Σουδανοί διαδηλωτές στήνουν οδοφράγματα σε δρόμους της πρωτεύουσας, Χαρτούμ

Η σπίθα που άναψε το χορό των διαδηλώσεων, των καθιστικών διαμαρτυριών, των οδοφραγμάτων και του αποκλεισμού κεντρικών οδικών αρτηριών δόθηκε πριν από μερικές βδομάδες από τον υπουργό Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας Αλί Μαχμούτ. Ο υπουργός ανακοίνωσε νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, μεταξύ των οποίων:

• Αύξηση των Φόρων Κατανάλωσης Αγαθών (συμπεριλαμβανομένων των κομίστρων μεταφοράς), εισαγόμενων προϊόντων και τραπεζικών συναλλαγών.
• Υποτίμηση της σουδανικής λίρας έναντι του δολαρίου και άλλων κραταιών ξένων νομισμάτων.
• Σταδιακή κατάργηση των κρατικών επιδοτήσεων στα καύσιμα και στη ζάχαρη.
• Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μετά τη συγχώνευση υπουργείων.
• Περικοπές στις μισθολογικές αποδοχές δημοσίων υπαλλήλων, αναστολή των επιδομάτων μισθολογικής ωρίμανσης και μείωση κατά 50% στην κρατική επιδότηση στέγασής τους.
• Μείωση μισθών στρατιωτικών, αστυνομικών και λοιπών δυνάμεων ασφαλείας.

Ολα αυτά, ενώ ο σουδανικός λαός έχει, εδώ και χρόνια, εξασθενίσει από τις συνεχείς συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας, την ακρίβεια που σαρώνει βασικά τρόφιμα και υπηρεσίες από το 2008 και ιδιαίτερα από πέρσι, οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε το Νότιο Σουδάν και το (βόρειο) Σουδάν έχασε τα 3/5 της πετρελαϊκής παραγωγής. Η εποχή της ανθηρής οικονομικής ανάκαμψης που είχε παρατηρηθεί πριν περίπου μία 10ετία με την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου έχει αντικατασταθεί τα τελευταία δύο - τρία χρόνια από μία εποχή μαρασμού και συνεχούς αποδυνάμωσης των λαϊκών στρωμάτων από αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας βασικών αγαθών. Ηδη από το 2009 έρευνα που διενήργησαν οι αρμόδιες σουδανικές αρχές κατέγραψαν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (που υπολείπονται των πραγματικών) πως πάνω από το 46% του σουδανικού πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η φτώχεια του λαού είναι το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης υπό ισλαμικού καθεστώς του Μπασίρ, σε συνδυασμό με την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και την πρόσφατη εξέλιξη της ανεξαρτητοποίηση του (πλουσιότερου σε πετρέλαια) Νότιου Σουδάν, που προώθησαν και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι τέσσερα χρόνια πριν ο οικονομικός συμβουλευτικός οργανισμός «UNICONS» είχε επισημάνει σε έρευνά του πως σχεδόν το 75% των δαπανών του σουδανικού προϋπολογισμού αφορούσε αποκλειστικά τους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας (συμπεριλαμβανομένων δηλαδή των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων και περιστολής βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών)!

Γι' αυτό και οι αντιδράσεις των τελευταίων βδομάδων στο Σουδάν δεν περιορίστηκαν μόνον γύρω από τη δυσμενή οικονομική κατάσταση της χώρας. Κυρίαρχο σύνθημα στις πορείες διαμαρτυρίας εδώ και ένα 15ήμερο είναι η ανατροπή της κυβέρνησης Μπασίρ... Αστικά αντιπολιτευόμενα κόμματα όπως το «Εθνικό Κόμμα Ούμα» (UNP) και το Λαϊκό Κογκρέσο προσπαθούν να συσπειρώσουν όσες περισσότερες δυνάμεις μπορούν, ώστε να πετύχουν μία εναλλαγή στο πολιτικό σκηνικό, δίχως να θίξουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Στον αντίποδα το Σουδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα απηύθυνε πρόσκληση στα μέλη και στους υποστηρικτές του κόμματος και στο σουδανικό λαό για τη συνέχιση και την κλιμάκωση των λαϊκών διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας ενάντια στα νέα μέτρα λιτότητας του καθεστώτος του Προέδρου Ομάρ αλ Μπασίρ. Σε σχετική ανακοίνωσή της η Γραμματεία της ΚΕ του Σουδανικού ΚΚ, αναφέρθηκε στη σημασία κλιμάκωσης των μαζικών και «πρωτοφανών», όπως τις χαρακτήρισε, διαδηλώσεων και καταλήψεων δρόμων θέτοντας ως τελικό στόχο την ανατροπή του στυγνού ισλαμικού καθεστώτος. Το Σουδανικό ΚΚ δεν παρέλειψε να στηλιτεύσει την εντεινόμενη κρατική και παρακρατική βία των υποστηρικτών του ισλαμικού καθεστώτος Μπασίρ που μονοπωλεί την εξουσία τα τελευταία 23 χρόνια, καταγγέλλοντας βάναυσους ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα νεαρών διαδηλωτών, μαζικές συλλήψεις και φυλακίσεις δημοσιογράφων, στελεχών και υποστηριχτών κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Σε κάθε περίπτωση, η ένταση των συγκρούσεων και των εντάσεων με το γειτονικό Νότιο Σουδάν, οι ανεπίλυτες διμερείς μεθοριακές και οικονομικές διαφορές, αλλά και οι έντονες ταξικές ανισότητες που δημιούργησε η μακρόχρονη διακυβέρνηση της χώρας από τη ντόπια στρατιωτική, θρησκευτική και οικονομική ελίτ είναι βέβαιο πως δεν θα λυθούν με ακόμη περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα. Ο σουδανικός λαός δεν θα αντέξει για πολύ ένα ακόμη ισοπεδωτικό κύμα ακρίβειας καθώς πλέον αυτό που διακυβεύεται είναι η επιβίωσή του...

Εντούτοις, θα πρέπει να σημειωθεί πως οι κινητοποιήσεις των τελευταίων βδομάδων στο Σουδάν δεν πέρασαν διόλου απαρατήρητες από τις ΗΠΑ που επιχείρησαν να τις εκμεταλλευτούν δήθεν για την «υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του σουδανικού λαού». Πίσω από αυτή την υποκρισία επιχειρείται να παρουσιαστούν οι ΗΠΑ ως «ρυθμιστικός» παράγοντας στην προοπτική της αντικατάστασης του αυταρχικού καθεστώτος με άλλο, ώστε να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στη μαύρη ήπειρο που είναι στο στόχαστρο και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.