Ετσι άρχισε τη συνέντευξη Τύπου, προχτές στη Λάρισα, η Αλέκα Παπαρήγα, επισημαίνοντας: Εμείς θεωρούμε ότι η μάχη των τοπικών εκλογών, πέρα από την πολύ μεγάλη σημασία που έχει για τη σύνθεση και το συσχετισμό δύναμης στους δήμους και στις νομαρχίες - κι έχει μεγάλη σημασία αν έχεις αγωνιστές ή υπηρέτες της κεντρικής εξουσίας ή ανώδυνης αντιπολίτευσης στην κεντρική εξουσία - έχει πολύ μεγάλη σημασία η συνισταμένη, το συνολικό αποτέλεσμα.

Αν, π.χ., τα δύο κόμματα έχουν υποστεί ρήγματα στους συσχετισμούς δύναμης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αυτό μετατρέπεται σε ένα όπλο για το λαό ν' αποκτήσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, στις δυνάμεις του, στο δίκιο του. Δεν αρκεί να 'χεις δίκιο, πρέπει να έχεις δύναμη να το διεκδικείς. Κι αυτό σημαίνει ένα βήμα μπροστά. Σημαίνει δυσκόλεμα των μέτρων που έρχονται. Σημαίνει ένα βήμα απεγκλωβισμού από τη μοιρολατρία.

Κι αυτό μπορεί να γίνει. Διότι μέσα στο λαό υπάρχουν θετικές διεργασίες. Ας το πω έτσι, η «μάζα» εργαζομένων, που συμφωνεί ότι ανάμεσα στα δύο κόμματα δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, μεγαλώνει κι αυτό πρέπει να εκφραστεί και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Γι' αυτό - υπογράμμισε - και από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο, αυτά τα δύο κόμματα με τους συνδυασμούς τους, είτε είναι επίσημα στηριγμένοι συνδυασμοί, είτε είναι στα κρυφά - γιατί έχουμε και τέτοια - πρέπει να καταψηφιστούν. Καμιά συνεργασία, έστω κι αν κάποιος επειδή είναι συντοπίτης του έχει μια καλή διάθεση στον έναν ή στον άλλο υποψήφιο.

Και γι' αυτό - συνέχισε - εγκαλούμε τον ΣΥΝ, ο οποίος ενώ ξεκίνησε στην προεργασία της μάχης των τοπικών εκλογών μιλώντας κατά του δικομματισμού, στην ουσία έβαλε νερό στο κρασί του και στο όνομα των τοπικών κοινωνιών προχώρησε σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Θα δεχόμασταν ότι κάπου δεν πέρασε αυτή η γραμμή - αυτά συμβαίνουν στις αποκαλούμενες τοπικές κοινωνίες - μα, μόλις χτες - και δεν είναι χτεσινό αυτό το παράδειγμα είναι όλο αυτό τον καιρό - στα Τρίκαλα, στην κοινή περιοδεία Βενιζέλου - Κουβέλη, είπαν το εξής: Οτι η συνεργασία σε επίπεδο νομαρχίας - εδώ δεν είναι μια κοινότητα, ένα χωριουδάκι, που οι τοπικές δυνάμεις δεν πειθάρχησαν - αποτελεί πείραμα μιας ευρύτερης συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Βέβαια, δεν είναι πείραμα, διότι όλα αυτά τα χρόνια στην ΚΕΔΚΕ και στην ΕΝΑΕ, σε όλα τα τοπικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπήρχε στενή σύμπλευση των δύο κομμάτων και με τη ΝΔ. Κι αν θέλετε εκεί κρίνεται μία πολιτική δύναμη. Οχι όταν είναι αντιπολίτευση, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει, αλλά όταν πάει να διοικήσει ή να συνδιοικήσει. Εκεί φαίνεται, τα χαρτιά είναι ανοιχτά. Και από αυτή την άποψη έχει πολύ μεγάλη ευθύνη γιατί, ακριβώς, δυσκολεύει την οικοδόμηση ενός γερού άξονα κατά της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Αυτός ο ανταγωνισμός - είπε στη συνέχεια - που υπάρχει ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, στο ίδιο γήπεδο, με τα ίδια μέσα, στο βαθμό που καλεί τον εργαζόμενο λαό να τοποθετηθεί ανάμεσα στους δύο, δεν απλώς επιζήμιος κι επικίνδυνος, αλλά είναι ένας ανταγωνισμός ο οποίος θα παρεμποδίσει το λαό να διεκδικήσει επίλυση των βασικών προβλημάτων. Μ' αυτή την έννοια εμείς λέμε ένα βήμα μπροστά. Μακριά κι από τους δυο. Αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση σε κάθε δήμο και σε κάθε νομαρχία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Η μείωση αυτών των δυνάμεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση θα οδηγήσει στην αύξηση των αγωνιστών εκλεγμένων με οριοθετημένη θέση απέναντι στη σημερινή κεντρική εξουσία και, δεν ξέρω εγώ, και στην αυριανή. Και αυτό είναι ένα κέρδος. Και σε τοπικό επίπεδο.

