Το νομοσχέδιο, με τίτλο «Διαφάνεια, ανταγωνισμός, προστασία ευάλωτων - Ενσωμάτωση Ευρωπαϊκής Οδηγίας, επανεισαγωγή του Προγράμματος Ηρακλής» ή αλλιώς «ΗΡΑΚΛΗΣ 3», δίνει ένα ακόμα τεράστιο κρατικό πακέτο ύψους 2 δισ. ευρώ ως εγγυήσεις για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που αν εκπέσουν θα επιβαρύνουν το χρέος, δηλαδή τον λαό. Στόχος του νομοσχεδίου είναι να νομιμοποιήσει και να διευκολύνει την αγοραπωλησία των μη εξυπηρετούμενων δανείων και να δημιουργήσει μια «δευτερογενή» αγορά, με περαιτέρω αγοραπωλησίες μεταξύ τέτοιων «αγοραστών πιστώσεων».

Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο. «Η αγωνία και το ενδιαφέρον του αστικού συστήματος, των αστικών κομμάτων και της κυβέρνησης είναι να υπάρχει πλήρης στήριξη και εξυγίανση των τραπεζών. Γιατί οι τράπεζες, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, αποτελούν την καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος, τον αιμοδότη λογαριασμών. Γι' αυτό δεν διασφαλίζεται η προστασία της πρώτης κατοικίας και κυρίως οι ευάλωτοι δανειολήπτες που βρίσκονται στα νύχια των αγοραστών πιστώσεων - κοράκια τα λέει ο απλός κόσμος», επεσήμανε στην τοποθέτησή της η Διαμάντω Μανωλάκου, εισηγήτρια εκ μέρους του ΚΚΕ.

Και πρόσθεσε: «Παίρνετε επιπλέον μέτρα για να θωρακίσετε ακόμα πιο πολύ τα συμφέροντα των ομίλων - τράπεζες, funds-κοράκια, χρηματοπιστωτικό σύστημα συνολικά - με κρατικές εγγυήσεις, φοροαπαλλαγές κ.ά. σε βάρος των χρεωμένων νοικοκυριών, του λαού συνολικότερα. Σε αυτές τις κατευθύνσεις είναι και το παρόν νομοσχέδιο, με συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των τραπεζών, funds - κορακιών και σε βάρος ευάλωτων δανειοληπτών».

Η Δ. Μανωλάκου κατήγγειλε ακόμα την κυβέρνηση για τις δύο προκλητικές τροπολογίες που κατέθεσε μέσα στη νύχτα. Μάλιστα, με τη μία από αυτές νομιμοποιούνται τα κοράκια των funds να παρίστανται στο δικαστήριο σε βάρος των οφειλετών, κατοχυρώνοντας τους εκβιασμούς των κορακιών σε βάρος των οφειλετών που πλειστηριάζεται το σπίτι τους.

Ενώ αναφέρθηκε και στις τροπολογίες που κατέθεσε μέσα στη βδομάδα το ΚΚΕ (βλ. σχετικό θέμα) και αφορούν την αυτοδίκαιη παύση κάθε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης, πλειστηριασμού ή άλλου αναγκαστικού μέτρου σε βάρος της πρώτης - κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών οικογενειών με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, όπως και τα στεγαστικά δάνεια των παλιννοστούντων ομογενών.

Παράλληλα, η εισηγήτρια του ΚΚΕ ανέδειξε τα εξής για το νομοσχέδιο:

-- Ενσωματώνει ντιρεκτίβες της ΕΕ με στόχο να νομιμοποιήσει και να διευκολύνει την αγοραπωλησία των «κόκκινων» δανείων και τη δημιουργία μιας «δευτερογενούς» αγοράς, με περαιτέρω αγοραπωλησίες μεταξύ «αγοραστών πιστώσεων» - κορακιών, με ενιαίο τρόπο. Ως προς τους ευάλωτους δανειολήπτες, προωθούνται κάποιες τυπικές διαδικασίες ενημέρωσης, σε μη δεσμευτικές κατευθύνσεις προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Οι κατευθύνσεις αυτές δίνονται από τη σκοπιά εξασφάλισης των τραπεζών και όχι των υπερχρεωμένων λαϊκών οικογενειών. Συνεπώς, οι κατευθύνσεις στους χρηματοπιστωτικούς ομίλους είναι να προβαίνουν σε διενέργεια αναγκαστικών εκτελέσεων και πλειστηριασμών.

