Παρουσία πλήθους κόσμου, που είχε φτάσει από τις γύρω περιοχές, αλλά και αντιπροσωπειών από άλλες μαρτυρικές πόλεις καθώς και πολλών τοπικών δημοτικών και νομαρχιακών αρχών και μαζικών φορέων, πραγματοποιήθηκε, το πρωί της Δευτέρας 10 του Ιούνη, εκδήλωση τιμής για το Ολοκαύτωμα, στη μαρτυρική πόλη του Διστόμου. Η εκδήλωση της Δευτέρας σήμανε την ολοκλήρωση ενός δεκαήμερου προγράμματος εκδηλώσεων από το Δήμο Διστόμου, με συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, αθλητικές εκδηλώσεις κ.ά.

Πενήντα οκτώ χρόνια μετά από το στυγερό έγκλημα των Γερμανών ναζί, που στις 10 του Ιούνη του 1944 δολοφόνησαν 223 κατοίκους της κωμόπολης, φίλοι της ηρωικής Εθνικής Αντίστασης πορεύτηκαν προς το Μαυσωλείο, όπου και μίλησε ο δήμαρχος Διστόμου, κ. Παπαχρήστος. Εκφωνήθηκαν δε όλα τα ονόματα των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, των νεκρών του Διστόμου. Επίσης, έγιναν τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας στο παλιό σχολείο, δίπλα στο δημαρχείο, όπου θα γίνει μουσείο.

Προηγουμένως τελέστηκε μνημόσυνο για τα θύματα, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, κ. Ιερώνυμου. Στεφάνια κατέθεσαν ο νομάρχης Βοιωτίας, δήμαρχοι της περιοχής, εκπρόσωποι των άλλων μαρτυρικών πόλεων και πολλοί μαζικοί φορείς της περιοχής κ.ά. Εκ μέρους του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης κατέθεσε στεφάνι ο Λ. Αποστολίδης, υφυπουργός Αμυνας. Ενώ εκ μέρους του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της ΝΔ οι βουλευτές Ε. Μπασιάκος και Α. Τσιμπλάκος.

Το στεφάνι του ΚΚΕ κατέθεσε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, ενώ παραβρισκόταν και ο Λουκάς Γκούνης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟ Στερεάς-Εύβοιας του ΚΚΕ. Από το ΔΗΚΚΙ κατέθεσε στεφάνι ο πρώην βουλευτής του κ. Αράπης, στεφάνι επίσης κατέθεσε και εκπρόσωπος του ΣΥΝ.

Με δηλώσεις του στα τοπικά ΜΜΕ ο Δ. Κουτσούμπας, αναφερόμενος στην επέτειο, εκτός των άλλων σημείωσε πως πραγματική τιμή στα τραγικά θύματα του Ολοκαυτώματος, αλλά και στην εκατόμβη των θυμάτων της χώρας για λευτεριά και εθνική ανεξαρτησία, σημαίνει αντίσταση στην ιμπεριαλιστική νέα τάξη, πάλη για κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Επισήμανε ακόμη ότι καλές είναι οι εκδηλώσεις μνήμης αλλά πρέπει να συνδυάζονται με πράξεις. Και πράξη στη συγκεκριμένη περίπτωση του Διστόμου, όπως και σε άλλες ανάλογες, είναι η αγωνιστική διεκδίκηση και η απόδοση των οφειλών του γερμανικού κράτους προς τα θύματα, κάτι που όχι μόνο δεν τολμούν να κάνουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά προβαίνουν ακόμη και σε δικαστικές παρεμβάσεις και ψήφιση νόμων, οδηγώντας την υπόθεση των αποζημιώσεων σε αδιέξοδο. Ο λαός μας πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του...

Μέρα Διστόμου προχτές, 10 του Ιούνη, και στο Βερολίνο. Την αποφράδα εκείνη μέρα τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, μαζί με τα Ες-Ες, ή χωριστά, μακέλεψαν το Δίστομο και τη γαλλική Οραντούρ (την ίδια μέρα και την ίδια χρονιά) και την τσέχικη Λίντιτσε (δύο χρόνια νωρίτερα, το 1942, την ίδια μέρα).

