ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 2 Μάη 2004
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

(Κι οι ντουφεξήδες της Σκοπευτικής)

ΟΣΟΙ κι εφέτος βρεθούν σήμερα πάνω στην Καισαριανή, εκεί στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς, για να τιμήσουν τη μεγάλη θυσία και την αρετή των 200 κομμουνιστών, καθώς κι όλους τους άλλους αγωνιστές, που τους εκτέλεσαν οι χιτλεροφασίστες καταχτητές, θα ξαναδούν το επιβλητικό μνημείο να παραμένει κατά γης. Χωρίς να έχει στηθεί, όπως έπρεπε.

ΜΙΛΑΜΕ για το λαμπρό μνημείο που φιλοτέχνησε για το Σκοπευτήριο ο γλύπτης Φανακίδης, μνημειακό σύνολο ύψους 7 μέτρων. Τυλιγμένο σε νάιλον εξακολουθεί να περιμένει... Είναι οι αφεντάδες της Σκοπευτικής, που δεν επιτρέπουν να στηθεί, γιατί, με τις πλάτες των ανθρώπων της εξουσίας, βρίσκονται εκεί θρονιασμένοι και αμετακίνητοι πάνω στο φιλέτο γης, που πήρε εδώ και πολλά χρόνια.

ΕΓΙΝΕ εφιάλτης για τη φτωχογειτονιά της Καισαριανής, από τότε που πρωτοβρέθηκε εκεί το Σκοπευτήριο. Ογδόντα και πάνω χρόνια, ένας βραχνάς πάνω της, πάνω στα στήθια της. Της άρπαξε τον πιο όμορφο οικοπεδικό χώρο. Της έφραξε την ανάσα της. Και δεν την άφησε ν' αναπτυχθεί στη δεξιά μεριά για να χτιστούν τα σπίτια των νέων παιδιών της, τα νέα σχολειά, που ήταν πια τόσο αναγκαία. Αλλά εκείνο, που για τους κατοίκους είχε καταστεί πιο μαρτυρικό, είναι πως καθημερινά ξυπνούσαν με τον τρόμο και τη φρίκη του πολέμου και της καταστροφής. Εκεί ακριβώς μπροστά στα φτωχόσπιτα, πλάι στο «Πρότυπο Ειδικό Σχολείο», που είχε ιδρύσει η αξέχαστη Ρόζα Ιμβριώτη, κάθε μέρα οι ντουφεξήδες έκαναν καθημερινά ασκήσεις σκοποβολής. Εκεί κουβαλούσαν, σε ειδικά κλουβιά, τα περιστέρια που τ' άφηναν ελεύθερα και μόλις φτεροκοπούσαν τα χτυπούσαν στον αέρα...

ΕΤΣΙ, κάθε απόγιομα, σκότωναν εκατοντάδες περιστέρια, που σπαρταρώντας έπεφταν μέσα στις αυλές, συχνά και μέσα στα χέρια των παιδιών.

ΑΣ μη νομιστεί πως οι κάτοικοι της Καισαριανής αντιμετώπιζαν παθητικά και αδιάφορα την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί και η οποία συνεχώς χειροτέρευε.

ΑΛΛΑ η Καισαριανή θα ζούσε τις πιο δραματικές ώρες με την Κατοχή, όταν οι καταχτητές, τα χαράματα, έφταναν εκεί με τα καμιόνια τους και εκτελούσαν αγωνιστές. Τέτοια φοβερή μέρα ήταν και η Πρωτομαγιά του 1944, εκείνη η Δευτέρα, που, από τα χαράματα έως το μεσημέρι, τουφέκιζαν τους 200 ήρωες της Ακροναυπλίας και της Ανάφης, τους οποίους η κυβέρνηση Τσουδερού με τους Μανιαδάκηδες κι όλο το μηχανισμό τους παρέδωσε, με πάσα «φροντίδα», στους δημίους που τους έσυραν στους τόπους εκτέλεσης. Είναι από τότε, που ο λαός ονόμασε το Σκοπευτήριο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς και με την ονομασία αυτή ο λαός το 'χει κρατήσει βαθιά στην ψυχή του.

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ακριβώς από τότε, που αρχίζει η περιπέτεια κι η πρόκληση, καθώς ο κόσμος του δοσιλογισμού, οι προσκυνημένοι άρχισαν συστηματικά την προσπάθεια για να εξαφανίσουν όλα τα σημάδια της θυσίας, που έπρεπε, χωρίς καθυστέρηση, να είχαν αναδείξει σαν μεγάλο μνημείο του έθνους. Ας θυμηθούμε σήμερα, 59 χρόνια από το τέλος του πολέμου, αυτό που έγραφε το 1945 στα «Ελεύθερα Γράμματα» ο Γιώργης Λαμπρινός, όταν υπογράμμιζε πως: «Δεν επιτρέπεται σήμερα η Καισαριανή, τόπος που η χλόη του βλασταίνει με το αίμα χιλιάδων ηρώων μας, να παραμένει χωρίς το μεγαλόπρεπο μνημείο της... Τα μνημεία είναι ανάγκη της ματωμένης ψυχής μας, ανάγκη του ηθικού και ιστορικού χρέους...».

