Eurokinissi

Στο πώς μέσω της ολοκλήρωσης του κτηματολογίου θα επιταχυνθούν οι επενδύσεις, άρα και η συγκέντρωση της γης, επικεντρώνεται το νομοσχέδιο

Η Μ. Κομνηνάκα τόνισε ανάμεσα σε άλλα: «Παρά τα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση και το εσπευσμένο ενδιαφέρον της να υλοποιήσει τη δέσμευσή της προς τους "θεσμούς" για να κλείσει, όπως έχει δεσμευτεί, το κτηματολόγιο, όπως και τους δασικούς χάρτες, φαίνεται και από τις τοποθετήσεις των φορέων αλλά και από την επιμέρους εξέταση των άρθρων ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν εκκρεμότητες. Ισως να διευρυνθούν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως οι μικροί και μεσαίοι ιδιοκτήτες, στους οποίους η διαδικασία του κτηματολογίου προκαλεί πραγματική οικονομική αιμορραγία. Βέβαια, το ενδιαφέρον στο οποίο συγκλίνουν και τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων κινείται στο πώς μέσω της ολοκλήρωσης του κτηματολογίου θα επιταχυνθούν οι επενδύσεις, άρα και η συγκέντρωση της γης. Δηλαδή, επιχειρείται να προχωρήσει μια προσπάθεια διεύρυνσης δικαιωμάτων ιδιοκτησίας επενδυτών, Ελλήνων και ξένων, και η συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια. Μέσα από αυτήν την προσπάθεια επιδιώκει και το κράτος να φορολογήσει τη γη και την ακίνητη ιδιοκτησία, όπου βέβαια δεν κατευθύνεται η φορολογία σε αυτούς που συγκεντρώνουν τη μεγαλύτερη γη, αλλά στα φτωχά λαϊκά στρώματα».

Σχετικά με επιμέρους άρθρα, η Μ. Κομνηνάκα ανέφερε:

- «Σε σχέση με το άρθρο 8, εμείς ως Κόμμα έχουμε επανειλημμένα εκφράσει συνολικά τη διαφωνία μας σε σχέση με το θεσμό της ιδιωτικής διαμεσολάβησης, όπως το γνωρίζετε, και ιδιαίτερα με την υποχρεωτικότητα αυτής. Οχι, βέβαια, γιατί δεν θεωρούμε ότι δεν μπορεί, δεν είναι εφικτή η συμβιβαστική επίλυση των διαφορών, αλλά με τον τρόπο που επιβάλλεται μέσω πιστοποιημένων ιδιωτών διαμεσολαβητών, θεωρούμε ότι στην πραγματικότητα λειτουργεί σε βάρος του αδύναμου μέρους της διαφοράς, όπως όλες αυτές οι διαδικασίες της ιδιωτικής διαμεσολάβησης. Η διάταξη που αναγκάζεστε να εισαγάγετε, ότι τάχα το πρακτικό διαμεσολάβησης δεν πρέπει να υποκρύπτει άτυπη μεταβίβαση, είναι ευχολόγιο και επιβεβαιώνει αυτήν την κριτική μας. Ποιος πραγματικά θα το ελέγχει αυτό; Το αδύναμο μέρος που του έχει επιβληθεί αυτή η άτυπη μεταβίβαση με τα γνωστά "μαύρα" χρήματα του πραγματικού τιμήματος θα πρέπει ουσιαστικά να καταφύγει στα δικαστήρια για να προσβάλει το πρακτικό, να αποδείξει την απάτη, τους καταπλεονεκτικούς όρους και λοιπά. Από αυτήν την άποψη, διαφωνούμε με την ένταξη του θεσμού της διαμεσολάβησης σε αυτές τις διαδικασίες».

