Ξάφνου το συγκρότημα Λαμπράκη ανακάλυψε πού βρίσκεται η έδρα της μαφίας. Στους δήμους! Και επικεφαλής αυτής της μαφίας, ποιοι άλλοι, οι δήμαρχοι! Ετσι, συλλήβδην! Το σχετικό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας που διευθύνει ο διοικητής του Αγ. Ορους ανέφερε σαν μαφιόζους τέσσερις επιφανείς δημάρχους του ΠΑΣΟΚ και προκάλεσε ακριβώς τις αντιδράσεις που έπρεπε να προκαλέσει. Οι μεν καταγγελλόμενοι παρουσίασαν στη δημοσιότητα συμπληρωματικά στοιχεία, για να αποδείξουν πως το δημοσίευμα ήταν στημένο και οι ίδιοι διωκόμενοι αγωνιστές, τα δε συνδικαλιστικά τους όργανα άρπαξαν την ευκαιρία για να ισχυριστούν πως η επίθεση γίνεται σε μια περίοδο που η αυτοδιοίκηση αναβαθμίζεται.

Ο μόνος, τελικά, που αρχικά φάνηκε να διαπομπεύεται είναι ένας δημοσιογράφος, γιατί χρησιμοποίησε στοιχεία των φακέλων της επιτροπής του άρθρου 18 του υπουργείου Εσωτερικών, χωρίς να ρωτήσει και τους ενδιαφερόμενους. Στο τέλος όσοι έπρεπε να κερδίσουν από αυτήν την ιστορία, κερδίζουν:

- Η κυβέρνηση, που προωθεί τον ασφυκτικότερο έλεγχο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εμφανίζεται σαν ο μάγος με το ραβδάκι και επιταχύνει τους ρυθμούς για την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου που αναγκάζει τους δήμους να λειτουργούν πλέον ως υπηρεσίες του δημοσίου με λογιστικό σύστημα ανάλογο με αυτό των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα.

- Αυτοί που έχουν αναλάβει να ξεζουμίσουν παραπέρα το λαό για λογαριασμό της κυβέρνησης και στο όνομα του προγράμματος σύγκλισης, η κυρίαρχη τάση ανάμεσα στους αλά Καποδίστρια "νέου τύπου" δημάρχους, πήραν ήδη τη σκυτάλη, για να περάσουν στην κοινή γνώμη ως αυτονόητο ότι η αυτοδιοίκηση βρίσκεται σε περίοδο αναβάθμισης, ότι η πραγματική εικόνα ενός μεγάλου μέρους της δεν είναι αυτή της ξεφτίλας που παρουσιάστηκε μέσα από το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στη Θεσσαλονίκη.

- Οι ίδιοι οι θιγόμενοι εξασφαλίζουν ένα εύσημο κυνηγημένου από τα μεγάλα συμφέροντα και συνεχίζουν απτόητοι το έργο τους δικαιωμένοι μάλιστα, αφού "αποκαλύφθηκε η επαίσχυντη επίθεση" εναντίον τους.

- Η εφημερίδα κι αυτός ακόμα ο δημοσιογράφος της παραμένουν στα ...κιλά τους και λίγο παραπάνω, αφού όχι μόνο έφεραν σε πέρας την αποστολή τους, αλλά και δικαιώθηκαν ως προς το γεγονός ότι τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν δεν είναι τίποτα άλλο από στοιχεία ενός επισήμου φακέλου του υπουργείου Εσωτερικών.

Υπάρχουν όμως και χαμένοι σ' αυτήν την υπόθεση:

Η αλήθεια, που κακοποιήθηκε βάναυσα, και οι δημότες που καλούνται πλέον να βάλουν μόνοι τους τη θηλιά στο λαιμό τους, υπερασπιζόμενοι γενικώς έναν τύπο αυτοδιοίκησης που "αναβαθμίζεται" και μια πολιτική που "βοηθά" αυτή την αυτοδιοίκηση στην αναβάθμισή της.

Το σημαντικότερο πραγματικό στοιχείο που δεν παρουσιάστηκε σε καμία φάση αυτής της υπόθεσης, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει αρπάξει - ληστέψει 1,5 τρισεκατομμύριο δρχ. από τους δημότες - πολίτες - εργαζόμενους κατά κύριο λόγο, για να τα αποδώσει - όπως το άρθρο 102 του Συντάγματος και ο νόμος 1828 για τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης επιβάλλει - στην αυτοδιοίκηση για την εκπλήρωση των καθηκόντων της που απορρέουν από την εκχώρηση σ' αυτήν μιας σειράς κρατικών αρμοδιοτήτων. Τα χρήματα αυτά δεν αποδόθηκαν ποτέ στην αυτοδιοίκηση, η οποία ως σύνολο καλείται σήμερα να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας - μαφία και ότι θα συμμορφωθεί με τις κυβερνητικές εντολές.

Η κυβέρνηση είναι ο μέγας ληστής. Εκεί στους υπουργικούς θώκους εδρεύουν οι μαφιόζοι. Αυτοί που αρπάζουν το 1,5 τρισ. της αυτοδιοίκησης για να το μετατρέψουν σε πλουσιότατες παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο. Το συγκρότημα Λαμπράκη έχει ήδη εισπράξει στο μερίδιό του αρκετά δισ. μέσα από την υπόθεση "Μέγαρο Μουσικής".

Γι' αυτή τη ληστεία, δεν έκανε κανείς κουβέντα, ούτε καν η ΚΕΔΚΕ. Αντίθετα, μιλά για περίοδο αναβάθμισης του ρόλου της αυτοδιοίκησης, που, επειδή αποκτά κι άλλες αρμοδιότητες γίνεται στόχος επίθεσης από ανταγωνιστικά προς αυτήν συμφέροντα.

Τι εννοούν όταν λένε αναβάθμιση;

Την εγκατάλειψη κάθε διεκδίκησης, την εις διπλούν - αφού έχει ήδη υπάρξει προείσπραξη με την κρατική φορολογία - μεταφορά όλου του κόστους λειτουργίας των ΟΤΑ κατ' ευθείαν στις τσέπες του δημότη, την ανάθεση σημαντικών λειτουργιών - υπηρεσιών στο ιδιωτικό κεφάλαιο, την ανάληψη από τους ΟΤΑ ενός και μόνο ρόλου:

Αυτόν του "οικονομικού μπάτσου" - ρόλο που κατέχει ακόμα η κεντρική διοίκηση, με κύρια έγνοια να διασφαλίζει την ισορροπία του δημόσιου λογιστικού συστήματος, αναπληρώνοντας τα ελλείμματα που δημιουργούν οι παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, με πρόσθετους φόρους στα λαϊκά στρώματα, έτσι που να μη θίγεται από τη λαϊκή κατακραυγή αυτό που ο υπουργός Εσωτερικών ονομάζει "σύγχρονο κράτος". Και το οποίο, πάντα κατά τον ίδιο σημαίνει: "Επιμερισμός των αρμοδιοτήτων, των πόρων, και των ευθυνών στα διάφορα επίπεδα διοίκησης και αυτοδιοίκησης και στους φυσικούς τους πόρους, χωρίς να τίθεται σε αμφισβήτηση ο ενιαίος και κυρίαρχος ρόλος του κράτους".

Δεν είναι τυχαίο ότι την αναλυτική παρουσίαση αυτού του νέου ρόλου της αυτοδιοίκησης ανέλαβαν να κάνουν στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ καθηγητές πανεπιστημίου που παράλληλα είχαν συμβάλει στη σύνταξη και των σελίδων του κρατικού προϋπολογισμού στα σημεία που αναφέρεται στο δημόσιο λογιστικό.

Υπάρχει, λοιπόν, επίθεση. Στις αγωνιστικές παραδόσεις της αυτοδιοίκησης. Στη συνείδηση του λαού που θέλει να βλέπει τους δημάρχους ως αιρετούς εκπροσώπους του, στη συνείδηση του λαού που με το ζόρι πρέπει να αποδεχτεί την ιδέα ότι για καθετί θα πληρώνει διπλά και τριπλά, ότι τα πάντα είναι "ανταγωνισμός", "αγορά", "επιχειρήσεις". Σ' αυτήν την επίθεση οι ρόλοι ανάμεσα σε κυβέρνηση, αιρετούς - μάνατζερ και αστικά μέσα ενημέρωσης, είναι επακριβώς καταμερισμένοι. Στο δημοκρατικό λαϊκό κίνημα μένει η ευθύνη για τη συγκρότηση του δικού του μετώπου συνολικής αντεπίθεσης. Οι εκλογές που έρχονται είναι μια ευκαιρία να εκφραστεί.

Το σημαντικότερο πραγματικό στοιχείο που δεν παρουσιάστηκε σε καμία φάση αυτής της υπόθεσης, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει αρπάξει - ληστέψει 1,5 τρισεκατομμύριο δρχ. από τους δημότες - πολίτες - εργαζόμενους κατά κύριο λόγο, για να τα αποδώσει - όπως το άρθρο 102 του Συντάγματος και ο νόμος 1828 για τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης επιβάλλει - στην αυτοδιοίκηση για την εκπλήρωση των καθηκόντων της που απορρέουν από την εκχώρηση σ' αυτήν μιας σειράς κρατικών αρμοδιοτήτων. Τα χρήματα αυτά δεν αποδόθηκαν ποτέ

Ουκρανία. Μια χώρα που ονομαζόταν ο "σιτοβολώνας της Ευρώπης" και αργότερα διοχέτευε σιτάρι σε όλη τη Σοβιετική Ενωση. Μια αναπτυγμένη βιομηχανο-αγροτική χώρα με σύνθετο σύμπλεγμα κλάδων βαριάς, επισιτιστικής και ελαφριάς βιομηχανίας, μια χώρα με αναπτυγμένη πολυκλαδική αγροτική οικονομία, μεγάλη οικοδομική βιομηχανία και αναπτυγμένο συγκοινωνιακό δίκτυο. Τα τελευταία χρόνια, όμως, μετά την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης, "μεταμορφώθηκε" σε μια χώρα με αυξανόμενη φτώχεια και ανεργία, με μια συνεχόμενη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των κρατικών επιχειρήσεων, ενώ ουσιαστικά η γεωργική και κτηνοτροφική καλλιέργεια έχουν διαλυθεί.

Στην Ουκρανία, όπως και σε όλες τις Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενωσης είχαν λυθεί θεμελιακά και ιδιαίτερα σημαντικά προβλήματα που δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να λύσει καμία καπιταλιστική χώρα. Η πλήρης απασχόληση, η δωρεάν παιδεία, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η χρησιμοποίηση των επιτευγμάτων της επιστήμης και του πολιτισμού είναι λίγοι από τους πολλούς τομείς που είχε εξασφαλίσει η σοβιετική εξουσία για το λαό της. Σημειώνεται επίσης πως η κατοικία, οι κοινόχρηστες υπηρεσίες ήταν ουσιαστικά δωρεάν.

