Η κατάληψη στο κτίριο της Νομικής και η απεργία πείνας των μεταναστών δεν είναι η μοναδική περίπτωση που στο όνομα της υπεράσπισης των μεταναστών παρέχεται άλλοθι για να πέσουν σαν ώριμα φρούτα νέα κατασταλτικά μέτρα κατά του οργανωμένου λαϊκού κινήματος και παράλληλα να στρωθεί το έδαφος για προβοκάτσιες, συκοφάντηση των μεταναστών, έξαρση της δράσης ρατσιστικών/φασιστικών ομάδων και αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων. Εχουμε γράψει ότι τα ερωτήματα για την οργάνωση αυτής της κίνησης που έγινε στη Νομική είναι πολλά. Δεν είναι η πρώτη φορά που ανάλογες δράσεις αναδεικνύουν ότι το κουβάρι είναι πολύ μπερδεμένο. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

Εδώ και αρκετά χρόνια, πρωτοβουλίες των ίδιων ανθρώπων και πολιτικών χώρων που αλλάζουν διαρκώς ονόματα, ομάδες που συμμετέχουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και από τον λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο, το Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ένας είναι και ο γνωστός Γιαννόπουλος που κουμαντάριζε τα πράγματα στη Νομική, αυτός που μιλά για κίνημα της πέτρας και της κουκούλας), δρουν υποτίθεται στο πλευρό των μεταναστών. Ωστόσο, η δράση με τέτοιο αποσπασματικό περιεχόμενο, χωρίς να χτυπά τη ρίζα του προβλήματος, δίνει άλλοθι στη λήψη κατασταλτικών μέτρων. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι αυτές οι ομάδες δε δίνουν βάρος στην οργάνωση των μεταναστών στους χώρους δουλειάς. Ταυτόχρονα, συμπράττουν με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που στέκεται απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων, Ελλήνων και αλλοδαπών. Και δεν είναι μόνοι τους. Σε τέτοιες υποθέσεις εμπλέκονται και ορισμένοι συμπατριώτες τους, τάχα για να τους λύσουν ζητήματα σε συνδιαλλαγή με τις πρεσβείες των χωρών τους, δηλαδή με τις κυβερνήσεις που έχουν ευθύνη για την αναγκαστική τους «εξορία».

Για παράδειγμα, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας αποτέλεσε μαζί με άλλους φορείς τον «κορμό» της «Συμμαχίας Σταματήστε τον πόλεμο», η οποία γεννήθηκε το 2002 και στοχοποιούσε προσωπικά τον Μπους και τον Μπλερ ως υπαίτιους για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που προετοιμαζόταν τότε ενάντια στο Ιράκ, όπως και «τον πατέρα Μπους» για την προηγούμενη επέμβαση το 1991. Η κίνηση «Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή» (σ.σ. μετεξέλιξη της «Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο») καλούσε τη ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα το Σεπτέμβρη του 2010 να στηρίξουν έμπρακτα την απεργία εκατοντάδων μεταναστών εργατών γης στη Σκάλα Λακωνίας. Καλούσε, δηλαδή, τους απεργοσπάστες, τους υπονομευτές των απεργιακών αγώνων των εργαζομένων να υπερασπιστούν - και μάλιστα έμπρακτα - την απεργία των μεταναστών εργατών. Αυτή είναι η μία πλευρά. Υπάρχει όμως και μια άλλη που είναι εξίσου επικίνδυνη.

Στην περίπτωση της απαγωγής των 28 Πακιστανών το 2005, η ίδια «Συμμαχία» είχε αναλάβει «εργολαβικά» την υπόθεση αποπροσανατολισμού, προμοτάροντας μάλιστα τη σοσιαλδημοκρατία. Για αρκετό καιρό διοργάνωναν «αντιπολεμικά συλλαλητήρια» με αιτήματα όπως «Βουλγαράκη go home» και «Στείλτε τον Βουλγαράκη στο Γκουαντάναμο»! Αθωώνοντας ουσιαστικά την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ή έστω ρίχνοντάς της μικρότερες ευθύνες, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημείωνε στις 7 Φλεβάρη 2010 σε ανακοίνωσή της: «Η τελική εκδοχή του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια και την ψήφο των μεταναστών και μεταναστριών εντείνει τη διαδικασία των αποκλεισμών για τους δικαιούχους και σηματοδοτεί μία σαφή υποχώρηση του ΠΑΣΟΚ στις ρατσιστικές πιέσεις της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ.».

