ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 1 Δεκέμβρη 2004
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ελεγχόμενες και αποπροσανατολιστικές κόντρες εξουσίας

Σε ελεγχόμενο παιχνίδι για τη νομή της εξουσίας εξελίσσονται οι κόντρες στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, στο «φόντο» της διευρυνόμενης λαϊκής δυσαρέσκειας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.

Ο νέος γύρος της ενδοκυβερνητικής αντιπαράθεσης, που ξεκίνησε με τις διαμαρτυρίες των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ «επεκτάθηκε», χτες στους βουλευτές της ΝΔ, ενώ τροφοδοτείται διαρκώς η αντιπαράθεση Ρηγίλλης - Μαξίμου (Μεΐμαράκη - Ρουσόπουλου) με πρόσχημα τα επικοινωνιακά, αλλά με στόχο τη μοιρασιά πόστων και ρόλων.

Ο Κ. Καραμανλής, πάντως, δε δείχνει να ανησυχεί, αντίθετα, μάλλον αξιοποιεί την εσωκομματική αναταραχή για να στείλει προς τους εργαζόμενους το μήνυμα ότι οι αντιδράσεις δεν πρόκειται να αλλάξουν την πολιτική της: «Η κυβέρνηση έχει κάνει τις βασικές κυβερνητικές επιλογές της, για το πώς θα κυβερνήσει τη χώρα. Και από αυτές τις επιλογές δεν ξεφεύγει. Θα τηρηθούν απαρέγκλιτα», δήλωσε χαρακτηριστικά χτες ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευ. Αντώναρος.

Ο πρωθυπουργός αναμένεται να τοποθετηθεί στη συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ το Σάββατο, αλλά δεν αναμένεται να αναδείξει το ζήτημα ως μείζον ούτε να αποδοκιμάσει ευθέως τους «διαμαρτυρόμενους» συνδικαλιστές.

Τη σκυτάλη στην εσωκομματική διαμάχη πήραν χτες βουλευτές της ΝΔ, που επιτέθηκαν με τη σειρά τους στους υπουργούς όχι για τις επιλογές τους, αλλά γιατί δεν τους δέχονται, όποτε ζητούν. Τέτοια παράπονα εκφράστηκαν στη χτεσινοβραδινή συνεδρίαση των συντονιστών στη Ρηγίλλης από ορισμένους βουλευτές (Κασίμης, Καμμένος, Μακρή, κ.ά.), επιβαρύνοντας το ήδη βαρύ κλίμα στο κυβερνών κόμμα.

Την ίδια στιγμή, ο γραμματέας της ΚΕ Β. Μεϊμαράκης καλλιεργεί την εικόνα του «προστάτη» των δυσαρεστημένων στελεχών και της οργανωμένης βάσης, αφήνοντας όμως σαφώς να εννοηθεί ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με τον Κ. Καραμανλή και δεν κάνει τίποτα ενάντια στη θέλησή του: «Εσείς τι λέτε, αν ο πρόεδρος μου έλεγε να κάνω πίσω δε θα το έκανα;», αναρωτήθηκε μιλώντας χτες σε δημοσιογράφους, ενώ δεν αποδέχτηκε ότι υπάρχει «κίνημα υπουργών» εναντίον του. Αναφερόμενος στις διαμαρτυρίες των συνδικαλιστών στο συνέδριο της ΔΑΚΕ είπε ότι δεν τις ενθαρρύνει ο ίδιος, αλλά δεν τον ενοχλούν. Προσδιορίζοντας το δικό του «εξισορροπιστικό» ρόλο είπε (στον «Φλας») ότι «εγώ πρέπει να μεταφέρω τις αγωνίες χωρίς να τραυματίζω το κύρος της κυβέρνησης, στηρίζοντας την κυβερνητική πολιτική».

Δε δίστασε, ωστόσο, να επιτεθεί στον Θ. Ρουσόπουλο, αμφισβητώντας ευθέως την επικοινωνιακή τακτική του. «Ο κ. Ρουσόπουλος θεωρεί ότι μπορεί κάθε υπουργείο να εκπροσωπείται μόνο του, εγώ θεωρώ ότι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης είναι συνολικά της κυβέρνησης και ότι αν κάτι επικοινωνιακά στραβώνει σε ένα υπουργείο το χρεωνόμαστε όλοι μαζί», τόνισε χαρακτηριστικά στον «Φλας». Ο Β. Μεϊμαράκης είχε χτες το βράδυ συνάντηση με τον Κ. Καραμανλή αλλά απέφυγε να κάνει δηλώσεις εξερχόμενος.

Στο εσωκομματικό παιχνίδι εξουσίας εμπλέκονται και οι υπουργοί, υπηρετώντας «προσωπικές στρατηγικές». Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, πρόσφερε κάλυψη στον γραμματέα της ΚΕ, λέγοντας πως «δεν τα είπε έτσι ο κ. Μεϊμαράκης» στη ΔΑΚΕ, ενώ υποβάθμισε τις αντιδράσεις των γαλάζιων συνδικαλιστών: «Κάποιοι μπορούν να διαμαρτύρονται αλλά δεν είναι εξέγερση», είπε χαρακτηριστικά, εκτιμώντας ότι δεν υπάρχει θέμα ούτε λόγος να ληφθούν αποφάσεις.

Ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Μ. Λιάπης, προσερχόμενος στο Μέγαρο Μαξίμου δήλωσε ότι «όλα αυτά δεν τον αφορούν», καθώς ο ίδιος ασχολείται «με τα θέματα του υπουργείου». Δεν αφορούν, πρόσθεσε, και το λαό, ο οποίος το μόνο που θέλει είναι λύσεις στα καθημερινά του προβλήματα. Ο υπουργός Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλος μετά τη συνάντηση που είχε χτες το βράδυ με τον πρωθυπουργό αν και είπε ότι το θέμα με τις αντιδράσεις των συνδικαλιστών θεωρείται λήξαν, πρόσθεσε ότι «όποιος επιχειρεί να βυθίσει τη Νέα Δημοκρατία σε ενδοστρέφεια και γκρίνια, προσφέρει τη χειρότερη υπηρεσία στην κυβέρνηση».


Κ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Παραινέσεις σε «λάθος πόρτα»

Τους δασκάλους και τους δημόσιους υπάλληλους «έδειξε», έμμεσα πλην σαφώς, ως υπεύθυνους για τα προβλήματα της εκπαίδευσης και της δημόσιας διοίκησης ο Κ. Στεφανόπουλος, «αθωώνοντας» έτσι την εφαρμοζόμενη πολιτική και τους διαχειριστές της.

Ο Κ. Στεφανόπουλος, μιλώντας στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε χτες ο δήμαρχος Πατρέων με την ευκαιρία του εορτασμού του πολιούχου των Πατρών Αγίου Ανδρέα, προέβη σε ηθικοπλαστικού χαρακτήρα παραινέσεις.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διερωτήθηκε πόσο καλύτερη θα ήταν η πατρίδα μας αν πράτταμε όλοι το σωστό. Αφορμή για τον προβληματισμό του στάθηκε, όπως είπε, η ερώτηση που του υποβάλλουν μαθητές που τον επισκέπτονται στο Προεδρικό Μέγαρο και ζητούν τη συμβουλή του.

«Τους απαντώ να κάνουν ό,τι θεωρούν σωστό. Κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται με τη βοήθεια του Θεού, τι είναι σωστό και τι λάθος. Το κριτήριο είναι εύκολο στη συνείδηση του καθενός».

Αναφέροντας χαρακτηριστικά παραδείγματα ο κ. Στεφανόπουλος είπε: «Πόσο, πράγματι, καλύτερη θα ήταν η πατρίδα εάν οι διδάσκαλοι εκτελούσαν πλήρως τα καθήκοντά τους. Δίδασκαν, δηλαδή, με τρόπο πειστικό για όλα τα παιδιά, ώστε να μην είχαν την ανάγκη των φροντιστηρίων. Επίσης, οι δημόσιοι υπάλληλοι εάν έκαναν το καθήκον τους. Είναι δύσκολο βέβαια να επιτευχθεί αυτό με τον καλύτερο τρόπο, αλλά οφείλουμε να το επιτελούμε για την εξυπηρέτηση των πολιτών και του τόπου».


