«Διαλέξτε πώς θα σας ρουφήξουμε το εισόδημα»... Αυτόν τον τίτλο θα μπορούσε να έχει το νομοσχέδιο για τη φορολεηλασία των μικρών επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, ειδικά μετά τις αλλαγές που έκανε η κυβέρνηση, φέρνοντάς το προς ψήφιση στη Βουλή.

Ενα νομοσχέδιο που από τον τίτλο του κιόλας («αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής») αντιμετωπίζει τους μικρούς επαγγελματίες εξ ορισμού ως «μπαταχτσήδες» και αποδείχθηκε ότι δεν παίρνει από διορθώσεις, ότι πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια.

Αλλωστε, εξαρχής ήταν καθαρό ότι πρόκειται για ρύθμιση - εφαρμογή στην πράξη των συστάσεων της Κομισιόν για διεύρυνση της φορολογικής βάσης, αποτελώντας άλλο ένα αντιλαϊκό προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να ενισχυθούν με «ζεστό» χρήμα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Υπενθυμίζεται ότι με το φορο-έκτρωμα η κυβέρνηση θεσπίζει το λεγόμενο «τεκμαρτό εισόδημα», θεωρώντας αυθαίρετα ότι κάθε επαγγελματίας κερδίζει τουλάχιστον 10.920 ευρώ τον χρόνο, και με βάση αυτό επιβάλλει ελάχιστη φορολόγηση τα 1.427 ευρώ! Επιβάλλει δηλαδή κεφαλικό φόρο πάνω σε ένα ψεύτικο και ανύπαρκτο εισόδημα, το οποίο μάλιστα θα αυξάνεται ανά τριετία και θα «απογειώνεται» αν ο επαγγελματίας απασχολεί έστω και έναν εργαζόμενο.

Οι ελιγμοί στους οποίους προχωρά η κυβέρνηση, μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκαλεί το νομοσχέδιο σε μικρούς ΕΒΕ, αυτοαπασχολούμενους επιχειρηματίες και επιστήμονες, είναι ακόμα πιο προκλητικοί για τους βιοπαλαιστές, αφού εξακολουθούν να θεωρούνται εκ των προτέρων «ένοχοι φοροδιαφυγής».

Το πιο χαρακτηριστικό είναι η ...«δυνατότητα» που δίνεται στον αυτοαπασχολούμενο να αμφισβητήσει το παραπάνω φανταστικό εισόδημα για το οποίο θα φορολογείται, με την προϋπόθεση να αποδεχτεί εξονυχιστικούς φορολογικούς ελέγχους, που θα φτάνουν σε βάθος 5ετίας!

Αντιστρέφοντας δηλαδή την ίδια τη λογική, η κυβέρνηση θα θεωρεί κάθε επαγγελματία ένοχο μέχρι αποδείξεως του εναντίου, καταργεί στην πράξη ακόμα και το περιβόητο «τεκμήριο αθωότητας». Την ίδια στιγμή που ισχυρίζεται ότι με τη γενίκευση των ηλεκτρονικών συναλλαγών γίνονται καλύτερα και οι έλεγχοι, καλεί τον επαγγελματία να αποδείξει ότι δεν είναι ...ελέφαντας.

Βέβαια, κάθε επαγγελματίας ξέρει ότι οι έλεγχοι σε βάθος 5ετίας, ειδικά για τις πιο μικρές επιχειρήσεις, που δεν διαθέτουν οργανωμένα λογιστήρια, και μάλιστα σε ένα ναρκοθετημένο πεδίο που έχει διαμορφωθεί από εκατοντάδες νόμους σε βάρος τους, το πιο πιθανό είναι ότι όλο και κάποια παράβαση θα εντοπίσουν. Ο εκβιασμός λοιπόν γίνεται σαφής: Είτε το κράτος θα στραγγίξει τον επαγγελματία από το τεκμαρτό εισόδημα, είτε από το ανελέητο και εκδικητικό κυνήγι για να αποδειχθεί η «ενοχή» του.

Σαφής είναι και η στόχευση, αφού τα παραπάνω δεν πρόκειται να αγγίξουν ούτε σεντ από τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών, αλλά θα επεκτείνουν το ανελέητο χαράτσωμα της «μαρίδας» της αυτοαπασχόλησης, που θα οδηγήσει χιλιάδες μικρούς επαγγελματίες σε νέα χρέη και λουκέτα. Αυτοί είναι και όχι οι μεγάλες ΑΕ που θα επιβαρυνθούν ακόμα περισσότερο από την ενίσχυση του ψηφιακού λαβύρινθου, με το κράτος να αποκτά νέα εργαλεία για τη φορολεηλασία.

Μπροστά λοιπόν στον παραπάνω εφιάλτη, ούτε για «καρότο» δεν κάνει η περιβόητη μείωση κατά 50% του τέλους επιτηδεύματος, αφού «από τα αποδυτήρια» οι μικροί ΕΒΕ θα έχουν πολλαπλάσια επιβάρυνση.

Την ίδια στιγμή που ο κορσές για τον επαγγελματία γίνεται ακόμα πιο στενός, με το ίδιο νομοσχέδιο προβλέπονται νέες φοροαπαλλαγές στους μεγάλους ομίλους, μειώνοντας τη φορολόγηση συγκέντρωσης κεφαλαίου και του φόρου πώλησης μετοχών, σε ένα ακόμα χαρακτηριστικό δείγμα «φορολογικής δικαιοσύνης».

Μπροστά σε αυτήν τη λαίλαπα, που πνίγει τους πιο ευάλωτους επαγγελματίες, γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την ουσιαστική προστασία του εισοδήματός τους από την πρόταση νόμου που έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή και η οποία προβλέπει αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, ολοκληρωτική κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, φορολόγηση με βάση τα πραγματικά εισοδήματα και όχι τα κάθε λογής τεκμήρια, διαγραφή οφειλών λόγω των μνημονίων κ.λπ.

Ολα εκείνα δηλαδή για τα οποία και οι ίδιοι οι αυτοαπασχολούμενοι παλεύουν μέσα από τα Σωματεία τους στους δρόμους του αγώνα, στο πλευρό των εργαζομένων και απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, τη σημερινή και τις προηγούμενες, που τους στραγγαλίζουν.