Το "απαράδεκτο θέαμα" των ανθρώπων που ζητιανεύουν στην Αθήνα, "θέαμα" που ενοχλεί την "αισθητική" των ευγενών και φιλεύσπλαχνων αρχόντων, ζητεί, από την κυβέρνηση, τον αρχιεπίσκοπο και τον δήμαρχο, να εξαφανίσουν το προχθεσινό "Βήμα". Φυσικά την εφημερίδα δεν την απασχολεί το ίδιο το πρόβλημα και οι ρίζες που το εκτρέφουν, ακριβώς γιατί θα 'πρεπε να αποκηρύξει τη γραμμή και πολιτική που ένθερμα υποστηρίζει. Το μόνο που την ενδιαφέρει, να εξαφανιστεί το θέαμα και όχι βέβαια το πρόβλημα. Δηλαδή, να μην αφήνονται σε ησυχία οι επαίτες - όλως τυχαίως αναφέρονται οι Αλβανοί και οι Σέρβοι - να γίνονται συνέχεια επιχειρήσεις - σκούπα από την αστυνομία, να δημιουργηθούν γκέτο που θα τους κλείσουν και τελικά να κουκουλωθεί και να κρυφτεί το πρόβλημα στο "πίσω μέρος" της κοινωνίας. Αυτή είναι και η μέθοδος που εφαρμόζεται στις πρωτεύουσες του πολιτισμένου κόσμου (Ν. Υόρκη, Παρίσι, Λονδίνο, κ.ά.) που υπαινίσσεται η εφημερίδα.

Αν προκαλεί την ευαισθησία των αφεντικών το θέαμα των επαιτών, δεν έχουν παρά να εξασφαλίσουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για το σύνολο των πολιτών, ανεξάρτητα από εθνικότητα, χρώμα, κλπ. Αλλά τότε θα 'πρεπε να αρνηθούν τον εαυτό τους.

Ο,τι έχω

το πουλώ

για του τόπου

το ...καλό,

στο "σφυρί"

και το "παζάρι"

βγάζω όλα του

τα "βάρη",

να ...αλαφρώσει,

να λασκάρει!

Ο,τι έχω

...περιττό,

το πουλώ

και δε ρωτώ,

προσπαθώ

να ...εκσυγχρονίσω

ένα κράτος

που 'ναι πίσω

κι όρθια πέτρα

δε θ' αφήσω!

Ο οίστρος

"Επανασύνδεση της σχέσης με τα λαϊκά στρώματα" - ιδιαίτερα με τον κόσμο της ελληνικής επαρχίας - που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες ευρωεκλογές, επιζητούν η κυβέρνηση και η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, εκτιμώντας ότι υπάρχουν οι δυνατότητες και τα περιθώρια για ένα "come back", που θα τους εξασφαλίσει ξανά την εξουσία στις εθνικές εκλογές του 2000. Και δώστου κυβερνητικές και κομματικές συσκέψεις για την εξεύρεση του "καναλιού" επικοινωνίας με τους ξεχασμένους της επαρχίας και πάρε υποσχέσεις για επίλυση προβλημάτων του κόσμου του μόχθου και της φτώχειας. Καλά, δεν "πήραν χαμπάρι", εκεί στου Μαξίμου και στη Χαριλάου Τρικούπη, ότι "το πουλάκι πέταξε" και πως το "come back" - παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες - αποτελεί "όνειρο θερινής νυκτός", αφού ουδείς πλέον θα πιστέψει πως άλλαξαν ξαφνικά κι απέκτησαν φιλολαϊκό πρόσωπο;

Ποιον πάνε να κοροϊδέψουν, οι κυβερνώντες; Τους αγρότες που τους βλέπουν και μετά τις ευρωεκλογές να ορκίζονται πίστη στη συνέχιση της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, η οποία οδηγεί στο μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς; Τους ανέργους των κλειστών εργοστασίων που βλέπουν να συνεχίζεται η βιομηχανική συρρίκνωση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Τους ασθενείς της ελληνικής επαρχίας, που βλέπουν να μη λειτουργούν τα νέα νοσοκομεία, να υποβαθμίζονται κι άλλο τα παλιά και να κλείνουν τα Κέντρα Υγείας;

"Χωρικοί" είναι - "μαγκιά τους και καμάρι τους", άλλωστε - οι κάτοικοι της ελληνικής επαρχίας, αλλά όχι αφελείς και ευκολόπιστοι...

Γενικότερος, όμως, φαίνεται πως είναι ο οργασμός δουλιάς στα σούπερ μάρκετ, ντόπια και πολυεθνικά, αυτή την περίοδο. Το "Ατλάντικ" εγκαινίασε πρόσφατα ένα νέο του κατάστημα στη Θεσσαλονίκη, καθώς ετοιμάζεται να επεκταθεί και στη Βόρεια Ελλάδα. Ταυτόχρονα ετοιμάζεται η εγκατάστασή του σε τρεις ακόμα περιοχές της Αττικής. Ε, δεν είναι και μικρός τζίρος 32 δισ. στους πρώτους τέσσερις μήνες του χρόνου και 750 εκατ. δρχ. καθαρά κέρδη. Γιατί να μην ...επεκταθούν; Εξάλλου, όπως είπε ο πρόεδρος του "Continent", που γνωρίζει καλά ο άνθρωπος τη δουλιά του, αναφερόμενος στον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων αλυσίδων λιανεμπορίου "υπάρχει χώρος για όλους". Και δεν εννοούσε βέβαια ούτε τα κρεοπωλεία της γειτονιάς, ούτε τα μπακάλικα και τα μανάβικα. Γι' αυτούς είναι βέβαιο ότι σ' αυτή την αγορά δεν υπάρχει καθόλου χώρος!

Φυσικά αυτές οι διαφωνίες αποτελούν το πρόσχημα για να συνεχιστεί η καθυστέρηση στη λειτουργία του νοσοκομείου, αφού οι πραγματικές αιτίες της μη λειτουργίας του είναι άλλες. Υπεύθυνη είναι η πολιτική περικοπών των κρατικών δαπανών για την Υγεία που ακολουθεί η κυβέρνηση - στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής λιτότητας για την εξασφάλιση της ένταξης στην ΟΝΕ - και η συνειδητή κυβερνητική προσπάθεια υποβάθμισης του δημόσιου τομέα της υγείας, ώστε να ωφεληθούν ακόμα περισσότερο οι ιδιώτες - έμποροι που δραστηριοποιούνται στο χώρο και κερδοσκοπούν. Δε φταίνε, λοιπόν, ούτε η "ισχυρογνωμοσύνη" του Ν. Φαρμάκη, ούτε τα γραφειοκρατικά εμπόδια στο ΑΣΕΠ για το γεγονός ότι δε γίνονται προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού, ώστε να λειτουργήσει άμεσα το νοσοκομείο, καλύπτοντας τις ανάγκες τριτοβάθμιας περίθαλψης 1.000.000 κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, καθώς και την επιστημονική έρευνα και την εκπαίδευση των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Φταίει η γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης για τη Δημόσια Υγεία που είναι "ανθυγιεινή" και, πάντως, αντιλαϊκή.

Μια πολιτική, που δεν αλλάζει στις κυβερνητικές συσκέψεις, αλλά ανατρέπεται με τους λαϊκούς αγώνες. Και οι Θεσσαλοί ξέρουν από αγώνες, ξέρουν και να τιμωρούν και πολιτικά τους κυβερνώντες, όπως έκαναν με την ψήφο τους στις πρόσφατες ευρωεκλογές...

Ακόμα ένα καταλυτικό χτύπημα από την "ελεύθερη αγορά" των πολυεθνικών θα δεχτούν οι έμποροι μερικών από τις πιο ευαίσθητες οικονομικά περιοχών της Αθήνας, με το άνοιγμα δύο νέων μεγαθηρίων της πολυεθνικής αλυσίδας "Κόντινεντ" στο Ιλιον και στο Μαρούσι. Το πρώτο κατάστημα, που θα αρχίσει να λειτουργεί τη 1η του Ιούλη, θα έχει μέσα μέχρι και... χρυσοχοείο, όπως ανακοίνωσαν με υπερηφάνεια οι υπεύθυνοι της επιχείρησης! Ενώ επιδιώκουν να αποσπάσουν 300.000 πελάτες της περιοχής του Ιλίου, των Αγίων Αναργύρων, των Αχαρνών και του Καματερού.

Τίποτε δεν είπαν, όμως, ανακοινώνοντας τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους, για το πόσα καταστήματα θα κλείσουν στις γύρω περιοχές και πόσες οικογένειες θα μείνουν χωρίς εισόδημα για να το πετύχουν αυτό. Δυσοίωνο προβλέπεται και το μέλλον πολλών μικρών καταστηματαρχών στο Μαρούσι και στις γύρω περιοχές από το άνοιγμα ενός ακόμη Continent εκεί, στα μέσα Ιούλη. Οσο πιο μεγαλεπήβολα είναι τα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου, τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για όλο και περισσότερες οικογενειακές επιχειρήσεις. Αλλωστε, πώς θα αυξήσει τον τζίρο της κατά 30% η πολυεθνική αλυσίδα διαφορετικά;