Eurokinissi

Ολα τα παραπάνω ειπώθηκαν καμουφλαρισμένα με τη μάσκα της «ανθρωπιάς», πίσω από την οποία κρύβονται η βαρβαρότητα απέναντι στους χρήστες ναρκωτικών και η πρόθεση από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ να συντηρηθεί το πρόβλημα της εξάρτησης, μακριά όμως από τη βιτρίνα των αστικών κέντρων, ώστε «να μην προκαλείται ζημιά στον τουρισμό και την επιχειρηματική δραστηριότητα». Λίγους μήνες μετά, η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ κυκλοφορεί έντυπο φυλλάδιο με 11 ερωταπαντήσεις και τίτλο «Θεραπευτικά Προγράμματα Φαρμακευτικής Αντιμετώπισης της Εξάρτησης» -επιβεβαιώνοντας τον προσανατολισμό τους στην αμιγώς φαρμακευτική καταστολή-, το οποίο διανέμει σε τοπικές κοινωνίες προκειμένου να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις από το παραπάνω εγχείρημα.

Αποκαλυπτική είναι η απάντηση για το τι θεωρείται θεραπεία: «Είναι αποτελεσματική η θεραπεία για τα εξαρτημένα άτομα; Θα πρέπει, πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, να ορίσουμε τι εννοούμε θεραπεία (...) Η θεραπεία δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την ίαση»... αναφέρεται χαρακτηριστικά. Παρακάτω γίνεται λόγος για «μελέτες», σύμφωνα με τις οποίες «ο βαθμός και τα ποσοστά επιτυχίας της θεραπευτικής αντιμετώπισης των εξαρτημένων ατόμων είναι παρόμοια με εκείνα της θεραπείας άλλων ασθενειών, όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, το άσθμα, ο καρκίνος». Δηλαδή, σύμφωνα με την πολιτική που υπερασπίζονται όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, η τοξικοεξάρτηση είναι μια νόσος ανίατη! Δηλαδή, τα κοινωνικοοικονομικά αίτια του προβλήματος συσκοτίζονται και μετατίθενται από το κοινωνικό στο ιατρικό επίπεδο.

«Η θεραπεία μπορεί να μειώσει τη χρήση ναρκωτικών κατά περίπου 40-60%» είναι η «θεραπευτική» προσέγγιση του ΟΚΑΝΑ. Ακόμη κι αυτή όμως καταρρέει. Σύμφωνα με στοιχεία από πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ προσέγγισης χρηστών στο δρόμο: Το 36,9% δηλώνει πως λαμβάνει «θεραπεία» για τη χρήση ουσιών σε κάποιο πρόγραμμα. Απ' αυτούς, το... 91,5% δηλώνει τον ΟΚΑΝΑ (67,9% σε πρόγραμμα υποκατάστασης με βουπρενορφίνη και το 30% σε πρόγραμμα χορήγησης μεθαδόνης). Τον τελευταίο μήνα, οι επικρατέστερες ουσίες τις οποίες έκαναν χρήση είναι ηρωίνη, σίσα (το γνωστό επικίνδυνο «ναρκωτικό των εξαθλιωμένων» που έπεσε στις πιάτσες πριν από 3 χρόνια) και κάνναβη. Οχι μόνο δε μειώνεται η χρήση ναρκωτικών, αλλά γίνεται παράλληλη χρήση και ο ΟΚΑΝΑ -ο επίσημος φορέας για την υλοποίηση της αντιναρκωτικής πολιτικής στη χώρα μας- έχει μετατραπεί σε επίσημο ντίλερ κρατικής πρέζας.

«Μήπως στην πραγματικότητα τα φάρμακα υποκατάστασης αντικαθιστούν μια μορφή τοξικομανίας με μια άλλη; Αυτό δεν είναι αλήθεια», λέει το φυλλάδιο. Η αλήθεια είναι ότι το κύριο χαρακτηριστικό των προγραμμάτων του ΟΚΑΝΑ είναι η χορήγηση οπιοειδών ουσιών (μεθαδόνη και βουπρενορφίνη), οι οποίες επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση, όπως και τα υπόλοιπα ναρκωτικά.

