ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τους «έστειλαν» να καούν

Ο τραγικός θάνατος των τριών εποχικών δασοπυροσβεστών και ο βαρύς τραυματισμός ενός τέταρτου, προχτές στην Κρήτη, κατά την ώρα του καθήκοντος, δεν αποδεικνύουν παρά την αντιδασική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Από τη μια έχουμε την πολιτική που με δασοκτόνους νόμους ή με τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις του άρθρου 24 του Συντάγματος, ή με τις «μαϊμού» οριοθετήσεις δασών και διακηρύξεις αναδασώσεων, τροφοδοτεί την εμπορευματοποίηση της γης και «οπλίζει» το χέρι των εμπρηστών, καταπατητών και οικοπεδοφάγων. Από την άλλη, καλούν την Πυροσβεστική να αντιμετωπίσει και τη φετινή «θερμή» αντιπυρική περίοδο, όπως ακριβώς και τις προηγούμενες, με σοβαρές ελλείψεις προσωπικού, με καταστρατήγηση ωραρίων εργασίας, με ελλιπή μέσα και εκπαίδευση. Καλούν, δηλαδή, τους άνδρες της να παίξουν «κορόνα - γράμματα» τη ζωή τους.

Για την υπονόμευση αυτή του ρόλου της Πυροσβεστικής, των μηχανισμών δασοπυρόσβεσης γενικότερα, οι ευθύνες είναι και διαχρονικές και δικομματικές. Θυμίζουμε ότι το 1998, μετά τις τεράστιες πυρκαγιές που κατέκαψαν την Πεντέλη και πολλά ακόμη δάση της χώρας, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αντί να ενισχύσει τον ενιαίο χαρακτήρα των δυνάμεων δασοπυρόσβεσης και το συντονισμό των δασικών υπηρεσιών με τις υπηρεσίες κατάσβεσης, φρόντισε με νόμο να τους διασπάσει ακόμη περισσότερο. Φρόντισε σκόπιμα να επιβάλει το δόγμα της καταστολής, αντί της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, καθώς αυτό ερχόταν σε αντίθεση με την πολιτική της σύμφωνα με την οποία και το περιβάλλον είναι εμπόρευμα. Φρόντισε μάλιστα να ανατεθεί το έργο της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική υπηρεσία, με έλλειμμα σε οργανικές θέσεις που έφτανε το 15%, της συνολικής της δύναμης.

Το ίδιο ακριβώς δόγμα ακολούθησε και η κυβέρνηση της ΝΔ από το 2004. Ετσι, παρά τις υποσχέσεις και τα «παχιά λόγια» των εκπροσώπων της, το έλλειμμα σε οργανικές θέσεις στον τομέα της δασοπυρόσβεσης, φτάνει πλέον στο 31%, δηλαδή ανέρχονται σε 3.740 άτομα και όλο αυξάνουν! Υπάρχουν σήμερα πυροσβεστικές υπηρεσίες με ελλείψεις ακόμη και άνω του 50% των προβλεπόμενων θέσεων, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο «Ρ». Είναι χαρακτηριστικό ότι στα Δερβενοχώρια της Πάρνηθας αντί για 17 υπάρχουν μόλις 4 πυροσβέστες! Με τέτοια κατάσταση, πώς λοιπόν να μην μεταβληθεί σε «κρανίου τόπος» ο εθνικός δρυμός της Πάρνηθας και μοναδικός πνεύμονας για τους κατοίκους όλου του Λεκανοπεδίου; Αντίθετα, όπως αποκάλυψε και πάλι ο «Ρ», την ίδια στιγμή μειώνονται, είτε είναι μηδενικές, είτε διατίθενται εκ των υστέρων, οι πιστώσεις για τα μέτρα πρόληψης προς τις δασικές υπηρεσίες, όπως αυτά των αποψιλώσεων και καθαρισμών των δασών, των διανοίξεων δασικών δρόμων, της δασοφύλαξης κ.ά.

Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για όλα αυτά και τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και την προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ. Είχε επανειλημμένα καταγγείλει τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, τις άθλιες και εξοντωτικές συνθήκες εργασίας των δασοπυροσβεστών, και τους κινδύνους για την ίδια τους τη ζωή, απαιτώντας την πλήρη κάλυψη των αναγκών, συμπαραστεκόμενο στον αγώνα των εποχικών δασοπυροσβεστών για μονιμοποίηση και επαρκή εκπαίδευση. Οι κυβερνήσεις, όμως, «βούλωσαν τ' αυτιά τους». Αυτή την πολιτική ο μόνος που μπορεί και πρέπει να τη σταματήσει, είναι ο ίδιος ο λαός. Γιατί όσο δε γίνεται αυτό, οι θυσίες δασοπυροσβεστών και δασών θα είναι στην ημερήσια διάταξη.

Οι εφιάλτες... .

Η καταστροφική για το περιβάλλον πολιτική που ακολουθούν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις στη χώρα μας, έχει ήδη αρχίσει να «δείχνει» τις αρνητικές της συνέπειες, οι οποίες τα επόμενα χρόνια θα κορυφωθούν και θα προκαλέσουν πολύ σοβαρές συνέπειες στο σύνολο του πληθυσμού, όσον αφορά ακόμα και αυτήν την καθημερινή διαβίωσή του. Τα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την «Εθνική Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης» προκαλούν έντονη ανησυχία, αφού σύμφωνα με αυτά, το 35% των ελληνικών εδαφών αντιμετωπίζουν άμεσο και υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης.