Ο Μεϊμαράκης «πόλος αντίστασης»;

Οι αναταράξεις και οι έριδες στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος ήταν μάλλον αναμενόμενες και ήταν απλά θέμα χρόνου η εκδήλωσή τους. Οι «οργισμένες» αντιδράσεις των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ έχουν δύο όψεις: Από τη μια έχουν να κάνουν με την αδημονία των γαλάζιων για μερίδιο στα λάφυρα της εξουσίας και στην «ατομική ευημερία».

Από την άλλη, όμως, αντανακλούν την κοινωνική δυσαρέσκεια για την κυβερνητική πολιτική, κατά τρόπο βέβαια στρεβλό και παραμορφωτικό. Εννιά μήνες μετά την αλλαγή φρουράς στην εξουσία, οι λαϊκές μάζες, κυρίως αυτές που έπεσαν θύμα της αχαλίνωτης δημαγωγίας και των προεκλογικών υποσχέσεων της κυβέρνησης, διαπιστώνουν με οδύνη και αγανάκτηση ότι τα συνθήματα περί στήριξης των ασθενέστερων και «ευημερίας για όλους» ήταν μια σκέτη απάτη. Οι όποιες προσδοκίες τσακίζονται στο ανώμαλο έδαφος της «νέας» λιτότητας. Η γαλάζια διακυβέρνηση συνεχίζει να δίνει ακόμα περισσότερα στο κεφάλαιο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα το φορολογικό και το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, ενώ σπρώχνει πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων.

Η αγανάκτηση των εργαζομένων, ασφαλώς γίνεται αντιληπτή από την κυβέρνηση, η οποία κάνει ό,τι μπορεί να την εκτονώσει ή να τη «σπρώξει» όσο μπορεί προς το μέλλον. Το στόχο αυτό υπηρετούν οι μονότονα επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις θα υλοποιηθούν όλες (!) μέχρι το τέλος της τετραετίας, ώστε να «ακινητοποιηθούν» και παγιδευτούν οι εργαζόμενοι. Αξιοποιούν, επίσης, την «κριτική» του ΣΕΒ - που απλά τα ζητά όλα εδώ και τώρα για να πάρει τα περισσότερα - για να συγκρατήσουν την πτώση των φιλολαϊκών μασκών. Εχουν διαπιστώσει ακόμα ότι «πουλάει» το παραμύθι με τα διαπλεκόμενα που πλήττουν την κυβέρνηση...

Κυρίως, όμως, η κυβέρνηση, αντιγράφοντας και εδώ τους εκσυγχρονιστές προκατόχους της, επιχειρεί να εξουδετερώσει τη λαϊκή αγανάκτηση με την επίδειξη αδιάλλακτης στάσης, όσον αφορά στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων. Αυτό ήταν ουσιαστικά το «εξώδικο» μήνυμα του Κ. Καραμανλή, με αποδέκτες τυπικά τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, αλλά στην πραγματικότητα το σύνολο των εργαζομένων: «Η κυβέρνηση θα προχωρήσει, αγνοώντας την κριτική και την αμφισβήτηση», προς δόξαν των προεκλογικών υποσχέσεων του πρωθυπουργού ότι «αφουγκράζεται» και παίρνει υπόψη του τις ανάγκες του λαού. Είναι ολοφάνερο ότι η αδιάλλακτη και υπεροπτική στάση αποσκοπεί να εξωθήσει όσο γίνεται περισσότερους στη μοιρολατρία και την απάθεια.

Δεν παραλείπει, βέβαια, να συγκροτήσει και εσωκομματικό πόλο διαφωνούντων, με στόχο, βέβαια, να βρίσκεται υπό τον έλεγχό της η έκφραση δυσαρέσκειας. Ετσι, φτάνουμε στο σημείο ...ο γραμματέας της ΚΕ Β. Μεϊμαράκης να εμφανίζεται ως «πόλος συσπείρωσης» των πάσης φύσεως απογοητευμένων και οργισμένων! Ελεος! Το έργο οι εργαζόμενοι το έχουν ξαναδεί πολλές φορές στο παρελθόν επί ΠΑΣΟΚ. Το συμπέρασμα είναι ένα: Η διέξοδος, που οδηγεί στη λύση των λαϊκών προβλημάτων, περνά από τον απεγκλωβισμό τους από το δικομματισμό.


Παν. ΚΑΚΑΛΗΣ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