Το μπλέξιμο εκείνης της υπόθεσης ήταν μεγαλύτερο. Πρέπει να θυμίσουμε ότι με αφορμή εκείνη την υπόθεση, είχαν εμφανιστεί διάφοροι εκπρόσωποι μεταναστών, που διαφωνούσαν για το τι ακριβώς είχε γίνει στην πραγματικότητα. Κάποιοι έλεγαν ότι δεν έγιναν απαγωγές, κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι έγιναν και ήταν σε γνώση κάποιων μεταναστευτικών κοινοτήτων, ενώ κάποιοι άλλοι μιλούσαν για εμπλοκή μεταναστευτικών κοινοτήτων και μυστικών υπηρεσιών. Αξίζει να θυμίσουμε τι έγραφε το σχετικό εισαγγελικό πόρισμα για την υπόθεση: «Πράγματι, η Πακιστανική κοινότητα είναι διαιρεμένη σε δύο αντιτιθέμενες εχθρικές παρατάξεις. Ο διχασμός εκδηλώθηκε στην παρούσα υπόθεση (πιέσεις και για να καταθέσουν ψευδώς ότι ήταν θύματα απαγωγών και για να αλλάξουν τις καταθέσεις και να πουν ότι δεν απήχθησαν)»! Σε εκείνες τις αντιθέσεις είχαν εμπλακεί και πολιτικοί παράγοντες από το Πακιστάν που αυτές τις μέρες είχαν επαφές με την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να εκτονωθεί η κατάσταση στη Νομική.

Η δράση αυτών των πολιτικών χώρων, που εμφανίζονται ως υπερασπιστές των μεταναστών, εξαντλείται σχεδόν σε έναν πόλεμο «γηπεδικού» τύπου, όπως, για παράδειγμα, στον Αγιο Παντελεήμονα. Καλούν, δηλαδή, τους μετανάστες να συμμετέχουν σε έναν αγώνα εκδίκησης χωρίς οργάνωση, χωρίς ταξικό περιεχόμενο, χωρίς σκοπό, αποκομμένοι από το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας. Απαντώντας σε προκλήσεις που δέχονται οι μετανάστες, συκοφαντούν τα ίδια τα δικαιώματα των μεταναστών, υπονομεύουν τον αγώνα τους, που πρέπει να είναι ταξικός, μαζί με τους Ελληνες εργαζόμενους και να παίρνει όλο και πιο βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά για να είναι αποτελεσματικός. Θέτουν τελικά απέναντί τους τμήματα των λαϊκών στρωμάτων που είναι ευάλωτα σε ρατσιστικές αντιλήψεις, επηρεάζονται από αυτές εξαιτίας της εξαθλίωσης που βιώνουν και που εντείνεται από τις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές.

Αλλο τέτοιο παράδειγμα όξυνσης μιας αντιπαράθεσης με επιφανειακά «αντιρατσιστικά» χαρακτηριστικά είναι η διαδήλωση με αφορμή το σκίσιμο του Κορανίου από δημοτικούς αστυνομικούς κατά τη διάρκεια ελέγχου μικροπωλητή ιρακινής καταγωγής. Η κίνηση «Ενωμένοι ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή» ανέλαβε και πάλι την «υπεράσπιση» των μεταναστών οξύνοντας την αντιπαράθεση ανάμεσα σε αυτούς και την Αστυνομία, ζητώντας να «τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι αστυνομικοί». Το αποτέλεσμα, βέβαια, ήταν να ξυλοκοπηθούν οι μετανάστες και ο αγώνας τους να περιοριστεί για άλλη μια φορά ενάντια στα «ρατσιστικά πογκρόμ» και την «ανεξέλεγκτη αστυνομική καταστολή». Εξάλλου, η πιο «βαθιά» πολιτική ερμηνεία που υιοθετείται από ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ. φτάνει μέχρι το σημείο να καταδικάσει το αντιμεταναστευτικό Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για το Ασυλο και τη Μετανάστευση ως κατασκεύασμα «νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων» ή «νεοφιλελεύθερης έμπνευσης». Μέχρι εκεί.

Ο θάνατος του 15χρονου Αφγανού μετά από έκρηξη βόμβας στα Κάτω Πατήσια, το Μάρτη του 2010, έδωσε ευκαιρία στην κυβέρνηση να ανακοινώσει ξανά κατασταλτικά μέτρα, όπως αυτό της συγκρότησης της «νέας ομάδας ταχείας αστυνομικής επέμβασης» με τη συμμετοχή 2.000 αστυνομικών σε 75 δήμους της Αττικής και 444 σε 21 περιοχές της Θεσσαλονίκης, που θα βρίσκονται με μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού στους δρόμους των πόλεων. Στην ουσία, χρησιμοποίησαν την υπόθεση με στόχο να εντείνουν την άγρια καταστολή ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Ωστόσο, αυτές οι «αντιρατσιστικές» ομάδες, που αποθεώνουν κάθε «αυθόρμητη πράξη αντίστασης», ανεξάρτητα αν εξυπηρετεί το αστικό κράτος, έκαναν λόγο για «τρομο-υστερία» που ξαφνικά έχει καταλάβει το κράτος. Δεν καταδικάζουν τέτοιες προβοκατόρικες ενέργειες, που τις αξιοποιεί το αστικό κράτος, ώστε να δικαιολογηθούν κατασταλτικές δράσεις που χτυπούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.

Σκυμμένοι με τις ώρες, δουλεύουν ακατάπαυστα στα απέραντα θερμοκήπια της Μανωλάδας

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, συγκλίνει η δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, των ταξικών συνδικάτων, σε πλήρη αντιδιαστολή με ενέργειες όπως η τελευταία, που όχι μόνο δεν υπηρετούν τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών, αλλά, αντιθέτως, τους στοχοποιούν απέναντι σε ακροδεξιά και ρατσιστικά στοιχεία. Οι μετανάστες απέναντι στην πολλαπλή, στυγνή και πολλές φορές απάνθρωπη εκμετάλλευση που υπόκεινται, έχουν μόνο μια επιλογή για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και της ίδιας τους της ζωής: Το συντονισμένο, ενωμένο ταξικό αγώνα, μαζί με τους Ελληνες εργάτες, μέσα απ' τα ταξικά Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες.

Από το παμπελοποννησιακό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Μανωλάδα, το Μάη του 2008

Αναφέρουμε ενδεικτικά:

• Την περασμένη Τρίτη, η κοινή δράση των ταξικών συνδικάτων του ΠΑΜΕ και των μεταναστών ξεσκέπασε ένα «δουλεμπορικό» γραφείο στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Κάνιγγος. Εκεί μια δήθεν εταιρεία έπαιρνε 30 ευρώ από κάθε μετανάστη και του έταζε δουλειά σε ένα έργο που υποτίθεται θα ξεκινούσε κάποια στιγμή στο Λαύριο. Εκατοντάδες ήταν οι μετανάστες που πιάστηκαν στα δίχτυα των απατεώνων. Ωστόσο, οι ίδιοι οι μετανάστες ήταν που υποψιάστηκαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά και αμέσως απευθύνθηκαν σε βοήθεια στα ταξικά συνδικάτα, στην Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ) και το ΠΑΜΕ. Την επόμενη στιγμή, με μια συντονισμένη και αιφνιδιαστική κίνηση, πήγαν στο δουλεμπορικό «γραφείο», ξεσκέπασαν την απάτη και απέτρεψαν άλλους μετανάστες να πέσουν στη «φάκα» που έστησαν οι επιτήδειοι.

