Πέρα από κάθε προσδοκία ήταν η ανταπόκριση συνδικαλιστικών οργανώσεων, συνδικαλιστών και εργαζομένων στο κάλεσμα που απηύθυναν οκτώ Ομοσπονδίες εργαζομένων και συνταξιούχων για συμμετοχή στη χτεσινή πλατιά σύσκεψη, με θέμα: «Συμπεράσματα του αγώνα μας ενάντια στο χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και ο σχεδιασμός της δράσης για την κλιμάκωση της πάλης». Η αίθουσα του ξενοδοχείου «NOVOTEL», όπου έγινε η σύσκεψη, αποδείχτηκε τελικά μικρή, καθώς πάνω από 500 συνδικαλιστές, εκπρόσωποι συνδικάτων απ' όλους τους κλάδους, συλλόγων αυτοαπασχολούμενων, φοιτητών, γυναικών και συνταξιούχων έδωσαν το «παρών».

Οι Ομοσπονδίες που καλούσαν στη μαζική σύσκεψη ήταν αυτές των Οικοδόμων, των Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών, των Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου Ελλάδας, των Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας, των Λογιστών, των Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, των Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών και των Συνταξιούχων ΙΚΑ. Ανάλογο κάλεσμα απηύθυναν σε όλα τα σωματεία των αυτοαπασχολούμενων και των συνταξιούχων του ΟΑΕΕ οι διοικήσεις Ομοσπονδιών του κλάδου.

«Δεν κάνουμε πίσω. Κλιμακώνουμε την πάλη μας, μέχρι την απόσυρση του νόμου - λαιμητόμου!», ήταν το ξεκάθαρο μήνυμα που προέκυψε από τη σύσκεψη. Τόσο στην κεντρική εισήγηση, που έκανε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, Γιάννης Τασιούλας, όσο και στις παρεμβάσεις που ακολούθησαν, παρουσιάστηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα για τον τρόπο που οργανώθηκε η τελευταία μεγάλη γενική απεργία, αναδείχτηκαν οι ακόμα μεγαλύτερες δυνατότητες που υπάρχουν για να μπουν ακόμα περισσότεροι στη μάχη.

Με κέντρο βάρους τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, με δράση στις λαϊκές γειτονιές, να δυναμώσει το εργατικό - λαϊκό μπλόκο στην αντιλαϊκή πολιτική. Να μη δοθεί χρόνος και περιθώριο στην κυβέρνηση να ελιχθεί. Με καθημερινές παρεμβάσεις, πολύμορφες εκδηλώσεις, Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους εργασίας, η εργατική τάξη να βγει μπροστά και σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα να σφραγίσουν τις εξελίξεις.

Αποψη της αίθουσας, την ώρα της εισηγητικής ομιλίας από τον Γιάννη Τασιούλα

Να βγούμε πιο δυνατοί. Να ενισχυθεί το κοινό μέτωπο απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Μέσα από τη μάχη που δίνουμε, να μετρήσουμε αποτελέσματα στο επίπεδο οργάνωσης στους χώρους δουλειάς. Να γίνουν τα αιτήματα και το πλαίσιο πάλης μας επίκεντρο για την είσοδο στον αγώνα ακόμη περισσότερων. Σημείο αναφοράς και προετοιμασίας πιο δυναμικών αγώνων. Κριτήριο, για να ξεχωρίζουμε ποιοι είναι στο πλευρό μας και ποιοι παίζουν παιχνίδια στις πλάτες μας, να μην ξεγελαστούμε από κόλπα και ψέματα που καλλιεργούνται με έντεχνο τρόπο.

