- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
«Ποτάμια» φουσκωμένα από οργή ήταν οι προχτεσινές απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες, όπου, σε 68 σημεία όλης της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, εργατοϋπάλληλοι, νέοι, γυναίκες, μετανάστες, συνταξιούχοι διαδήλωσαν με τις σημαίες και τα πανό του ΠΑΜΕ βαθαίνοντας το ρήγμα που τους χωρίζει με τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις της συμβιβασμού και της υποταγής. Ηταν η πέμπτη κατά σειρά απεργιακή μάχη του τελευταίου διαστήματος, η οποία ξεχώρισε και σε μαζικότητα και σε μαχητικότητα.
Μια μάχη που - κόντρα στο όργιο τρομοκρατίας που ακόμα πιο επίμονα εξαπέλυσαν η μεγαλοεργοδοσία και τα κόμματά της - εμπλούτισε ακόμα περισσότερο την αγωνιστική πείρα χιλιάδων εργαζομένων. Πολλών που, προχτές, έκαναν το βήμα και απέργησαν για πρώτη φορά. Πολλών που στρατεύτηκαν με συναδέλφους τους ανεξάρτητα από κλάδο, φυλή, σχέση εργασίας και πίσω από τα πανό των ταξικών συνδικάτων διαδήλωσαν συγκροτημένα με συνθήματα που υπηρετούν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Αλλά και πολλών στων οποίων τις συνειδήσεις κερδίζει καθημερινά νέο έδαφος η ανάγκη για συλλογική, αγωνιστική αντίδραση, οξύνεται η διαπάλη με τη συναίνεση.
Αυτό που πάνω απ' όλα μεγαλώνει την επιτυχία και της προχτεσινής απεργίας, δεν είναι ότι όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας πλημμύρισαν από εργατόκοσμο και σημαίες του ΠΑΜΕ. Είναι ότι, τόσο η προετοιμασία που προηγήθηκε όσο και το σχέδιο που μπήκε για το επόμενο διάστημα, μπήγει πιο βαθιά στο χώμα τις ρίζες για την οργάνωση της εργατικής τάξης. Κάνει πιο καθαρό για όλο και πιο πλατιά τμήματα των λαϊκών στρωμάτων πως η παρεμπόδιση της επίθεσης που δέχονται όλο και πιο λυσσασμένα δεν είναι ζήτημα ούτε μόνο μιας κινητοποίησης, ούτε μόνο μιας μέρας ή μιας βδομάδας. Αυτό είναι άλλωστε που φοβίζει και την πλουτοκρατία: Οτι οι χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι που το τελευταίο τρίμηνο ατσαλώνονται πολύπλευρα μέσα από τις πολύμορφες κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ αποτελούν πολύτιμη μαγιά όχι απλά για την αντίσταση, αλλά για την ίδια την αντεπίθεση της εργατικής τάξης. Γιατί βγαίνουν στο μετερίζι ενός αγώνα που δε στοχοποιεί απλά μια κυβέρνηση ή ένα νόμο, αλλά την ίδια την καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή την καρδιά των προβλημάτων τους.
Πυκνά, μαχητικά και συγκροτημένα πορεύτηκαν οι απεργοί, σε μια πορεία που «δίπλωσε»
Την κεντρική ομιλία έκανε από το βήμα που στήθηκε στην Ομόνοια ο Βασίλης Πετρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Μίλησε ακόμα ο Ηλίας Σιώρας, στέλεχος του ΠΑΜΕ από το χώρο της Υγείας και χαιρέτισαν δύο απολυμένοι από την «Ολυμπιακή» και τα «Νότος Γκάλερι».