-- Τροποποιείται Κανονισμός της ΕΕ και ενσωματώνεται στο εθνικό Δίκαιο, με στόχο την παροχή εγγυήσεων και την εφαρμογή διαδικασιών ελεγχόμενης χρεοκοπίας - διάσωσης τραπεζικών ομίλων με χρήματα των εργαζομένων από τον εθνικό και τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό. Η προσαρμογή αυτή παίρνει υπόψη την αναμενόμενη εκδήλωση οικονομικής κρίσης, την αβεβαιότητα για την κερδοφορία τους σε συνθήκες πολύ οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Βασική λογική είναι η «εξυγίανση», διάσωση δηλαδή μεγάλων χρηματιστικών μονάδων με κρατικό χρήμα. Πρακτικά δίνεται το δικαίωμα στους ομίλους να κάνουν εκκαθάριση φορτώνοντας τα χρέη και τις ζημιές σε μια θυγατρική ή σε άλλη εταιρεία του ομίλου, αφήνοντας το πεδίο καθαρό για τον υπόλοιπο όμιλο. Είναι κάτι σαν δυνατότητα δημιουργίας μιας «bad bank» («κακής τράπεζας») στο πλαίσιο των ομίλων. Ζωντανό παράδειγμα τέτοιας διαδικασίας είναι το παράδειγμα της Alpha Bank. Πρόκειται για βαθιά αντιδραστικό κανονισμό, που καταστρώνει τρόπους και μεθόδους στήριξης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου με χρήματα από τη φοροληστεία των εργαζομένων, τόνισε η Δ. Μανωλάκου.

-- Προωθούνται τροποποιήσεις στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών, που σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης χιλιάδων εργαζομένων που έχουν οφειλές σε τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, ούτε βέβαια παρέχουν δικαστική προστασία σε χιλιάδες εργαζόμενους που κινδυνεύουν να χάσουν την κύρια κατοικία τους. Κι αυτό γιατί με βάση το νομικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, οι οφειλέτες καλούνται να χειριστούν ηλεκτρονικές πλατφόρμες με υπολογιστικά συστήματα που έχουν διαμορφωθεί από τους πιστωτές, να προσκομίσουν πλήθος δικαιολογητικά έγγραφα σε ασφυκτικές προθεσμίες, να αποδεχτούν ότι κατά τη διαδικασία αυτή αίρεται κάθε απόρρητο, και διατρέχουν τον κίνδυνο να ρευστοποιηθεί το σύνολο της περιουσίας τους, μαζί και η πρώτη κατοικία τους.

Παράλληλα προωθείται η λειτουργία του Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης, που θα συγκεντρώσει στην ιδιοκτησία του πλήθος ακινήτων και δεν θα επιβαρύνεται με φόρους, αλλά θα απολαμβάνει φοροαπαλλαγές, όπως οι εφοπλιστές. Ταυτόχρονα η διαδικασία μεταβίβασης της κύριας κατοικίας στον Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης θα επιβαρύνει τον ευάλωτο οφειλέτη.

-- Γίνεται επανεισαγωγή του προγράμματος «Ηρακλής» για τρίτη φορά, με ισχύ μέχρι 31/12/2024, αναδεικνύοντας τη χρησιμότητα και αποτελεσματικότητά του στην απαλλαγή των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από τα «κόκκινα» δάνεια. Μέσα από τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα αυξηθεί η ρευστότητα στην αγορά, θα χρηματοδοτηθούν επενδύσεις, θα υπάρξει παροχή νέων δανείων. Το «Ηρακλής 3» θα εξασφαλίσει τη συνέχεια στην κερδοφορία των λεγόμενων συστημικών τραπεζών, για να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα τιτλοποίησης των «κόκκινων» δανείων που έχουν ετοιμάσει έναν χρόνο τώρα. Ετσι ετοιμάζεται το τσουνάμι των δεκάδων χιλιάδων πλειστηριασμών και κατασχέσεων λαϊκών νοικοκυριών μέχρι το τέλος της χρονιάς και στη συνέχεια.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το εργαλείο «εξυγίανσης» των τραπεζών με τιτλοποίηση των «κόκκινων» δανείων μέσω κρατικής εγγύησης δεν είναι καινούργιο. Βασίζεται στη σταδιακή άρση της όποιας ελάχιστης προστασίας της πρώτης κατοικίας, από το 2010 και μετά, από όλες τις κυβερνήσεις. Χαρακτηριστικοί σταθμοί ήταν η περίοδος που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αδειοδότησε τα διάφορα funds - κοράκια για να μπορούν να διαχειριστούν τα «κόκκινα» δάνεια, με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την ποινικοποίηση των λαϊκών διαμαρτυριών.