Σήμερα κάποια χρόνια μετά την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης όχι μόνο πάρθηκαν πίσω τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, αλλά και οι βασικές κατακτήσεις του λαού καταργούνται. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω στοιχεία.

Ο μέσος μηνιαίος μισθός ενός εργαζόμενου σε κρατική επιχείρηση φτάνει τα 150 γκρέβνια (περίπου 83 δολάρια), ενώ η σύνταξη καθορίζεται γύρω στα 40-50 γκρέβνια. Για να αγοράσει κανείς ένα ζευγάρι παπούτσια χρειάζεται περίπου 100 γκρέβνια, ένα μπουφάν 70-100 γκρέβνια, ενώ ένα κιλό κρέας βοδινό κοστίζει 7 γκρέβνια και ένα κιλό χοιρινό 8-10 γκρέβνια. Το εισιτήριο στον κινηματογράφο, που παλιότερα είχε απλώς μια συμβολική τιμή, σήμερα κοστίζει 3 γκρέβνια, ενώ του μπαλέτου 5 γκρέβνια. Μόνο από αυτούς τους αριθμούς καταλαβαίνει κανείς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα ο κάθε Ουκρανός, ο οποίος είναι αναγκασμένος να βρει και άλλους τρόπους για να ζήσει.

Ο λαός της Ουκρανίας λέει: "Νομοθέτης μας είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, ενώ τιμονιέρηδές μας είναι ο Κλίντον και ο Κολ", λόγια του απλού λαού που δείχνουν την πραγματική διείσδυση των ιμπεριαλιστών στη χώρα. Ολα ελέγχονται απ' αυτούς και ελέγχονται αυστηρά. Ο ρόλος τους δεν είναι συμβουλευτικός, αλλά ουσιαστικά διατάζουν τι ακριβώς πρέπει να γίνει, ώστε να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών της Ουκρανίας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Γερμανίας κλπ.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στις επιχειρήσεις και στους οργανισμούς με μη κρατική μορφή ιδιοκτησίας εργάζεται το 54% του πληθυσμού που απασχολείται στην εθνική οικονομία, ενώ ήδη έχει ιδιωτικοποιηθεί το 1/4 των βασικών παραγωγικών κεφαλαίων.

Ετσι, τον περασμένο χρόνο, ο γενικός όγκος της βιομηχανικής παραγωγής στον ιδιωτικό τομέα ήταν 58% έναντι 38% το 1994. Με αυτή την έννοια, πιο συγκεκριμένα, στον ιδιωτικό τομέα εκτελείται το 75% των εργολαβιών, το 39% των μεταφορών με φορτηγά και το 26% των μεταφορών των επιβατών, ενώ το 83% του συνολικού όγκου της λιανικής κυκλοφορίας εμπορευμάτων και το 67% των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας εκτελείται από τον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα, ολοκληρώνεται η μετατροπή σε ατομική ιδιοκτησία των γαιών (αγρών) στις συλλογικές αγροτικές επιχειρήσεις και η "μεταρρύθμιση" των σοβχόζ.

Στη χώρα λειτουργούν 229 εμπορικές τράπεζες, από τις οποίες οι 14 έχουν δημιουργηθεί με τη συμμετοχή ξένου κεφαλαίου, και από αυτές, οι 2 αποκλειστικά με ξένο κεφάλαιο, οι οποίες "ξεζουμίζουν" την ουκρανική οικονομία.

Αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση της Ουκρανίας αναμένεται να ακολουθήσει το "δεύτερο στάδιο της ιδιωτικοποίησης", τη λεγόμενη "χρηματική" ιδιωτικοποίηση. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι οι ιδιοκτήτες των ήδη αποκτημένων μεγάλων κεφαλαίων, τα οποία έχουν κυρίως εγκληματική προέλευση, σε σύμπραξη με τους διεφθαρμένους υπαλλήλους και τους ξένους άρπαγες, θα πάρουν στα χέρια τους εργοστάσια, φάμπρικες, οργανισμούς του κοινωνικού τομέα, καθώς και τη γη του λαού.

Με το σύνθημα: "Μακριά από τη Ρωσία" και υποστηρίζοντας πως μόνο έτσι θα υπάρξει "χρυσό μέλλον" ελευθερίας από την καταλήστευση και την καταπίεση της Ουκρανίας, οι διάφοροι οικονομολόγοι και η κυβέρνηση ουσιαστικά κατέστρεψαν την οικονομία της χώρας. Ετσι, ενώ παλιότερα, κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εξουσίας, στο πλαίσιο της λειτουργίας του ενιαίου πανενωσιακού εθνικού οικονομικού συμπλέγματος, η Ουκρανία αποκτούσε διάφορους πόρους από τη Σοβιετική Ενωση, τώρα η οικονομία της Ουκρανίας εξαρτάται κατά 70-80% από τις εισαγωγές φυσικού αερίου, μη σιδηρούχων μετάλλων, εργαλειομηχανών και εργαλείων χημικών νημάτων, κατά 50-60% από τις εισαγωγές χημικού εξοπλισμού, ηλεκτροτεχνικών και καλωδιακών προϊόντων, ξυλείας, προϊόντα της υφαντουργικής και της ιατρικής βιομηχανίας.