• Μια από τις πολλές κοινές πορείες στο κέντρο της Αθήνας

  Σε βιοτεχνίες της κλωστοϋφαντουργίας και του ιματισμού εργάζονται κατά βάση μετανάστες, οι οποίοι δουλεύουν σε υπόγειους και ημιυπόγειους χώρους με ανύπαρκτο εξαερισμό εξοντωτικά και απάνθρωπα ωράρια που κυμαίνονται από 12 έως 15 ώρες την ημέρα και μόνο την Κυριακή δουλεύουν 8ωρο. Κατά παράβαση κάθε Συλλογικής Σύμβασης, οι αλλοδαποί εργάτες πληρώνονται με την ώρα και με μεροκάματο κάτω και από αυτό του ανειδίκευτου εργάτη. Επιπλέον, υπερωρίες και ένσημα είναι άγνωστες λέξεις για όλους αυτούς τους εργάτες που γίνονται αντικείμενο της πιο στυγνής εκμετάλλευσης. Το ΠΑΜΕ και η Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), από την πρώτη στιγμή, έχει αναπτύξει πλούσια δραστηριότητα κοινής ταξικής πάλης με τους μετανάστες του κλάδου και τους έχει συσπειρώσει στο σωματείο. Οι συνεχείς παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς (π.χ. στις πάμπολες βιοτεχνίες σε Νέα Ιωνία, Πατήσια, κ.α.) αλλά και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου στο υπουργείο Εργασίας, έχουν φέρει σοβαρά αποτελέσματα και έχουν βελτιώσει τη θέση των εργαζομένων.
• Στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, στις αρχές του 2010, οι περίπου 250 Αιγύπτιοι αλιεργάτες ξεσηκώθηκαν μετά την αυθαίρετη απόφαση των ιδιοκτητών αλιευτικών σκαφών να τους περικόψουν κατά 60% τους μισθούς και συσπειρωμένοι με τα ταξικά τους Συνδικάτα έδωσαν απάντηση. Παρά την εργοδοτική τρομοκρατία και τις απειλές, οι μετανάστες δε λύγισαν. Επί τρεις μήνες συνέχισαν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις και έσπασαν τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς που έστησαν οι εργοδότες. Δεν υποχώρησαν ακόμη και όταν οι εργοδότες προχώρησαν ακόμη και σε ...τρεις αγωγές για να βγάλουν παράνομο και καταχρηστικό τον απεργιακό τους αγώνα.

• Οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες στη Νέα Μηχανιώνα, μαζί με το ΠΑΜΕ, σε κινητοποίηση μπροστά από το υπουργείο Εργασίας

  Στο Καλπάκι Ιωαννίνων, τον περασμένο Δεκέμβρη, 35 μετανάστες εργάτες γης συσπειρωμένοι και μαζί με το ΠΑΜΕ, μετά από πολυήμερες κινητοποιήσεις, κατάφεραν και απέσπασαν δεδουλευμένα 45.000 ευρώ από την εργοδοσία των θερμοκηπίων «Κρίτων». Μάλιστα, οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν μετά από υποθήκευση περιουσίας της εργοδοσίας. Τα χρήματα εκταμιεύθηκαν στο όνομα δικηγόρου του ΠΑΜΕ και αποδόθηκαν στους εργαζόμενους μετανάστες.
• Στη Νέα Μανωλάδα στην Ηλεία, περισσότεροι από 2.500 μετανάστες εργάτες γης εργάζονται στα θερμοκήπια της φράουλας των μεγαλοτσιφλικάδων της περιοχής με μεροκάματο που δεν ξεπερνά τα 30 ευρώ και σε συνθήκες (τόσο εργασίας, όσο και διαβίωσης) που σε φέρνουν στο θάνατο «μια ώρα αρχύτερα». Οι άνθρωποι αυτοί, εκτεθειμένοι σε όλους τους κινδύνους και με κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο, παρά την άκρατη τρομοκρατία και βία που ασκήθηκε πάνω τους, κατέβηκαν σε απεργία τον Απρίλη του 2008 για να διεκδικήσουν μεγαλύτερα μεροκάματα και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Εχοντας στο πλευρό τους από την πρώτη στιγμή τη συμπαράσταση των ταξικών συνδικάτων της περιοχής και των στελεχών του ΠΑΜΕ (τρεις εξ αυτών δέχτηκαν βίαιη επίθεση από 50 και πλέον τσιράκια των μεγαλοκαλλιεργητών και μεταφέρθηκαν τραυματισμένοι στο νοσοκομείο, ενώ τη νύχτα ακολούθησε πογκρόμ σε βάρος τους), η απεργία στέφθηκε με επιτυχία, καθώς κατάφεραν να αυξήσουν το μεροκάματο. Από τότε, οι μεγαλοκαλλιεργητές της περιοχής κατάλαβαν - με έμπρακτο τρόπο - πως δεν έχουν να κάνουν μόνο με ανυπεράσπιστους και κυνηγημένους ανθρώπους, αλλά και με το ταξικό κίνημα της περιοχής.

Οταν προέκυψε το ζήτημα με την εγκατάσταση των μεταναστών στη Νομική Σχολή, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του (25/1/2011) ανέφερε:

«Αυτοί που οδήγησαν τους μετανάστες στο υπό ανακαίνιση παλιό κτίριο της Νομικής, με αυτήν την ενέργεια δεν υπηρετούν τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών - προσφύγων, αλλά τους εκθέτουν περισσότερο στη συκοφάντηση και στις απειλές αντιδραστικών κομμάτων και μηχανισμών, στην κρατική καταστολή και στους εκβιασμούς των κυκλωμάτων που τους εκμεταλλεύονται.

