Την επόμενη Τρίτη 17 Μάη διεξάγονται οι εκλογές του Ενιαίου Συλλόγου Αττικής - Στερεάς και Νήσων του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Σε υπερψήφιση των ψηφοδελτίων της καλεί η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία», που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ.

Στη διακήρυξή της, η ΔΑΣ σημειώνει μεταξύ άλλων:

«Οι εργαζόμενοι στο υπ. Πολιτισμού είμαστε μάρτυρες και θύματα της πολιτικής που υποστελεχώνει τις Εφορείες Αρχαιοτήτων, τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, ώστε να προετοιμάσει το έδαφος στο μεγάλο κεφάλαιο για νέους δρόμους κερδοφορίας. Οι αυξημένες ανάγκες και η έλλειψη προσωπικού έχουν ως αποτέλεσμα την ετεροαπασχόληση όλων των ειδικοτήτων (οι εργατοτεχνίτες να ασκούν καθήκοντα φυλάκων, οι μαρμαροτεχνίτες εργατοτεχνιτών, οι φύλακες καθαριστών κ.λπ.) και την υποχρεωτική μετακίνηση του μόνιμου εργατοτεχνικού προσωπικού από χώρο σε χώρο, πολλαπλασιάζοντας τελικά τα κενά σε όλους τους εργασιακούς χώρους.

Παράλληλα, παγιώνονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Τα πεντάμηνα προγράμματα διαιωνίζουν την ανακύκλωση των ανέργων, την ομηρία των εργαζομένων και την υποαπασχόληση. Οδηγούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, σε ζωή χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.

Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του υπουργείου, σχεδιάζεται ο επερχόμενος Οργανισμός μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με επιπλέον συγχωνεύσεις και κατάργηση υπηρεσιών. Τα έργα ΕΣΠΑ που εξαγγέλλει η συγκυβέρνηση, χαράσσουν πολιτική στην προστασία, την προβολή και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Φέρνουν αύξηση του ανταγωνισμού των επιχειρηματιών στο "κερδοφόρο" πεδίο του Πολιτισμού, ημιτελή έργα, μη ολοκλήρωση της αρχαιολογικής έρευνας, διαχωρισμό των μνημείων σε σημαντικά και μη, με γνώμονα τα κέρδη από τον τουρισμό, την επισκεψιμότητα κ.ά., καταπάτηση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων.

Η διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αποτυπώνεται ξεκάθαρα:

• Στην αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, που καθιστά απαγορευτική την πρόσβαση σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία του εργαζόμενου και της φτωχοποιημένης ελληνικής οικογένειας.
• Στην παράδοση των πωλητηρίων στο ΤΑΠΑ, για την περαιτέρω ανάθεσή τους σε ιδιώτες.

Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που δεν θα παρουσιάζει σαν μονόδρομο την ΕΕ, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, που δεν θα συμπορεύεται με τα συμφέροντά τους, που δεν θα καλλιεργεί αυταπάτες ότι με τις κυβερνητικές εναλλαγές θα λύνονται τα προβλήματά μας, που δεν θα καλλιεργεί την "ανάθεση", τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια και τη λογική του "μικρότερου κακού". Χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα μαζικό, γερό, που δεν θα βάζει "νερό στο κρασί του" για να νοθεύει τα αιτήματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων».

Η ελπίδα - σημειώνει στη διακήρυξή της η ΔΑΣ - βρίσκεται στην οργάνωση των αγώνων, στην ταξική πάλη. «Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, φτώχεια και ανεργία. Για να γίνει αυτό, πρέπει ο καθένας από εμάς να βάλει το λιθαράκι του στην καθημερινή πάλη, στο δρόμο του ασυμβίβαστου αγώνα ενάντια στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία (νέο μνημόνιο), για νέες διεκδικήσεις, για ανάκτηση των απωλειών, για το δικαίωμα στη δουλειά, για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή για μας και τα παιδιά μας.

Αγωνιζόμαστε για:

• Σταθερή, μόνιμη δουλειά για όλες τις ειδικότητες, για την κάλυψη όλων των αναγκών. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μισθούς, δικαιώματα, σύνταξη και Ασφάλιση που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας.
• Οχι στις ελαστικές μορφές εργασίας, τέλος στην ομηρία των εργαζομένων (πεντάμηνα - οκτάμηνα).
• Οχι στις μετακινήσεις και την κινητικότητα των εργαζομένων.
• Απόλυτη προστασία του δημόσιου χαρακτήρα της πολιτιστικής κληρονομιάς.
• Προβολή και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων όχι με κριτήριο την καπιταλιστική ανάπτυξη. Αύξηση του προϋπολογισμού για τον Πολιτισμό - Διεξαγωγή των έργων με εθνικούς πόρους και εφαρμογή του θεσμού της αυτεπιστασίας.
• Συλλόγους και πρωτοβάθμια σωματεία γερά και μαζικά, που θα συμπεριλαμβάνουν όλους τους εργαζόμενους με κάθε σχέση εργασίας (μονίμους, έκτακτους, συμβασιούχους κ.τ.λ.). Συνδικάτα ικανά να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων, να βάζουν εμπόδια στα σχέδια κυβέρνησης και τρόικας (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ)».