- «Σε σχέση με το άρθρο 13, την καθιέρωση της πλασματικής συναίνεσης του Ελληνικού Δημοσίου για τις διορθώσεις σφαλμάτων που δήλωνε και μάλιστα με τη δυνατότητα αυτή που δίνεται στο Δημόσιο για τη χωρίς αιτιολόγηση άρνηση των ενστάσεων, θεωρούμε ότι είναι προβληματική από πολλές απόψεις. Αφενός μεν σε σχέση με τα ζητήματα στα οποία αναφέρθηκαν και οι φορείς ότι πολλές φορές το Δημόσιο λόγω των ασφυκτικών προθεσμιών που θα έχει και της υπαρκτής, αν θέλετε, υποστελέχωσης σε πολλές από τις υπηρεσίες θα επιλέγει ως εύκολη λύση την αναιτιολόγητη άρνηση επί των ενστάσεων. Και αυτή η έλλειψη αιτιολογίας δημιουργεί πραγματικά τεράστια ανασφάλεια, με δεδομένο και το πολυδαίδαλο νομικό καθεστώς για τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα του Δημοσίου και τις χρήσεις γης που έχουμε δει και το ανάλογο ιστορικό υπόβαθρο. Θα δημιουργεί μεγάλη δυσκολία και στους ιδιώτες να υπερασπιστούν την ιδιοκτησία τους, αλλά εμάς μας απασχολεί και από μια άλλη άποψη στην οποία αναφερθήκαμε και στην επί της αρχής τοποθέτησή μας: Οταν το κράτος θα πρέπει να απαντήσει μέσω των υπηρεσιών του σε διεκδικήσεις, για παράδειγμα, κρατικών εκτάσεων που υπάρχει σοβαρή προσπάθεια να καταπατηθούν, που αμφισβητούνται, είτε δασικές εκτάσεις είτε άλλες εκτάσεις, καταλαβαίνετε ότι θα είναι δυνατόν μέσω αυτής της, να το πούμε έτσι, σιωπηρής απόσυρσης του Δημοσίου που πολλές φορές θα έρχεται μετά και από πιέσεις ή άλλου είδους παρεμβάσεις, να χάνονται δικαιώματα και του Δημοσίου, σε περιπτώσεις που σε όλη την Ελλάδα διάφοροι ιδιώτες, μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι, ισχυρίζονται ότι είναι δικές τους εκτάσεις, μέρος των οποίων σήμερα διεκδικούσε το κράτος».

- «Σε σχέση με το άρθρο 14 αλλά και μια σειρά από άλλες διατάξεις, παρατηρείται ακόμα ότι σε αυτό το στάδιο του κτηματολογίου επιχειρείται ουσιαστικά η διεύρυνση του ιδιωτικού του χαρακτήρα με την αξιοποίηση εξωτερικών συνεργατών για να λύνονται τα προβλήματα του κτηματολογίου. Ηδη το κτηματολόγιο έχει αποκτήσει έναν ιδιαίτερα έντονο ιδιωτικό χαρακτήρα. Γιατί τόσο η πρωτογενής εισαγωγή στοιχείων γίνεται από ιδιώτες, με το κόστος βέβαια να βαραίνει τους ιδιοκτήτες, όσο και η πλευρά της επεξεργασίας που γίνεται από μεγάλες εταιρείες. Αρα, η επιλογή να ανατίθεται η τεχνική στήριξη σε ιδιώτες, ουσιαστικά, θεωρούμε ότι θα πέσει οικονομικά στις πλάτες του μικρού και του μεσαίου ιδιοκτήτη. Θα τον φορτώσουν με νέα χαράτσια. Θεωρούμε ότι όλες αυτές οι διαδικασίες με το πρόγραμμα αυτών των συμβάσεων που διαμορφώνονται, θα έπρεπε να γίνονται δωρεάν από στελεχωμένες με μόνιμο προσωπικό κρατικές υπηρεσίες.

- «Σε σχέση με τα άρθρα που αφορούν τους διαπιστευμένους διαμεσολαβητές, εμείς διαφωνούμε. Θεωρούμε σε κάθε περίπτωση ότι αυτές είναι εργασίες που πρέπει να κάνουν μόνιμοι υπάλληλοι του κτηματολογίου, χωρίς καμία επιβάρυνση των μικρών και μεσαίων ιδιοκτητών. Ιδιαίτερα, οι περισσότερες από τις εργασίες που ανατίθενται σ' αυτούς τους φορείς, είναι ουσιαστικά οι μηχανικοί που σε πολλές περιπτώσεις αναλαμβάνουν εργασίες ελέγχου που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να τις κάνουν οι μηχανικοί υπάλληλοι του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου. Δηλαδή, να ελέγχουν τα τοπογραφικά άλλων μηχανικών και λοιπά. Για μας αυτό αντίστοιχα δημιουργεί και μία απαραίτητη ανάγκη να δημιουργηθεί αυτό το εποπτικό συμβούλιο για τις παραβάσεις διαπιστευμένων. Θεωρούμε ότι όλα αυτά τα ζητήματα θα μπορούσαν να λυθούν με την επαρκή στελέχωση των υπηρεσιών του κτηματολογίου, που όπως έχει επισημανθεί και από το Σύλλογο Εργαζομένων, είναι, αν ακούσαμε καλά, 250 κενές οργανικές θέσεις. Είναι πολλές οι κενές οργανικές θέσεις και θεωρούμε ότι δεν είναι δυνατόν αυτές οι υπηρεσίες να ανατίθενται σε ιδιώτες μηχανικούς ή και σε ιδιωτικές εταιρείες που πολλές φορές αναλαμβάνουν αυτές τις εργασίες».

