Τη στιγμή που τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν περίπου ως «βαλτωμένη» την κατάσταση στην Ουκρανία και καλλιεργούν εφησυχασμό ότι η προσωρινή εκεχειρία στη Γάζα οδηγεί σε άμβλυνση της ισραηλινής επιθετικότητας, οι αποφάσεις των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ, χτες και προχτές στις Βρυξέλλες, επιβεβαιώνουν ότι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί φουντώνουν στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο και ότι δεν επιτρέπεται καμιά επανάπαυση από τον λαό.

Τα κράτη - μέλη της ευρωατλαντικής συμμαχίας αποφάσισαν να ενισχύσουν με πολλά ακόμα δισ. την πολεμική μηχανή της Ουκρανίας, πρόσθετα στα 100 και πλέον που έχουν δώσει σε λιγότερο από δύο χρόνια, για να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία. Ταυτόχρονα, η ΕΕ μετατρέπεται σ' ένα απέραντο στρατόπεδο πολεμικής προετοιμασίας, καθώς δεσμεύεται για την εκπαίδευση άνω των 40.000 Ουκρανών, ο μεγαλύτερος αριθμός στρατιωτικών που εκπαιδεύονται έξω από τη χώρα τους.

Αντίστοιχα, τα «πιεστικά προβλήματα ασφαλείας» που συζητήθηκαν στη Σύνοδο, στο φόντο της σφαγής στη Γάζα, η συγκρότηση «ειδικής ομάδας» για τις «προκλήσεις» στη «Νότια Γειτονία» του ΝΑΤΟ, όπου συγκεντρώνονται πάνω από 78 «συμμαχικά» πολεμικά πλοία, σε μια «ισορροπία» τρόμου με τις ρωσικές και άλλες δυνάμεις στην περιοχή, προμηνύουν κλιμάκωση και μεγαλύτερο κίνδυνο για γενικευμένη ανάφλεξη, με δεδομένες τις εξαγγελίες των Ισραηλινών ότι προετοιμάζονται για μακρύ πόλεμο και ότι δεν σκοπεύουν να αποχωρήσουν από τη Γάζα.

Οι σχεδιασμοί για επιτάχυνση της «ενεργειακής διαφοροποίησης» της ΕΕ από τη Ρωσία, οι προειδοποιήσεις των ηγετών των Δυτ. Βαλκανίων για το ενδεχόμενο εξάπλωσης των συγκρούσεων στην περιοχή, οι αναφορές «στις προκλήσεις που παρουσιάζει η Κίνα για την ευρωατλαντική ασφάλεια» και στη συνεργασία «πιο στενά με τους εταίρους, συμπεριλαμβανομένου του Ινδο-Ειρηνικού», δείχνουν ότι de facto οι αντιθέσεις κλιμακώνονται και ότι νέοι άξονες και αντιάξονες ενεργοποιούνται και διατάσσονται μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Ολα αυτά στο έδαφος της μεγάλης δυσκολίας που έχει η παγκόσμια οικονομία να ανακάμψει, «φλερτάροντας» με μια νέα συγχρονισμένη κρίση και με φόντο τη σύγκρουση ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, οι δεσμεύσεις εμπλοκής που αναλαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση απογειώνουν τους κινδύνους για τον λαό. Κρίκοι της επικίνδυνης αλυσίδας είναι: Η αποστολή πρόσθετου πολεμικού υλικού στην Ουκρανία. Οι δεσμεύσεις για εκπαίδευση στην Ελλάδα Ουκρανών πιλότων. Οι σχεδιασμοί για την επέκταση του αγωγού καυσίμων που θα εφοδιάζει τις ετοιμοπόλεμες ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην Ανατ. Ευρώπη.

Είναι ακόμα ο ρόλος που παίζει η Σούδα στη στήριξη του Ισραήλ, αλλά και η Αλεξανδρούπολη, ως βασικό ευρωατλαντικό ορμητήριο στον πόλεμο της Ουκρανίας. Με άλλα λόγια, η χώρα μας αποτελεί «ευρωατλαντικό κόμβο» δύο πολέμων που διεξάγονται ταυτόχρονα στην ευρύτερη περιοχή.

Επικαλούμενη αυτήν ακριβώς την «αστάθεια» που μεγαλώνει στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και προβάλλοντας ως «πλεονέκτημα» για τη χώρα τη βαθύτερη εμπλοκή στον επικίνδυνο ευρωατλαντικό σχεδιασμό, η κυβέρνηση επιταχύνει την ατζέντα και στα Ελληνοτουρκικά, ως μέρος των ευρύτερων διευθετήσεων που προωθούνται στην περιοχή, με ΝΑΤΟική ομπρέλα.

Καθόλου τυχαία, η επικείμενη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στην Αθήνα έχει για επίδικο την ενίσχυση της ΝΑΤΟικής «ασφάλειας και σταθερότητας», με βήματα «win win» προς μια συνολικότερη διευθέτηση, που θα ικανοποιεί αξιώσεις της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και θα την «δένει» πιο σταθερά με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Τον στόχο αυτό συνυπογράφουν όλα τα αστικά κόμματα, με πρώτη πρώτη τη σοσιαλδημοκρατία, τον ΣΥΡΙΖΑ «1» και «2», το ΠΑΣΟΚ και όλα τα άλλα κόμματα που στηρίζουν τη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, αναγνωρίζουν το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα, αναζητούν «ανθρωπιστικό μέτρο» στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, ενώ τάσσονται αναφανδόν υπέρ του «πρωταγωνιστικού ρόλου» της χώρας μας στα Βαλκάνια και στην Ανατ. Ευρώπη, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι βέβαια του λαού.

Οι εξελίξεις απαιτούν, λοιπόν, επαγρύπνηση, κινητοποίηση, δράση. Οι τεράστιες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, καταδίκης της εμπλοκής της χώρας στο μακελειό δείχνουν τον δρόμο για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτά.