Σε εξέλιξη ήταν μέχρι αργά χτες το βράδυ η συζήτηση του λεγόμενου προγράμματος «Γέφυρα», το οποίο η κυβέρνηση και χτες εν μέσω τυμπανοκρουσιών προσπάθησε να «σερβίρει» ως προστασία τάχα της πρώτης κατοικίας, για να καλύψει ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για παροχή νέου πακέτου ρευστότητας και προνομίων προς τις τράπεζες.

Κατατέθηκε με μορφή νομοσχεδίου από το υπουργείο Οικονομικών περιέχοντας πλήθος φορολογικών διατάξεων που εξασφαλίζουν παραπέρα απαλλαγές για επιχειρηματικούς ομίλους, κίνητρα για προσέλκυση ξένων επενδύσεων κ.ο.κ., διατάξεις οι οποίες εμπλουτίστηκαν με βροχή τροπολογιών (είχαν μετρηθεί πάνω από 50) που έφερνε η κυβέρνηση, μέχρι αργά το απόγευμα, με τον λογαριασμό να χάνεται πια για τα μέτρα που περνούσε υπέρ του κεφαλαίου.

Σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης όλος ο «καβγάς» ανάμεσα στα αστικά κόμματα ήταν για το ποιος είναι ο καλύτερος υπερασπιστής της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, με διάφορα στοιχεία που παρέθεσαν προσπάθησαν να δείξουν τα επιτεύγματα της κυβέρνησης στην τόνωση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, στην «προσέλκυση νέων επενδύσεων», προσπάθεια που θα συνεχιστεί μετά και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ κ.ο.κ. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα βρήκαν μία ακόμα ευκαιρία να καταθέσουν τις δικές τους αντιλαϊκές διαχειριστικές προτάσεις, προτρέποντας την κυβέρνηση για περισσότερα μέτρα υπέρ των ομίλων.

Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι δεν ανέφεραν λέξη για τις τροπολογίες που είχε καταθέσει το ΚΚΕ για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τις λαϊκές οικογένειες και των χαρατσιών σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων, όπως το τέλος επιτηδεύματος.

Οι όποιες παρεμβάσεις δεν αφορούν τη μεγάλη μάζα εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, των λαϊκών οικογενειών στο σύνολό τους, από τις οποίες δεν αφαιρείται κανένα από τα βάρη που τους φόρτωσαν η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση... Τα παραπάνω τόνισε η Μαρία Κομνηνάκα, ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, μιλώντας στη Βουλή για το νομοσχέδιο. Οπως είπε, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως «φύλλο συκής» ορισμένα ημίμετρα, που στην καλύτερη περίπτωση αναβάλλουν για ένα διάστημα και δεν αντιμετωπίζουν τα αδιέξοδα της υπερχρέωσης και του εξανεμισμένου εισοδήματος για τους εργαζόμενους.

Χαρακτήρισε κραυγαλέο το άρθρο 10, που, όπως είπε, «πέρασε στον αφρό από όλα τα άλλα κόμματα», το οποίο προβλέπει άλλο ένα αφορολόγητο για τους εφοπλιστές, αφού καταργεί φόρους για τον εφοδιασμό των επαγγελματικών πλοίων, κι αυτό πέρα από τα αφορολόγητα καύσιμα και άλλες απαλλαγές.

Κάλεσε την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα να υιοθετήσουν τις τροπολογίες που έχει καταθέσει το ΚΚΕ για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στην πρώτη και δεύτερη κατοικία, που καλύπτει ανάγκες στέγασης και αναψυχής της λαϊκής οικογένειας και δεν εκμισθώνεται, όπως και του τέλους επιτηδεύματος για φορολογητέα εισοδήματα έως 30.000 ευρώ. Και πρότεινε ως «αντιστάθμισμα» «να αυξήσετε τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας των επιχειρήσεων αυτών και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας...».

Χαρακτήρισε «αποκορύφωμα του εμπαιγμού» της κυβέρνησης το πρόγραμμα «Γέφυρα», που παρουσιάζεται ως σανίδα σωτηρίας για τους δανειολήπτες, ενώ στην πραγματικότητα η «σανίδα σωτηρίας» δίνεται από το νομοσχέδιο στις τράπεζες, για να εξασφαλιστεί η βέβαιη εισπραξιμότητα των δανείων, που με την κατάσταση που επικρατεί για τη μεγάλη μερίδα των εργαζομένων, θα ήταν τουλάχιστον αμφίβολη η δυνατότητα αποπληρωμής τους. «Η ρύθμιση αυτή δεν δίνει λύση ούτε στα αδιέξοδα της υπερχρέωσης, πολύ δε περισσότερο δεν παρέχει την παραμικρή εξασφάλιση για το μέλλον της προστασίας της πρώτης κατοικίας, την οποία έχετε αφήσει βορά στα αρπακτικά των τραπεζών και των funds», σημείωσε.

