους διθυραμβικούς αλαλαγμούς με τους οποίους έντυσαν την απόφαση των Βρυξελλών περί του «μηχανισμού στήριξης» ανήμερα της εθνικής επετείου),

*

αφού κατόπιν ειρωνεύτηκαν το ίδιο τους το ψέμα, φτάνοντας μέχρι του σημείου να γίνονται ανέκδοτο επιπέδου τίτλου πορνοταινίας της δεκαετίας του '70

(αλλά ακόμα να εντοπίσουν το «βαθύ λαρύγγι» που ζητούσε αναδιαπραγμάτευση του «μηχανισμού»...),

*

τώρα έχουν την αναίδεια, τη στιγμή μάλιστα που προσφέρουν την Ελλάδα «πακέτο» τόσο στη Σκύλλα (ΕΕ) όσο και στη Χάρυβδη (ΔΝΤ),

να αναμασούν τα ίδια εκείνα ηχηρά και ανούσια περί «κοινοτικής αλληλεγγύης», «μηχανισμού σωτηρίας», «ευρωπαϊκής βοήθειας», «κυβερνητικής υπευθυνότητας»!

***

Παρακάμπτουμε το γεγονός ότι και χτες το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου ήταν 6,5%.

Το ίδιο «κερδοσκοπικό» και το ίδιο «τοκογλυφικό», δηλαδή, όσο και πριν να «γεμίσουν το όπλο», κατά την... καουμπόικη φράση του πρωθυπουργού.

*

Παρακάμπτουμε, επίσης, το γεγονός ότι και χτες τα περίφημα «σπρεντ» κινήθηκαν στις 350 μονάδες.

Που σημαίνει ότι μετά και τη νέα... κοινοτική βοήθεια, η Ελλάδα παραμένει σταθερά «χώρα παράδεισος» για κοράκια και γύπες.

***

Ας δούμε, όμως:

Υπάρχει λόγος να συμμετάσχει ο ελληνικός λαός στα αποχαυνωτικά «πανηγύρια», που έχουν στήσει κυβερνώντες, βιομήχανοι και τραπεζίτες παρέα με τα αξιοθρήνητα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ;

*

Πρώτο: Οταν το επιτόκιο δανεισμού του ελληνικού δημοσίου ήταν 3% ή 4% και τότε το δημόσιο χρέος εκτινασσόταν. Πάλι τα δημόσια ελλείμματα αυξάνονταν.

Αλήθεια, τώρα που η «γενναιόδωρη» απόφαση των Βρυξελλών μιλάει για επιτόκιο τριετίας ύψους 5% και για επιτόκιο άνω του 6% στα ομόλογα πενταετίας και δεκαετίας (ό,τι ακριβώς μας «προσφέρουν» δηλαδή οι περίφημες «αγορές»), πώς θα μειωθούν το έλλειμμα και το χρέος;

Προφανώς, όχι λόγω της «κοινοτικής μεγαθυμίας» ούτε ένεκα της «κυβερνητικής διαχειριστικής δεινότητας». Θα μειωθούν (αν μειωθούν) μέσω του σφαγιασμού του ελληνικού λαού.

*

Δεύτερο: Σε αυτό που περιγράφεται ως «κοινοτική αλληλεγγύη» τύφλα να 'χει ο... αλληλοσπαραγμός. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα τούτο μεταφράζεται ως εξής:

Οταν η ΕΚΤ δανείζει τους τραπεζίτες, τους δανείζει με επιτόκιο 1%. Οταν, όμως, η ΕΚΤ και η ΕΕ δανείζουν το ελληνικό κράτος, το δανείζουν με 5% (!) που σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός, που θα κληθεί να πληρώσει τα δανεικά, θα πληρώσει τα πενταπλάσια από τους τραπεζίτες.

Οι τελευταίοι, βέβαια, και η κάστα τους (βιομήχανοι, εργολάβοι, εφοπλιστές κ.λπ.) δε θα πληρώσουν τελικά τίποτα, αφού όταν έρχεται η ώρα να δανειστεί ο ελληνικός λαός (όχι από χόμπι - από ανέχεια), τότε και η ΕΕ, και η ΕΚΤ, και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τον δανείζουν με επιτόκια 15% και 20%!

*

Τρίτο: Δεδομένου ότι Γάλλοι, Γερμανοί και Αμερικανοί κατέχουν μαζί περί τα 130 δισ. του ελληνικού δημόσιου χρέους, πρέπει να είναι κανείς ή πολύ αφελής ή πολύ ενταγμένος στο σύστημα, για να μη βλέπει (ή να κάνει ότι δεν βλέπει) πως τα 130 δισ. που θεωρητικά μπορεί να εισπράξει σε βάθος τριετίας η Ελλάδα από ΕΕ και ΔΝΤ, είναι ένα ποσό που όσοι το δώσουν (κατόπιν έγκρισης της Γερμανίας) δε θα το κάνουν «για την καλή τους την καρδιά».

Θα τα δώσουν μόλις εξαντληθούν όλα τα περιθώρια δανεισμού της Ελλάδας από τις λεγόμενες «αγορές» (αυτό περιμένει η κυρία Μέρκελ), και τούτο για να πάρουν πίσω «τα λεφτά τους», αφού ένα σημαντικό μέρος από τα νέα δανεικά θα τους επιστραφεί αμέσως με τη μορφή της εξόφλησης των οφειλών της Ελλάδας απέναντί τους, την οποία Ελλάδα, μαζί με τους εγχώριους «πατριώτες» ομολογιούχους, θα συνεχίσουν να την έχουν χρεωμένη, διπλά και τρίδιπλα, αναπαράγοντας έτσι την προς όφελός τους διόγκωση του χρέους και των ελλειμμάτων.

*

Τέταρτο: Αν αυτό που αποφασίστηκε στις 25/3 και συγκεκριμενοποιήθηκε προχτές είναι τόσο «καλό», τότε γιατί ακόμα και τώρα η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν επιθυμεί την ενεργοποίησή του;

Κάνει... νάζια, ή μήπως προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της, αφού γνωρίζει ότι η στιγμή της ενεργοποίησης θα σηματοδοτήσει - και στο επίπεδο των συμβολισμών πια - τη χρεοκοπία όχι του ελληνικού λαού, αλλά του πολιτικού και οικονομικού συστήματος που υπηρετεί;

*

Πέμπτο (και σημαντικότερο): Είτε μικρότερα είτε μεγαλύτερα τα επιτόκια, είτε λιγότερα είτε περισσότερα τα δάνεια, το ερώτημα είναι:

Ποιος τα εισπράττει και ποιος τα πληρώνει.

Τα δάνεια που έχει συνάψει μέχρι τώρα το ελληνικό κράτος και αυτά που θα συνάψει (με ή χωρίς τον «κοινοτικό μηχανισμό») τα εισπράττει η ολιγαρχία με τη μορφή επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων, θαλασσοδανείων, χαριστικών ρυθμίσεων, φοροαπαλλαγών, ενισχύσεων και πράξεις κάθε λογής «κινήτρων».

Τα χρέη και τα ελλείμματα που προκύπτουν από αυτόν το φαύλο κύκλο, τα πληρώνει ο ελληνικός λαός μέσω της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας, τις μειώσεις των μισθών, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών, την κατακρεούργηση των εργασιακών και των ασφαλιστικών του δικαιωμάτων.