«Η Ευρώπη μπορεί να είναι μια μεγάλη δύναμη στο σύγχρονο κόσμο. Για να γίνει, όμως, αυτό, πρέπει η σημερινή ΕΕ με τη συνεννόηση των λαών της να προχωρήσει στην πολιτική της ενοποίηση, στην κοινή εξωτερική πολιτική και την κοινή αμυντική πολιτική, πρέπει να προχωρήσει στην πολιτική και αμυντική χειραφέτησή της από τις ΗΠΑ». Αυτά δήλωσε προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος, σύμφωνα με τη χτεσινή «Αυγή».

Ας υποθέσουμε, λοιπόν - παρά τις υπάρχουσες περί του αντιθέτου βάσιμες αναλύσεις - ότι η σημερινή ΕΕ κατορθώνει να αποκτήσει μια «κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας». Πρώτον, η κοινή αυτή πολιτική θα σφραγίζεται από τις σημερινές κυρίαρχες ταξικά και πολιτικά δυνάμεις της ΕΕ, δηλαδή από το μεγάλο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Θα είναι, επομένως, μια φιλομονοπωλιακή και ιμπεριαλιστική πολιτική. Δεύτερον, το βήμα αυτό θα οδηγήσει στην «πολιτική και αμυντική χειραφέτηση» του δυτικοευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου από τις ΗΠΑ. Τρίτον, το κύριο που θα σημάνει η χειραφέτηση αυτή θα είναι η ακόμη μεγαλύτερη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ρωσία, κλπ.). Σε ακόμη περισσότερες και κάθε είδους συγκρούσεις (πολεμικές ή όχι), για το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα αγορών και ζωνών επιρροής, ακόμη μεγαλύτερη καταλήστευση των λαών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, κλπ., κλπ.

Και η μεν ηγεσία του ΣΥΝ θέλει και ζει με τις αυταπάτες της, οι εργαζόμενοι όμως, γιατί να γιορτάζουν ή να αγωνιστούν για όλα τα προηγούμενα;

Ισως, βέβαια, ισχυριστούν κάποιοι, ότι διαστρεβλώσαμε τις θέσεις του προέδρου του ΣΥΝ. Ο προαναφερόμενος θέλει την προώθηση της πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, «με τη συνεννόηση των λαών της», όπως χαρακτηριστικά λέει.

Εμείς λέμε ότι αυτά είναι λόγια του αέρα. Οπως ακριβώς, τα όσα πολλά παρόμοια, που έλεγε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πριν το 1981. Για να «συνεννοηθούν οι λαοί της Ευρώπης» πρέπει να κατακτήσουν την εξουσία οι πολιτικές δυνάμεις, που εκπροσωπούν τα λαϊκά συμφέροντα. Και αυτό γίνεται μόνον στο εθνικό επίπεδο, στην κάθε χώρα χωριστά και προϋποθέτει -εκτός άλλων- την πολιτική χειραφέτηση της αντίστοιχης εργατικής τάξης και του λαού, τον απεγκλωβισμό τους από τις κάθε λογής αυταπάτες και ψευδαισθήσεις των ευρω-μονόδρομων. Διαφορετικά, η μόνη συνεννόηση, που μπορούν και πρέπει να κάνουν οι λαοί, θα αφορά στην κοινή δράση τους, στο συντονισμό της πάλης και των αγώνων τους ενάντια και στην ΕΕ των πολυεθνικών.

Κι ας είναι σίγουρος, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, ότι, όταν υπάρξουν λαϊκές εξουσίες σε ευρωπαϊκές χώρες και γίνει δυνατή η τέτοια συνεννόηση των λαών, δεν πρόκειται να οικοδομήσουν μια ιμπεριαλιστική ένωση συμφερόντων, σαν την ΕΕ...

Οπου πατάει η μπότα της

χορτάρι δε φυτρώνει,

πνίγει στο αίμα άμαχους

κι όλα τα κάνει σκόνη,

ερείπια και θάνατος

σ' όλα τα βήματά της

κι άπειρα στην υφήλιο

τ' άτυχα θύματά της!

* * *

Οπου περνούν τ' ασκέρια της

φωτιά και καταιγίδα,

το κάθε τι αφανίζεται

σαν να 'πεσε ακρίδα,

χώρες και άτυχους λαούς

ρημάζει και σκλαβώνει,

μα ο κόσμος αφυπνίζεται,

ναι, κάτι ξημερώνει!