Ιδιαίτερα στο νομό Αττικής, ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα αυξημένος μετά και την πρόσφατη τραγική πυρκαγιά στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, όπου πάνω από 25.000 στρέμματα πρασίνου κάηκαν, ενώ η φυσική αναγέννηση του ελατοδάσους θα χρειαστεί περισσότερα από 100 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Σύμφωνα πάντα με τα ίδια στοιχεία, οι κάτοικοι της Αθήνας θα πρέπει να αναμένουν άμεσα ακραίες κλιματολογικές συνθήκες, όπως ακόμη μεγαλύτερη άνοδο της θερμοκρασίας, παρατεταμένες περιόδους καύσωνα, πλημμύρες κι επιβάρυνση της ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα.

Τα στοιχεία ακόμη και των κρατικών οργανισμών δεν μπορούν να κρύψουν το εφιαλτικό μέλλον που φέρνει η ακολουθούμενη καταστροφική και για το περιβάλλον πολιτική. Μόνο που κοντά και κάποιοι «φίλοι» του περιβάλλοντος, σε ρόλο Δούρειου ίππου, όπως επιχειρηματίες και τραπεζίτες που διαθέτουν και σχέσεις με ΜΚΟ για να εκφράσουν τη «δραστήρια ευαισθησία τους» αναζητούν μερίδιο στην προστασία των δασών με το αζημίωτο. Φωνάζουν οι κρατικοί οργανισμοί «σωτηρία του περιβάλλοντος» και εμφανίζεται το κεφάλαιο ως σωτήρας! Σ' όλ' αυτά μόνον ο λαός μπορεί να βάλει «φρένο», με την πάλη του ενάντια και στους επιχειρηματίες και στην πολιτική τους και στο κράτος τους.

Παταγώδης αποτυχία των «μεταρρυθμίσεων»

Ομολογία αποτυχίας της κυρίαρχης πολιτικής να δώσει λύσεις στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα αποτελεί η «έκκληση» του πρωθυπουργού χτες προς το Υπουργικό Συμβούλιο «να σκύψουν με ευαισθησία και φροντίδα στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών». Ο Κ. Καραμανλής προσπάθησε να αποσυνδέσει τη λύση των προβλημάτων που συνθέτουν τη λεγόμενη καθημερινότητα -(κομψός όρος των επικοινωνιολόγων)- των λαϊκών στρωμάτων από τις «μεγάλες πολιτικές επιλογές», όπως τις χαρακτήρισε, αλλά η αλήθεια είναι αμείλικτη. Για τα άλυτα «καθημερινά προβλήματα των πολιτών» ευθύνονται αυτές ακριβώς οι μεγάλες πολιτικές. Στην περίπτωση της κυβέρνησης «η στρατηγική των (αντιδραστικών) μεταρρυθμίσεων» που εφαρμόζει έχει επιδεινώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Και αυτό γιατί οι «μεταρρυθμίσεις» αναθέτουν τη λύση των κοινωνικών προβλημάτων στην ανταγωνιστικότητα, δηλαδή στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής έχει παραπέμψει στον ανταγωνισμό τη λύση του προβλήματος της ανεργίας, της ακρίβειας, της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν έχει - ούτε μπορούσε - επαληθευτεί από τη ζωή και αυτό ακριβώς είναι το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουν οι λαϊκές μάζες ενόψει των εκλογών. Αν θέλουν να βελτιωθεί η καθημερινότητά τους, πρέπει να ανατραπούν οι «μεγάλες πολιτικές επιλογές» που εφαρμόζουν από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Οταν ο Αλογοσκούφης καλεί Παπαντωνίου...

Λίγη σημασία έχει το εάν τελικά ο Γ. Παπαντωνίου έγινε πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Το ότι όμως, όπως αποκάλυψε ο νυν υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, η κυβέρνηση της ΝΔ είχε την πρόθεση να προτείνει για αυτή τη θέση τον υπουργό Οικονομίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και αρχιτέκτονα του «σκανδάλου» του Χρηματιστηρίου στα 1999-2000, έχει ξεχωριστή σημασία και προσφέρεται για την εξαγωγή πολλών συμπερασμάτων που ισχύουν ούτως ή άλλως και ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Πρώτα απ' όλα, αποκαλύπτεται πόσο σικέ είναι το δικομματικό παιχνίδι. Οταν η ΝΔ καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ για το «μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου» δεν το κάνει από πόνο για όσους εξαπατήθηκαν και έχασαν τα λεφτά τους, εξάλλου το φαγοπότι σε βάρος τους ήταν δικομματικό αλλά το κάνει στα πλαίσια της κούφιας δικομματικής αντιπαράθεσης. Ομως η κίνηση αυτή του Γ. Αλογοσκούφη εκπέμπει και ένα μήνυμα που βλέπει πιο μακριά στον ορίζοντα. Είναι μια κίνηση στην κατεύθυνση της δικομματικής σύγκλισης ακόμα και σε επίπεδο κυβερνητικής συνδιαχείρισης. Οταν στη Γερμανία τα δύο αντίστοιχα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κόμματα έχουν σχηματίσει από κοινού κυβέρνηση, που εφαρμόζει τη γνωστή αντιλαϊκή συνταγή στο τετράγωνο όμως, όταν στη Γαλλία ο Σαρκοζί σχηματίζει, χωρίς να το επιβάλλουν οι κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί, κυβέρνηση με υπουργούς διακεκριμένα στελέχη του σοσιαλιστικού κόμματος, τότε κινήσεις τέτοιες σαν και αυτή του Γ. Αλογοσκούφη προς τον Γ. Παπαντωνίου, λένε πολλά περισσότερα από αυτά που δίνει η πρώτη ανάγνωση.