Να ξεχωρίσουμε τι κρύβεται πίσω από τις ανέξοδες υποσχέσεις που και τούτη την ώρα δε λείπουν. Να μην ξεχάσουμε αυτό που ζούμε, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Για παράδειγμα: Μπορούμε να δεχτούμε ότι μας «σώζουν» και την ίδια ώρα να αρνούνται να επαναφέρουν τον κατώτερο μισθό και τις ΣΣΕ, να δώσουν επίδομα στον άνεργο; Να αρνούνται να επαναφέρουν τη 13η και 14η σύνταξη και να μας λένε ότι ενδιαφέρονται πώς τα φέρνουμε βόλτα κόβοντας συντάξεις και παροχές;

Κατάμεστη η αίθουσα στο ξενοδοχείο «Novotel», με τον κόσμο να φτάνει μέχρι έξω

Μπορούμε να δεχτούμε να κινδυνεύσει να πέσει το σπίτι που αποκτήσαμε με χίλιες δυο στερήσεις στα χέρια της τράπεζας; Να μας διαβεβαιώνουν ότι προστατεύεται και να βρίσκουμε στην πόρτα το χαρτί της κατάσχεσης; Το ίδιο να γίνεται με το μαγαζί του μικροεπαγγελματία, την οικογενειακή επιχείρηση του βιοτέχνη;

Το πλαίσιο πάλης και τα αιτήματα είναι οι θέσεις μας, οι προτάσεις μας για το Ασφαλιστικό, την Υγεία, την Παιδεία. Με δόλο η κυβέρνηση λέει πως όσοι είμαστε στο δρόμο δεν έχουμε προτάσεις και ούτε λίγο ούτε πολύ κάνουμε «επαναστατική γυμναστική». Προτάσεις έχουμε και για να γίνουν πράξη, πρέπει να πληρώσει το κεφάλαιο. Αυτό είναι το σημείο της σύγκρουσης που η κυβέρνηση έχει αναλάβει να υλοποιήσει για λογαριασμό του κεφαλαίου, φορτώνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Το κύριο είναι να συζητήσουμε μαχητικά, αγωνιστικά, για τη συνέχεια του αγώνα μας. Η μεγάλη απεργιακή μάχη που δώσαμε στις 4 Φλεβάρη, μας δίνει εφόδια και νέα ώθηση για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, για να γίνει το κίνημά μας, η συμμαχία μας, αποφασιστικός παράγοντας στις εξελίξεις. Σήμερα, θέλουμε να γίνει όσο γίνεται πιο ουσιαστική και υπεύθυνη συζήτηση πάνω στα καίρια αυτά ζητήματα.

Στόχος μας, να μην επιτρέψουμε σε κυβέρνηση, μεγαλοεργοδοσία και ΕΕ, με ψέματα, αυταπάτες και βρώμικες μεθόδους, να χτυπήσουν και να υπονομεύσουν τη μεγάλη παρακαταθήκη της απεργίας, να περάσουν τα μέτρα. Πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά το σχέδιο της κυβέρνησης, που προσπαθεί να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό, να διασπάσει το αγωνιστικό μέτωπο χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων, αγροτών, αυτοαπασχολουμένων, νέων και λαϊκών στρωμάτων που έχουν ξεσηκωθεί για να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νομοσχέδιο - έκτρωμα για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Πατώντας πάνω στις μεγάλες δυνατότητες που φανέρωσε η απεργία, να δουλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για ακόμη μεγαλύτερη κινητοποίηση του λαού μας κάτω από το αίτημα: «Εδώ και τώρα η κυβέρνηση να πάρει πίσω το νόμο - λαιμητόμο». Δεν διορθώνεται, δεν βελτιώνεται. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παραμείνουμε αμετακίνητοι.

Η επιτυχία της γενικής απεργίας είναι από μόνη της βήμα κλιμάκωσης. Εδειξε τη δύναμη των εργατών, των ανέργων, των αγροτών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Είναι παρακαταθήκη για τη συνέχεια.

Ολους αυτούς τους μήνες, συνδικάτα, Ομοσπονδίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, κάναμε μεγάλη προσπάθεια να βγουν στο δρόμο όλοι αυτοί που βιώνουν τη βαρβαρότητα των μνημονίων, της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής που «κόβει και ράβει» για να ικανοποιήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, συνθλίβοντας δικαιώματα, κατακτήσεις των εργαζομένων, μετατρέποντας τις ανάγκες τους σε καύσιμη ύλη για την περιβόητη ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.