Και η Αλέκα Παπαρήγα κατέληξε: Για σκεφτείτε. Οταν αυτές οι αγωνιστικές δυνάμεις έχουν μία σημαντική αριθμητική δύναμη, σε επίπεδο δήμων και επαρχιών, είναι δύναμη κρούσης στην αντιλαϊκή πολιτική, είναι δύναμη που πολλαπλασιάζει την ικανότητα αντίστασης και διεκδίκησης του λαού. Δε θα είναι απλώς κάποιοι εκλεγμένοι οι οποίοι θα διεκδικούν μεμονωμένα.

Σκεφτείτε, π.χ., στη Θεσσαλία, μια ανατροπή του συσχετισμού δύναμης. Αυτό σημαίνει πίεση από παντού. Κι όχι μόνο εδώ κι εκεί. Και από θέση πλειοψηφίας. Ας το σκεφτούν αυτό οι εργαζόμενοι. Ενα βήμα μπροστά. Υπάρχουν σήμερα δυνάμεις και σε ποσότητα σημαντικές λαϊκές, που πρέπει να ξεμπλοκαριστούν, να το πω από τη ρουτίνα, από τη συνήθεια ή από το φόβο του άγνωστου. Δεν είμαστε άγνωστοι.

Ερωτήσεις που, κυρίως, σχετίζονταν με τις ερχόμενες τοπικές εκλογές, υπέβαλαν στην Αλέκα Παπαρήγα οι δημοσιογράφοι της Λάρισας.

Σε ερώτηση σχετικά με τη στάση του ΚΚΕ στο β΄ γύρο των εκλογών, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, υπογράμμισε ότι θα είναι ίδια μ' αυτήν του α΄ γύρου. Διότι - όπως είπε - δεν μπορεί στο δεύτερο γύρο να πέσουμε σε μια λογική, η οποία αμβλύνει την επιλογή του πρώτου γύρου.

Στο, δε, ερώτημα για το θέμα των συνεργασιών, που τέθηκε μ' αφορμή την «πολιτική προβοκάτσια» της ΝΔ στην Καρδίτσα, η Αλέκα Παπαρήγα, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε ότι η ΝΔ έχει πάρει την απάντησή της από την πρώτη στιγμή που βγήκε και είπε ότι θα εξετάσω το ενδεχόμενο να στηρίξω κάποιους αριστερούς στους δήμους. Βγήκαμε - είπε - χωρίς, αν θέλετε, να ξέρουμε πού και τι και είπαμε το εξής πράγμα: «Αυτό που κάνετε είναι για να αλείψετε την πολιτική σας με ολίγη αριστερή χροιά. Και το κάνετε γιατί θέλετε να κλέψετε ψήφους στο δεύτερο γύρο, ή στον ίδιο χώρο ή αλλού. Ακριβώς για να αμβλύνετε την αντίθεση απέναντι στην πολιτική σας από την πλευρά προοδευτικών, ή αριστερών ανθρώπων οι οποίοι, πιθανόν, ν' αμβλύνουν τη στάση τους, αν η ΝΔ στηρίξει κάποιον στον πρώτο γύρο».

Εμείς - συνέχισε - λέμε το εξής: Δεν έχουμε ανάγκη και δεν τη θέλουμε τη στήριξη της ΝΔ. Ζητάμε την ψήφο νεοδημοκρατών, των ανθρώπων του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως. Και να σας πω, για εμάς αυτοσκοπός δεν είναι η νίκη σε ένα δήμο και σε μια νομαρχία, όταν έχεις τη δέσμευση της ΝΔ. Δεν έχουμε καμία δέσμευση απέναντι στη ΝΔ, στην Καρδίτσα. Και, μάλιστα, καλούμε τους εργαζόμενους να μην παγιδευτούν και πάνε στο δεύτερο γύρο - εκεί που δεν είμαστε - και στηρίξουν τη ΝΔ. Δεν υπάρχει καμία συμφωνία και κανένα αντάλλαγμα.

Σε ερώτηση αν μπορούν να πειστούν από το ΚΚΕ, οι ψηφοφόροι των μικρών δήμων, όπου - κατά τον ερωτώντα - τα κριτήρια της ψήφου είναι «τοπικά και ιδιαίτερα», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε πως στην πολιτική δεν υπάρχει ο συγχωριανός του συγχωριανού. Δεν είναι αυτό το κριτήριο. Κριτήριο είναι τα προβλήματα, τα οικονομικά, τα κοινωνικά, τα δημοκρατικά, τα γενικότερα πολιτικά. Σε όλα τα κόμματα - συνέχισε - υπάρχουν οι «καλοί κ'αγαθοί» άνθρωποι, που λέμε.