Η ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΗ, «καρύδι» σκληρό, φώλιασε, με φιρμάνια βασιλομεταξικά και προστάτη τον Μποδοσάκη, στην καρδιά της Καισαριανής. Κι ανεμίζοντας τα ιδιοκτησιακά της «προικιά» δεν κάνει βήμα. Περιμένει να «πέσει» ο παράς, που απαιτεί κι όταν γίνει αυτό τότε θα φύγει για να διαμορφωθεί ο χώρος. Είναι μισός και πάνω αιώνας, που προκλητικά οι «ντουφεξήδες» βεβηλώνουν το χώρο της μεγάλης θυσίας. Εως πότε, όμως, θα ευτελίζονται οι αγώνες, οι θυσίες, η αρετή, που θα έπρεπε να 'ναι λαμπρό παράδειγμα διδαχής για την ελληνική νεολαία;

ΠΕΝΗΝΤΑ εννιά χρόνια πέρασαν. Και το χρέος εξακολουθεί να μένει απ' αυτούς που ανεβοκατεβαίνουν στην εξουσία τραγικά ακόμη αξόφλητο. Εξω πια από τον ιερό χώρο η Σκοπευτική και οι ντουφεξήδες της. Εξω οι ασεβείς κι οι βέβηλοι από το ιερό Αλσος των Ηρώων.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ


ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ
Λέμε «όχι» στην απειλή της ιμπεριαλιστικής τάξης

Η αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ μιλάει για την Ολυμπιάδα Ειρήνης και τους στόχους της

H Ολυμπιάδα Ειρήνης, μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), με την υποστήριξη του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) και δεκάδων μαζικών φορέων, μπαίνει στην τελική της ευθεία και κορυφώνεται την επόμενη Κυριακή 9 Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών, με τη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης. Πρόκειται για παρέμβαση με διεθνή ακτινοβολία, η απήχηση της οποίας, σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της ΕΕΔΥΕ Βέρα Νικολαΐδου, οδηγεί σε σκέψεις για την καθιέρωσή της ως μόνιμου θεσμού, που θα λαμβάνει χώρα κάθε τέσσερα χρόνια.

Η Ολυμπιάδα Ειρήνης αποτελεί σημαντική παρέμβαση του ελληνικού φιλειρηνικού κινήματος με διεθνή ακτινοβολία και, ταυτόχρονα, εξελίσσεται σε σημείο αναφοράς για τα κινήματα αντίστασης στον ιμπεριαλισμό και τους μηχανισμούς του, κάνοντας γνωστό στην Ελλάδα και τον κόσμο ότι το φιλειρηνικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα δεν είναι παρατηρητής των εξελίξεων, ενόψει των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι, εκτός όλων των άλλων, εξελίσσονται σε μια ΝΑΤΟική επιχείρηση, στα πλαίσια του «αντιτρομοκρατικού» πολέμου.

Οι πραγματικές αξίες

«Μέσα από τις πολύμορφες εκδηλώσεις της Ολυμπιάδας Ειρήνης, τονίζει η Βέρα Νικολαΐδου, αναδεικνύονται οι πραγματικές αξίες του Ολυμπιακού πνεύματος, η ευγενική άμιλλα, η συλλογικότητα, η αγωνιστικότητα ως τρόπος ζωής της νεολαίας. Καταδικάζονται τα πρωτόγνωρα μέτρα αστυνόμευσης και στρατιωτικοποίησης, τα οποία δημιουργούν συνθήκες στρατιωτικής "κατοχής" στην πόλη διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Καταδικάζεται η εμπορευματοποίηση των αγώνων και η απάνθρωπη εκμετάλλευση των αθλητών».

Αναφερόμενη στην κορυφαία εκδήλωση της διοργάνωσης, που είναι η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, επισημαίνει ότι δεν είναι τυχαία η επιλογή της ημερομηνίας της 9ης Μάη, καθώς έχει καθιερωθεί ως Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Επίσης τη μέρα αυτή ολοκληρώνονται στην Αθήνα οι εργασίες του Συνεδρίου του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, όπου θα συμμετάσχουν περίπου 150 εκπρόσωποι από φιλειρηνικά κινήματα και αντιπολεμικές οργανώσεις από 60 χώρες. «Είναι, τονίζει, μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για να αναδειχτεί η Ολυμπιάδα Ειρήνης. Πρόκειται για ένα "πάντρεμα" της διοργάνωσης με το παγκόσμιο αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα».

Κάνοντας έναν απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της Ολυμπιάδας Ειρήνης, σημειώνει: «Στα πλαίσια της Ολυμπιάδας Ειρήνης, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες πολιτικές, πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, μέσα από τις οποίες προβλήθηκαν οι στόχοι της πρωτοβουλίας. Αναδείχθηκε η απάνθρωπη, πολύπλευρη δράση του ιμπεριαλισμού, τόσο για τις πολεμικές του επιθέσεις, όσο και για την οικονομική εξάρτηση, την εξαθλίωση, την πείνα και το θάνατο, όπου οδηγεί η πολιτική του χώρες και λαούς. Στόχος της διοργάνωσης ήταν η ανάπτυξη και το δυνάμωμα του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος».