Ταυτόχρονα, προσφέρουν υπηρεσίες στις δυνάμεις που επιθυμούν και επεξεργάζονται την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Συμβάλλουν στον παραπέρα εκφυλισμό των φοιτητικών συλλόγων, εφόσον καλύπτουν τις επιλογές και τις ενέργειές τους με δήθεν συλλογικές διεργασίες και αποφάσεις.

Η απόφαση της πρυτανείας, να παύσει τη λειτουργία όλων των τμημάτων της Νομικής, δεν συμβάλλει στην επίλυση του προβλήματος, στοχοποιεί τα θύματα που είναι οι μετανάστες, ειδικά με το να εγκαλεί την κυβέρνηση μόνο για το θέμα περιφρούρησης του κτιρίου.

Οι μετανάστες - πρόσφυγες που βρίσκονται στο κτίριο της Νομικής και συνολικά στην Ελλάδα κάτω από άθλιες συνθήκες είναι σε τραγικό αδιέξοδο. Είναι θύματα στυγνής εκμετάλλευσης και όμηροι ενός απάνθρωπου νομικού καθεστώτος που έχουν διαμορφώσει η ΕΕ και οι κυβερνήσεις. Οι περισσότεροι είναι άνεργοι ή εργάτες γης, μαύρης εργασίας που δεν μπορούν να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους. Αλλοι, θύματα πολέμου και διώξεων δικαιούνται άσυλο και ταξιδιωτικά έγγραφα για τις χώρες που επιθυμούν.

Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη και πρέπει να δώσει λύση, αρχίζοντας από την εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης και επίλυσης των δίκαιων αιτημάτων τους.

Το ΚΚΕ καλεί τις φοιτήτριες και τους φοιτητές με συλλογικές διαδικασίες να διεκδικήσουν την άμεση επίλυση του προβλήματος, να απορρίψουν την κατάσταση εκφυλισμού των συλλόγων τους, να προστατεύσουν το πανεπιστημιακό άσυλο από την υπονόμευση και την κατάργησή του.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να παραπλανηθούν από τα κηρύγματα μίσους των δυνάμεων που συγκαλύπτουν τις αιτίες της μετανάστευσης, τις ευθύνες και τις επιδιώξεις της ΕΕ. Αυτοί, εκτός άλλων, εξυπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα όσων τους εκμεταλλεύονται και επιθυμούν να είναι όμηροι σε καθεστώς παρανομίας και διώξεων».

Προχτές, στις 28 Γενάρη, και αφότου είχε εκκενωθεί η Νομική Σχολή, το Γραφείο Τύπου του Κόμματος σχολιάζοντας τις «Κυβερνητικές θέσεις σχετικά με τους μετανάστες» σημείωνε:

«Το γεγονός ότι ο άθλιος σχεδιασμός σε βάρος των μεταναστών δεν έφτασε ως το τέλος με βίαιη εκκένωσης της Νομικής και καταπάτηση του ασύλου, δεν οφείλεται στην κυβέρνηση και στις άλλες δυνάμεις που άδραξαν την ευκαιρία για να παρουσιάσουν τα θύματα την πολιτικής τους ως θύτες, να θέσουν θέμα πλήρους κατάργησης του ασύλου. Δεν προχώρησαν γιατί ο ύπουλος σχεδιασμός αποκαλύφθηκε και φοβήθηκαν τη λαϊκή κατακραυγή.

Η κυβέρνηση πρέπει τώρα να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών, που, ενώ εργάζονται για χρόνια σε καθεστώς μαύρης εργασίας είναι παράνομοι και εγκλωβισμένοι στη χώρα.

Το πρόβλημα της μετανάστευσης με την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεών της όχι μόνο δεν λύνεται αλλά συνεχώς οξύνεται. Η λύση του προβλήματος υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών δεν είναι μόνο ζήτημα ανθρωπιάς αλλά είναι προς το συμφέρον όλων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, σχετίζεται με την υπεράσπιση συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να εντάξει πιο αποφασιστικά στην πάλη του κατά της αντιλαϊκής πολιτικής τα ζητήματα των μεταναστών και προσφύγων. Μόνο η ισχυρή λαϊκή πίεση μπορεί να αποσπάσει κάποιες λύσεις υπέρ των μεταναστών που βρίσκονται σε τραγικά αδιέξοδα».