Τις τελευταίες βδομάδες ο "ελεύθερος" λεγόμενος ρωσικός Τύπος δίνει μεγάλη προσοχή στον καιρό. Για παράδειγμα, η εφημερίδα "Μοσκόφσκι Κομσομόλετς" έγραφε ότι η Μόσχα δοκιμάζει τον πιο κρύο Νοέμβρη από τις αρχές του αιώνα. Το "Αρκουμέντι ι Φάκτι" διαπιστώνουν ότι ο χειμώνας αυτή τη χρονιά "δεν περιμένει την ημερολογιακή προθεσμία, αλλά διαφεντεύει στη ρωσική πεδιάδα. Ηδη στην αρχή του δεύτερου δεκαπενθήμερου του Νοέμβρη, όταν κατά κανόνα στο κέντρο της Ρωσίας η μέση θερμοκρασία μόλις ξεπερνάει το μηδέν, εμφανίστηκαν οι παγωνιές 15 βαθμών κάτω από μηδέν και στη συνέχεια το ψύχος του μήνα του Γενάρη". Απαντώντας στο ερώτημα: "Τι θα περιμένουμε το Δεκέμβρη;", η εφημερίδα προειδοποιεί αυστηρά: "Είναι ο πιο μαύρος μήνας του χρόνου". Μα και γενικά μετά την κατάρρευση του Αυγούστου, πολιτικοί και πολιτειολόγοι πρόβλεπαν ομόφωνα έναν κρύο και με ελλείψεις χειμώνα.

Και όμως για τα σημερινά δεινά της Ρωσίας και του ρωσικού λαού δε φταίνε οι παγωνιές, αλλά το καθεστώς, το πολιτικό σύστημα που εγκαθιδρύθηκε μετά την αστική αντεπανάσταση τον Αύγουστο του 1991. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ Ολέγκ Σένιν, ο οποίος μέχρι το 1990 καθοδηγούσε την κομματική οργάνωση της περιφέρειας Κρασνογιάρσκ (Σιβηρία), είπε στον "Ρ" ότι συνήθως από την άνοιξη η περιφερειακή κομματική επιτροπή συγκροτούσε ένα επιτελείο για την προετοιμασία για το χειμώνα, το οποίο έλεγχε με τις ώρες τη μεταφορά στο Βορρά των καυσίμων, τροφίμων, φαρμάκων, ζεστού ρουχισμού, δηλαδή τα πάντα που χρειάζεται ένας άνθρωπος για μια κανονική ζωή. Οπως είπε ο Σένιν, "από τα πετρελαιοειδή ως τη βελόνα ραπτικής μηχανής". Ολα αυτά έπρεπε να σταλούν στις πόλεις και τους οικισμούς. Και έφταναν εκεί, διότι οι απαιτήσεις απέναντι στα στελέχη ήταν μεγάλες, αυστηρές και η σοβιετική εξουσία έκανε πράγματι τα πάντα για το καλό του πληθυσμού.

Σήμερα οι κάτοικοι του Βορρά έχουν οδηγηθεί στο χείλος της επιβίωσης. Στην Κρατική Δούμα έχει τεθεί πολύ συχνά το ζήτημα της δεινής κατάστασης του πληθυσμού του Ακρινού Βορρά, της Σιβηρίας, της Απω Ανατολής. Αυτές οι περιοχές βρέθηκαν εντελώς απροετοίμαστες για το χειμώνα, οι αρχές δε φρόντισαν έγκαιρα για την προμήθεια καυσίμων. Πριν από 10 περίπου μέρες, εξαιτίας αυτής της κατάστασης μια πραγματική τραγωδία απείλησε τους κατοίκους της Καμτσάτκας και μόνο όταν βούιξε ο κόσμος, πάρθηκαν έκτακτα μέτρα. Αυτή η περίπτωση δεν είναι όμως η μοναδική.

"Η Εισαγγελία του Βλαδιβοστόκ κίνησε ποινική αγωγή για την έλλειψη θέρμανσης στις κατοικίες στη χερσόνησο Εγκερσέλντ. Αυτό υπήρξε αποτέλεσμα της μαζικής κινητοποίησης των απεγνωσμένων κατοίκων, οι οποίο επί 2,5ώρες είχαν καταλάβει τη γέφυρα που συνδέει το εμπορικό λιμάνι του Βλαδιβοστόκ με την πόλη".

Η μετοχική εταιρία "Σβερτλοφσκενέργκο" ειδοποίησε επίσημα ότι στη "μαύρη λίστα" πλήρους διακοπής της θέρμανσης υπάρχουν οι πόλεις Εκατερινμπούργκ, Μπερεζόφσκι, Βερχνιάγια, Πισμά. Σε άλλες κατοικημένες περιοχές μειώνεται η θερμοκρασία στο σύστημα θέρμανσης κατά 10 βαθμούς σε αντίθεση με τον κανονισμό.

Επομένως, στο Σβερτλόφσκ μπορεί να επαναληφθεί η θλιβερή μοίρα των κατοίκων της Απω ανατολής, οι οποίοι τον περασμένο χειμώνα επί βδομάδες είχαν ξεπαγιάσει χωρίς θέρμανση και ηλεκτρικό ρεύμα. "Σύμφωνα όμως με τις προγνώσεις του Υδρομετεωρολογικού Κέντρου, ο σημερινός χειμώνας αναμένεται κρύος όσο ποτέ άλλοτε", έγραφε στις 3 Δεκέμβρη η κυβερνητική εφημερίδα "Ροσίισκαγια Γκαζέτα".

Ποια η αιτία αυτής της δεινής κατάστασης; Αυτή φαίνεται από την έκκληση του γενικού διευθυντή της εταιρίας "Σβερντλοφσκενέργκο" Βαλέρι Ρόντιν προς τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές: "Τα χρέη των καταναλωτών ενέργειας έχουν ήδη ξεπεράσει τα 6 δισεκ. ρούβλια και εξακολουθούν να αυξάνουν. Η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί σε κρίσιμη. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι στον ενεργειακό τομέα δεν έχουν απαιτήσεις προς του κατοίκους της περιοχής Σβερντλόφσκ, οι οποίοι παρά τις καθυστερήσεις στους μισθούς, πληρώνουν τακτικά τους λογαριασμούς. Μόνο που τα χρήματα του πληθυσμού συσσωρεύονται στους μεσάζοντες και μεταπωλητές, χωρίς να φτάνουν στον ενεργειακό τομέα".Κρίνοντας από το δημοσίευμα αυτής της εφημερίδας "Από τις χρεοκοπίες θα υπάρξει περισσότερη ζέστη", με χρεοκοπία απειλούνται σήμερα πολλοί ηλεκτρικοί και υδροηλεκρικοί σταθμοί που θα προκαλέσουν νέα δεινά στον πληθυσμό. Ετσι αναφέρεται ότι "η διαδικασία της χρεοκοπίας ξεκίνησε για 7 ηλεκτρικούς σταθμούς και 13 μετοχικές εταιρίες "Ενέργκο", που παρέχουν ηλεκτρενέργεια στους καταναλωτές". Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, γιατί οι οργανισμοί, που χρηματοδοτούνται από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό δεν έχουν πληρωθεί για τους ενεργειακούς πόρους που κατανάλωσαν στα 1997 - 1998. Ετσι, από τα 533.000.000 ρούβλια που προορίζονταν για το κονδύλι του εποχιακού εφοδιασμού με καύσιμα, χορηγήθηκαν μόνο 92.000.000 ρούβλια. Από τα 1783,4 εκατομ. ρούβλια κρατικής βοήθειας για την προμήθεια καυσίμων στις περιοχές του Ακρινού Βορρά χορηγήθηκαν 1479 εκατομ. ρούβλια. Από τα 7 δισεκ. ρούβλια που έπρεπε να χορηγηθούν αυτό το χρόνο για τη χρηματοδότηση των δαπανών για ενέργεια και καύσιμα του κοινωνικού τομέα, που μεταβιβάστηκαν στα όργανα τοπικής αυτοδιοίκησης την περίοδο 1996 - 1998, δε χορηγήθηκαν καθόλου.

Κατά συνέπεια, όπως βλέπουμε το ζήτημα δεν έγκειται καθόλου στο δριμύ χειμώνα, αλλά στη δυσλειτουργία του συστήματος θέρμανσης και στα σοβαρά ελαττώματα του πολιτικού συστήματος. Ακριβώς η άγρια καπιταλιστικοποίηση της χώρας, η καταστροφή του σοσιαλιστικού συστήματος οικονομικής διαχείρισης, οι ληστρικές ιδιωτικοποιήσεις, η εμφάνιση της αστικής τάξης, αυτής της νέας τάξης αρπακτικών που κυνηγάει μόνο το κέρδος και τον πλουτισμό και υποσκάπτουν την ισχύ του κράτους, οδήγησαν σήμερα το λαό της Ρωσίας στο χείλος της επιβίωσης.

Το Ανεξάρτητο Ινστιτούτο Κοινωνικών και Εθνικών Προβλημάτων της Ρωσίας διενήργησε τον Οκτώβρη πανρωσική κοινωνιολογική έρευνα σε όλες τις οικονομικές περιοχές της χώρας, με θέμα τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση του Αυγούστου. Ρωτήθηκαν 2.000 άτομα από 11 κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στις 25 Νοέμβρη στη φιλελεύθερη εφημερίδα "Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα". Ορισμένα συμπεράσματα είναι:

"Τα 3/4 των Ρώσων ζουν σήμερα με το αίσθημα της ανησυχίας, οργής και της απάθειας, ενώ πάνω από το μισό του πληθυσμού εκτιμούν ως καταστροφική την κατάσταση στη χώρα (ο ανώτατος δείκτης τον τελευταίο ενάμισι χρόνο).

... Στον ένα ή άλλο βαθμό έχει πληγεί από την κρίση πάνω από το 90% του πληθυσμού της χώρας.

... Το μισό των πολιτών (49,9%) είναι άτομα που το μηνιαίο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι λιγότερο από 400 ρούβλια το άτομο, πράγμα που ακόμα και στην πριν από την κρίση περίοδο ήταν μικρότερο από κατώτερο όριο διαβίωσης. Αλλο ένα 24,4% Ρώσων έχει κατά κεφαλήν εισόδημα πάνω από 600 ρούβλια ανά άτομο, πράγμα που στις σημερινές πραγματικότητες θεωρείται απλώς κάτι παραπάνω από το όριο φτώχειας.

... Κύρια αρνητική συνέπεια της οικονομικής κρίσης ήταν για το 75% των Ρώσων η αύξηση των τιμών με τη διατήρηση του προηγούμενου επιπέδου μισθών. Για το 50,4% εκείνων που έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα όχι λιγότερο από 200 ρούβλια ανά άτομο (αποτελούσαν τον Οκτώβρη το 11,8% όλων των ερωτηθέντων), η οικονομική κρίση τούς κατάφερε καταστροφικό πλήγμα.

"Το πρώτο θύμα των απεργιών πείνας που κήρυξαν οι εκπαιδευτικοί: πέθανε στην πόλη Ουλιάνοφσκ ο εκπαιδευτικός Αλεξάντρ Μοτόριν". Σύμφωνα με την πρόεδρο της ενωμένης απεργιακής επιτροπής εκπαιδευτικών Σβετλάνα Καστάνκινα στο νοσοκομείο της πόλης έχουν μεταφερθεί περίπου 80 εκπαιδευτικοί.

Θα σκεφτεί κανείς ότι η Ρωσία συγκλονίστηκε, ακούγοντας αυτή την είδηση. Κάθε άλλο. Το πιο θλιβερό πράγμα είναι ότι οι Ρώσοι έχουν συνηθίσει... Η Ρωσία πεθαίνει, αυτό είναι το αποτέλεσμα της 8χρονης παρουσίας στην εξουσία των "μεταρρυθμιστών" μ' επικεφαλής τον Μπορίς Γιέλτσιν. Στη συνέντευξη Τύπου στις 2 Δεκέμβρη ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ ανέφερε ότι μόνο τα τελευταία 7 χρόνια ο πληθυσμός της Ρωσίας μειώθηκε κατά 8.000.000 άτομα. Στη χώρα γεννιούνται λιγότεροι και πεθαίνουν περισσότεροι. Μια τέτοια κατάσταση δεν υπήρξε ούτε στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Και είναι σωστό ότι μεταξύ των κατηγοριών για την αποπομπή του Γιέλτσιν από το προεδρικό αξίωμα υπάρχει και η κατηγορία για γενοκτονία του λαού του.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

"Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών επιτρέπουν να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι καταβάλλονται πραγματικές προσπάθειες να αποσταθεροποιηθεί η κατάσταση στη Ρωσία και για πιθανό πραξικόπημα. Η προεδρική εξουσία, που οδήγησε τη χώρα στην πλήρη καταστροφή, φτώχεια και πείνα, είναι ο κύριος υπαίτιος της καταλήστευσης, της κερδοσκοπίας, της φυγάδευσης των ντόπιων κεφαλαίων στο εξωτερικό και της εγκληματικοποίησης ολόκληρης της ρωσικής κοινωνίας. Με τις μεταρρυθμίσεις των Γκαϊντάρ και Τσουμπάις, η εξουσία αυτή αφαίρεσε τις αποταμιεύσεις και τους μισθούς από τους πολίτες και ξαναμοίρασε εγκληματικά την παλλαϊκή περιουσία. Η αποκάλυψη της ιστορίας με τη μεταβίβαση από τον Μπερεζόφσκι και ομάδας τραπεζιτών μέρους των μετοχών της μετοχικής εταιρίας ΟΡΤ σε προσωπική χρήση του Προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν έδειξε ότι ακόμα και η θέση του αρχηγού του κράτους της Ρωσίας έγινε παραπέτασμα για την κερδοσκοπία της προεδρικής "αυλής"", δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη στην Κρατική Δούμα ο πρόεδρος της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για την Ασφάλεια και πρόεδρος της ΕΕ του Κινήματος Στήριξης του Στρατού, της Αμυντικής Βιομηχανίας και της Πολεμικής Τέχνης Βίκτορ Ιλιούχιν. Κατηγόρησε την προεδρική εξουσία ότι δημιούργησε στη χώρα μια κατάσταση, στην οποία"έγιναν καθημερινό φαινόμενο οι μαζικές δολοφονίες και οι φυσικές εξοντώσεις πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων της χώρας". Κατά τη γνώμη του Ιλιούχιν, η εξουσία, "αφού μετατράπηκε σε προκάλυμμα για την οργανωμένη εγκληματικότητα, έχασε κάθε κύρος και εμπιστοσύνη στις λαϊκές μάζες, έγινε επικίνδυνη για την κοινωνία, έτοιμη για χάρη της διατήρησης της θέσης της να προχωρήσει παραπέρα σε οποιαδήποτε αιματηρά μέτρα".

Ο Β. Ιλιούχιν θεωρεί ότι πίσω από την οικονομική κρίση του Αυγούστου θα ακολουθούσε πολιτικό πραξικόπημα με τον ερχομό στην εξουσία με απεριόριστες δικαιοδοσίες της καταστροφικής για τη χώρα ομάδας Γκαϊντάρ, Τσουμπάις και Μπερεζόφσκι. Ωστόσο, η αρπαγή της εξουσίας ματαιώθηκε με το διορισμό ως πρωθυπουργού του Πριμακόφ. Σε απάντηση μια ομάδα ολιγαρχών μ' επικεφαλής τον Μπερεζόφσκι, από κοινού με πρώην μέλη των κυβερνήσεων Τσερνομίρντιν και Κιριένκο και με τη συμμετοχή των κομμάτων "Δημοκρατική Επιλογή της Ρωσίας","Γιάμπλοκο" και "Σπίτι μας - η Ρωσία", προχώρησαν σε ενέργειες για τη δυσφήμιση της κυβέρνησης Πριμακόφ, θέτοντας ως στόχο να πάρουν ρεβάνς. Στη δυσφήμιση της κυβέρνησης συμμετέχει και ο αναπληρωτής προσωπάρχης του Κρεμλίνου Σεβιστιάνοφ - ένας από τους υπαίτιους της τσετσενικής τραγωδίας. Ιδιαίτερο ρόλο ανατίθεται στα ΜΜΕ και, ειδικότερα, στο πρώτο κανάλι της ρωσικής τηλεόρασης. Ο Ιλιούχιν πιστεύει ότι το αποκορύφωμα του "πολέμου των δυσφημίσεων" προορίζεται για το Γενάρη - Φλεβάρη 1999.

Ο Ιλιούχιν διαπιστώνει ότι η αντικομμουνιστική υστερία, που είχε ξεκινήσει ο Μπερεζόφσκι, ξεφούσκωσε. Ο ρωσικός λαός αποδείχτηκε πιο διορατικός και λογικός, απ' ό,τι μερικοί πολιτικοί που διεκδικούν το ρόλο να αποφασίζουν για τις τύχες του. Ο ίδιος ο Μπερεζόφσκι ξεσήκωσε το θόρυβο γύρω από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (ΟΥΑ) και επινόησε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Κατά τη γνώμη του Ιλιούχιν, το σκάνδαλο που διογκώθηκε γύρω από την ΟΥΑ αποβλέπει σε δυο στόχους. Ο πρώτος συνίσταται στο ότι μετά την καταστροφή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας οι εχθροί της Ρωσίας αποφάσισαν να καταστρέψουν και τα υπολείμματα των οργάνων κρατικής ασφάλειας. Ο δεύτερος στόχος συνίσταται στο ότι ο Μπερεζόφσκι και άλλοι ολιγάρχες, χάνοντας τις θέσεις τους, προσπαθούν με κάθε τρόπο να ενισχυθούν και να τοποθετήσουν τους ανθρώπους τους στις δομές της εξουσίας. Ο Ιλιούχιν επέστησε την προσοχή στη φανερή προσπάθεια του Μπερεζόφσκι να απομακρύνει τον επικεφαλής της ρωσικής αντικατασκοπίας Β. Πούτιν και στη θέση του να μετακινηθεί ο υπουργός Εσωτερικών Σ. Στεπάσιν, ενώ στη θέση του τελευταίου να τοποθετηθεί ο άνθρωπος του Μπερεζόφσκι και του τραπεζίτη Γκουσίνσκι, νυν υφυπουργός Εσωτερικών Ρουσάιλο. Ετσι ακριβώς εξηγούνται και οι διαφημιστικές τηλεοπτικές εκπομπές για το "σημαντικό ρόλο" του Ρουσάιλο στις αρκετά παράξενες απελευθερώσεις ομήρων στην Τσετσενία. Ο Ιλιούχιν έκανε την εικασία ότι οι "απελευθερώσεις" υπήρξαν τρόπος χρηματοδότησης των πιο φανατικών Τσετσένων εξτρεμιστών και αυτονομιστών. Σημείωσε ότι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, μόνο για την απελευθέρωση από την ομηρία του εκπροσώπου του Προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν στην Τσετσενία, Βλάσοφ, πληρώθηκαν 8.000.000 δολάρια. Δεν απέκλεισε, επίσης, ότι ο Ρουσάιλο μπορεί να εντοπίσει τους δολοφόνους της Γκαλίνα Σταροβόιτοβα, αλλά μόνο όταν αυτοί θα είναι ήδη νεκροί.

Ο Ιλιούχιν θεωρεί ότι η παραπέρα αντικυβερνητική εκστρατεία θα συνεχιστεί μετά τη δημιουργία της "Επιτροπής για τη Σωτηρία της Δημοκρατίας και της Ρωσίας" που συσπειρώνει όλους τους χρεοκοπημένους μεταρρυθμιστές και εκπροσώπους του εγκληματικού κόσμου. Ο ενδιάμεσος σκοπός τους είναι η παραίτηση του πρωθυπουργού Γεβγκένι Πριμακόφ, η προσωρινή εκτέλεση χρεών πρωθυπουργού από τον Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι και με την εγκαθίδρυση στη συνέχεια του δικτατορικού καθεστώτος Λέμπεντ, χρησιμοποιώντας και τη στρατιωτική βία.

Πληροφόρησε τους δημοσιογράφους ότι έστειλε επιστολές στον πρωθυπουργό Πριμακόφ και στον πρόεδρο της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας, πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντρ Λουκασένκο με την πρόταση να θέσουν το ζήτημα της άμεσης απαλλαγής του Μπερεζόφσκι από τη θέση του Εκτελεστικού Γραμματέα της ΚΑΚ, διότι "δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, αλλά χρησιμοποιεί τη θέση αυτή για τους εμπορικούς σκοπούς του".

Ο Ιλιούχιν πρότεινε τη σύσταση ειδικής βουλευτικής επιτροπής, η οποία θα ελέγχει τις έρευνες στην υπόθεση της δολοφονίας της Σταροβόιτοβα. Θεωρεί, επίσης, αναγκαίο να συζητηθεί στην Κρατική Δούμα το θέμα της συμπληρωματικής κατηγορίας κατά του Γιέλτσιν, σε σχέση με τη μεταβίβαση σ' αυτόν μέρους μετοχών της μετοχικής εταιρίας ΟΡΤ.

Ν. Γ.

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ (Του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Αν και η ατμόσφαιρα έντασης και κρίσης στον Περσικό Κόλπο έχει ελαττωθεί αισθητά, ο υπεύθυνος των επιθεωρητών του ΟΗΕ στο Ιράκ, Ρίτσαρντ Μπάτλερ, μιλώντας σε κλειστή συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας (24/11), εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για το ότι, όπως είπε, η Βαγδάτη αρνήθηκε να παραδώσει ντοκουμέντα σχετικά με το πρόγραμμα όπλων της.

Το Συμβούλιο δεν πήρε καμιά απόφαση, αρκέστηκε μόνο στο να συστήσει τη συνέχιση των επαφών γι' αυτό το θέμα.

"Αυτό δεν είναι μια κρίση, αυτό είναι ένα πρόβλημα", είπε ο αντιπρόσωπος της Κίνας, Σεν Γκίοφανγκ.

Ανάλογη διαλλακτική θέση πήρε και ο Ρώσος αντιπρόσωπος, Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος υπογράμμισε ότι η διαφορά γύρω από τα ντοκουμέντα αυτά θα πρέπει να διευθετηθεί μεταξύ του Μπάτλερ και του Ιράκ. Ταυτόχρονα, όμως, αποκαλύφθηκε ότι η Ρωσία συνέβαλε στην απόρριψη μιας συνταγμένης από τη Βρετανία δήλωσης, η οποία διαλάμβανε ότι αυτή η ιρακινή ενέργεια "δεν αποτελεί πλήρη συνεργασία" με τους επιθεωρητές του ΟΗΕ για τα όπλα. Πράγμα, βέβαια, που, αν εγκρινόταν, θα οδηγούσε σε μια νέα όξυνση της κρίσης.

Η κυβέρνηση του Ιράκ έχει δηλώσει ότι τα ντοκουμέντα για τα όπλα, που είχαν χρησιμοποιηθεί από το 1982 - '88 στον ιρανο-ιρακινό πόλεμο, είναι άσχετα, έχουν ήδη καταστραφεί ή έχουν παραδοθεί στους επιθεωρητές.

Ωστόσο, η κυβέρνηση Κλίντον έσπευσε να κατηγορήσει και πάλι το Ιράκ ότι αθετεί τη συμφωνία του να συνεργαστεί με τους επιθεωρητές του ΟΗΕ για τα όπλα.

Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο, συνεχίζεται και εντείνεται η πάλη για την άμεση άρση των εξοντωτικών κυρώσεων και του οικονομικού αποκλεισμού, που έχει επιβάλει - καθ' υπαγόρευση της Ουάσιγκτον - ο ΟΗΕ στο Ιράκ, με τις φοβερές συνέπειες για το λαό του.

Τα 8χρονα και πλέον αντίποινα αυτά, τα οποία επικαλέστηκε τον Οκτώβρη η κυβέρνηση του Ιράκ και απέβαλε την αποστολή των επιθεωρητών από το έδαφος του, είναι, όπως έγραψαν (22/11) οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" (ΝΥΤ), "ανάμεσα στα σκληρότερα που επιβλήθηκαν στη νεότερη εποχή και υπολογίζεται ότι έχουν κοστίσει στο Ιράκ πάνω από 120 δισεκατομμύρια δολάρια σε πετρελαϊκό εισόδημα.

Συντριπτικό είναι και το ανθρώπινο κόστος. Εκατομμύρια Ιρακινοί έχουν μείνει χωρίς επαρκή τροφή, καθαρό νερό και ιατρικά εφόδια. Ο ΟΗΕ υπολογίζει, με βάση στοιχεία της ιρακινής κυβέρνησης, ότι ένα εκατομμύρια παιδιά αυτής της χώρας υποσιτίζονται και 700.000 έχουν πεθάνει μετά το 1990.

Στον αμερικάνικο Τύπο δημοσιεύονται πολύ συχνά επιστολές απλών ανθρώπων, αλλά και προσωπικοτήτων και οργανώσεων, που καταγγέλλουν με αγανάκτηση τα εξοντωτικά αυτά μέτρα.

Να εδώ ένα τέτοιο δείγμα, που εκφράζει καθαρότατα αυτά τα αισθήματα. Στους ΝΥΤ δημοσιεύτηκε (11/11) επιστολή ενός Αμερικανού από την Ουάσιγκτον, του Ερικ Γκουστάφσον, που έλεγε μεταξύ άλλων:

"Τον περσινό Μάη, 6 χρόνια αφότου υπηρέτησα στον πολέμου του Περσικού Κόλπου, ταξίδεψα στο Ιράκ, μαζί με άλλους αγωνιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά παράβαση της ταξιδιωτικής απαγόρευσης των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό που είδα ήταν θάλαμοι νοσοκομείων γεμάτοι από παιδιά που πέθαιναν, οι δρόμοι της Βαγδάτης ήταν πλημμυρισμένοι από βρομόνερα του αποχετευτικού δικτύου, και οι γιατροί καταπολεμούσαν τις ασθένειες χωρίς αρκετά φάρμακα".

Και κατέληγε ο επιστολογράφος: "Αν τα μέσα της δημοσιότητας μετέδιδαν τα αφόρητα δεινά που είδα εγώ, είμαι βέβαιος ότι θα άρχιζε μια πραγματική συζήτηση".

Επίσης, στους ΝΥΤ δημοσιεύτηκε (23/11) και επιστολή ενός απλού ανθρώπου, ονόματι Ν. Σουρές, σταλμένη από την πόλη Τσενάι της απόμακρης Ινδίας, που, απαντώντας σε κύριο άρθρο της ίδιας εφημερίδας με τον τίτλο "Ανατρέποντας τον Σαντάμ Χουσεϊν", υπέδειχνε με το δικό του τρόπο:

"Είναι καλύτερο για τον Πρόεδρο Κλίντον και τους συμμάχους, αντί να συγκεντρώνονται γύρω από την ιδέα ανατροπής του κ. Χουσεϊν, να ασχοληθούν με τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα, όπως το να συγκεντρώνονται στη μείωση των ποσοστών του εγκλήματος σε διάφορες πόλεις, στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι λαοί και οι χώρες ας φροντίσουν τα δικά τους πεπρωμένα".

Είναι τόσο συγκλονιστικό το δράμα του ιρακινού λαού, και, ιδιαίτερα, των αθώων παιδιών, που ακόμα και ο υπεύθυνος του ΟΗΕ, που διαχειριζόταν το πρόγραμμα πετρέλαιο - για - τρόφιμα, Ντίνις Χάλιντεϊ, παραιτήθηκε το φετινό καλοκαίρι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις κυρώσεις κατά του Ιράκ. Ο ίδιος υπολόγιζε ότι 6.000 μέχρι 7.000 βρέφη του Ιράκ πεθαίνουν κάθε μήνα, λόγω κακής διατροφής και ασθενειών, που σχετίζονται με τις κυρώσεις.

Παρ' όλα αυτά, όπως υπενθυμίζει η εβδομαδιαία εφημερίδα "Βίλατζ Βόις" (1/12), η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Μαντελίν Ολμπράιτ, σε τηλεοπτική συνέντευξή της το 1996, όταν η παρουσιάστρια του προγράμματος "60 Μίνιτς", Λέσλι Στάιλ παρατήρησε ότι μισό εκατομμύριο παιδιά είχαν πεθάνει στο Ιράκ, αφότου επιβλήθηκαν οι κυρώσεις, διαλάλησε ανενδοίαστα: "Νομίζουμε ότι αξίζει αυτό το τίμημα!".

Οχι λιγότερο αδίστακτος γι' αυτό το θέμα είναι και ο σημερινός πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, ο οποίος, σε άρθρο του στους ΝΥΤ (13/11), με το δουλοπρεπέστατο τίτλο "Είναι καιρός να ανταποδώσουμε στην Αμερική", έγραφε προκλητικότατα:

"Για άλλη μια φορά, η Αμερική και η Βρετανία στέκονται ώμο με ώμο κατά του Ιράκ. (...) Η Αμερική για άλλη μια φορά ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του καθήκοντος, επωμιζόμενη πολλές από τις ευθύνες της διεθνούς κοινότητας και αναπτύσσοντας την τρομερή στρατιωτική ισχύ της στον Περσικό Κόλπο στην υπόθεση της διπλωματίας. Είτε είναι ο Σαντάμ Χουσεϊν, είτε ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς της Σερβίας, οι δικτάτορες του μεταψυχροπολεμικού κόσμου ανταποκρίνονται μόνο σε μια απλή λογική: στην πειστική απειλή της βίας. Θέλουμε ο Σαντάμ Χουσεϊν να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Ομως, αν δεν ανακόψει πρόθυμα τις προσπάθειές του να δώσει στον εαυτό του την ικανότητα να διαπράξει μαζική δολοφονία, είμαστε έτοιμοι να τον εξαναγκάσουμε".