Μαζική ήταν και η παρουσία αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ κάτω από το πλαίσιο της ΟΒΣΑ, παιδιών των λαϊκών οικογενειών που συσπειρώνονται στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας. Ξεχωριστά σε πυκνότητα και μαχητικότητα ήταν ακόμα περισσότερα μπλοκ, όπως αυτό των ΑμΕΑ, των ηλεκτροτεχνιτών, των τραπεζοϋπαλλήλων, των εργαζομένων σε δικηγορικά γραφεία. Εργαζόμενοι από Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά, Τηλεπικοινωνίες, μέταλλο, ξενοδοχεία, εμπόριο κλπ. συμμετείχαν για πρώτη φορά στην απεργία και τη συγκροτημένη διαδήλωση πίσω από τα πανό των κλαδικών τους συνδικάτων. Ξεχωρίζει ακόμα η παρουσία των εργαζομένων στο «Αττικό» που γύρισαν την πλάτη στη συμβιβασμένη ηγεσία του σωματείου και έστησαν Επιτροπή Αγώνα, αλλά και οι εργαζόμενοι σπουδαστές από σχολές του ΟΑΕΔ.
Η Σταδίου πλημμύρισε σε όλο της το μήκος, χωρίς οι τελευταίοι να έχουν καν φύγει από την Ομόνοια |
Οταν η κεφαλή της πορείας φτάνει στο Σύνταγμα και στρίβει προς την οδό Πανεπιστημίου, ο μεγαλύτερος όγκος της συγκέντρωσης βρίσκεται ακόμα στην Ομόνοια! Οι διαδηλωτές όταν το πληροφορούνται ξεσπούν σε χειροκροτήματα και εντείνουν τα συνθήματά τους: «Δουλειά για όλους, μόρφωση, υγεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία!».
Κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου οι απεργοί σταματούν για λίγο έξω από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους εκφράζοντας αλληλεγγύη στους απολυμένους της «Ολυμπιακής». Τα χειροκροτήματα και τα συνθήματα «πέφτουν βροχή»: «Αλληλεγγύη στους απολυμένους της "Ολυμπιακής"».
Η πορεία κυριολεκτικά «διπλώνει». Οταν η κεφαλή κατεβαίνει την Πανεπιστημίου και συναντάει την οδό Μπενάκη, τότε φεύγουν οι τελευταίοι διαδηλωτές από τα Χαυτεία (βλ. σχεδιάγραμμα).
Στην κινητοποίηση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Ακόμα, αντιπροσωπείες της ΟΓΕ, της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία στην Αθήνα
«Δεν υπάρχει κανένας εθνικός κίνδυνος, δεν υπάρχει κανένα εθνικό καθήκον στο οποίο καλούνται να θυσιαστούν δικαιώματα των εργαζομένων. Το μόνο που υπάρχει είναι η αδηφάγα επιθυμία των καπιταλιστών να μεγαλώσουν τα κέρδη τους», τόνισε στη συνέχεια, για να σημειώσει: «Δεν έχουν κουραστεί να επαναλαμβάνουν ότι τα μέτρα είναι μονόδρομος και αναγκαία. Δεν πρέπει να κουραστούμε και εμείς να επαναλαμβάνουμε ότι τα μέτρα αυτά είναι μονόδρομος και ανάγκη μόνο για το κεφάλαιο και για τα κέρδη του». Και τόνισε: «Τα κέρδη της πλουτοκρατίας ξεχειλίζουν από τις θυρίδες και τα θησαυροφυλάκια, η κυβέρνηση ξαφρίζει το λαό. Φόρτωσε με μια μονοκοντυλιά 4,8 δισ. ευρώ στις πλάτες του λαού. Την ώρα που λεηλατεί και τα τελευταία υπολείμματα του λαϊκού μόχθου αφήνει ανέγγιχτο το συσσωρευμένο πλούτο των κεφαλαιοκρατών».
«Εχουμε δει», επισήμανε, «μόνο την κορυφή του παγόβουνου της επίθεσης, γιατί σε συνδυασμό με τα οικονομικά μέτρα έρχεται ένα τσουνάμι αναδιαρθρώσεων σε Ασφαλιστικό μέσα από τη μείωση συντάξεων και την αύξηση των ορίων ηλικίας, σε Εργασιακό με την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την απελευθέρωση των απολύσεων, την αφαίρεση παροχών σε υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας».
«Στέλνουμε για μια ακόμη φορά το μήνυμα ότι για την εργατική τάξη, για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ότι ψηφίστηκαν τα μέτρα, δε σημαίνει ότι τέλειωσε ο αγώνας», τόνισε στη συνέχεια ο ομιλητής. Για να επισημάνει: «Δε θα είναι η πρώτη φορά που η εργατική τάξη έχει ανατρέψει στην πράξη νομοσχέδιο. Δε θα συμβιβαστούμε».
Τα μέτρα αυτά, συνέχισε, δεν τα επιβάλλουν εξωτερικοί παράγοντες, αλλά «είναι η κεντρική πολιτική που ακολουθεί το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση έχει εδώ και χρόνια συμφωνήσει υπογράφοντας όλοι μαζί από κοινού το Μάαστριχτ, τη Λισσαβόνα, τη συνθήκη Μπολκεστάιν, τη Λευκή Βίβλο. Είναι πάνω σε αυτές τις ευρωπαϊκές συμφωνίες, που η κυβέρνηση έχει βρει υποστήριξη στην πολιτική τόσο από τη ΝΔ, όσο και από το ΛΑ.Ο.Σ., αφού όλοι αυτοί έχουν συμφωνήσει στις αντεργατικές αποφάσεις της ΕΕ». Κι επισήμανε: «Δε μπορούμε να επιλέγουμε, δεν υπάρχει καλός και κακός ιμπεριαλισμός. Αυτό ταιριάζει μόνο στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που επιμένει στην Ευρώπη με ανθρώπινο πρόσωπο σπέρνοντας έτσι αυταπάτες για το ρόλο της. Και δεν είναι μόνο τα πολιτικά στηρίγματα που έχει βρει η κυβέρνηση σε ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. και που πρέπει οι εργαζόμενοι να τους γυρίσουν την πλάτη. Αλλά είναι και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που συνεπικουρούν με τη στάση τους για να περάσει η πολιτική της κυβέρνησης».
Και ο ομιλητής συνέχισε: «Πρέπει με ένταση σε όλους τους χώρους δουλειάς, με εξορμήσεις, με περιοδείες, μέσα από συνεδριάσεις των ΔΣ, μέσα από γενικές συνελεύσεις, να ξεκαθαρίσουμε στους εργαζόμενους δύο πράγματα που σήμερα φαίνεται να βασανίζουν: Θα βγει κάτι με τις απεργίες; Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης; Τα δυο αυτά ζητήματα είναι αλληλένδετα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αντιδράσουν μαζικά και αποφασιστικά στον πόλεμο που τους έχουν κηρύξει, και παράλληλα ο αγώνας αυτός για να είναι νικηφόρος πρέπει να συνδεθεί με την προοπτική.
Να απορρίψουμε τα πλαστά διλήμματα που δημιουργεί η επίσημη προπαγάνδα ΕΕ ή ΔΝΤ. Δεν υπάρχει μέλλον για τους εργαζόμενους σε αυτές τι συμμαχίες των ιμπεριαλιστών. Θα πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη η αποδέσμευση από αυτήν τη λυκοσυμμαχία, αλλά και η αποδέσμευση από τη συνολική λογική του καπιταλισμού. Πόλεμο όχι μόνο για την ανατροπή του προγράμματος σταθερότητας, αλλά συνολικότερη αμφισβήτηση του καπιταλιστικού συστήματος, ως της βασικής αιτίας για όλα τα δεινά εις βάρος των εργαζομένων. Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης, που είναι η ρεαλιστική και αναγκαία προοπτική».
Και ο Β. Πετρόπουλος κατέληξε: «Οι εργαζόμενοι παράγουν έναν απίστευτο πλούτο εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, τα οποία πάνε στις τσέπες μιας μικρής μειοψηφίας. Και δεν είναι μόνο τα λεφτά. Είναι και τα εργοστάσια, οι υποδομές, τα διόδια, τα λιμάνια. Αυτός ο πλούτος μας ανήκει, αυτόν τον πλούτο που δημιουργούν οι εργαζόμενοι μπορούν να τον διαχειριστούν, να τον σχεδιάσουν κεντρικά, δημιουργώντας μια άλλη κοινωνία. Ολοι στον αγώνα. Εχουμε τη δύναμη, μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους».
Την ανάγκη να δυναμώσουν οι συντονισμένοι λαϊκοί αγώνες για το κρίσιμο ζήτημα της Υγείας ανέδειξε η προχτεσινή απεργία
«Στόχος των βάρβαρων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία - Πρόνοια, των θανατηφόρων μέτρων ΕΕ - κεφαλαίου - κυβέρνησης, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ και των κάθε λογής ευρωλάγνων, είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας, η διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων στην Υγεία, μέσα από την παροχή ακριβοπληρωμένων υπηρεσιών και το ξεζούμισμα των μαχόμενων υγειονομικών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα», επισήμανε από το βήμα ο Ηλίας Σιώρας, στέλεχος του ΠΑΜΕ στο χώρο της Υγείας, αναδεικνύοντας ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για κάθε λαϊκή οικογένεια.
«Αναγκάζουν τα λαϊκά στρώματα να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη», αφού τα τελευταία 15 χρόνια εκτίναξαν τις ιδιωτικές δαπάνες Υγείας στις υψηλότερες του κόσμου. Και συνέχισε: «Ο ΟΠΑΔ αναγκάζει, με γελοία προσχήματα, εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους να πληρώνουν εξετάσεις που δικαιούνται», επισήμανε και τόνισε: «Πώς γίνεται σε καιρό κρίσης να ανοίγουν νέα ιδιωτική κλινική στο Φάληρο οι επιχειρηματίες του "Ερρίκος Ντινάν";»...
«Το κεφάλαιο», σημείωσε σε άλλο σημείο, «ξεδιπλώνει, με τη βοήθεια ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ, τη δραστηριότητά του, επεκτείνεται παντού - στις μεταμοσχεύσεις, στη γενετική, στη ρομποτική χειρουργική - τη στιγμή που τα δημόσια νοσοκομεία στενάζουν από την έλλειψη 25.000 νοσηλευτών, 5.000 γιατρών, τη στιγμή που ο εξοπλισμός τους είναι απαρχαιωμένος και οι εργολάβοι χοροπηδάνε πάνω στις ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες».
«Ετοιμάζουν τα περίφημα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα και την κάρτα υγείας για να περικόψουν κι άλλο τις απαραίτητες διαγνωστικές και θεραπευτικές παρεμβάσεις του γιατρού και ό,τι είναι εκτός πρωτοκόλλου θα το πληρώνει ο ασθενής. Ενώ, με την κάρτα υγείας θα βάλουν και πλαφόν επισκέψεων στις υγειονομικές υπηρεσίες. Τι θα γίνει με τους εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστους;». Και τόνισε: «Η επιστημονική και υγειονομική κοινότητα δε θα μείνει αδρανής»!
Για να τονίσει: «Μετά το 1992, μετά το Μάαστριχτ, που πολλοί ορκίστηκαν και ευλόγησαν, πριμοδότησαν με απροκάλυπτο τρόπο την εμπορευματοποίηση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Το 1988, ο τζίρος ιδιωτικών κλινικών, μαιευτηρίων και διαγνωστικών κέντρων - περίπου 300 επιχειρήσεων - ήταν 574 εκατομμύρια ευρώ. Και, το 2008, με επίσημα στοιχεία της ICAP, έφτασε τα 1,985 δισεκατομμύρια ευρώ, με ετήσιο ρυθμό αύξησης 13,5%. Ποιος τους πριμοδότησε;»...
«Αν μιλήσουμε και για το φάρμακο», σημείωσε ο Ηλ. Σιώρας, «θα δούμε ότι στα 100 ευρώ λιανικής πώλησης το 63% - 85% πάει στο βιομήχανο, να πληρώσει, λέει, την έρευνα. Ποια έρευνα; Για τα φασόν και τις παλιές πατέντες που παράγει; Πού είναι το κρατικό, το ασφαλές, το φτηνό φάρμακο; Το διεκδίκησαν όσοι μιλάνε δήθεν στο όνομα της δωρεάν υγείας;».
