Στην τροχιά νέας αβεβαιότητας βρίσκονται και πάλι τα Βαλκάνια - και άλλες εστίες έντασης στον πλανήτη - μετά τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου το απόγευμα της περασμένης Κυριακής και την (με καθυστέρηση 24ωρου) αναγνώρισή της απ' τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και αρκετές άλλες ευρωπαϊκές και μουσουλμανικές χώρες με πρώτη την Τουρκία.

Η αναμενόμενη εξέλιξη προκάλεσε κύματα πρόσκαιρης ευδαιμονίας στους Κοσσοβάρους Αλβανούς, που απ' τις πρώτες ώρες έβαλαν μπροστά μια βιομηχανία νομοσχεδίων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του σχεδίου Αχτισαάρι. Του σχεδίου που θέλει την περιοχή όχι βεβαίως σαν την πιο καινούργια «ανεξάρτητη δημοκρατία» αλλά ευρω-ατλαντικό προτεκτοράτο, που αυτή τη φορά η δημιουργία του δε θα φέρει τη βούλα του ΟΗΕ (λόγω των αντιδράσεων της Ρωσίας και της Κίνας), αλλά μια πλημμυρίδα δολαρίων και ευρώ με στόχο τις συνειδήσεις, την ασφάλεια των λαών και όχι την ευημερία τους.

Παράλληλα, η μονομερής ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου υπογράμμισε πλέον με κόκκινο την ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση Δύσης - Ρωσίας, όπως έδειξαν οι προχτεσινές δηλώσεις του Ρώσου αντιπροσώπου στο ΝΑΤΟ, Ντμίτρι Ρογκοζίν. «Εάν σήμερα, η ΕΕ επεξεργαστεί κοινή θέση ή το ΝΑΤΟ βγει εκτός πλαισίου της εντολής του στο Κοσσυφοπέδιο, τότε αυτοί οι οργανισμοί θα έρθουν σε σύγκρουση με τον ΟΗΕ κι εμείς, νομίζω, θα συμπεράνουμε ότι - για να μας σέβονται - χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε κατάφωρη βία, που καλείται στρατιωτική» είπε επί λέξει ο Ρογκοζίν, προσθέτοντας το επόμενο λεπτό για να αμβλύνει τις εντυπώσεις... ότι (τώρα τουλάχιστον...) η Μόσχα «δε σχεδιάζει να εμπλακεί σε ένοπλη σύγκρουση για το Κοσσυφοπέδιο».

Μέσα σ' όλα αυτά, η ανεξαρτητοποίηση του προτεκτοράτου προκάλεσε αυτόματα για τη Σερβία τον ακρωτηριασμό του 15% του εδάφους της και τριγμούς στην εύθραυστη κυβερνητική συμμαχία εθνικιστών και δυτικόφιλων ηγετών. Η μεγάλη διαδήλωση της περασμένης Πέμπτης, με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων Σέρβων από κάθε πόλη και χωριό της Σερβίας δε διατράνωσε απλώς το αναμενόμενο για το Βελιγράδι. Πως δηλαδή το «Κοσσυφοπέδιο είναι Σερβία» και πως καμία σερβική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποδεχτεί το μοιραίο και να αναγνωρίσει το προτεκτοράτο. Εδειξε πως οι σερβικές αρχές δεν μπορούν ή δεν είναι διατεθειμένες, σ' αυτή τη φάση, να ελέγξουν βίαια ξεσπάσματα οργής. Πράγμα που διαφάνηκε το βράδυ της Πέμπτης με τα επεισόδια στο κτίριο της πρεσβείας των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Κροατίας, της Σλοβενίας, της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης με έναν νεκρό και 150 (ελαφρά...) τραυματίες.