Στο όνομα των δικαιωμάτων των εξαρτημένων και της λίστας αναμονής στα προγράμματα φαρμακευτικής καταστολής, θεωρείται σκόπιμη «η δημιουργία μονάδων υποκατάστασης σε χώρους νοσοκομείων». Σήμερα, τα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ μέσα στα νοσοκομεία λειτουργούν με 50% λιγότερο επιστημονικό προσωπικό, δίπλα σε νεκροτομεία και χώρους σκουπιδιών, χωρίς αντιδραστήρια και αναλώσιμα.

Στην πραγματικότητα, στο συγκεκριμένο φυλλάδιο που διανέμεται μέχρι και σήμερα, αναπαράγεται μέρος της προπαγάνδας της ΕΕ για το ζήτημα της τοξικοεξάρτησης. Κι όλα τα κόμματα, με εξαίρεση το ΚΚΕ, υπερασπίζονται ομόφωνα τη ραχοκοκαλιά της ευρωενωσιακής «αντιναρκωτικής» πολιτικής, η οποία πριμοδοτεί τη «μείωση της βλάβης». Ενα αντιεπιστημονικό και αντιδραστικό ιδεολόγημα, το οποίο έρχεται να καταργήσει στην πραγματικότητα το δικαίωμα χιλιάδων νέων στη ζωή, στην απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη. Ερχεται να εγκαθιδρύσει και να ενισχύσει τον κοινωνικό έλεγχο σε στρατιές νόμιμων και μόνιμων εξαρτημένων νέων, καθώς η χρήση και η εξάρτηση ακρωτηριάζουν τη δυνατότητά τους να γνωρίσουν τη θέση τους μέσα στην κοινωνία και να δράσουν συνειδητά, αγωνιστικά για τη ζωή, να γίνουν κομμάτι της Ιστορίας στην πάλη για μια κοινωνία ελεύθερη.

Η ΕΕ προσδιορίζει την τοξικοεξάρτηση ως ιατρικό κυρίως πρόβλημα, δηλαδή μετατοπίζει το πρόβλημα από το κοινωνικό στο ιατρικό, ψυχολογικό επίπεδο, συσκοτίζοντας με αυτό τον τρόπο τις αιτίες που το παράγουν και το αναπαράγουν. Ο στρατηγικός της στόχος είναι η εφαρμογή της αντιαπαγορευτικής πολιτικής στα κράτη - μέλη, δηλαδή της νομιμοποίησης της χρήσης ναρκωτικών. Βασικός της στόχος είναι η πριμοδότηση προγραμμάτων μείωσης της βλάβης, μέσω των οποίων επιχειρείται με πυροσβεστικό τρόπο να μειωθούν οι συνέπειες από τη χρήση. Η Συνθήκη του Αμστερνταμ, στο άρθρο 152, αναφέρει: «Η Κοινότητα συμπληρώνει τη δράση των κρατών - μελών για τη μείωση της βλάβης που προκαλούν στην υγεία τα ναρκωτικά». Αυτά τα προγράμματα έχουν αποδειχθεί παγκοσμίως αναποτελεσματικά να περιορίσουν την έκταση του προβλήματος. Ταυτόχρονα, η ΕΕ συνειδητά ταυτίζει την πρόληψη με την ενημέρωση, προκειμένου να αποκρύψει ότι πρόληψη σημαίνει μέτρα για ζωή με δικαιώματα στην Υγεία, την Παιδεία, στην εργασία, στον πολιτισμό, τον αθλητισμό κ.α.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν προχωρήσει μεθοδικά την υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ. Υπονομεύουν κάθε προσπάθεια πρόληψης, με τα Κέντρα Πρόληψης να κρατούνται ζωντανά χάρη στους αδιάκοπους αγώνες των εργαζομένων τους πάνω από μια δεκαετία. Τα «στεγνά» προγράμματα ασφυκτιούν οικονομικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει τη στρατηγική της ΕΕ στην Ευρωβουλή, οι θέσεις του κάνουν λόγο για πλήρη απελευθέρωση των ναρκωτικών, αποποινικοποίηση της χρήσης, συνταγογράφηση υποκατάστατων μέχρι και χορήγηση ηρωίνης από τα δημόσια νοσοκομεία.