Εμείς έχουμε υπομονή. Και δεν είναι θέμα πειθούς. Σήμερα είναι πολλοί περισσότεροι πεισμένοι γι' αυτά που λέει το ΚΚΕ, χωρίς να σημαίνει ότι τους έχουμε πείσει σε όλα. Είναι πεισμένοι για τις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ, είναι πεισμένοι για τα πραγματικά αίτια του ιμπεριαλιστικού πολέμου, είναι πεισμένοι για τα οικονομικά προβλήματά τους. Σε ένα πράγμα δεν έχουν πειστεί. Οτι έχουν δύναμη στα χέρια τους. Αν αποφασίσει η εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα να συνενωθούν, να οργανωθούν και να παλέψουν είναι βέβαιο ότι θα βρεθούμε στον ίδιο δρόμο. Ακόμα κι αν έχουν κάποιες επιφυλάξεις σ' εμάς.

Στην ερώτηση τι θα σημαίνει για το ΚΚΕ, αν στις τοπικές εκλογές δεν υποστεί ρήγμα ο δικομματισμός, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε ότι αυτό θα είναι κακό για τους εργαζόμενους. Την πολιτική του το ΚΚΕ - είπε - δεν τη βασίζει με κριτήριο την ψήφο. Η ψήφος τι δείχνει; Δείχνει σε ποιο βαθμό τα λαϊκά στρώματα έχουν χειραφετηθεί από τα δύο μεγάλα κόμματα και σε ποιο βαθμό έχουν συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα, με αποτελεσματικά μέσα, να δράσουν για τα προβλήματά τους.

Αν σήμερα - συνέχισε - η μεγάλη πλειοψηφία του λαού ήταν ευχαριστημένη τότε θα 'πρεπε να προβληματιστούμε για την πολιτική μας. Ομως, εμείς αυτή τη στιγμή βλέπουμε και σε οργανωμένα μέλη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα, τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Εμείς δεν ταυτίζουμε τη δύναμη του λαού, αποκλειστικά και μόνο με τη δύναμη του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ πρέπει να είναι δυνατό, γιατί ακριβώς θα βοηθήσει στη λαϊκή αφύπνιση, στην οργάνωση και στην πάλη.

Απαντώντας σε ερώτηση αν το ΚΚΕ «φοβάται να κυβερνήσει», όπως το κατηγορούν κάποιοι από τον ΣΥΝ, η Αλέκα Παπαρήγα είπε ότι το ΚΚΕ παλεύει να έρθει στην εξουσία ο λαός. Μια τέτοια λαϊκή εξουσία - τόνισε - που θ' ασκείται, βεβαίως και από το ΚΚΕ κι από τους συμμάχους του, όχι μόνο δεν τη φοβόμαστε, αλλά την επιδιώκουμε. Με όλες, αν θέλετε, τις περιπλοκότητες και τις δυσκολίες και τη συνθετότητα που θα έχει.

Να σας το πω - συνέχισε - καθαρά, μιλώντας για το ΚΚΕ. Ο λόγος ύπαρξής του, συγκρότησής του, είναι ένας: Η επίλυση του προβλήματος της εξουσίας. Δεν το συζητάμε. Γιατί να φοβηθούμε; Αμα είσαι με το λαό, δε φοβάσαι, δεν έχεις δικαίωμα να φοβάσαι.

Αλλά, άλλο πράγμα αυτό, και άλλο πράγμα, π.χ., να συγκυβερνήσουμε με κόμματα του δικομματισμού. Δεν είναι ότι φοβόμαστε. Δε θέλουμε. Διότι έτσι κι αλλιώς, τότε, θα πρέπει να φοβόμαστε το λαό, γιατί θα μας πάρει με τις πέτρες ο λαός... Βεβαίως, όπως είπατε, η εξουσία και, μάλιστα, η τοπική και σε τέτοιες συνθήκες που ζούμε σήμερα, έχει και παγίδες. Κινδυνεύεις, πραγματικά, να διολισθήσεις. Ομως, εδώ και στη Λάρισα και στους άλλους δήμους του νομού και σ' ολόκληρο το νομό, υπάρχουν συγκροτημένες πολιτικές δυνάμεις, υπάρχει πράξη. Κι αν θέλετε την τελευταία 15ετία, λόγω και των διεθνών εξελίξεων, έχουμε ασκηθεί να πηγαίνουμε κόντρα στο ρεύμα. Και θα σας το πω καθαρά. Είμαστε εγγύηση...