Παράλληλα, διαφάνηκε η απόπειρα του Βελιγραδίου να «μετρήσει» τις αντιδράσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατοχής του Κοσσυφοπεδίου εν σχέσει με μία απόπειρα «διχοτόμησης» της επαρχίας σε βόρειο - σερβικό και υπόλοιπο - αλβανικό Κοσσυφοπέδιο. Πώς; Με τις επιθέσεις Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου, την περασμένη Τρίτη σε μεθοριακά φυλάκια του βόρειου τμήματος της επαρχίας. Η άτακτη αποχώρηση των Κοσσοβάρων Αλβανών, πρώην ΟΥΤΣΕΚΑΔΩΝ, απ' τα μεθοριακά φυλάκια στο Γιαρίνγιε και στο Ζούμπιν Πότοκ και η μετέπειτα φύλαξη των καμένων σταθμών αποκλειστικά από άνδρες της ΝΑΤΟικής KFOR και της αστυνομικής δύναμης του ΟΗΕ έδειξε τουλάχιστον πως οι «πρώην» αυτονομιστές δεν είναι σε θέση να κουνηθούν ούτε ρούπι εάν δεν πάρουν την εντολή των Αμερικανών και Ευρω-ενωσιακών «κηδεμόνων» τους. Συνάμα, έδειξε πως οι τελευταίοι δε θέλουν, επί του παρόντος, να ανάψουν πρώτοι τις φωτιές των επικείμενων ενόπλων συγκρούσεων. Κάτι που διαφάνηκε και με την «έφοδο» δεκάδων Σέρβων βετεράνων του πολέμου στα ενδότερα του κοσσοβάρικου εδάφους την περασμένη Πέμπτη.

Παρ' όλα αυτά, οι πιο ενδιαφέρουσες εξελίξεις δεν προέκυψαν αυτές τις μέρες ούτε απ' το Βελιγράδι, ούτε απ' την Πρίστινα. Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις αντικατοπτρίστηκαν, για παράδειγμα, όχι μόνον στο βασικό άξονα αντιπαράθεσης Δύσης - Ρωσίας αλλά και εντός των κόλπων της 27μελούς ΕΕ, όπου η Ισπανία (μετά την Κύπρο) ανακοίνωσε στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών στις Βρυξέλλες πως δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο. Πολύ απλά διότι εάν το έπραττε θα ήταν σαν να έδινε η Μαδρίτη το πράσινο φως για διάλυση της Ισπανίας με τη μορφή και τις διαστάσεις που τη γνωρίζουμε σήμερα.

Αλλη ενδιαφέρουσα εξέλιξη που προκλήθηκε απ' την αναμενόμενη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας στο Κοσσυφοπέδιο ήρθε απ' τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία. Αυτές τις δύο αποσχισθείσες περιοχές της Γεωργίας που έσπευσαν να ζητήσουν διεθνώς την αναγνώριση της δικής τους ανεξαρτησίας, κρίνοντας (μάλλον ορθά) πως εφ' όσον το Κοσσυφοπέδιο μπορεί να ανακηρύσσεται «ανεξάρτητο», το ίδιο μπορούν αυτές καθώς και οποιαδήποτε άλλη ανάλογη περίπτωση...Εκπληξη δεν προκάλεσε ούτε καν η σπουδή της ουγγρικής μειονότητας στη Ρουμανία να απαιτήσει την ανεξαρτησία της απ' το Βουκουρέστι, το οποίο έχοντας επίγνωση των κινδύνων απέφυγε - παρά τις αφόρητες αμερικανο-βρετανικές πιέσεις - να αναγνωρίσει την Πρίστινα.

Ολα αυτά δείχνουν, βεβαίως, πόσο αδύναμος είναι ο ισχυρισμός ΗΠΑ - ΕΕ περί της δήθεν «μοναδικότητας» της περίπτωσης του Κοσσυφοπεδίου. Και επιπλέον; Οτι τα νέα επικίνδυνα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών στις πλάτες των λαών έχουν για τα καλά... ξαναρχίσει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πραγματική ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή.

Ομιλία στο Περιστέρι, σε εκδήλωση της Αχτίδας Νοτιοδυτικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ με θέμα «Οι πολιτικές εξελίξεις και η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ», στις 11 το πρωί στην αίθουσα του ΚΥΒΕ στο Περιστέρι (Εθνάρχου Μακαρίου 1, πλησίον γέφυρας Κολοκυνθούς).

Ομιλία σε εκδήλωση που διοργανώνει η ΚΕ του Κόμματος, σχετικά με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, μετά και την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου και τις διαπραγματεύσεις για το όνομα της FYROM, στις 6 το απόγευμα στο ξενοδοχείο «STANLEY» (πλ. Καραϊσκάκη).

Ομιλία στην Πετρούπολη, σε εκδήλωση της Αχτίδας Δυτικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ με θέμα «Οι πολιτικές εξελίξεις και η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ», στις 7 το απόγευμα στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Πετρούπολης (Λ. Πετρουπόλεως και Εθν. Αντιστάσεως).