- «Διαφωνούμε με το άρθρο 18, που απαγορεύει τη μετάθεση, απόσπαση και μετακίνηση υπαλλήλων σε άλλον φορέα του κτηματολογίου. Ουσιαστικά αυτό γίνεται για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ελλείψεις και τα κενά. Είναι άλλο πράγμα ο έλεγχος των μετατάξεων και των μετακινήσεων και άλλο πράγμα η εισαγωγή μιας οριζόντιας γενικής απαγορευτικής διάταξης που ενδέχεται να στραφεί και ενάντια σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κάποιων εργαζομένων που πραγματικά έχουν ανάγκη τη μετάταξη».

«Οι όροι της ΣΕΑ για την πόλη των Ιωαννίνων περιγράφουν ένα έργο που ενώ με βάση τους υπολογισμούς των ιδιωτικών μελετητικών γραφείων θα γίνει σε 18 μήνες με κόστος 8,6 εκατ. ευρώ, ο δήμος Ιωαννιτών θα το πληρώσει 19,2 εκατ. ευρώ και θα δεσμεύσει τα ανταποδοτικά τέλη για 12 χρόνια», τονίζεται στην ανακοίνωση. Ενδεικτικό της προκλητικής στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων είναι η εκχώρηση των ανταποδοτικών του δήμου απευθείας από τη ΔΕΗ, με προίκα περίπου 1,2 εκατ. ευρώ ετησίως, από την ενεργειακή εξοικονόμηση που προκύπτει από την αντικατάσταση του υπάρχοντος οδοφωτισμού.

Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη δημοπράτηση των έργων κατέπεσε έπειτα από τις ακυρωτικές αποφάσεις της Αρχής Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών, η οποία ανάμεσα σε άλλα επεσήμανε «φωτογραφικές» διατάξεις που νόθευαν τον ανταγωνισμό μεταξύ των ενδιαφερόμενων εταιρειών, υποδηλώνοντας με τον πιο επίσημο τρόμο το μακελειό που γίνεται για το μοίρασμα της χρυσοφόρας «πίτας» των «πράσινων» επενδύσεων, με μόνιμο θύμα το λαϊκό εισόδημα.

Σύμφωνα με τους εκλεγμένους περιφερειακούς συμβούλους του ΚΚΕ, από τους όρους του διαγωνισμού δεν προβλέπεται απολύτως καμία νέα παρέμβαση στο δίκτυο οδοφωτισμού, ώστε να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες που προκύπτουν μεταξύ άλλων και σε νεόδμητες περιοχές.

«Αποδεικνύεται στην πράξη πώς θα είναι η "πράσινη ανάπτυξη" που αποφάσισε η ΕΕ στο όνομα δήθεν της σωτηρίας του πλανήτη: Με πανάκριβα δήθεν πράσινα έργα, που θα μετατρέπουν τις υπαρκτές ανάγκες σε "μαγαζιά γωνία" για το μεγάλο κεφάλαιο», επισημαίνει η «Λαϊκή Συσπείρωση» και προσθέτει ότι «η ενεργειακή αναβάθμιση των πόλεων αλλά και των δημοτικών - κρατικών κτιρίων είναι έργα που απαντούν στις λαϊκές ανάγκες, που μπορούν να μειώσουν το κόστος των ανταποδοτικών», όμως προϋποθέτουν οι δήμοι να κάνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και να αναλάβουν να τα εκτελέσουν με δικούς τους εργαζόμενους, χωρίς ΣΔΙΤ και εργολάβους.