Σχολίασε μάλιστα ως ανεκδιήγητη την αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος άφησε πιο απροστάτευτη την πρώτη κατοικία και θύμισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τα θεμέλια για να χτίσει η ΝΔ την οριστική άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας.

«Το πρόγραμμα "Γέφυρα" είναι η γέφυρα που οδηγεί ταχύτατα στο να βγουν στο "σφυρί" μαζικά τα σπίτια του κόσμου», ανέφερε η Μ. Κομνηνάκα, καλώντας την κυβέρνηση να κάνει δεκτή την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ, που προβλέπει διατάξεις που στοχεύουν στην ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την υπερχρέωση στην Εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ΟΤΑ και τις τράπεζες, προβλέποντας τη δραστική μείωση των χρεών των λαϊκών οικογενειών.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος από τους δύο έχει το καλύτερο σχέδιο ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων προς αντιμετώπιση της νέας κρίσης χαρακτήρισε τις τοποθετήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη και του Αλ. Τσίπρα στη συζήτηση για το νομοσχέδιο. Ο πρωθυπουργός, πέρα από την υπεράσπιση του νομοσχεδίου, εστίασε στο «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ και εμφανίστηκε περιχαρής για τα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής, για την ενίσχυση των μονοπωλίων. Ενημέρωσε ότι άμεσα θα τεθεί σε «διαβούλευση» το «σχέδιο Πισσαρίδη», που θα αποτελεί τον πυρήνα του «Σχεδίου Ανάκαμψης», με το οποίο η κυβέρνηση θα διεκδικήσει τα κονδύλια από την ΕΕ. Ενα σχέδιο που περιλαμβάνει νέα μέτρα και αναδιαρθρώσεις σε βάρος των εργαζομένων. Και όπως είπε ο πρωθυπουργός, «ο χρόνος χρηματοδότησης αυτού του προγράμματος (του "Ταμείου Ανάκαμψης") ξεπερνά την κυβερνητική θητεία αυτής της κυβέρνησης και κατά συνέπεια είναι απολύτως λογικό το σχέδιο αυτό να συζητηθεί, καθώς αναλαμβάνουμε δεσμεύσεις οι οποίες εκτείνονται σε ορίζοντα εξαετίας», επιβεβαιώνοντας ότι τα επόμενα χρόνια θα αξιοποιείται διαρκώς ο μηχανισμός αυτός, για να ζητούνται νέες θυσίες από το λαό.

Επέμεινε ότι «η Ελλάδα είναι από τις κερδισμένες χώρες της συμφωνίας», λέγοντας ότι έχει να περιμένει συνολικά 72 δισ. ευρώ. Και παρείχε διαβεβαιώσεις ότι θα διαχειριστεί τα χρήματα αυτά με ...σύνεση, λέγοντας ότι «το κρίσιμο στοίχημα είναι οι πόροι αυτοί να κατευθυνθούν σωστά σε δράσεις με ουσιαστικό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα». Οπως είπε, τέτοιες βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης θα αναπτυχθούν στο Υπουργικό Συμβούλιο που προγραμματίζεται να συνεδριάσει αύριο Παρασκευή, ξεχωρίζοντας την «Πράσινη Μετάβαση» (με «απολιγνιτοποίηση» και ενεργειακή φτώχεια) και τον Ψηφιακό Εκσυγχρονισμό του κράτους.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε για το κόμμα του το ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, θυμίζοντας ότι η κυβέρνησή του «παρέδωσε την οικονομία με σχεδόν τρία χρόνια συνεχούς και σταθερής αναπτυξιακής πορείας».

Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν έλαβε έγκαιρα εμπροσθοβαρή μέτρα για την αναχαίτιση της κρίσης, την οποία προέβλεψε βαθιά, καλώντας την ουσιαστικά να δώσει ακόμα πιο απλόχερη στήριξη στους επιχειρηματικούς ομίλους. «Ετοιμαστείτε για μερικά χρόνια λιτότητας ακόμα, γιατί φταίει η πανδημία», ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ο Αλ. Τσίπρας.

Επιφύλαξε ωστόσο θετικά λόγια για την ΕΕ, λέγοντας πως φάνηκε σε αυτή την κρίση να προσπαθεί έστω και δειλά να αλλάξει συνταγή από αυτή που ακολούθησε στην κρίση της περασμένης δεκαετίας, κρύβοντας κάτω απ' το χαλί το γεγονός ότι για το λαό η συνταγή παραμένει ίδια, αφού ο σχεδιασμός είναι να κληθεί ξανά να πληρώσει τα σπασμένα και αυτής της κρίσης.

Σε σχέση με το αναμενόμενο προς δημοσίευση «σχέδιο Πισσαρίδη», ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε ότι αυτό που χρειάζεται είναι «ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, που θα περιλαμβάνει αναπτυξιακές πολιτικές με επίκεντρο την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση της οικονομίας», όπως άλλωστε δεσμεύτηκε και ο πρωθυπουργός.

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στην πρώτη κατοικία, που η δική του κυβέρνηση παρέδωσε έρμαιο στις ορέξεις των τραπεζών, ισχυριζόμενος ότι οι παρεμβάσεις τους «βελτίωσαν σημαντικά την κατάσταση», την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή του έμεινε στην ιστορία για τη μετατροπή ακόμα και της αντίστασης στο ξεσπίτωμα σε «ιδιώνυμο αδίκημα». Στο φόντο αυτής της εικονικής πραγματικότητας επιτέθηκε στην κυβέρνηση ότι βάζει ταφόπλακα στην προστασία της πρώτης κατοικίας και υπερασπίστηκε την τροπολογία που κατέθεσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ωστόσο δεν εισάγει παρά τροποποιήσεις στο υπάρχον αντιλαϊκό πλαίσιο.

Τα επικίνδυνα μονοπάτια που άνοιξαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα με την ψήφιση της αναθεώρησης του άρθρου 62 του Συντάγματος που αφορά το «ακαταδίωκτο των βουλευτών», φάνηκαν χτες καθαρά από την απόφαση που έλαβε η πλειοψηφία της Ολομέλειας της Βουλής να αρθεί η ασυλία βουλευτή προκειμένου να δικαστεί για δηλώσεις που έκανε.

Η υπόθεση αφορούσε τις πράγματι άστοχες δηλώσεις στις οποίες είχε προβεί πριν από ένα χρόνο η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Κασιμάτη εναντίον της αστυνομίας. Η ίδια ανέλαβε την πολιτική ευθύνη χτες στην Ολομέλεια με την τοποθέτησή της, όμως η υπόθεση ανέδειξε το πρόβλημα της ποινικοποίησης τελικά πολιτικών θέσεων.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, ο οποίος είναι και μέλος της Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής η οποία κατά πλειοψηφία εισηγήθηκε στην Ολομέλεια την άρση ασυλίας της βουλευτή, επισήμανε ότι «μιλάμε για ένα γενικότερο ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 62 ή παρερμηνείας καλύτερα, κατά τη γνώμη μας, που ανοίγει τον επικίνδυνο δρόμο για όσα λέει ή για όσα υποστηρίζει ένας βουλευτής να κρίνεται όχι πολιτικά, όπως πρέπει να κρίνεται, αλλά να κρίνεται ποινικά και αυτό να γίνεται με την ανοχή και τη συγκατάθεση της Βουλής. Αυτό συμβαίνει σήμερα. Αυτό είπαμε και στην Επιτροπή Δεοντολογίας».

Τόνισε ότι με την άρση της ασυλίας «δημιουργείται ένα κακό προηγούμενο, που ανοίγει τον δρόμο να υπάρχει φάμπρικα και βιομηχανία διώξεων κατά βουλευτών για την οποιαδήποτε θέση ή τοποθέτηση υποστήριξαν σε μία δεδομένη στιγμή».

Επισήμανε ότι αυτό είναι και το αποτέλεσμα της αχρείαστης αναθεώρησης του άρθρου 62, που προκάλεσε σοβαρά ερμηνευτικά προβλήματα και πλέον αξιοποιούνται για να μπουν εμπόδια στην πολιτική δραστηριότητα βουλευτών. Θύμισε ότι το Κόμμα είχε επισημάνει τον κίνδυνο και στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, «όταν όλοι οι υπόλοιποι, και ο ΣΥΡΙΖΑ που τα λούζεται τώρα, είχατε συμφωνήσει και ψηφίσατε μαζί με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα για να αναθεωρηθεί το άρθρο 62».

Εκανε καθαρό ότι «εμείς δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε αυτήν την πρακτική. Δεν μπορούμε να δώσουμε το "πράσινο φως" για φάμπρικα διώξεων εναντίον βουλευτών για οποιαδήποτε θέση αν υποστηρίζουν. Από αυτήν την άποψη, δεν συμφωνούμε με την άρση της ασυλίας για την υπόθεση της κας Κασιμάτη, που έχει μια γενικότερη ερμηνευτική σημασία».

Να σημειωθεί ότι από τους 187 παρόντες βουλευτές υπέρ της άρσης ψήφισαν 108, 81 κατά και 6 παρών.