Εδώ και καιρό, τονίζαμε ότι το Ασφαλιστικό είναι και πρέπει να γίνει για όλα τα λαϊκά στρώματα αιτία πολέμου. Είναι πολύ θετικό ότι με τη γενική απεργία μετρήσαμε βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Είναι ακόμη πιο θετικό και ελπιδοφόρο ότι δίπλα στην εργατική τάξη, την αγροτιά, βγήκαν στους δρόμους επαγγελματίες, επιστήμονες. Οτι έκλεισαν την ημέρα της απεργίας μαγαζιά, υπηρεσίες, εργοτάξια, εργοστάσια. Οτι έγιναν μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις. Στη Λάρισα, για παράδειγμα, ακόμη και σήμερα συζητάνε για τη μεγάλη συγκέντρωση, την καθολική συμμετοχή.

Η γενική απεργία έβγαλε στο δρόμο τα τμήματα του λαού που μπορούν να συγκροτήσουν μια ισχυρή κοινωνική συμμαχία, που θα σταθεί απέναντι στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ - ΔΝΤ. Είναι μία από τις μεγάλες δυνατότητες που φανερώθηκαν. Σήμερα, φαίνεται πιο καθαρά η δύναμη μιας τέτοιας συμμαχίας. Μια τέτοια συμμαχία θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στους αγώνες.

Σίγουρα θα ήταν καλύτερα αν αυτή η δυναμική είχε φανερωθεί νωρίτερα. Αν δεν είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος. Το επισημαίνουμε αυτό χωρίς καμιά διάθεση να γκρινιάξουμε ή να δείξουμε την ορθότητα αυτής της θέσης, που έτσι κι αλλιώς επιβεβαιώνει η ίδια η πείρα των αγώνων, αλλά για να ξεκαθαρίσουμε τούτη τη στιγμή ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, για ταλαντεύσεις και αυταπάτες για το χαρακτήρα της επίθεσης που δεχόμαστε.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για υποσχέσεις και προσδοκίες ότι θα βελτιωθεί η ζωή μας, ότι θα αναπληρωθούν οι απώλειες που είχαμε όταν θωρακιστεί η οικονομία, ότι θα γλιτώσουμε τα χειρότερα γιατί δίπλα στο αντιλαϊκό πακέτο θα εφαρμοστεί και ένα παράλληλο κυβερνητικό πρόγραμμα που θα αντισταθμίζει δήθεν τις βαριές συνέπειες.

Οτι μπορεί να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας από τη μια ή την άλλη κυβέρνηση, που ανεξάρτητα τις όποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους, συγκλίνουν στο βασικό, στο να γίνουν οι εργαζόμενοι πάμφθηνοι, χωρίς δικαιώματα στην Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία και να ριχτούν στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας χιλιάδες αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι.

Αντιασφαλιστικούς και αντεργατικούς νόμους έφτιαξαν, διατήρησαν και ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, την περίοδο της ανάπτυξης, στην κρίση, με την ίδια επιχειρηματολογία και τα τρομοκρατικά διλήμματα. Ως εδώ, δεν πάει άλλο. Τώρα ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή. Δεν υπάρχει δρόμος προς τα πίσω.

Η κυβέρνηση προσπαθεί «με νύχια και με δόντια» να ανακόψει, να χειραγωγήσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, του φτωχού λαού. Θα χρησιμοποιήσουν τις πιο βρώμικες μεθόδους για να διασπάσουν, να συκοφαντήσουν. Θα αξιοποιήσουν γνωστούς θύλακες υπονόμευσης, ακόμα και με την προβοκάτσια, όπως είναι η ΧΑ. Γνωρίζονται πολύ καλά από τη συνύπαρξή τους στις πλατείες.

