Τετάρτη 10 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Με αφορμή τη «Σίσσερ»

Την άνοιξη του 2003 ο «Ρ» αποκάλυψε μια απαράδεκτη από κάθε άποψη θέση που υιοθέτησαν οι δυνάμεις του ΣΥΝ στο σωματείο της «Σίσσερ», θέση-πρόταση προς τη διοίκηση της επιχείρησης, με την οποία προβλεπόταν η μείωση του «εργατικού κόστους» κατά 10%. Μείωση που θα πετυχαινόταν με την εντατικοποίηση κατά 25% της εργασίας. Με την πρόταση αυτή υποτίθεται πως θα αντιμετωπιζόταν η απειλή της απόλυσης των 500 εργατριών! Οι εργάτριες, όμως, απολύθηκαν. Η πλειοψηφία της διοίκησης, αντί να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα, προτίμησε να τα βάλει με τους κομμουνιστές οι οποίοι αποκάλυψαν την τακτική που οδηγούσε στην ήττα των εργατών. Και συνεπής στη στρατηγική ενσωμάτωσης των εργατών στη λογική του κεφαλαίου, κατέβαλε προσπάθειες να στρέψει τον αγώνα στη διεκδίκηση προγραμμάτων απασχολησιμότητας.

Η ιστορία με μικρές παραλλαγές επαναλήφθηκε στη «Σόφτεξ», στην TVX, στον «Ιππόκαμπο». Παντού όπου οι δυνάμεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού και ρεφορμιστικού συνδικαλισμού είχαν το πάνω χέρι, έγινε προσπάθεια να κρατηθούν οι εργάτες μακριά από το ταξικό κίνημα και να στραφεί ο αγώνας τους σε λύσεις μέσω διαφόρων προγραμμάτων της ΕΕ. Τα στελέχη του ΣΥΝ που ηγούνται αυτής της προσπάθειας γνωρίζουν πως με τα προγράμματα της ΕΕ δε δίνεται καμία λύση στο πρόβλημα της ανεργίας. Υπερασπίζονται, όμως, αυτό το δρόμο γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Η απασχολησιμότητα είναι κεντρικός στόχος της στρατηγικής της Λισαβόνας, την οποία ο ΣΥΝ υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια. Οπως υπερασπίστηκε «τότε που έπρεπε» τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οπως επιχειρηματολογούσαν τα στελέχη του υπέρ της «Λευκής Βίβλου», όπως έκαναν στον «κοινωνικό διάλογο» για τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις.

Κάθε ψέμα, όμως, έχει κοντά ποδάρια. Καμιά ρύθμιση, κανένα πρόγραμμα από αυτά που εκπονούν οι μηχανισμοί της ΕΕ δεν έδωσε λύση. Οι εργάτριες της «Σίσσερ» παραμένουν στην ανεργία. Οπως οι ισάριθμοί τους απολυόμενοι στα Ανω Λιόσια είναι όλοι θύματα της ίδιας πολιτικής των ίδιων στρατηγικών επιδιώξεων του κεφαλαίου, που θέλει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης να υπάρχει υπό καθεστώς απασχολησιμότητας. Χτες οι απολυμένοι των Ανω Λιοσίων διαδήλωναν στη Σταδίου στο υπουργείο Εσωτερικών και μια ομάδα εργατριών της «Σίσσερ» περίμενε στην είσοδο του υπουργείου Εργασίας στην Πειραιώς να βγει η πρόεδρος να τους ανακοινώσει αν θα ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα απασχολησιμότητας. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν και οι μεν και οι δε ένωναν τις δυνάμεις τους ενάντια στον κοινό εχθρό; Αυτό, όμως, προϋποθέτει ότι πρέπει να φύγουν από τη μέση οι «εργατοπατέρες» κι ας φοράνε «αριστερή» προβιά. Ο λύκος δεν μπορεί ποτέ να φυλάει τα πρόβατα...


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