«Κάθε δίσκος αποτελεί πτυχή της ζωής μου» είπε στη χτεσινή παρουσίαση των επανεκδόσεων ο Μ. Θεοδωράκης, σημειώνοντας πως «η μουσική για μένα ήταν και είναι βιωματική και συνδέεται όχι μόνο με τη δική μου προσωπική ιστορία, αλλά και με την ιστορία του ελληνικού λαού». Ο συνθέτης αναφέρθηκε στην «καλή εποχή» και στον «άθλο» του «Επιτάφιου» με άνδρα λαϊκό ερμηνευτή, στο ευτυχές «πείραμα» της ένωσης της υψηλής ποίησης με τη μουσική δημιουργία, στη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου. Αλλά και στο «προνόμιο» που είχε να απαγορευτεί από τη Χούντα το σύνολο του έργου του, όπως και στις αρνητικές επιπτώσεις που είχε για το ελληνικό τραγούδι ο εξοβελισμός στη δεκαετία του '80 των συνθετών από το προσκήνιο και η κυριαρχία τραγουδιστών και σταρ σίστεμ.
«Ψυχή μου, σε ποια χρονιά και πότε την ιερή θα ψάλεις Δήλο, που είναι του Απόλλωνα τροφός; Κι αν οι Κυκλάδες όλες είναι καλοϋμνητές και ιερότερες απ' όλα τα νησιά που είναι στα πελάγη, πάλι στη Δήλο πρέπουν τα πρώτα δώρα των Μουσών, γιατί αυτή τον Φοίβο, των τραγουδιών το δάσκαλο, πρώτη έλουσε και σπαργάνωσε και σαν θεό τον τίμησε». Ετσι τραγούδησε τη Δήλο, ο Καλλίμαχος, όπως και πολλοί άλλοι ποιητές της αρχαιότητας (λ.χ. Ομηρος, Πίνδαρος, Αντίπατρος ο Θεσσαλονικεύς). Στη Δήλο, ένα από τα μικρότερα νησιά του Αιγαίου, αλλά το διασημότερο στον κόσμο όλο, καθώς όλο το νησί είναι ένα μοναδικού κάλλους και ποικιλίας αρχαιολογικό σύνολο, όπου συναθροιζόταν το «ομόαιμον, ομόγλωσσον και ομόθρησκον» ελληνικό γένος, αλλά και ειρηνικά με αυτό συνυπήρχαν όλοι οι πολιτισμοί της Μεσογείου.
Στη Δήλο, όπου κατά το μύθο η θνητή Λητώ γέννησε τον Απόλλωνα-Ηλιο και τη δίδυμη αδελφή του Αρτέμιδα-Σελήνη, κι όπου από την 3η Χιλιετία μέχρι τον 7ο μ.Χ. αιώνα «ανθούσε» η ζωή, η αρχιτεκτονική, η γλυπτική, η κεραμική, οι τέχνες όλων των Μουσών, είναι αφιερωμένη η αρχαιολογική μελέτη του Π. Ι. Χατζηδάκη, η οποία παρουσιάζει το σύνολο των αρχαιολογικού χώρου, «εντάσσοντας» στη θέση που κατείχαν μέσα σ' αυτόν και τα ευρήματα που εκτίθενται στο Μουσείο Δήλου. Η μελέτη εκδόθηκε με χορηγία του ομίλου Λάτση και παρουσιάστηκε χτες από τον υπουργό Πολιτισμού και τον συγγραφέα της.
Το φαινόμενο «βιασμός» κάνει το έργο σκληρό και ταυτόχρονα ευαίσθητο, που σκοπός του είναι η καταγγελία και η «κάθαρση». Ενα καυτό κοινωνικό θέμα, που ούτε ο Νόμος μπορεί να το αντιμετωπίσει σωστά, αφού ακόμα και σήμερα, συνεχίζουν να βιάζονται καθημερινά μία στις τρεις γυναίκες στον πλανήτη. Το θύμα γίνεται θύτης και αντιδρά στη βία με βία, προκειμένου να υποστεί τον εξευτελισμό και την ταπείνωση που προβλέπει το Σύστημα. Ενα Σύστημα που συνήθως απαλλάσσει τον κατηγορούμενο λόγω αμφιβολιών και δυσκολεύεται να εμπιστευτεί το θύμα.
Ο Ουίλιαμ Μαστροσιμόνε προσπαθεί να ταράξει τα «λιμνάζοντα νερά» της κοινωνίας και τα καταφέρνει τελικά, βάζοντας τους ήρωες να δικάσουν και να δικαστούν στον ίδιο τον τόπο του εγκλήματος.
Ο Κουβανός πιανίστας Ρούμπεν Γκονζάλες, μέλος του διάσημου συγκροτήματος «Μπουένα Βίστα Σόσιαλ Κλαμπ», πέθανε την περασμένη Δευτέρα, στην Αβάνα, σε ηλικία 84 χρόνων. Πήγε να «συναντήσει» το φίλο και συνεργάτη του, τον τραγουδιστή Κομπάι Σεγκούντο, που πέθανε τον περασμένο Ιούλιο.
Γεννημένος στη Σάντα Κλάρα της κεντρο-ανατολικής Κούβας το 1919, ο Ρούμπεν Γκονζάλες είχε σπουδάσει μουσική, αλλά και ιατρική. Το 1940 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αβάνα, επιλέγοντας να ακολουθήσει μουσική καριέρα. Στη διάρκειά της συνεργάστηκε με πολλά συγκροτήματα, ενώ μαζί με τα άλλα μέλη του «Μπουένα Βίστα Σόσιαλ Κλαμπ», υπήρξε από τους «περιοδεύοντες πρεσβευτές» της κουβανέζικης κουλτούρας. Το άλμπουμ τους είχε τεράστια επιτυχία (4 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και ένα Γκράμι), όπως και η ομώνυμη ταινία του Γερμανού σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς, που ακολούθησε. Ο Ρούμπεν Γκονζάλες τα τελευταία χρόνια είχε συνοδέψει με το πιάνο του πολλούς ερμηνευτές του «Μπουένα Βίστα», όπως τον Ιμπραχίμ Φερέρ και την Ομάρα Πορτουόντο.
Το πρόγραμμα προβολών του δικτύου διανομής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου «Filmcenter» από 12-18/12 έχει ως εξής: «ΑΠΟΛΛΩΝ»: «Ο τυφλός σαμουράι», Σινεμά και λογοτεχνία (κάθε Κυριακή στις 12 μ.) με τη θεματική ενότητα «Σινεμά της ενηλικίωσης»: 14/12: «Ακατόνε» του Πιερ Πάολο Παζολίνι. «ΤΡΙΑΝΟΝ»: Αφιέρωμα στους Ηλία Καζάν και Μάρτιν Σκορτσέζε και «Ραντεβού με τους κλασικούς» (κάθε Σάββατο, 16.30): 13/12: «Το ανέβασμα στον ουρανό» του Λουίς Μπουνιουέλ. «ΠΛΑΖΑ»: «Ο τυφλός σαμουράι», «ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ»: «Ψάχνοντας τον Νέμο» και «Ελέφαντας». «ΑΝΔΟΡΑ»: «Κόκκινο χρυσάφι» και «Goodbye Lenin». «ΑΦΑΙΑ»: «Κόκκινο χρυσάφι».
Το τμήμα εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Μουσείου Μπενάκη διοργανώνει και φέτος σεμινάρια ενηλίκων. Οι συμμετέχοντες θα μυηθούν στη βυζαντινή αγιογραφία, την τοιχογραφία, το κόσμημα, την εγκαυστική, τη γλυπτική (ανάγλυφο και ολόγλυφο) και τις μικρογραφίες χειρογράφων. Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στα τηλέφωνα: 210 3671043 και 210 3671044.