Μια δεκάδα γερμανικών αντιφασιστικών, αντιπολεμικών, δημοκρατικών οργανώσεων και αντιφασιστικές δημοκρατικές προσωπικότητες, μαζί και η Ελληνική Δημοκρατική Κοινότητα, τίμησαν τη μνήμη των θυμάτων των τριών μαρτυρικών τόπων, καυτηρίασαν δημόσια τα φρικτά εγκλήματα των γερμανικών φασιστικών στρατευμάτων και διαδήλωσαν: «Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός, ειρήνη». Πρόβαλαν, ακόμη, το αίτημα προς τη γερμανική κυβέρνηση να αποζημιώσει, επιτέλους, τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας.

Η εκδήλωση στο Βερολίνο έγινε στο «Σπίτι της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Σημειώθηκε η αλαζονική άρνηση των γερμανικών κυβερνήσεων να δεχτούν καν συζήτηση για τις αποζημιώσεις, ενώ οι Γερμανοί ομιλητές (ο ιστορικός, ειδικός για τη γερμανική κατοχή στην Ανατολική και Νότια Ευρώπη - Βαλκάνια - δρ Μάρτιν Ζέκεντορφ, ο ιστορικός- δημοσιογράφος Εμπερχαρτ Ρόντχολτς και ο ομοσπονδιακός εκπρόσωπος της αντιφασιστικής Ενωσης VVN kai BdA, Γκέρχαρτ Φίσερ) αναφέρθηκαν με στοιχεία στο έγκλημα των ναζί. Οπως σημειώθηκε, οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν σε άλλες πόλεις στο επόμενο διάστημα.

Κηδεύτηκε χτες στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Πλατύ Ημαθίας, ο σύντροφος και συναγωνιστής Γιάννης Ορμανίδης, γνωστός σε όλους ως Νταγιάν. Τη Δευτέρα έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 62 χρονών. Τον πρόδωσε η καρδιά του. Δεν πρόλαβε να δώσει τη μεγάλη μάχη της επόμενης απεργιακής κινητοποίησης, άφησε όμως πίσω του άξιους συνεχιστές της δράσης του.

Χτες στις 11 το πρωί, οι σύντροφοι, οι συναγωνιστές, οι φίλοι τού είπαν το τελευταίο «αντίο». Εσφιξαν το χέρι στην οικογένειά του και θρήνησαν για την απώλεια.

Ο Σ. Γραβαλάς, εκ μέρους της ΝΕ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, θύμισε ότι ο Νταγιάν «ξανασήκωσε την κόκκινη σημαία το 1990, παρά τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες». Πως «η συγκρότηση του Μετώπου ήταν από τα οράματά του και γι' αυτό φεύγει ικανοποιημένος γνωρίζοντας ότι συνέβαλε στην προσπάθεια αυτή». Και κατέληξε: «Δε φεύγεις, σύντροφε. Θα είσαι μαζί μας στους μικρούς και μεγάλους αγώνες του εργατικού, του αγροτικού, του λαϊκού κινήματος».

Ο Γιάννης Ορμανίδης ήταν μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής Δήμου Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και γραμματέας της ΚΟΒ Κληματαριάς.

Νέος ακόμη οργανώθηκε στη νεολαία ΕΔΑ και μετά στη νεολαία Λαμπράκη. Συμμετείχε ενεργά στους αγώνες. Συνελήφθη και εξορίστηκε το 1967. Μετά την αποφυλάκισή του από τη Λέρο το 1970 πρωτοστάτησε στην αντιδικτατορική πάλη μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ. Σημαντική ήταν η συμβολή του στη συγκρότηση των πυρήνων των Οργανώσεων Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ.

Μετά την ανατροπή της δικτατορίας, ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση μέσα από τις γραμμές της ΕΣΑΚ, στο συνδικαλιστικό κίνημα που αναπτύχθηκε στις αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις και ιδιαίτερα στην «Ομοσπονδία» στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία χρόνια διατέλεσε πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης.