Δεν είναι η πρώτη φορά που μια συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποκαλυπτική ως προς τη στρατηγική σύμπλευση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το αντίθετο μάλιστα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ η απόλυτη συμφωνία των δυο είναι δεδομένη, αφού αυτό που κάθε φορά κρίνεται είναι η γενική γραμμή πλεύσης στη ρότα που χαράζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και εκεί δεν επιτρέπονται παρατιμονιές και μικροκομματικές αψιμαχίες για το θεαθήναι.

Ετσι και προχτές, στη συζήτηση της έκθεσης σχετικά με την «Πράσινη Βίβλο» για τον «εκσυγχρονισμό» -όπως τον αποκαλούν- της εργατικής νομοθεσίας. Οι ευρωβουλευτές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην Ολομέλεια ψήφισαν υπέρ της έκθεσης, δίνοντας, στο μέτρο που αναλογούσε στον καθένα, το «πράσινο φως» για τη νέα επέλαση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα εκατομμυρίων εργαζομένων, κυρίως των νέων σε ηλικία.

Τι ακριβώς ενέκριναν με την ψήφο τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ; Υπερασπίστηκαν μια έκθεση που προκρίνει σαν αναγκαίες τις μεταρρυθμίσεις στο επίπεδο της εργατικής νομοθεσίας, σε μια προσπάθεια αυτή να προσαρμοστεί πιο αποτελεσματικά στους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας. Με άλλα λόγια, συμφώνησαν χωρίς περιστροφές ότι άμεσα πρέπει να υπάρξουν σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό, προκειμένου το ευρωενωσιακό κεφάλαιο να γίνει πιο ανταγωνιστικό και να αυξήσει την κερδοφορία του.

Σε τι μεταφράζονται όλα τα παραπάνω για τους εργαζόμενους; Ως προς αυτό το ερώτημα, η τοποθέτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στην προχτεσινή συνεδρίαση είναι αποκαλυπτική: Ο «εκσυγχρονισμός» του Εργατικού Δίκαιου στοχεύει στην κατάργηση των συγκροτημένων συλλογικών δικαιωμάτων, στην επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, στην κατεδάφιση των όποιων προστατευτικών διατάξεων για την ασφάλιση και την κοινωνική προστασία. Και όλα αυτά κάτω από το πέπλο της αντιδραστικής «ευελφάλειας», που λανσάρεται κατά κόρον από τα κόμματα του κεφαλαίου.

Αν τα σχέδιά τους περάσουν, τότε η κατάσταση που θα διαμορφωθεί στο άμεσο μέλλον θα είναι, πάνω κάτω, η ακόλουθη: Βγαίνοντας στην αγορά εργασίας, ένας εργαζόμενος θα μπορεί να διεκδικήσει μόνο θέσεις μερικής απασχόλησης, χωρίς καμιά σταθερότητα, τις οποίες μάλιστα θα διαπραγματεύεται σε ατομική βάση με τον εκάστοτε εργοδότη του. Ωράριο, μισθοί και όροι εργασίας θα ανήκουν στη διακριτική ευχέρεια του αφεντικού. Οσο για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, αυτά θα ακολουθήσουν την πορεία που ήδη έχουν προδιαγράψει με τη νομοθεσία τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα αποτελέσματα της οποίας έχουν ήδη γίνει ορατά για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων στη χώρα μας.

Ολα τα παραπάνω, οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τα κόμματά τους, τα γνωρίζουν και μάλιστα σε όλη τους την έκταση. Και συνειδητά σηκώνουν το χέρι τους στην Ευρωβουλή, όταν έρθει η ώρα να τα υπερασπιστούνε. Καιρός να σηκώσουν και οι εργαζόμενοι το δικό τους χέρι. «Μαυρίζοντας» και τους δυο στις επικείμενες εκλογές. Δυναμώνοντας το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που ξεκάθαρα διακηρύσσει ότι η πολιτική της ΕΕ και οι υποστηρικτές της θέλουν να γυρίσουν την εργατική τάξη δεκαετίες πίσω. Και σαν τέτοια πρέπει να απαντηθεί.