Η «Αυγή» και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν να προβάλλουν σαν αντίβαρο στις προτάσεις Μίχαλου τις δηλώσεις των εκπροσώπων άλλων εργοδοτικών ενώσεων, οι οποίοι έχουν ο καθένας εκφράσει ανάλογες αντεργατικές προτάσεις ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Αν πιστέψουμε τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τον τρόπο με τον οποίο η «Αυγή» προβάλλει τις θέσεις του, σ' αυτόν τον κόσμο υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» εργοδότες, με τους πρώτους να πασχίζουν για τα εργατικά συμφέροντα και τους δεύτερους να επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Κι ακόμα παραπέρα: Κοινή συνισταμένη των δηλώσεων όλων των παραπάνω είναι η διαφύλαξη της «κοινωνικής συναίνεσης», την οποία και διαταράσσει η «άκομψη» διατύπωση των προτάσεων Μίχαλου. Γι' αυτή κόπτονται οι εργοδότες, το φόβο της όξυνσης της ταξικής πάλης έχουν. Τον ίδιο φόβο έχει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό κόπτεται για τη διατάραξη της «κοινωνικής συναίνεσης», και μάλιστα τσουβαλιάζει εργάτες και εργοδότες υπό τον τίτλο «παραγωγικός κόσμος». Φαίνεται ότι τα συμφέροντα αυτού του «παραγωγικού κόσμου», που τώρα λιβανίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είχαν στο μυαλό τους και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ όταν ο ένας το 1990 και ο άλλος το 1998 νομοθετούσαν ό,τι ακριβώς πρότεινε ο Μίχαλος πριν από λίγες μέρες...

Γιορτή της Αγίας Βαρβάρας προχτές, γιορτή και για το πυροβολικό, αλλά - λιγότεροι το γνωρίζουν αυτό - γιορτή και για τους λιγνιτωρύχους... Ιδανική αφορμή για να βρεθεί ο πρόεδρος της ΔΕΗ, Τ. Αθανασόπουλος, στην Πτολεμαΐδα, σε σχετική εκδήλωση.

Οπου άρχισε τα γνωστά για το Επιχειρησιακό Σχέδιο της ΔΕΗ, που είναι μεν φιλόδοξο, αλλά η Επιχείρηση έχει καταφέρει και μεγαλύτερους άθλους στο παρελθόν, όπως τον εξηλεκτρισμό της χώρας, όπως είπε. Ο επόμενος μεγάλος άθλος είναι ο μετασχηματισμός της ΔΕΗ «σε μια αποτελεσματική και σύγχρονη επιχείρηση, διατηρώντας την ηγετική της θέση όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Καμάρι ο πρόεδρος για την καπιταλιστική ΔΕΗ, που αυγαταίνει τη δράση της σε βάρος των συμφερόντων του λαού... Να γιατί χρειάζεται αγώνας για τομέα ενέργειας κοινωνική ιδιοκτησία. Δεν μπορεί η «εισηγμένη» ΔΕΗ να παριστάνει τη λαϊκή «κοπέλα»...

«Οι "μισές αλήθειες" βολεύουν κομματικές σκοπιμότητες» ανέφερε κάπου στη χτεσινή ομιλία του στη Βουλή ο Κ. Καραμανλής και, πράγματι, με τα όσα είπε στη συνέχεια, απέδειξε ότι ξέρει να χρησιμοποιεί άριστα τον παραπάνω κανόνα και την τέχνη της αντιστροφής της πραγματικότητας. Θα περιοριστούμε σε δύο χτυπητά παραδείγματα. Πρώτον, για το ζήτημα της ακρίβειας, ο πρωθυπουργός καυχήθηκε για «πάγωμα των τιμών σε ορισμένες περιπτώσεις και ανάκληση ανατιμήσεων». Και το λέει αυτό σε περίοδο που ο διεθνής καπιταλισμός μπαίνει σε περίοδο κρίσης και οι τιμές σε αρκετά προϊόντα υπάρχει πιθανότητα να πέσουν. Με άλλα λόγια, τώρα που οι ίδιες οι εταιρείες μπορεί να ρίξουν τις τιμές για να διασώσουν το μερίδιό τους στην αγορά, τώρα εμφανίζεται ο πρωθυπουργός και ανερυθρίαστα θέλει να δρέψει δάφνες... Το ίδιο ισχύει και για τον ισχυρισμό του ότι «η αγορά εργασίας στη χώρα μας είναι από τις περισσότερο προστατευμένες», τη στιγμή που είναι γνωστό ότι οι περισσότερες θέσεις εργασίες που δημιουργούνται είναι θέσεις μερικής απασχόλησης και άλλες επιδοτούμενες με ζεστό χρήμα του λαού από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στον ίδιο κανόνα των «μισών αληθειών» υπάγεται και ο άλλος ισχυρισμός περί αύξησης «του μέσου πραγματικού μισθού την τελευταία τριετία», τη στιγμή που οι αυξήσεις δεν ξεπερνούν το 1 ευρώ την ημέρα... Αυτό που «ξεχνάει» ο πρωθυπουργός είναι ότι οι μισές αλήθειες, όπως και τα ψέματα, έχουν κοντά ποδάρια...