Το ξεκίνημα της Ολυμπιάδας Ειρήνης έγινε με την Ειρηνοδρομία, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 10-11 Γενάρη 2004 στη διαδρομή Δελφοί - Ακρόπολη, με ενδιάμεσους σταθμούς στην Πάτρα, στον Πύργο, στην Ολυμπία, στην Τρίπολη, στη Νεμέα, στα Ισθμια, στα Μέγαρα, στην Ελευσίνα και στο Χαϊδάρι. «Ηταν μια ειρηνοδρομία που εξελίχθηκε σε σκυταλοδρομία, σημειώνει, όπου 180 αθλητές - δρομείς του Αθλητικού Συλλόγου ΑΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝ Δυτικής Αττικής, καθώς και άλλοι ειρηνοδρόμοι από διάφορες περιοχές της χώρας μετέφεραν το μήνυμα της Ολυμπιάδας Ειρήνης, διανύοντας επί 40 ώρες πάνω από 530 χιλιόμετρα και ανέδειξαν τις πραγματικές Ολυμπιακές αξίες, κόντρα στην εμπορευματοποίηση και στην κάλπικη "Ολυμπιακή εκεχειρία"».

Εγρήγορση όλων

Η Βέρα Νικολαΐδου, αναφερόμενη στο διεθνή περίγυρο, τονίζει: «Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης ξεσηκώνονται μπροστά στη βαρβαρότητα που βιώνει η ανθρωπότητα. Η αγωνιώδης λαϊκή κραυγή κατά του πολέμου, της πείνας, της φτώχειας, της επίθεσης στα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα, η γενικευμένη αντίθεση στο "δίκαιο του ισχυρού", που προσπαθεί να στεριώσει ο ιμπεριαλισμός, επιβάλλει την εγρήγορση όλων μας, τη συσπείρωση και αναμέτρηση με τις δυνάμεις που επιχειρούν να φυλακίσουν με τον τρόμο τα όνειρα και τη θέληση των λαών για ένα δίκαιο κόσμο».

Και προσθέτει: «Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα υποδέχεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, που φέρουν τη σφραγίδα της κυρίαρχης αντίληψης, που μετρά τα πάντα με το κέρδος, που καταγράφει σαν εμπορεύματα τις στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες, όπως είναι ο Αθλητισμός, η Υγεία, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, η Εργασία, το δικαίωμα, δηλαδή, στη ζωή. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες από πεδίο ευγενικής άμιλλας οδηγήθηκαν σε πεδίο ανταγωνισμού εταιριών, για να αποσπάσουν μεγαλύτερα κέρδη. Οι αθλητές υποχρεώνονται να συρθούν στις εταιρίες, για να μπορέσουν να αγωνιστούν. Ο ελληνικός λαός πληρώνει τεράστια ποσά για Ολυμπιακά έργα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι αποκομίζουν απίστευτα κέρδη».

Στρατιωτικοποίηση των Αγώνων

Ειδική αναφορά κάνει στο θέμα της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων και της εμπλοκής του ΝΑΤΟ σ' αυτούς: «Με άλλοθι τη λεγόμενη αντιτρομοκρατική εκστρατεία και την ασφάλεια, χτίζεται ένα κράτος ακόμα πιο αντιδραστικό. Υπονομεύονται και καταργούνται τα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της ασφάλειας από την "τρομοκρατία". Τις μέρες των Αγώνων πρόκειται να λάβει χώρα με τεραστίων διαστάσεων ΝΑΤΟική στρατιωτική επιχείρηση σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, με όλα τα χαρακτηριστικά».

Ωστόσο, επισημαίνει, «στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες του κόσμου, υπάρχουν, δρουν, αντιστέκονται και αγωνίζονται και οι λαοί με τις δικές τους αξίες, το δικό τους πολιτισμό. Τα ιδανικά της φιλίας και της αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς είναι ζωντανά και επίκαιρα».

Ο αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ τόνισε επίσης: «Σ' αυτήν τη διοργάνωση είχαν και έχουν θέση όλοι όσοι δεν αποδέχονται και δε συμφωνούν με ό,τι θέλουν να επιβάλουν οι ιμπεριαλιστές και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι. Οσοι δε βολεύονται με τη "νέα τάξη πραγμάτων" διεθνώς, αλλά και με την "Ολυμπιακή τάξη πραγμάτων", που ετοιμάζεται και απειλείται να μείνει στη χώρα μας και μετά. Σ' αυτήν τη διοργάνωση είχαν και έχουν θέση όλοι οι αγωνιστές του αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, οι αγωνιστές των εργατικών, αγροτικών, κοινωνικών και δημοκρατικών αγώνων, οι νέοι που "τα θέλουν όλα" και οι απόμαχοι της δουλιάς, που δεν έμαθαν να σκύβουν το κεφάλι».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