Πρώτη συνιστώσα του προγράμματος που επιβάλλει το διεθνές κεφάλαιο είναι η απελευθέρωση "σοκ" του συστήματος των τιμών. Σκοπός αυτού είναι να ανοίξει ο δρόμος για τους κερδοσκόπους, οι οποίοι με νόμιμη βάση άδειασαν αμέσως τις τσέπες της πλειοψηφίας των πολιτών προς όφελός τους.

Πάνω από το 90% των εμπορευμάτων που διακινούνται στην καταναλωτική αγορά της Ουκρανίας είναι ξένης παραγωγής. Μόνο τα τελευταία 4 χρόνια οι εισαγωγές κρέατος αυξήθηκαν κατά 38 φορές, της ζάχαρης και ζαχαροπλαστικών ειδών κατά 5,4 φορές. Το 1996 για τις εισαγωγές τροφίμων στην Ουκρανία επενδύθηκαν στην οικονομία του εξωτερικού 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια, αριθμός που υπερβαίνει κατά 3 φορές τον όγκο των εξόδων του κράτους από τον προϋπολογισμό για την ανάπτυξη του αγροτο-βιομηχανικού συμπλέγματος.

Το εξωτερικό χρέος ξεπέρασε ήδη τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί στο 70% του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού και συνεχίζει να αυξάνεται.

Η ουσιαστική απώλεια της οικονομικής πολιτικής ανεξαρτησίας και η πλήρης εθνική καταστροφή οφείλονται στην πορεία που πήραν συνειδητά το καθεστώς Κραβτσιούκ - Κούτσμα, οι "εθνικο-δημοκρατικές" δυνάμεις και οι καταστροφείς με υπερβολικές προσωπικές φιλοδοξίες.

Αναφέρουμε απλώς κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία.

Πέρσι, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) ανήλθε μόνο στο 43%, σε σχέση με το επίπεδο του 1990, δηλαδή μειώθηκε σχεδόν κατά 2,5 φορές. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της διεθνούς ομάδας οικονομικών εμπειρογνωμόνων του ιδρύματος "Σόρος", το πραγματικό επίπεδο του ΑΕΠ το 1997 αναμένεται να είναι κατά 6% μικρότερο απ' ό,τι το 1996, αν και ο προϋπολογισμός για τον 1997 προβλέπει μια αύξηση κατά 1,3%. Οι ίδιοι οι εμπειρογνώμονες προβλέπουν την πτώση του ΑΕΠ το 1998 κατά 3% σε αντίθεση με την προβλεπόμενη από το υπουργείο Οικονομικών αύξηση κατά 0,5%.

Στην παραγωγή ηλεκτρενέργειας, ατσαλιού, ελασμάτων, ορυκτά λιπάσματα, η Ουκρανία βρίσκεται στο επίπεδο της δεκαετίας του 1960-70, ενώ παράγεται λιγότερη εξόρυξη κάρβουνου από την προπολεμική περίοδο του 1940. Η παραγωγή του ακαθάριστου προϊόντος στην αγροτική οικονομία έπεσε σε ένα επίπεδο που είχε πριν 40 χρόνια.

Παράλληλα η παραγωγή προϊόντων της επισιτιστικής βιομηχανίας μειώθηκε κατά δύο φορές, φέρνοντάς το στα επίπεδα που είχε πριν 50 χρόνια. Η παραγωγή σιτηρών μειώθηκε από 51 σε 25 εκατομμύρια τόνους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή κρέατος φτάνει το 40%, του γάλακτος 30% και λιγότερο, σε σχέση με αυτό που υπήρχε κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχή, ενώ το επίπεδο κατανάλωσης των πολιτών φτάνει στο 17% σε σχέση με τα ευρωπαϊκά επίπεδα. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών, η αύξηση της ποσότητας χρημάτων που αντανακλά τις πληρωμές μετρητοίς του πληθυσμού θα μειωθεί μέχρι το 2001.

Στο μεταξύ, η ανεργία επίσημα, λαμβάνοντας υπόψη και τη "λανθάνουσα", αγκάλιασε το ένα τέταρτο της εργατικής δύναμης και τον επόμενο χρόνο αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο κατά 1,5 φορές και θα συνεχιστεί η αύξηση της ανεργίας. Παράλληλα, πάνω από 12 εκατομμύρια των εργαζομένων δε λαμβάνουν συστηματικά το μισθό τους.

Η αντιδραστική κυβέρνηση, μεταρρυθμίζοντας το Σύνταγμα της χώρας, κατοχύρωσε νομοθετικά την κατάργηση των περισσοτέρων κοινωνικών κατακτήσεων του λαού που είχαν από την εποχή του σοσιαλισμού, χειροτερεύοντας παραπέρα το βιοτικό του επίπεδο. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που δείχνουν πως ενώ ο μέσος μηνιαίος μισθός αυξήθηκε σε σύγκριση με το 1994 κατά 4 φορές (σε δολάρια), οι τιμές και τα τιμολόγια για τις υπηρεσίες αυξήθηκαν κατά 10 και πλέον φορές.

Η φτώχεια, η μιζέρια, η ανεργία και γενικότερα η αβεβαιότητα για το μέλλον έχει φέρει το λαό της χώρας σε απόγνωση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάθε μέρα στην Ουκρανία αυτοκτονούν περίπου 40 άτομα, ενώ μόνο τον περασμένο χρόνο αυτοκτόνησαν πάνω από 15.000 άνθρωποι. Παράλληλα, κάθε μέρα γίνονται περισσότερες από 20 δολοφονίες, από τις οποίες οι 8-12 κατά παραγγελία.

Πρακτικά έχει καταργηθεί το σύστημα της δωρεάν ιατρικής περίθαλψης, μολονότι υπάρχουν στην Ουκρανία 5 εκατομμύρια άνθρωποι που πάσχουν από καρδιακά νοσήματα, 1 εκατομμύριο από ζαχαροδιαβήτη, ενώ είναι καταγραμμένοι 1,2 εκατομμύρια ψυχασθενείς, 45.000 ναρκομανείς, 20.000 ασθενείς τους ΕΪΤΖ. Σημειώνεται ότι πάνω από 650.000 άνθρωποι στην Ουκρανία πάσχουν από φυματίωση, ενώ κάθε χρόνο καταγράφονται 24.000 νέες περιπτώσεις ανθρώπων που προσβάλλονται από την ασθένεια αυτή. Μεταξύ του 1990-1996 ο αριθμός των φυματικών αυξήθηκε κατά 43%. Το εμπόριο παιδιών που πραγματοποιείται έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, ενώ πάνω από 1 εκατομμύριο παιδιά είναι ορφανά, ενώ σχεδόν ένα εκατομμύριο είναι εγκαταλειμμένα παιδιά. Τα αφροδισιακά νοσήματα ανάμεσα στους εφήβους έχουν αυξηθεί κατά 45 φορές.

Το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι και αυτό μεγάλο. Περίπου 10 εκατομμύρια Ουκρανοί, μη έχοντας τη δυνατότητα να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα στη δουλιά, αναγκάζονται να αναζητήσουν έστω και κάποια δουλιά στη Γερμανία, την Πολωνία, την Τσεχία, την Ουγγαρία, την Τουρκία, τη Ρωσία, την Ελλάδα και σε άλλες χώρες και να ασχολούνται με το πλανόδιο εμπόριο.

Η ολοκληρωτική κρίση δεν έπληξε μόνο τον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, οδήγησε στην περιουσιακή διαστρωμάτωση και όξυνε τις ταξικές αντιθέσεις. Οι λεγόμενες "ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις της αγοράς" κατάφεραν ένα συντριπτικό χτύπημα στο διανοητικό και πνευματικό δυναμικό της χώρας. Ηδη στο προσεχές μέλλον θα γίνουν αισθητές οι τραγικές συνέπειες της ουσιαστικής κατάργησης του συστήματος της δωρεάν μέσης και ανώτατης εκπαίδευσης.

Περίπου οι μισές από τις υπάρχουσες επιστημονικές κολεκτίβες υπολειτουργούν. Μόνο το 1995, από τα επιστημονικά ιδρύματα έφυγαν 557 διδάκτορες επιστημών, το 17% του γενικού αριθμού. Η λανθάνουσα ανεργία στους επιστημονικούς οργανισμούς έφτασε το 90%. Η μαζική μετανάστευση οδήγησε ουσιαστικά στην καταστροφή του βιολογικού φυσικομαθηματικού, πληροφορικού κλάδου της επιστήμης. Το ενεργό επιστημονικό δυναμικό μόνο τα τελευταία 5 χρόνια μειώθηκε κατά 16 φορές. Πάνω από 5.000 καθηγητές μεταξύ τους 400 διδάκτορες επιστημών, λόγω της συστηματικής μη πληρωμής των μισθών τους, εγκατέλειψαν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Σε ό,τι αφορά τις δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό για την επιστήμη, η Ουκρανία βρίσκεται πρακτικά στην ίδια θέση με τις υποανάπτυκτες και τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου (1991 - 3,1% του ΑΕΠ, 1997 - 0,46 % του ΑΕΠ).

Ο ουκρανικός κινηματογράφος και τα, γνωστά σε όλο τον κόσμο, θέατρα της Ουκρανίας μόλις που διατηρούνται. Εχει καταστραφεί το προσιτό σε όλους, δημιουργημένο στη σοβιετική εποχή, δίκτυο λεσχών, βιβλιοθηκών, μουσείων, συλλόγων και ομίλων, μέσα από τα οποία εκατομμύρια άνθρωποι, πριν απ' όλα τα παιδιά, η νεολαία, έρχονταν σε επαφή με τις γνώσεις, τον πολιτισμό, αναπτύσσονταν πνευματικά και ηθικά, αξιοποιούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους.

Η καταστροφή της υλικής βάσης, της εξόντωσης του στελεχικού δυναμικού και όλου του προηγούμενου συστήματος πνευματικής ζωής της Ουκρανίας δεν αποτελεί το μοναδικό πρόβλημα. Τα χρόνια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης σημαδεύονται από τις απερίσκεπτες προσπάθειες του αντιλαϊκού καθεστώτος να εξαφανίσει από τη συνείδηση και τη ζωή του λαού της Ουκρανίας την πατροπαράδοτη ανθρωπιστική ηθική, κολεκτιβιστικές βάσεις, διεθνιστικές πεποιθήσεις, την πίστη στη φιλία με τους λαούς.

Σήμερα, ακόμα πιο αυξημένες είναι οι προσπάθειες για διαστρέβλωση της ιστορίας, εμφανίζονται εθνικιστικές ιδεολογίες, ενώ "προωθούνται" από διάφορους κύκλους ο μυστικισμός, ο αποκρυφισμός, η προπαγάνδιση της βίας και της σκληρότητας, της διαφθοράς, καθώς και ο αμερικάνικος τρόπος ζωής.

Το γεγονός ότι σήμερα, οι περισσότεροι κάτοικοι της Ουκρανίας καταλαβαίνουν πως τα πράγματα πάνε "από το κακό στο χειρότερο" και πως ολοένα και πιο γρήγορα η μεγάλη πλειοψηφία του λαού γίνεται φτωχότερος, ενώ λίγοι είναι αυτοί που πλουτίζουν, αφήνει μια ελπίδα να πλανιέται στον αέρα, πως κάποια στιγμή, μέσα από την πάλη τους, θα υπάρξουν "άσπρες μέρες" ξανά.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ

Η ληστρική και για την αυτοδιοίκηση πολιτική της κυβέρνησης δεν εκφράζεται μόνο με την κλοπή του 1,5 τρισ. Η συνέχεια θα είναι ακόμα χειρότερη. Στις σελίδες 166 μέχρι 171 της εισηγητικής έκθεσης του κρατικού προϋπολογισμού για το 1998 γίνεται καθαρό ότι το επόμενο βήμα θα είναι η ακόμα μεγαλύτερη μείωση της κρατικής επιχορήγησης. Αναφέρεται ότι οι δήμοι ήδη καλύπτουν (στοιχεία 1996) το 80% των λειτουργικών τους εξόδων από τα λειτουργικά τους έσοδα, δηλαδή από φόρους και τέλη. Οι κοινότητες επίσης τα καλύπτουν κατά 93% και οι δημοτικές επιχειρήσεις κατά 100% Η κυβέρνηση δηλώνει πως αυτό δε φτάνει και πως αυτά τα ποσοστά πρέπει να φτάσουν για όλους στο 100%!

Μια τέτοια επιδίωξη αντιστρατεύεται ακόμα κι αυτόν το νόμο 1828/89 που άνοιξε το δρόμο για την επιβολή πρόσθετων φόρων και τελών. Με βάση το νόμο βασικό τμήμα των πόρων της αυτοδιοίκησης πρέπει να προέρχεται: Από το 20% του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων (ΦΕΦΝΠ). Από το 50% των τελών κυκλοφορίας. Από το 3% του φόρου μεταβίβασης ακινήτων και πλοίων. Και μέχρι το 1992 πόρος ήταν και το 100% του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας που καταργήθηκε. Πέρα από το γεγονός ότι το σύνολο αυτών των πόρων δεν ξεπερνά το εξευτελιστικό 2,5% του κρατικού προϋπολογισμού ακόμα κι αυτό όμως υπόκειται σε παρακρατήσεις. Ετσι από τον ΦΕΦΝΠ, μαζί με τις προβλέψεις για το '98, παρακρατούνται - δεν αποδίδονται - στο διάστημα '90 - '98, 410.835 εκατομμύρια δρχ. Επιπρόσθετα παρακρατούνται 477.519 εκατομμύρια από το φόρο ειδικών κατηγοριών που περιλαμβάνει τους φόρους από καταθέσεις που είναι επίσης φόροι εισοδήματος. Για αυτήν την παρακράτηση η κυβέρνηση εμφανίζεται να δηλώνει τώρα ότι το 80% αυτού του πόρου θα διατεθεί για τις αναγκαστικές συνενώσεις και το 20% σε επιλεγμένους δήμους. Αλλα 162 δισ. (162.714 για την ακρίβεια) δεν αποδίδονται στην αυτοδιοίκηση από το φόρο εισοδήματος προηγουμένων ετών, δηλαδή από τη φορολογία που προκύπτει μετά τον έλεγχο ή συμβιβασμό πέραν του αρχικά δηλωθέντος. Το σύνολο της παρακράτησης από αυτές και μόνο τις τρεις κατηγορίες ξεπερνά ήδη για την περίοδο '90 - '98 σε τρέχουσες τιμές το 1 τρισ. (1.051.068 εκατομμύρια) που σε ονομαστικές τιμές φτάνουν το 1,5 τρισ.. Πρόσθετη απώλεια δημιούργησε η απαλλαγή από τέλη κυκλοφορίας των καταλυτικών αυτοκινήτων για μια πενταετία (3 δισ. ετησίως), ενώ με την κατάργηση του ΦΑΠ και την επιβολή του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας, όπου ο δήμος εισπράττει το τέλος για τα ακίνητα της περιοχής του οξύνεται η αντίθεση μεταξύ πλούσιων και φτωχών δήμων.

Το νέο στοιχείο που προκύπτει από την κυβερνητική πολιτική και καλύπτεται πίσω από τον εύσχημο όρο "Νέο Διπλογραφικό Σύστημα", είναι η επιδίωξη να φανεί ότι οι ΟΤΑ περίπου ευημερούν κι αν δεν ευημερούν είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι γι' αυτό. Με το νέο σύστημα, στην πλευρά των εσόδων θα υπολογίζεται και το σύνολο της περιουσίας των δήμων, η οποία θεωρείται πλέον "γεγονός" που δύναται να αποφέρει έσοδα. Οσοι δεν καλύπτουν τα έξοδά τους με ζεστό χρήμα δεν έχουν παρά να πουλήσουν τη δημοτική περιουσία. Εδώ βρίσκεται και μία από τις επιδιώξεις του "Καποδίστρια": Η χρήση, ως εμπορεύματος, της διάσπαρτης περιουσίας των 5.500 δήμων και κοινοτήτων, από 1.000 δήμους - επιχειρήσεις. Ποιος θα κερδίσει από αυτό; Ο υπουργός Εσωτερικών και πάλι έδωσε την απάντηση με τις τελευταίες φράσεις της ομιλίας του στο Ελληνο - Αμερικάνικο Εμπορικό Επιμελητήριο: "Σας έδωσα τα στοιχεία εκείνα που τεκμηριώνουν τη βούλησή μας να ανασχηματίσουμε το κράτος, ούτως ώστε να βοηθήσει τον ελληνικό ιδιωτικό τομέα στην επίτευξη των στόχων του" είπε.

Κατ' απαίτηση των κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Αρμενίας, η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚ Αρμενίας έλαβε την απόφαση να ενταχθεί στην Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ. Το γεγονός, σημαντικό αυτό καθεαυτό για το κομμουνιστικό κίνημα στην επικράτεια της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, αποκτά ιδιαίτερο βάρος, αν θυμηθούμε ότι αυτό το κόμμα πολλές φορές μαζί με το ΚΚΡΟ επιχείρησε να δημιουργήσει μια παράλληλη με την ΕΚΚ - ΚΚΣΕ δομή. Διαφωνώντας μ' αυτή τη γραμμή, οι κομμουνιστές συγκρότησαν την Ενωση Εργατών της Αρμενίας, κομμουνιστικού προσανατολισμού, και το 1994 εντάχθηκαν στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ. Το δε ΚΚ Αρμενίας συνέχιζε την ιδιαίτερη γραμμή του. Πέρσι πρότεινε την ιδέα της δημιουργίας της "Σλαβοαρμενικής Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων", ιδέα που επικρίθηκε δριμύτατα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ. Και γενικά, επί τέσσερα χρόνια από την ίδρυση της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, οι ηγέτες του ΚΚΡΟ χρησιμοποιούσαν αυτό το κόμμα για τον κλονισμό της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, ενώ το ίδιο το κόμμα, με διάφορα προσχήματα, έδειχνε την απροθυμία του να μπει στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ. Και τώρα έκανε, επιτέλους, το βήμα να ενωθεί με τους κομμουνιστές της διαλυμένης ΕΣΣΔ... Από μέρους του "Ρ" παρακαλέσαμε τον πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, Ολέγκ Σένιν, να σχολιάσει αυτό το γεγονός.

- Λάβαμε το επίσημο έγγραφο ότι συνήλθε η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚ Αρμενίας, η οποία αποφάσισε να ενταχθεί στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, είπε ο Σένιν. Οι Αρμένιοι σύντροφοι παρακαλούν το Συμβούλιο της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ να αποφασίσει στην προσεχή Ολομέλειά του για την εισδοχή του ΚΚ Αρμενίας στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ολομέλειά μας θα λάβει θετική απόφαση. Νομίζω ότι όχι μόνο εγώ, αλλά και όλοι οι κομμουνιστές, που ανήκουν στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, νιώθουν ικανοποίηση και χαιρετίζουν αυτή την ενέργεια των Αρμένιων κομμουνιστών. Πρόκειται για πολύ σπουδαίο γεγονός για ολόκληρο το κομμουνιστικό κίνημα, διότι από καιρό βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις με το ΚΚ Αρμενίας και, προφανώς, η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Και αφού πάρθηκε, σημαίνει ότι η ΕΚΚ - ΚΚΣΕ είναι ήδη αρκετά γερή και με κύρος δομή. Την εμπιστεύονται, δέχονται και κατανοούν τη στρατηγική και την τακτική της. Θεωρώ ότι η απόφαση του ΚΚ Αρμενίας αποβλέπει στην ενίσχυση των γραμμών μας. Οι νομικές διατυπώσεις για την ένταξη στην Ενωσή μας θα γίνουν στο άμεσο μέλλον. Επομένως, εκτός ΕΚΚ - ΚΚΣΕ μένουν μόνο οι κομμουνιστές της Τουρκμενίας. Εκεί από καιρό ήδη λειτουργεί Οργανωτική Επιτροπή, αλλά δεν έχει γίνει ακόμα το συνέδριο ανασυγκρότησης.

- Πώς το εξηγείτε αυτό;

- Λόγω της πολύπλοκης πολιτικής κατάστασης στην ίδια τη Δημοκρατία. Μάλλον, αυτή είναι η κύρια αιτία. Νομίζω, όμως, ότι δεν είναι πολύ μακριά η μέρα που το συνέδριο θα συγκληθεί τελικά και το ΚΚ Τουρκμενίας θα ανασυγκροτηθεί.

- Πώς εκτιμάτε σήμερα τις προοπτικές ένωσης των κομμουνιστών της Ρωσίας σ' ένα ενιαίο κόμμα;

- Πρόκειται για ένα πολυσύνθετο πρόβλημα. Πιστεύω για άλλη μια φορά, και σ' αυτό με στηρίζουν οι σύντροφοί μας, ότι στη Ρωσία υπάρχουν δυο κομμουνιστικά κόμματα. Το ΚΕΚΡ και το ΚΚΡΟ. Και τώρα, μάλλον, δεν πρέπει να επιταχύνουμε την ίδια την ιδέα της ένωσης. Επιβάλλεται να αναλυθούν επισταμένα και σε βάθος τα προγραμματικά ντοκουμέντα της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, του ΚΕΚΡ και του ΚΚΡΟ και να καταρτιστεί ένα ενιαίο ντοκουμέντο, γύρω από το οποίο να γίνει μετά η δουλιά για την προετοιμασία και τη διεξαγωγή του ενωτικού συνεδρίου. Είναι, λοιπόν, ζήτημα χρόνου. Σε ό,τι αφορά την αναλυτική δουλιά και την προετοιμασία των προτάσεων για το σχέδιο προγράμματος, στην τελευταία συνεδρίαση της Γραμματείας του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ ζητήσαμε από το μέλος του Συμβουλίου και καθοδηγητή του Συνδέσμου "Ρώσοι Επιστήμονες Σοσιαλιστικού Προσανατολισμού", Ιβάν Οσάντσι, μέσω της οργάνωσης αυτής να γίνει η απαραίτητη δουλιά. Ανάλογο καθήκον να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση αναθέσαμε και στη δική μας αναλυτική ομάδα.

- Σε μια Ολομέλεια του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ πάρθηκε απόφαση για τη σύσταση Οργανωτικής Επιτροπής του ενωτικού συνεδρίου...

- Φρονώ ότι στη συγκρότησή της μπορούμε να προχωρήσουμε στο βαθμό που θα είναι έτοιμο το σχέδιο ενιαίου ντοκουμέντου.

- Μπορείτε να αναφέρετε τουλάχιστον τις κατά προσέγγιση προθεσμίες;

- Θα θέλαμε αυτή η ανάλυση να ολοκληρωθεί πριν από το νέο έτος για να κάνουν τα κόμματα τις προτάσεις τους. Θέλουμε να επανέλθουμε σ' αυτό το ζήτημα στην προσεχή Ολομέλεια του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ και στην Πολιτική Εκτελεστική Επιτροπή.

- Τον επόμενο χρόνο συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματος του Λένιν. Πώς σχεδιάζετε να γιορτάσετε αυτή την επέτειο;

- Το 1998 είναι διπλά επετειακό. Συμπληρώνονται 150 χρόνια από την έκδοσητου "Κομμουνιστικού Μανιφέστου" και 100 χρόνια του κόμματός μας. Χρονικά αυτά τα γεγονότα συμπίπτουν. Το "Μανιφέστο" δημοσιεύτηκε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φλεβάρη 1848, ενώ την 1η Μάρτη του 1898 πραγματοποιήθηκε στο Μινσκ το πρώτο συνέδριο του κόμματος. Νομίζουμε ότι και σ' αυτό θα μας υποστηρίξουν οι Λευκορώσοι σύντροφοι, ώστε η εκδήλωση, που πρέπει να έχει, αναμφισβήτητα, ισχυρή διεθνή απήχηση, να διοργανωθεί στο Μινσκ. Περιμένουμε τώρα από το ΚΚ Λευκορωσίας τις προτάσεις σχετικά μ' αυτό το ζήτημα και μετά θα ληφθεί η ανάλογη απόφαση της Γραμματείας και της Πολιτικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ για τη διοργάνωση στο Μινσκ νέας διεθνούς διάσκεψης. Θα ήθελα, όμως, να σημειώσω ότι τον επόμενο χρόνο γιορτάζει τα 80 χρόνια του και το ΚΚ Ελλάδας. Πρόκειται, επίσης, για μεγάλο γεγονός για το διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα και, επωφελούμενος της ευκαιρίας, παρακαλώ να μεταφέρετε στους κομμουνιστές της Ελλάδας τον αδελφικό μου χαιρετισμό και τα θερμά αισθήματα αλληλεγγύης.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Από κοινή Ρωσο-ουκρανική στρατιωτική άσκηση

Στο σιδηροδρομικό σταθμό Κιέβου - Μόσχας κάποιος επιδεικνύει για πούλημα το εθνικό νόμισμα...

Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: Δεν είναι μαφιόζοι οι δήμαρχοι, επειδή κάποιος κατάγγειλε κάτι. Δεν είναι, όμως, επίσης, δικαστές και οι δήμαρχοι που καλούνται να αθωώσουν ή να καταδικάσουν. Η ΚΕΔΚΕ με την αποδοχή της λειτουργίας της επιτροπής του άρθρου 18 είναι εγκλωβισμένη σε τέτοιες καταστάσεις. Και όσο η αυτοδιοίκηση δεν υπερασπίζεται ένα ρόλο κοντά στο λαό, κόντρα στα μεγάλα συμφέροντα και τις κυβερνητικές επιταγές, τέτοιες καταστάσεις θα αναπαράγονται.

Επιβάλλεται να αναλυθούν επισταμένα και σε βάθος τα προγραμματικά ντοκουμέντα της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, του ΚΕΚΡ και του ΚΚΡΟ και να καταρτιστεί ένα ενιαίο ντοκουμέντο, γύρω από το οποίο να γίνει μετά η δουλιά για την προετοιμασία και τη διεξαγωγή του ενωτικού συνεδρίου

Κείμενα: Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Η ανεργία επίσημα, λαμβάνοντας υπόψη και τη "λανθάνουσα", αγκάλιασε το ένα τέταρτο της εργατικής δύναμης και τον επόμενο χρόνο αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο κατά 1,5 φορές, ενώ πάνω από 12 εκατομμύρια των εργαζομένων δε λαμβάνουν συστηματικά το μισθό τους

Σήμερα, κάποια χρόνια μετά την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης, όχι μόνο πάρθηκαν πίσω τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, αλλά και οι βασικές κατακτήσεις του λαού καταργούνται