ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι ... αμυντικές δαπάνες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κονδύλια ύψους 106 τρισεκατομμυρίων δραχμών ενέκρινε προχτές η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων, στα πλαίσια του προϋπολογισμού του 2001 και, όπως μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, πρόκειται για κονδύλια αμυντικού χαρακτήρα. Τόσο ...αμυντικού, μάλιστα, που ένα σημαντικό μέρος τους θα διατεθεί για τη δημιουργία και νέων αμερικανικών ταξιαρχιών «ταχείας επέμβασης» ανά τον κόσμο, σε όποιο σημείο του πλανήτη υπάρχει κρίση ή - πιο σωστά - σε όποιο σημείο θεωρεί η αμερικανική ηγεσία πως υπάρχει κρίση.

Και για να έχετε την είδηση ολόκληρη, να σημειώσουμε ακόμη πως τα ...αμυντικά κονδύλια που εγκρίθηκαν για τον επόμενο χρόνο είναι κατά 7,3 τρισεκατομμύρια δραχμές μεγαλύτερα απ' ό,τι πέρυσι και κατά 1,3 τρισ. δρχ. περισσότερα απ' ό,τι ζήτησε ο Αμερικανός Πρόεδρος.

Συμπληρώστε, επίσης, ότι οι ΗΠΑ ξοδεύουν - πάντα για την ...άμυνα - περισσότερα απ' ό,τι η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν, η Β. Κορέα και η Λιβύη μαζί και μπορείτε πολύ καλά να καταλάβετε και ποια είναι τα σχέδια της αμερικανικής ηγεσίας για το χρόνο που έρχεται και ποιος είναι ο πραγματικός και μεγαλύτερος εχθρός της διεθνούς ειρήνης...

Τα καλά και συμφέροντα...

Οι ηγέτες των ΗΠΑ χαρακτηρίζουν ως αμυντικό όπλο και τη διαβόητη «αντιπυραυλική ασπίδα», τη νέα έκδοση του «Πολέμου των Αστρων», την οποία ετοιμάζουν χρόνια τώρα, παρά τις έντονες διεθνείς αντιδράσεις και το γεγονός πως ενδεχόμενη υλοποίηση των σχεδίων τους παραβιάζει προηγούμενες διεθνείς συμφωνίες αφοπλισμού. Αυτοί, όμως, επιμένουν και συνεχίζουν τις δοκιμές τους.

Μπορεί, βέβαια, κάποιος να αναρωτηθεί, μήπως έχουν δίκιο οι Αμερικανοί; Μήπως, πράγματι, είναι αμυντικό όπλο η «αντιπυραυλική ασπίδα»; Ακόμη κι έτσι, να ήταν, το οπλικό αυτό σύστημα δίνει πολύ μεγαλύτερη υπεροπλία και υπεροχή στην αμερικανική στρατιωτική μηχανή. Δίνει, αυτομάτως, άλλη διάσταση στα επιθετικά πυραυλικά συστήματα και, βέβαια, ανατρέπει τους όποιους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτά, θα απαντούσαν αμέσως, οι ειδικοί επί των στρατιωτικών, αναδείχνοντας την άμεση και αδιάρρηκτη σχέση που έχουν τα σύγχρονα «αμυντικά» και «επιθετικά» οπλικά συστήματα.

Το γεγονός αυτό, όμως, γίνεται φανερό και από μια πρόσφατη εξέλιξη. Το Ισραήλ ακύρωσε συμφωνία με την Κίνα, σύμφωνα με την οποία θα παρέδιδε σ' αυτή ένα σύστημα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης. Ο λόγος της ακύρωσης ήταν οι σχετικές πιέσεις από τις ΗΠΑ, που ισχυρίζονται, πως με το σύστημα αυτό η Κίνα αναβαθμίζει το αμυντικο-επιθετικό της οπλοστάσιο.

Ομως, αν δεν είναι αμυντικό όπλο ένα σύστημα ραντάρ, είναι το αμερικανικό «αντιπυραυλικό σύστημα»;

Γιαπωνέζικη «υποδοχή» του Μπ. Κλίντον

Associated Press

«Θερμή» υποδοχή επιφύλαξαν οι Ιάπωνες στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, και τους υπόλοιπους ηγέτες των «Οκτώ πλουσιότερων χωρών του κόσμου», που βρίσκονται τις μέρες αυτές στο γιαπωνέζικο νησί Οκινάουα, για την ομώνυμη σύνοδο. Περισσότεροι από 25.000 χιλιάδες Ιάπωνες - κατ' άλλους 30.000 - δημιούργησαν έναν τεράστιο ανθρώπινο κλοιό, μήκους αρκετών χιλιομέτρων, περικυκλώνοντας τη μεγάλη αμερικανική αεροπορική βάση Καντένα, όπου πραγματοποιείται και η σύνοδος. «Εξω οι βάσεις. Οχι πια πόλεμος. Οχι στη στρατιωτική συμμαχία ΗΠΑ - Ιαπωνίας. Διαλύστε τη σύνοδο των "Οκτώ"» ήταν ορισμένα από τα συνθήματα των διαδηλωτών.

Το γεγονός, πάντως - εκτός άλλων - μας έφερε στο νου, τα όσα έλεγαν διάφοροι, περί κακοχαρακτηρισμού της Ελλάδας στο εξωτερικό, όταν ο λαός και η νεολαία της Αθήνας «υποδέχτηκε» τον Κλίντον, όπως του άξιζε. Από τότε, αν δεν κάνουμε λάθος, πρέπει να έχει μεγαλώσει πάρα πολύ ο κατάλογος των «κακοχαρακτηρισμένων» χωρών. Και να σκεφθείτε ότι τα πολύ περισσότερα είναι μπροστά μας ακόμη...

Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά

Hπρώτη δυναμική απάντηση του ταξικού εργατικού κινήματος στην αντεργατική επίθεση, που επιχειρεί η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία του τόπου, δόθηκε μαχητικά με τα συλλαλητήρια που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ και τα αγωνιστικά συνδικάτα και σωματεία σε όλη την Ελλάδα. Ηταν ένα αποφασιστικό πρώτο «όχι» στο μπαράζ μέτρων, που ανακοινώθηκαν για τις εργασιακές σχέσεις, την απορύθμιση του σταθερού εργάσιμου χρόνου και, κατ' επέκταση, των κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, οι κινητοποιήσεις αυτές είναι ένα πρώτο ράπισμα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, στις πλειοψηφίες του φιλοευρωενωσιακού μπλοκ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομης Παρέμβασης»), που δε δέχτηκαν τις αγωνιστικές προτάσεις αντιμετώπισης των μέτρων.

Αποδεικνύεται, έτσι, ότι «έχουσι γνώσιν οι φύλακες», ότι δε μένει αναπάντητη η προσπάθεια της κυβέρνησης, που, κατά την προσφιλή της τακτική, φέρνει ό,τι πιο αντιδραστικό έχει στα συρτάρια της, κατακαλόκαιρο, με τους εργαζόμενους σε άδεια και τους τόπους δουλιάς να υπολειτουργούν. Η ανατροπή των κατακτημένων εργασιακών σχέσεων και η επέκταση τα τελευταία χρόνια της μερικής απασχόλησης, η καταστρατήγηση του οχτάωρου στους χώρους δουλιάς, η ασυδοσία της εργοδοσίας είναι πράγματα που τα βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι. Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν είναι σχέδια σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση.

Γι' αυτό, σήμερα, δε φτάνουν οι διαπιστώσεις, που πολλές φορές ακούγονται βαρύγδουπες, για την τραγική κατάσταση των εργαζομένων, την αύξηση της ανεργίας. Σήμερα, αυτό που μετράει είναι η δράση, ο συντονισμένος κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων, σε κάθε κλάδο, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού χτυπιέται από την αντεργατική πολιτική κυβέρνησης, πλουτοκρατίας και ΕΕ. Γι' αυτό πρέπει κάθε χώρος δουλιάς, ακόμα και τώρα το καλοκαίρι, να γίνει μετερίζι ενημέρωσης και αγωνιστικών πρωτοβουλιών των εργαζομένων. Πιο αποφασιστικά να συνεχιστούν οι δυναμικές συγκεντρώσεις, που έχουν προγραμματιστεί σε όλη την Ελλάδα, από το ΠΑΜΕ και τα ταξικά σωματεία και συνδικαλιστές.

Ακόμη και σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες, μπορούν να αναληφθούν πρωτοβουλίες από τους ίδιους τους εργάτες. Με πρωτοβουλίες από τα κάτω, όπου η ηγεσία των συνδικάτων και των σωματείων αδρανεί ή δεν κοντράρεται με εργοδότες και κυβέρνηση, να αναγκαστεί, από την ίδια τη δράση των εργατών, να συμβάλει στη συντονισμένη προσπάθεια αντίκρουσης αυτής της πολιτικής. Διαφορετικά, οι ίδιοι οι εργάτες, με διάφορες μορφές, όπως η συγκρότηση επιτροπών αγώνα να επιδιώξουν, εργάτη τον εργάτη, εργάτρια την εργάτρια, σ' όλα τα τμήματα κάθε τόπου δουλιάς, σ' όλους τους κλάδους, να συντονίζουν τα αγωνιστικά τους βήματα στο δρόμο της αντίστασης και της ματαίωσης των μέτρων. Και όλοι αυτοί οι αγώνες να συνενώνουν σε ενιαία δράση ενάντια σ' αυτήν την πολιτική.

Οκάθε κομμουνιστής και κομμουνίστρια, ο κάθε συνειδητοποιημένος εργαζόμενος, πρέπει να φτάσει τη φωνή του ταξικού πόλου στο εργατικό κίνημα παντού. Για να κατανοήσουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα ότι σήμερα δε χρειάζεται μόνο άμυνα, για να μην παρθούν πίσω εργατικές κατακτήσεις, αλλά και διεύρυνσή τους, σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Η συνειδητοποίηση ότι μόνο μέσα από το δρόμο της ταξικής πάλης και της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική, μπορεί να αλλάξει η ζωή των εργαζόμενων, είναι η μόνη ελπίδα ότι θα δυναμώσουν οι λαϊκοί αγώνες, που απαιτούν οι καιροί.

Να, τι θέλουν

Οποιος δουλεύει,

ο τυχερός,

και δυο δεκάρες

βγάζει,

με κάποιον

που 'ναι άνεργος

τη θέση

να μοιράζει

και να του δίνει

τα μισά,

που παίρνει