Και τόνισε: «Θα φέρουνε, λένε, και τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Το σχέδιό τους είναι να δώσουν τα 70 μικρότερα νοσοκομεία, τα 200 κέντρα υγείας αγροτικών περιοχών και τα 400 πολυϊατρεία του ΙΚΑ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να μην έχει η κυβέρνηση των πλουτοκρατών καμιά ευθύνη. Να φορτωθεί το κόστος λειτουργίας, ο ίδιος ο λαός, μέσα από τοπικούς φόρους. Πτωχοκομεία θα γίνουν! Οδηγούν, μέσω του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, την Υγεία στον Προκρούστη. Και θα καλούν μετά τις ΜΚΟ, τους "φιλεύσπλαχνους" πλουσίους κα το ...ίδρυμα της βασιλομήτορος, να ενισχύσουν τη μιζέρια».
Για να καταλήξει: «Ενιαία, μυριόστομα, καθημερινά, διεκδικούμε αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία, να καταργηθεί η εισφορά των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα».
Είναι η ώρα που η πορεία φτάνει στο Σύνταγμα. Μια ομάδα διαδηλωτών φεύγει από τον κύριο όγκο και κατευθύνεται στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών. Εκεί, πετάνε κουτιά με κόκκινη μπογιά, στην είσοδο του ΣΕΒ, συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο το αίμα των εργατών, που κάθε μέρα χύνεται στα εργοστάσια. Τα συνθήματα, δίνουν το στίγμα: «Τα εργοστάσια ανήκουν στους εργάτες - και όχι στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες», «Εδώ υπάρχει ΠΑΜΕ, δεν είναι Ιρλανδία - καμιά θυσία για την πλουτοκρατία» και «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι - τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλι», δονούν το χώρο.
«Καταφεύγουν στο ψέμα και στη συκοφαντία, κατηγορώντας τους εργαζόμενους ότι δήθεν είναι υψηλόμισθοι και ρετιρέ και ότι δεν μπορούν σήμερα με την κρίση να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματά τους» τόνισε ο Βασίλης Αθανασόπουλος, μεταφέροντας τον αγωνιστικό χαιρετισμό των απολυμένων της «Ολυμπιακής», που την ώρα της συγκέντρωσης βρίσκονταν στην 9η μέρα της κατάληψης του Γενικού Λογιστηρίου. Τόνισε πως το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής» θα έχει σαν αποτέλεσμα εκατοντάδες εργαζόμενοί της να χάσουν τη δουλειά τους και κάλεσε τους εργαζόμενους της «Ολυμπιακής» να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα «για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν αυτή την πολιτική και να τους καταδικάσουν», καθώς και για τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΟΣΠΑ. Και τόνισε: «Αναγνωρίζουν οι συνάδελφοί μας τη συνεπή στάση του ΚΚΕ, που βρέθηκε δίπλα μας από την πρώτη στιγμή». «Δηλώνουμε», κατέληξε, «ότι δε θα εγκαταλείψουμε τον αγώνα μέχρι να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά μας».
«Ολα αυτά τα χρόνια έχουν θησαυρίσει με τη δική μας δουλειά. Και τώρα στο όνομα της κρίσης, που η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου δημιούργησε, πετάνε στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους, για να συνεχίσουν την κερδοφορία τους. Τρομοκρατούν και εκβιάζουν όσους αντιστέκονται και παλεύουν», σημείωσε με τη σειρά της η Νέρρη Γεωργία, απολυμένη από τα «NOTOS GALLERIES»: «Θα έρθει όμως η ώρα», τόνισε, «που θα τους απολύσουμε εμείς οριστικά. Και δεν αργεί αυτή η ώρα, γιατί τον πλούτο που απολαμβάνουν τον παράγουμε εμείς».
