Στη διακήρυξή της, η ΔΑΣ σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Οι εργαζόμενοι στο υπ. Πολιτισμού είμαστε μάρτυρες και θύματα της πολιτικής που υποστελεχώνει τις Εφορείες Αρχαιοτήτων, τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, ώστε να προετοιμάσει το έδαφος στο μεγάλο κεφάλαιο για νέους δρόμους κερδοφορίας. Οι αυξημένες ανάγκες και η έλλειψη προσωπικού έχουν ως αποτέλεσμα την ετεροαπασχόληση όλων των ειδικοτήτων (οι εργατοτεχνίτες να ασκούν καθήκοντα φυλάκων, οι μαρμαροτεχνίτες εργατοτεχνιτών, οι φύλακες καθαριστών κ.λπ.) και την υποχρεωτική μετακίνηση του μόνιμου εργατοτεχνικού προσωπικού από χώρο σε χώρο, πολλαπλασιάζοντας τελικά τα κενά σε όλους τους εργασιακούς χώρους.
Παράλληλα, παγιώνονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Τα πεντάμηνα προγράμματα διαιωνίζουν την ανακύκλωση των ανέργων, την ομηρία των εργαζομένων και την υποαπασχόληση. Οδηγούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, σε ζωή χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του υπουργείου, σχεδιάζεται ο επερχόμενος Οργανισμός μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με επιπλέον συγχωνεύσεις και κατάργηση υπηρεσιών. Τα έργα ΕΣΠΑ που εξαγγέλλει η συγκυβέρνηση, χαράσσουν πολιτική στην προστασία, την προβολή και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Φέρνουν αύξηση του ανταγωνισμού των επιχειρηματιών στο "κερδοφόρο" πεδίο του Πολιτισμού, ημιτελή έργα, μη ολοκλήρωση της αρχαιολογικής έρευνας, διαχωρισμό των μνημείων σε σημαντικά και μη, με γνώμονα τα κέρδη από τον τουρισμό, την επισκεψιμότητα κ.ά., καταπάτηση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων.
Η διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αποτυπώνεται ξεκάθαρα:
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που δεν θα παρουσιάζει σαν μονόδρομο την ΕΕ, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, που δεν θα συμπορεύεται με τα συμφέροντά τους, που δεν θα καλλιεργεί αυταπάτες ότι με τις κυβερνητικές εναλλαγές θα λύνονται τα προβλήματά μας, που δεν θα καλλιεργεί την "ανάθεση", τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια και τη λογική του "μικρότερου κακού". Χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα μαζικό, γερό, που δεν θα βάζει "νερό στο κρασί του" για να νοθεύει τα αιτήματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων».
Η ελπίδα - σημειώνει στη διακήρυξή της η ΔΑΣ - βρίσκεται στην οργάνωση των αγώνων, στην ταξική πάλη. «Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, φτώχεια και ανεργία. Για να γίνει αυτό, πρέπει ο καθένας από εμάς να βάλει το λιθαράκι του στην καθημερινή πάλη, στο δρόμο του ασυμβίβαστου αγώνα ενάντια στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία (νέο μνημόνιο), για νέες διεκδικήσεις, για ανάκτηση των απωλειών, για το δικαίωμα στη δουλειά, για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή για μας και τα παιδιά μας.
Αγωνιζόμαστε για:
sotiriapsarou.gr |
Θεατρική διασκευή: Σοφία Αδαμίδου. Σκηνικά - κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα. Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου. Παίζουν επίσης: Ορνέλα Λούτη και Αγάπη Παπαθανασιάδου.
Κυκλοφόρησε το βιβλίο «Διάλογοι στο Λυκόφως - 90 συνεντεύξεις» από τις εκδόσεις «Ιανός». Στο παρόν βιβλίο περιλαμβάνονται 90 γραπτές συνεντεύξεις του Μίκη Θεοδωράκη, της περιόδου 2003 έως 2015, όπως ανασύρθηκαν από το αρχείο του. Τόσο η επιλογή των συνεντεύξεων, όσο και οι τίτλοι τους αποτελούν επιλογή του ίδιου του συνθέτη. Οι συνεντεύξεις παρουσιάζονται στην πρωταρχική τους μορφή, δηλαδή χωρίς να έχουν υποστεί επεξεργασία από τους δημοσιογράφους και υπάρχει περίπτωση να έχουν διαφορετική ημερομηνία δημοσίευσης. Αρκετές από αυτές τις συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν σε ξένα έντυπα, αποτέλεσαν τμήμα διδακτορικών διατριβών ή ερευνητικών εργασιών.
«Εφτασε» στην Αθήνα η έκθεση σκίτσων για το Προσφυγικό, με τίτλο «Μετέωρο Βήμα», που ξεκίνησε από τη Ρόδο, διέσχισε την Κω, τη Λέρο και το Αγαθονήσι, πριν τη στάση της στην πρωτεύουσα και βασικό προορισμό τις Βρυξέλλες. Η έκθεση καταγράφει, με τη δύναμη της εικόνας, πτυχές του δράματος της προσφύγων, της αλληλεγγύης των ανθρώπων απέναντί τους και της βαρβαρότητας των υπευθύνων. Αφιερωμένη στον σκιτσογράφο Γιάννη Καλαϊτζή, η έκθεση, που φιλοξενείται στον εκθεσιακό χώρο του Μετρό Συντάγματος, εγκαινιάστηκε προχτές το βράδυ και θα είναι ανοιχτή για το κοινό έως τις 12 Μάη, από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ.
Τα εγκαίνια έκανε ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ο οποίος κατέθεσε την πρόταση, σε συνεννόηση με το υπουργείο Εξωτερικών και την οικονομική συνδρομή της Βουλής, η έκθεση να παρουσιαστεί και σε άλλες χώρες της ΕΕ εκτός των Βρυξελλών.
Στη έκθεση, που συνδιοργανώνουν η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) με την υποστήριξη από τις Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ ΑΕ), συμμετέχουν 28 σκιτσογράφοι, με 120 έργα ο καθένας, τα οποία «μπορούν να φωτίσουν λίγο τα σύνορα ανάμεσα στη συνενοχή, τη βαρβαρότητα και την αλληλεγγύη των λαών», όπως υποστηρίζει η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων.
«Εφυγε» από τη ζωή η ζωγράφος και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Αμαλία Μαργαριτώφ - Ζαχαριάδου.
Η κηδεία της θα γίνει σήμερα Τετάρτη 11 Μάη 2016 στις 15.00, στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εικαστικού Επιμελητηρίου εκφράζει με ανακοίνωση τη θλίψη του, καθώς και τα συλλυπητήρια στην οικογένειά της. Παραθέτει ένα σύντομο βιογραφικό της:
«Η Αμαλία Μαργαριτώφ - Ζαχαριάδου ήταν διπλωματούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τους: Παρθένη, Θωμόπουλο, Μαθιόπουλο και Παπαλουκά. Είχε επίσης δίπλωμα θεωρητικών μαθημάτων της ΑΣΚΤ.
Εκανε 11 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές στην Αθήνα και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Εργα της βρίσκονται στο Μουσείο Βορρέ, στο Δήμο Ν. Σμύρνης, στη Νομαρχία Θεσπρωτίας, στο Δήμο Ελευσίνας καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η θεματολογία των έργων της ήταν πορτρέτα, τοπία και Νεκρή Φύση, σε ελαιογραφίες και υδατογραφίες. Επίσης πλούσια βιβλιογραφία καλύπτει τη δημιουργική προσφορά της στην Τέχνη».