Στους αχαλίνωτους λεονταρισμούς αυτού του είδους, γενικότερα, είχε δώσει, νωρίτερα αποστομωτική απάντηση ο ηγέτης του Ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος, Χαμίντ Μάτζιντ Μούσα. Σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ασοσιέιτεντ Πρες στις 25/10, αναφερόμενος στο όλο θέμα, είχε καταγγείλει ότι οι ΗΠΑ "χειρίζονται την κρίση... αναζητώντας δικαιολογίες για την παράταση του αποκλεισμού, χωρίς να παίρνουν υπόψη τα δεινά του λαού μας".

Τα κίνητρα των ΗΠΑ, τόνιζε ο Μούσα, προχωρούν πέρα από την απομάκρυνση του Χουσεϊν, περιλαμβάνοντας "τον πλήρη έλεγχο πάνω στον πετρελαϊκό πλούτο του Ιράκ και το να αποφασίζουν για το μέλλον του πολιτικο-κοινωνικού καθεστώτος του".

Και πρόσθετε ότι οι ΗΠΑ θέλουν να ενδυναμώσουν "την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία τους" στην περιοχή του Περσικού Κόλπου. "Εμείς βασιζόμαστε", συμπλήρωνε, "στις δικές μας εσωτερικές δυνάμεις για αλλαγή και τη δημιουργία μιας δημοκρατικής εναλλαγής".

Τέλος, ο Μούσα απηύθυνε έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη, ώστε να αρθεί ο οικονομικός αποκλεισμός, καθώς και στον αγώνα του ιρακινού λαού για δημοκρατία και αυτοδιάθεση.

Εξάλλου, σε σχόλιό του στο "Πιπλς Ουίκλι Ουόλντ" (28/11), όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, ο γνωστός κομμουνιστής οικονομολόγος και δημοσιολόγος, Βίκτορ Πέρλο, ανέφερε:

"Η παγκόσμια κατακραυγή εξανάγκασε τον Κλίντον να σταματήσει - τουλάχιστον προς το παρόν - το γενοκτονικό βομβαρδισμό του Ιράκ. Ομως, όπως το έβαλε ο πρώην πρεσβευτής στον ΟΗΕ, Μπιλ Ρίτσαρντσον, οι ΗΠΑ προτίθενται να διατηρήσουν το δολοφονικό αποκλεισμό "επ' άπειρον" - ή τουλάχιστον μέχρις ότου το Ιράκ επιτρέψει στην Ουάσιγκτον να διορίσει την κυβέρνησή του.

Το Ιράκ σωστά απαιτεί τον τερματισμό των κυρώσεων και σε ανταλλαγή να επιτρέψει απεριόριστη αμερικανική εξέταση της οπλικής βιομηχανίας του - κυρώσεων, που ήδη κόστισαν στο Ιράκ πάνω από 120 δισεκατομμύρια δολάρια σε πετρελαϊκό εισόδημα, προκάλεσαν υποσιτισμό σε ένα εκατομμύριο παιδιά του Ιράκ και 700.000 νεκρούς από το 1990 μέχρι σήμερα.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει δικαιολογία για τον απάνθρωπο γενοκτονικό βομβαρδισμό εκατομμυρίων Ιρακινών πολιτών, με πρόσχημα την επιθεώρηση των όπλων. Ο αντικειμενικός στόχος της εξολόθρευσης του Ιράκ δεν είναι η εξάλειψη των όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά να επιβάλει βίαια την ιδιωτικοποίηση των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου του Ιράκ προς όφελος των αμερικανικών πετρελαϊκών γιγάντων".

Κατέληγε ο Πέρλο: "Μόνο η μαζική διαμαρτυρία του αμερικανικού λαού, παρόμοια με τους αγώνες που τόσο πολύ επέβαλαν τον τερματισμό του βιετναμικού πολέμου, μπορεί να αποτρέψει το ξέσπασμα της σφαγής εκατομμυρίων Ιρακινών και την παραπέρα σμίκρυνση της εικόνας της Αμερικής στα μάτια των λαών του κόσμου".

Εκατομμύρια Ιρακινοί έχουν μείνει χωρίς επαρκή τροφή, καθαρό νερό και ιατρικά εφόδια. Ο ΟΗΕ υπολογίζει, με βάση στοιχεία της ιρακινής κυβέρνησης, ότι ένα εκατομμύριο παιδιά αυτής της χώρας υποσιτίζονται και 700.000 έχουν πεθάνει μετά το 1990

Παιδιά παίζουν σε εγκαταλειμμένο από το κρύο σχολείο

Επιστροφή στις λάμπες πετρελαίου...