Συζητώντας με εργαζόμενους στο δήμο...

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά της ως σταθερός συναγωνιστής των εργαζομένων, γεγονός που χαρακτήρισε τη συζήτηση με τους εργαζόμενους σε όλους τους σταθμούς της περιοδείας. Κατά τη συζήτηση θυμήθηκαν πολλές στιγμές, γιατί μαζί πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια, ενώ στην περιοδεία δεν έλειψαν και ανθρώπινες στιγμές, στιγμές συγκίνησης για τους αγώνες που δόθηκαν.

Ο Μ. Σελέκος κάλεσε τους εργαζόμενους να σταθούν απέναντι σε αυτούς που ζητούν την ψήφο τους με σκοπό «την επόμενη μέρα να τη χρησιμοποιήσουν εναντίον τους». Οπως υπενθύμισε, η παράταξη «Χαϊδάρι Ξανά» του Β. Ντηνιακού, που διεκδικεί την ψήφο των εργαζομένων την Κυριακή, «έβγαζε σπυράκια» όταν άκουγε για το δικαίωμά τους στη σταθερή δουλειά, και έχει αποδείξει την ...προτίμησή της στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που συνεπάγονται διαρκή ομηρία για τους εργαζόμενους. Γι' αυτό ήταν και πολλοί οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα από την «παλιά βάρδια», που τόνιζαν τη διαφορά και καλούσαν και οι ίδιοι σε στήριξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Στο επίκεντρο της συζήτησης και του προβληματισμού βρέθηκαν οι προεκλογικές διακηρύξεις του Ντηνιακού και της παράταξής του γύρω από τη λειτουργία του δήμου σε «επιχειρηματικό πλαίσιο». Κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την «υγιή επιχειρηματικότητα», η συγκεκριμένη παράταξη κλείνει το μάτι στους επιχειρηματίες και υπόσχεται την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών όπως η Καθαριότητα, το Πράσινο, τα τεχνικά έργα, ακόμα και το λογιστήριο του δήμου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και τους δημότες.

...και κατοίκους στο Δαφνί

«Ο Βαγγέλης Ντηνιακός, πανικόβλητος, προσπαθεί να εξηγήσει τη μεγάλη άνοδο της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στον α' γύρο των εκλογών με συκοφαντίες και προσωπικές επιθέσεις. Χαρακτηρίζει, μάλιστα, την πεντάχρονη διοίκηση της "Λαϊκής Συσπείρωσης" ως "περίοδο μιζέριας και ρουσφετιών".

Ονομάζει "μιζέρια" την προσπάθειά μας να μη φορτώσουμε με νέα βάρη τις λαϊκές οικογένειες αλλά να τις ανακουφίσουμε, μειώνοντας τα δημοτικά τέλη, τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, με την αναβάθμιση των υποδομών, των υπηρεσιών του δήμου.

Βαφτίζει "ρουσφέτια" τη στήριξη του δήμου στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους στη δουλειά, γιατί θέλει τους εργαζόμενους μόνιμα σε ομηρία, αβεβαιότητα και ανασφάλεια, για να τους εκβιάζει, να τους εκμεταλλεύεται.

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί! Το ρουσφέτι, μαζί με τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία στους εργαζόμενους, το έκανε "επιστήμη" ο συνδυασμός του Ντηνιακού 20 χρόνια στο Χαϊδάρι. Κι αυτό το γνωρίζουν και οι πέτρες...

Σήμερα ο Βαγγέλης Ντηνιακός δεν μπορεί να εξηγήσει την άνοδο στον α' γύρο της "Λαϊκής Συσπείρωσης", τη Δευτέρα δεν θα μπορεί να εξηγήσει την ήττα του».

Στο πλαίσιο της καθημερινής δράσης για να φτάσουν το ψηφοδέλτιο και το κάλεσμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε κάθε γειτονιά και σπίτι, ο Μ. Σελέκος συζήτησε χτες στη «Στέγη Πολιτισμού» του δήμου με κατοίκους στην περιοχή Δαφνί. «Την Κυριακή κρίνεται η πορεία του δήμου», τόνισε και πρόσθεσε πως το δίλημμα στο οποίο πρέπει να δοθεί απάντηση είναι αν η κάλπη του β' γύρου θα μετατρέψει το δήμο σε επιχείρηση ή θα δώσει συνέχεια στη ρότα που έχει χαράξει τα προηγούμενα χρόνια, με μειώσεις στα τροφεία των παιδικών σταθμών, ακόμα και κατάργησή τους για πολλές οικογένειες, μειώσεις στα ανταποδοτικά τέλη και στις υπέρογκες συνδρομές στο κολυμβητήριο και σε πολιτιστικές δομές.