Αλλωστε, παρά τις διαφοροποιήσεις στα λόγια, στη συζήτηση στη Βουλή για το «Ηρακλής 3», ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ «συνυπέγραφαν» μέσα στη βδομάδα την ίδια πολιτική που τσακίζει τον λαό.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι η πρόταση της ΝΔ «εμπεριέχει αναποτελεσματικές ρυθμίσεις εξωδικαστικού συμβιβασμού και κώδικα δεοντολογίας τραπεζών, ελλιπή έλεγχο στους servicers/funds και υψηλά επιτόκια τραπεζών», θυμίζοντας πως η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ «ήδη από το 2021 είχε δώσει το στίγμα για μια δραστική παρέμβαση λύσης του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους και των κόκκινων δανείων. Είχε προτείνει να αναβαθμιστεί ο ρόλος της Αναπτυξιακής Τράπεζας και ως προς αυτό το πρόβλημα. Είχε πει χαρακτηριστικά: "Η Αναπτυξιακή Τράπεζα θα μπορεί πλέον αφενός να αγοράζει μέσω της έκδοσης εγγυημένων ομολόγων μέρος των χρεών των βιώσιμων επιχειρήσεων, ώστε να τις διασώζει, αφετέρου να τις κατευθύνει σε περισσότερο παραγωγική λειτουργία, εξασφαλίζοντάς τους επιπλέον ρευστότητα"».

Η πρόταση αυτή, πρόσθετε, «να επεκταθεί και στα χρέη των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, με βελτιωμένες τις ήδη έτοιμες εξωδικαστικές παρεμβάσεις που προέβλεπε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με ταυτόχρονη αναβίωση του δικαστικού πλαισίου ρύθμισης χρεών στα πρότυπα του νόμου Κατσέλη, με ταχύτατες διαδικασίες στην εκδίκαση των υποθέσεων».

Και πρότεινε «τη διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους για φυσικά πρόσωπα, επιχειρήσεις και αγρότες, με πρόνοια ώστε να πληρώνουν όλοι αυτό που πραγματικά μπορούν (ability to pay) με βάση τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης (από την ΕΛΣΤΑΤ) για έναν ενάρετο κύκλο και όχι μια δουλεία στα χρέη πολλών τραυματικών κρίσεων», λέγοντας πως «η Αναπτυξιακή Τράπεζα θα αγοράζει από τα funds πακέτα κόκκινων δανείων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και νοικοκυριών, με έκδοση ομολόγου με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και με χρηματοδότηση από την αγορά».

Η «δραστική παρέμβαση» δηλαδή προβλέπει - όπως και το κυβερνητικό σχέδιο - τα λαϊκά νοικοκυριά να μένουν στον «άσο», με βάση τις κατάπτυστες «εύλογες δαπάνες» εξαθλίωσης, και να πληρώνουν από την άλλη τσέπη τα «σπασμένα» για να εξασφαλίζουν ρευστότητα οι επιχειρηματικοί όμιλοι με κρατική εγγύηση. Ολα αυτά με οδηγό τον περιβόητο νόμο Κατσέλη, που άνοιξε τον δρόμο για το προγκρόμ πλειστηριασμών και ο οποίος προέβλεπε ότι για να σώσεις την πρώτη κατοικία έπρεπε να εκποιήσεις όλα τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία...

Αυτόν ακριβώς τον νόμο εκθείαζε την Παρασκευή στη Βουλή και ο Ν. Ανδρουλάκης, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο, καλώντας την κυβέρνηση να υιοθετήσει τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, που είναι «τάλε κουάλε» με αυτές της κυβέρνησης: Προβλέπουν «ευκολίες πληρωμής» και υποτιθέμενη «διαφάνεια» στο ξεσπίτωμα, όπως και «κατοχύρωση του ρόλου της πολιτείας σε σχέση με τους servicers», ώστε αυτή να διασφαλίζει το γρήγορο και ουσιαστικό «ξεσκαρτάρισμά» τους. Επίσης, να βγάζει «από τη μύγα ξίγκι» από τα χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά «με βάση τις αρχές, τα κριτήρια και τις λύσεις του Κώδικα Δεοντολογίας, ο οποίος πρέπει να καταστεί υποχρεωτικός και να έχει τη δυνατότητα προσφυγής σε ανεξάρτητες επιτροπές που θα ελέγχουν επί της ουσίας τη ρύθμιση», σφίγγοντας κι άλλο τη θηλιά.