Τους απαντάμε: Δε φοβόμαστε, δεν κουραζόμαστε. Δεν ξεγελιόμαστε. Ξέρουμε ότι η κυβέρνηση έχει τη στήριξη της ΕΕ, του ΔΝΤ, των βιομηχάνων, του κεφαλαίου, για να υλοποιήσει τα αντεργατικά μέτρα. Ξέρουμε ότι αυτό που θα έρθει ως νομοσχέδιο για την Κοινωνική Ασφάλιση, θα είναι πιθανότατα χειρότερο από το προσχέδιο που έστειλε η κυβέρνηση. Το πρόβλημά τους είναι η αντίσταση του λαού.

Η πολιτική σταθερότητα που θέλουν, είναι σταθερότητα για να τσακίζουν δικαιώματα και ανάγκες της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη κερδοφορία στους μονοπωλιακούς ομίλους. Δεν έχει κανένα συμφέρον ο εργαζόμενος λαός από μια ισχυρή και σταθερή αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική. Οσο πιο αδύναμη είναι η σταθερότητά τους, τόσο το καλύτερο για το λαό.

Οσο πιο αδύναμοι είναι στην υλοποίηση των μέτρων, τόσο περισσότερο δημιουργούμε προϋποθέσεις να έχουμε νικηφόρα αποτελέσματα και χτίζουμε τις βάσεις για βαθιές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ώστε η ζωή μας να περάσει σε ανώτερο επίπεδο ευημερίας, με βάση τον πλούτο που παράγουμε. Κανένας να μην κουραστεί, κανείς να μην υποχωρήσει. Οσο χρειαστεί θα είμαστε στους δρόμους.

Από το βήμα της σημερινής σύσκεψης, θέλουμε να καλέσουμε τις οργανώσεις, τους συλλόγους, τις Επιτροπές Αγώνα, σε αποφασισμένο αγώνα, πιο δυνατά, πιο μαζικά. Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης σε εργαζόμενους, ανέργους, φτωχούς αγρότες, στη νεολαία, τις γυναίκες, τους αυτοαπασχολούμενους, να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νόμο - έκτρωμα.

Να διεκδικήσουμε μαζί τα δικαιώματά μας, την ικανοποίηση των αναγκών μας, την αναπλήρωση των απωλειών. Τους καλούμε να συμπορευτούμε, για να ασκήσουμε ακόμη μεγαλύτερη πίεση, για να νικήσουμε. Μπορούμε. Γνωρίζουμε ότι η νίκη δεν είναι εύκολη. Χρειάζεται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

• Πρέπει να ξεπεραστούν παλιές αντιλήψεις. Να μην παραμένουν ελπίδες και προσδοκίες που διαψεύστηκαν από τη ζωή, αλλά αναγεννιούνται κάτω από την επίδραση των «κατά συρροή» ψεύτικων κυβερνητικών υποσχέσεων ότι κάπου στο απροσδιόριστο μέλλον θα υπάρξει φως στο τούνελ.

Να κλείσει η πόρτα της επιστροφής σε απατηλές ελπίδες, ότι χωρίς ρήξη, με μια κυβερνητική εναλλαγή στο σύστημα της εκμετάλλευσης, μπορεί να υπάρξει αληθινή αλλαγή. Πόσες φορές δεν έκαναν την πλάτη του αγωνιζόμενου λαού σκαλοπάτι για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις;

• Είναι επείγουσα ανάγκη να ξεπεραστούν συνδικαλιστικές ηγεσίες που εκφράζουν τη γραμμή και τα επιχειρήματα του ΣΕΒ, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, που δουλεύουν για τα κόμματα που ψήφισαν τα μνημόνια και θα ψηφίσουν και νέα. Να παραμεριστούν συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που πασχίζουν να διατηρήσουν τις καρέκλες τους και δε θέλουν να οργανώσουν, ούτε μπορούν, τους αγώνες των εργαζομένων, γιατί είναι στην απέναντι όχθη.

Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από τη στάση τους στις 4 Φλεβάρη; Η απεργία στις τράπεζες είχε μονοψήφια ποσοστά. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, όμως, εξασφαλίζει μερικές δεκάδες αντιπροσώπων για να διατηρήσει τους συσχετισμούς δύναμης υπέρ του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Πώς να εξηγήσει κανείς ότι εμφανίζονται με δύναμη στα συνέδρια της ΓΣΕΕ, αλλά στην απεργία είναι αδύναμοι; Το ερώτημα ρητορικό και η απάντηση γνωστή.