Εκφράζει τη μεγάλη δυναμική και τη συσπείρωση χιλιάδων εργαζομένων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας, που στήριξαν το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Την πλατιά αναγνώριση της θέσης μας «οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες μπροστά», που έγινε πράξη, καθώς τα προηγούμενα 5 χρόνια διεκδικήσαμε, απαιτήσαμε, αγωνιστήκαμε, βρεθήκαμε στην απέναντι όχθη με όλους όσοι τσακίζουν το λαό μας.

Ο Β. Ντηνιακός, προσπαθώντας να εξηγήσει την άνοδο της «Λαϊκής Συσπείρωσης», καταφεύγει σε συκοφαντίες για να κρύψει την πραγματικότητα. Γι' αυτό χαρακτηρίζει την πεντάχρονη διοίκηση της Λαϊκής Συσπείρωσης «περίοδο μιζέριας».

«Μιζέρια» όμως ήταν για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που χάλασαν τα σχέδιά τους για να αρπάξουν και να αρμέξουν σε βάρος του λαού, κάνοντας χρήση όλου του αντιλαϊκού - αντιδραστικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία των δήμων και υπηρετούν πειθήνια ο Ντηνιακός και οι άλλοι.

Για τις λαϊκές οικογένειες, όμως, ήταν μια περίοδος που δεν φορτώθηκαν άλλα βάρη. Γιατί σε μια δύσκολη περίοδο για όλους εμάς, μέσα στην κρίση, η δημοτική αρχή δεν ήταν ένας ακόμα εχθρός του λαού, αλλά στήριγμα και συναγωνιστής του.

Μιλάει για μια περίοδο «μιζέριας», γιατί ήταν περίοδος ανακούφισης για λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους στο δήμο. Γιατί είναι ενάντια στις διεκδικήσεις τους, γιατί ενώ ήταν μια περίοδος όπου η διοίκηση του δήμου ήταν συνεχώς μαζί και στο πλευρό των εργαζομένων, αυτός θέλει τους εργαζόμενους σε μόνιμη αβεβαιότητα και ανασφάλεια, για να τους εκβιάζει και να τους τρομοκρατεί.

«Χαϊδάρι Ξανά» σημαίνει πλήρη ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων. Σημαίνει σχεδιασμοί για να βάλουν στο χέρι περιοχές - φιλέτα γύρω από το Χαϊδάρι, τον Σκαραμαγκά, το όρος Αιγάλεω, το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου, που αντί να αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού της περιοχής και των παιδιών του, θέλουν να καταλήξει σε κάποιους εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες, για να γεμίσουν με ζεστό χρήμα τους λογαριασμούς τους. Στο πρόγραμμά του αναφέρεται σε έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για αυτόν το σκοπό.

«Χαϊδάρι ξανά» και Ντηνιακός σημαίνει οι δημότες στη γωνία, πελάτες, να χρυσοπληρώνουν τις υπηρεσίες. Σημαίνει μπίζνες για να κερδίζουν λίγοι και εκλεκτοί, όσοι τον χρηματοδοτούν, αφού το χρήμα δεν το δίνουν για την ψυχή της μάνας τους, αλλά για να τα βγάλουν διπλά.

«Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σαν νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει» (Μπ. Μπρεχτ).

Επιλέγουμε δήμαρχο που μειώνει τα δημοτικά τέλη και τις συνδρομές σε πολλές κατηγορίες ή δήμαρχο που θα τα αυξάνει, ξεζουμίζοντας κι άλλο τις τσέπες μας;

Δήμαρχο που καταργεί τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς και εξασφαλίζει τη δυνατότητα όλων των παιδιών στην Προσχολική Αγωγή ή δήμαρχο που πετάει απέξω όσους δεν έχουν να πληρώσουν τροφεία;

Δήμαρχο που διεκδικεί σταθερή χρηματοδότηση για την ενίσχυση των υποδομών της πόλης ή δήμαρχο που να τις ξεπουλάει;

Δήμαρχο που να στηρίζει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και διεκδικεί προσλήψεις για την αναβάθμιση των υπηρεσιών ή δήμαρχο που θέλει εργαζόμενους σε ομηρία και ανασφάλεια, για να τους εκμεταλλεύεται;

Δήμαρχο που θεωρεί αρμοδιότητά του την αξιοπρεπή ζωή των Χαϊδαριωτών με μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα ή δήμαρχο που αρπάζει ό,τι μένει από τα λεηλατημένα;

Δήμαρχο που διεκδικεί ελεύθερους χώρους με υποδομές για τις λαϊκές ανάγκες ή δήμαρχο που τα δίνει όλα σε κοράκια μεγαλοεπιχειρηματίες;