Νέοι και νέες είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με ένα σημαντικό, αλλά όχι τόσο γνωστό κομμάτι, της ιστορίας του ΚΚΕ στην προχτεσινή εκδήλωση στο Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη -Αρχείο «Χαρίλαος Φλωράκης». Το Κέντρο, σε συνεργασία με τις Εργατικές Οργανώσεις της ΚΝΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 34 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, διοργάνωσε συζήτηση για την «παράνομη δράση του ΚΚΕ και τη συμβολή του στους εργατικούς αγώνες». Οι ομιλίες του Σήφη Κωτσαντή, μέλους της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, και της Λόλας Ζαζοπούλου, στελέχους της ΚΟ Πειραιά, έδωσαν αφορμή για διάβασμα και μελέτη της περιόδου, αλλά και της Ιστορίας του Κόμματος, γενικότερα.

Ο Σ. Κωτσαντής, αφού αναφέρθηκε στους παράγοντες που οδήγησαν στη δικτατορία, στάθηκε στη δράση των κομμουνιστών και τις διαφορές τους από άλλες οργανώσεις. Τόνισε τη συνεισφορά του ΚΚΕ με την πολιτική, που έλεγε ξεκάθαρα: Κανένα συμβιβασμό με τη χούντα και οργάνωση της πάλης του λαού με προοπτική. Εφερε παραδείγματα οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων μέσα απ' την ΕΣΑΚ, το ΠΑΜ, και φυσικά την ίδρυση της ΚΝΕ. Εφερε παραδείγματα από απεργίες της περιόδου, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, οι οποίες αποκτούσαν αντιχουντικά χαρακτηριστικά.

Περιέγραψε την παράνομη δουλιά των οργανώσεων και τις ιδιαίτερες δυσκολίες που υπήρχαν, ενώ μίλησε και για την προσπάθεια συγκρότησης επιτροπών εργαζομένων σε χώρους δουλιάς. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην ανακοίνωση του Γραφείου Αθήνας της ΚΝΕ, η οποία καλούσε τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, και μοιράστηκε σε χώρους δουλιάς. Το κάλεσμα αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της εξέγερσης από σημαντικές εργατικές δυνάμεις.

Το λόγο, αμέσως μετά, πήρε η Λ. Ζαζοπούλου, η οποία μετέφερε την εμπειρία της από τα χρόνια εκείνα, στον Πειραιά. Με την επιβολή της δικτατορίας, οι περισσότεροι κομμουνιστές βρέθηκαν σε εξορίες και φυλακές. Περιέγραψε τις δυσκολίες που υπήρχαν στη δράση, αλλά και την ευρηματικότητα που «επιστρατεύτηκε», ώστε να φτάνει το μήνυμα αντίστασης με κάθε τρόπο. Τόνισε τη σημαντική συμβολή του Κόμματος στην αντιδικτατορική πάλη και περιέγραψε τις συνθήκες της πάλης αυτής. Νέοι εργαζόμενοι που προσπαθούσαν, με συνθήματα στους τοίχους, τρικάκια σε χώρους συγκέντρωσης, την έκδοση αντιχουντικών μικρών εφημερίδων που μοιράζονταν παράνομα, να οργανώσουν την πάλη τους. Η συζήτηση ήταν μια ευκαιρία επαφής με την Ιστορία του Κόμματος, η οποία μπορεί να συνεχιστεί με τη μελέτη του αρχείου και της βιβλιοθήκης του Κέντρου. Ηταν απλά μια αφορμή για να γνωρίσουμε καλύτερα την πάλη του λαϊκού και εργατικού κινήματος.

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, με τρεις ανθρώπους που συμμετείχαν στο αντιδικτατορικό κίνημα, είχαν την ευκαιρία να κάνουν οι μαθητές που βρέθηκαν το Σάββατο το απόγευμα στο Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη - Αρχείο «Χαρίλαος Φλωράκης». Για να μάθουν «από πρώτο χέρι» πώς εξελίχτηκε ο αντιδικτατορικός αγώνας, σε ποιες συνθήκες, με ποιες δυσκολίες και την ιδιαίτερη και σημαντική συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας. Να συζητήσουν για την επικαιρότητα του Νοέμβρη, για την επικαιρότητα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των συνθημάτων του. Οι μαθητές κουβέντιασαν με τον Δημήτρη Πρωτοψάλτη, πρόεδρο του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 - 1974, τον Τάκη Τσίγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και διευθυντή του «902» και τον Νίκο Πετσιά, ειδικό γραμματέα του ΣΦΕΑ.

Νωρίτερα, οι μαθητές «περιηγήθηκαν» στην περίοδο της αντιδικτατορικής πάλης, μέσα από ντοκουμέντα της εποχής, που μετέφεραν ολοζώντανες εικόνες των συνθηκών αλλά και της αποφασιστικότητας με την οποία οι κομμουνιστές, αξιοποιώντας νόμιμες και παράνομες μεθόδους, μέσα από συλλόγους και επιτροπές αλλά και από την εξορία και τις φυλακές, ούτε στιγμή δεν υπέστειλαν τη σημαία του αγώνα. Τρικάκια, ανακοινώσεις, προκηρύξεις, χαιρετισμοί πολιτικών κρατουμένων, νέων πολιτικών κρατουμένων, φύλλα του «Ριζοσπάστη» του 1968, του '69, του '71, του '73, της «Αδούλωτης Αθήνας» (όργανο της ΚΟΑ του ΚΚΕ) του '68 και του '69, την καταγγελία του Χαρίλαου Φλωράκη από το Παρθένι της Λέρου, την απολογία του Κώστα Λουλέ από τη φυλακή...

Μέσα από βιωματικές αφηγήσεις, οι τρεις ομιλητές, που έζησαν τον αντιδικτατορικό αγώνα από διαφορετικά μετερίζια, μετέφεραν στους μαθητές με ζωντανά παραδείγματα την εμπειρία, τη δράση, την καθημερινή πάλη, τις μορφές αγώνα και τις συνθήκες της περιόδου. Για τις διεργασίες μέσα στα πανεπιστήμια. Για την καθημερινή δράση στις εξορίες και τις φυλακές. Για την παράνομη δραστηριότητα των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ. Για τη στάση των αστικών πολιτικών κομμάτων καθώς και του οπορτουνισμού.

Οπως σημείωσε ο Δ. Πρωτοψάλτης, «το ΚΚΕ ήταν πάντα μπροστάρης» στον αγώνα και την περίοδο της δικτατορίας. Ο Τ. Τσίγκας υπογραμμίζοντας δύο βασικά ζητήματα που οδήγησαν στο Πολυτεχνείο, επισήμανε ότι ήταν οι αντικειμενικές εξελίξεις από το 1967 καθώς και η δουλιά των κομμουνιστών, η σωστή πολιτική και τακτική του ΚΚΕ. Σημείωσε ότι αφετηρία ήταν η 12η Ολομέλεια της ΚΕ το 1968, καθώς «αν δεν ξεκαθάριζε η πολιτική του ΚΚΕ, αν δε φεύγαν από το Κόμμα τα οπορτουνιστικά και αναθεωρητικά στοιχεία, δε θα μπορούσε το Κόμμα να καθορίζει σωστή πολιτική» και πρόσθεσε ότι μια από τις πρώτες αποφάσεις μετά ήταν η ίδρυση της ΚΝΕ. «Η δουλιά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν σπυρί σπυρί από την αρχή της δικτατορίας μέχρι το τέρμα», τόνισε ο Ν. Πετσιάς, που την περίοδο εκείνη ήταν μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. «Οι λαϊκές δυνάμεις έξω από το Πολυτεχνείο κατέβηκαν με κατεύθυνση του ΚΚΕ και δώσανε σημαντική βοήθεια», συμπλήρωσε.

Η αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση που γίνεται κάθε χρόνο στο χώρο του Πολυτεχνείου «δεν είναι μνημειακή επέτειος», σημείωσε ο Δ. Πρωτοψάλτης και τόνισε ότι «συνδέει τους αγώνες του χτες με το σήμερα».