Το ίδιο στα σούπερ μάρκετ, που αρκετά στην απεργία έμειναν ανοιχτά, ως παραφωνία στο γενικό κλίμα. Εκεί, η ηγεσία της Ομοσπονδίας, με τη βοήθεια της εργοδοσίας, είναι μηχανισμός παραγωγής αντιπροσώπων και αλλοίωσης της πραγματικής κατάστασης και του επιπέδου οργάνωσης των εργαζομένων.

Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά, αλλά να προσθέσουμε μόνο ένα: Το επερχόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ, με απόφαση της πλειοψηφίας, θα γίνει μακριά από την εργατική τάξη, στη Ρόδο. Γιατί; Για να μη δει κανείς τον εκφυλισμό τους, ότι συζητάνε έξω από τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργατών. Δεν μπορεί να παραμείνουν έτσι τα πράγματα. Είναι εμπόδιο αυτή η κατάσταση. Ενισχύει τη λογική του «δεν γίνεται τίποτα», της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας.

Το περιεχόμενο και το πλαίσιο πάλης που θέτουν αυτές οι ηγεσίες, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, είναι επιζήμιο. Δίνει χέρι βοηθείας στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, για να στήσει ένα νέο κοινωνικό διάλογο, που έχουμε γνωρίσει τα αποτελέσματά του. Πολλαπλασιάζει τη θολούρα για τις αιτίες των προβλημάτων, για να κρύψει τον ταξικό χαρακτήρα του Ασφαλιστικού και όλων των προβλημάτων. Να κρύψει πως μόνο οι εργαζόμενοι πληρώνουν για το Ασφαλιστικό, άμεσα με τις εισφορές τους και έμμεσα με την απλήρωτη δουλειά που παρακρατούν οι μεγαλοεργοδότες.

Θέλουν να κρύψουν ότι με τα δικά μας λεφτά, με δικές μας εισφορές, στηρίζουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, πληρώνουν τις δόσεις στους θεσμούς και εμείς μετράμε κάθε μέρα απώλειες. Θέλουν να κρύψουν ότι τα αντιασφαλιστικά μέτρα είναι βούτυρο στο ψωμί των ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα της Υγείας, της Ασφάλισης. Να κρύψουν ότι το κράτος, με το κόψιμο συντάξεων, παροχών, επιδομάτων προς τους ασφαλισμένους, αποκτάει μεγαλύτερες προϋποθέσεις να χρηματοδοτήσει και να στηρίξει τα μονοπωλιακά συμφέροντα, ώστε να εδραιώσει και να μεγαλώσει την κερδοφορία τους.

Μαζί με το αίτημα να αποσυρθεί ο νόμος - λαιμητόμος, όλοι εμείς απαιτούμε και δείχνουμε τη μόνη λύση που υπάρχει, να πληρώσουν κράτος και μεγαλοεργοδοσία. Τέρμα στις θυσίες για την πλουτοκρατία. Να πληρώσουν τα μονοπώλια, όχι ο λαός. Να μη ριζώσει η δουλειά χωρίς δικαιώματα. Δε συμβιβαζόμαστε με την επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Κοινωνική Ασφάλιση για όλους δημόσια και υποχρεωτική. ΣΣΕ κανένας κάτω από 751 ευρώ. Προστασία των ανέργων, κανένας άνεργος χωρίς επίδομα. Επίσης, είναι ζωτικής σημασίας και προτεραιότητας να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές. Να αναζωογονηθεί η λειτουργία των σωματείων με τη μεγάλη μάζα της νεολαίας που δουλεύει σε εργασιακές συνθήκες - λάστιχο. Να γίνουμε πιο ικανοί να οργανώνουμε τον αγώνα, να ξεπερνάμε δυσκολίες, να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν.