ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εγκλημα εκ προμελέτης

Εξ αρχής ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) ιδρύθηκε με έναν και μοναδικό σκοπό: Να γίνουν δραματικές περικοπές στις παροχές, να ενισχυθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες σε Υγεία - Φάρμακο, από τους οποίους οι ασφαλισμένοι και τα Ταμεία θα αγοράζουν υπηρεσίες Υγείας και φάρμακα. Οπως, αντίστοιχα, θα αγοράζουν και από τα δημόσια νοσοκομεία των οποίων η λειτουργία ως επιχειρήσεων ενισχύεται όλο και περισσότερο. Αυτό ήταν ένα έγκλημα εκ προμελέτης, για το οποίο κανείς - εκτός από το ΚΚΕ - δε μιλούσε, αντίθετα όλοι μιλούσαν για «προχειρότητες», για «κακή διαχείριση» κ.λπ. Ηταν φανερή η πρόθεση της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για εξίσωση προς τα κάτω των παροχών στους ασφαλισμένους.

Στον ΕΟΠΥΥ συνενώθηκαν 9,5 εκατ. ασφαλισμένοι και Ταμεία που ήταν χρεωμένα. Ταυτόχρονα, η κρατική επιχορήγηση στον ΕΟΠΥΥ για διπλάσιους ασφαλισμένους μειώθηκε τουλάχιστον 3,5 φορές. Η «αιμορραγία» είναι διαρκής εξαιτίας της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας, των μειωμένων μισθών και της «μαύρης» εργασίας, των οφειλόμενων εισφορών κράτους και εργοδοτών. Ολα αυτά ήταν γνωστά. Κι όμως, η αστική πολιτική είναι τέτοια, ώστε να αξιοποιεί τώρα τα προβλήματα που προκαλεί για να φορτωθούν η ευθύνη και οι συνέπειες των περικοπών στους ίδιους τους ασφαλισμένους. Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Μάριος Σαλμάς, είπε προχτές ωμά αυτό που προδιαγράφουν η ασκούμενη πολιτική, η ύπαρξη επιχειρηματιών σε Υγεία - Φάρμακο και η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ: «Ο ΕΟΠΥΥ θα λειτουργήσει ως μεγάλος αγοραστής υπηρεσιών Υγείας. Είναι μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία, η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη μετά τον γερμανικό ασφαλιστικό οργανισμό Υγείας. Φτιάχτηκε για να ενώσει τις ασφαλιστικές εισφορές, τον ιδρώτα των εργαζομένων, και να βγει στην αγορά να διαπραγματευτεί καλύτερες τιμές».

Εν ολίγοις, και οι όποιες δημόσιες δομές Υγείας θα λειτουργούν απόλυτα επιχειρηματικά και οι εισφορές των ασφαλισμένων δε θα φτάνουν για να ταΐζονται οι επιχειρηματίες της Υγείας και του Φαρμάκου και θα πληρώνουν τα πάντα οι ασφαλισμένοι. Το κράτος θα σταματήσει εντελώς να χρηματοδοτεί, άλλωστε μειώνει διαρκώς τη χρηματοδότηση, ο ΕΟΠΥΥ θα προχωρά σε περικοπές, αφού είναι ήδη χρεοκοπημένος και τελικά το βάρος θα καταλήξει - ήδη γίνεται - απευθείας στις πλάτες των ασφαλισμένων. Το πιο εξοργιστικό είναι ότι και η σημερινή κυβέρνηση παρουσιάζει τις περικοπές σαν ένα «νοικοκύρεμα», που είναι προς όφελος των ασφαλισμένων. Στην πραγματικότητα, κάθε ευρώ που κόβεται από τον κρατικό προϋπολογισμό μεταφέρεται στις «πλάτες» των ασφαλισμένων. Αλλωστε, ο υφυπουργός μίλησε για συμμετοχή με 50% των ασφαλισμένων στις όποιες υπηρεσίες παρέχει ο ΕΟΠΥΥ. Την ίδια ώρα τα εργαστήρια του ΙΚΑ έκλεισαν, οι δομές του ΕΟΠΥΥ δεν εξοπλίζονται με μαγνητικούς κι αξονικούς τομογράφους, οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ απευθύνονται σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα πληρώνοντας επιπλέον 15% απευθείας από την τσέπη τους. Η φαρμακευτική δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων μειώθηκε φέτος κατά 1 δισ. ευρώ.

Το ότι ο ΕΟΠΥΥ είναι αγοραστής σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι είναι αγοραστές, ανάλογα με το πορτοφόλι του ο καθένας. Αυτή είναι η μοιραία κατάληξη της κρατικής υποχρηματοδότησης και της κυριαρχίας των επιχειρήσεων σε Υγεία - Φάρμακο. Αυτή η επιχειρηματική δράση λυμαίνεται εδώ και δεκαετίες τα Ταμεία και τους εργαζόμενους και πρέπει να καταργηθεί. Η ύπαρξη εμπορίου σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα είναι εγκληματική γιατί προϋποθέτει πως κάποιοι θα «έχουν» και κάποιοι θα αργοπεθαίνουν. Δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Φάρμακο για όλους.

Ελένη ΜΑΪΛΗ

«Καμουφλάρουν»... το πράσινο σκουλήκι

Γρηγοριάδης Κώστας

Με συσκέψεις για το θεαθήναι επιχειρεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να «καμουφλάρει» την πρόθεσή της να μην καταβληθούν αποζημιώσεις για τις ζημιές που υπέστησαν πολλοί βαμβακοπαραγωγοί της χώρας από το πράσινο σκουλήκι. Παρότι έχουν διαπιστωθεί μεγάλες ζημιές στη βαμβακοκαλλιέργεια σε Θεσσαλία, Κεντρική Μακεδονία και στη Θράκη, δεν έχει παρθεί καμία απόφαση για την καταβολή αποζημιώσεων στους πληγέντες παραγωγούς. Οπως έγινε γνωστό, σε πρόσφατη σύσκεψη στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπό τον υφυπουργό Μ. Χαρακόπουλο αναφέρθηκε ότι οι ζημιές δεν είναι τόσο μεγάλες όσο πέρυσι και πως η μείωση της παραγωγής θα πρέπει να υπερβαίνει το 30% σε σύγκριση με το μέσο όρο της παραγωγής της προηγούμενης τριετίας προκειμένου να μπορούν να καταβληθούν αποζημιώσεις από τα ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης). Αναφέρθηκε επίσης πως θα πρέπει να παραδοθεί πρώτα το βαμβάκι στα εκκοκκιστήρια και μετά να βγούνε συμπεράσματα. Καλά... Χριστούγεννα, δηλαδή. Το πρόβλημα του πράσινου σκουληκιού βασανίζει τους παραγωγούς για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, αλλά οι κυβερνώντες αρνούνται την καταβολή δίκαιων αποζημιώσεων για άλλη μια φορά. Και παρότι οι βαμβακοπαραγωγοί πληρώνουν βαριά χαράτσια για ασφαλιστική εισφορά, ασφαλιστική κάλυψη δεν έχουν για το πράσινο σκουλήκι. Μπρος σ' αυτήν την κατάσταση οι μικρομεσαίοι αγρότες καλούνται να διεκδικήσουν, με αγωνιστική αποφασιστικότητα, ό,τι δικαιούνται. Γιατί αν περιμένουν από την κυβέρνηση, «ζήτω που καήκανε»...

Σαθρά κυβερνητικά άλλοθι...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ότι «η δομή της χώρας απειλείται από το μεταναστευτικό»; Αν όχι, το ξέρει η κυβέρνηση και το διαμήνυσε (και) χτες ένας υπουργός της ο Νίκος Δένδιας.

Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι οι «εισβολείς» μετανάστες κάπου μαζεύονται και υφαίνουν τα δόλια σχέδιά τους εναντίον των Ελλήνων εργαζομένων.

Αυτοί αποφάσισαν, άλλωστε, ως γνωστόν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων που οδηγούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Αυτοί αποφασίζουν για τις ομαδικές απολύσεις. Αυτοί συμφωνούν στην ακρίβεια των προϊόντων.

Είναι, επίσης, βέβαιο ότι οι μετανάστες ευθύνονται για τις 150.000 διώξεις υπαλλήλων από το Δημόσιο, και φυσικά έχουν απεργαστεί στα μυστικά τους κρυσφήγετα το ξεπούλημα του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, των λιμανιών κ.λπ.

Οι πολυεθνικές, οι τράπεζες, οι εφοπλιστές, που τόσα χρόνια επωφελήθηκαν από την εργασία, την εκμετάλλευση και σε πάρα πολλές περιπτώσεις από την ίδια τη ζωή των μεταναστών δεν έχουν καμία σχέση με τα παραπάνω.

Για το σχέδιο περικοπών των 11,6 δισεκατομμυρίων που θα μας πλασάρει τις επόμενες μέρες η κυβέρνηση, τι να συζητάμε: Προφανώς ...μετανάστες θα το έχουν σκεφτεί, εκπονήσει και συμφωνήσει.

ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ όμως ο πρωθυπουργός για τις βραχονησίδες: «Δεν τίθεται θέμα ξεπουλήματός τους, αλλά η μετατροπή αναξιοποίητης γης σε περιουσιακό στοιχείο»....

Μόνο που ξεχνάει μια μικρή, ασήμαντη λεπτομέρεια: Οτι πρόκειται για περιουσιακό στοιχείο του κράτους και ως εκ τούτου πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού.

Σίγουρα, λοιπόν, το να ξεπουλάς νησιά, ακτές, δάση, αιγιαλούς σε επιχειρηματίες σε τίποτε δεν έχει να κάνει με τις ανάγκες ενός λαού που δεν έχει πρόσβαση στο στοιχειώδες δικαίωμα των ολιγοήμερων διακοπών.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι ταξικές αναλύσεις...

Οτι «η επίθεση χωρίς τέλος σε βάρος των εργαζομένων δεν συνιστά πολιτική εθνικής σωτηρίας ή μια νέα στρατηγική, αλλά είναι πολιτική ταξικού χαρακτήρα με τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους να γίνονται πειραματόζωα σε ένα σπιράλ διαδοχικών εκβιασμών και μαζικής εξαθλίωσής τους» επισημαίνει η «Αυτόνομη Παρέμβαση» σε ανακοίνωσή της ενόψει της ΔΕΘ. Ανακοίνωση που σε τέσσερις ολόκληρες σελίδες εκτείνονται συμπεράσματα και αναλύσεις για τη σφοδρότητα της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και διατυπώνονται μεταξύ άλλων συμπεράσματα του τύπου ότι «κανένας κοινωνικός διάλογος δεν μπορεί να χωρέσει στις σημερινές συνθήκες. Καμία στάση αναμονής, καμία στάση παθητικής αποδοχής δεν είναι επιτρεπτή. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και της κοινωνίας δεν είναι διατεθειμένη να γίνει στο ίδιο έργο θεατή». Οπως και ότι «η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, δεν μπορεί να μετατρέπεται σε προνομιακό συνομιλητή "σωτήρων" τύπου Βρούτση, νομιμοποιώντας τον πολιτικό κυνισμό με τον οποίο συντελείται ο σφαγιασμός της κοινωνίας, των εργαζομένων και των συνταξιούχων».

Ως εδώ, όλα ωραία και καλά. Δεκτές και οι επισημάνσεις περί «ταξικής πολιτικής», δεκτό και το σχόλιο για τους «κοινωνικούς διαλόγους». Αλλά, γεννιούνται σημαντικά ερωτήματα: γιατί αν η ΑΠ αναγνώριζε πραγματικά την ανάγκη της ταξικής οργάνωσης και πάλης (όπως πάει να μας πείσει με τέτοιες ανακοινώσεις), τα στελέχη της δε θα κρατούσαν τη στάση που κρατούν μες στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους.

... απαιτούν και ταξική δράση

Αν απέρριπτε πραγματικά τη λογική και την τακτική των «κοινωνικών διαλόγων» και της «κοινωνικής συνοχής», τα στελέχη της σε μια σειρά κλάδους δε θα υπέγραφαν (όπως έκαναν στους Ιδιωτικούς υπαλλήλους, στη ΔΕΗ κτλ.), δε θα νομιμοποιούσαν τις μειώσεις μισθών και την κατάργηση μιας σειράς δικαιωμάτων στο όνομα μάλιστα του «μικρότερου κακού». Ούτε θα υπερασπίζονταν την «κοινωνική συνοχή» όπως κάνουν εδώ και χρόνια, ούτε θα ανέλυαν τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και το πόσο στενά δεμένες είναι οι τύχες των επιχειρήσεων με αυτές των εργαζομένων (π.χ. Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία). Γιατί βέβαια, το ζήτημα δεν είναι να καταδικάζει κανείς τη στάση της ΓΣΕΕ αλλά ... να κάνει τα ίδια. Κι επειδή το τελευταίο διάστημα «πυκνώνουν» αυτοί που το παίζουν «εξαγριωμένοι» με όσους έχουν σκάψει το λάκκο των εργατών, έχουμε να τονίσουμε το εξής: είναι στον τόπο δουλειάς που φαίνεται ποια τάξη στηρίζει πραγματικά κάθε πολιτική και συνδικαλιστική δύναμη. Στο αν αυτή η δύναμη οργανώνει την αναμέτρηση ή καλλιεργεί το συμβιβασμό με την εργοδοτική τρομοκρατία, την παραπλάνηση, τον εφησυχασμό, τις αυταπάτες, με κάθε μεθόδευση και προσπάθεια να ποδηγετηθούν οι εργάτες. Κι ένα τελευταίο: καταγγελίες της αντεργατικής πολιτικής χωρίς καμιά αναφορά για αποδέσμευση από την ΕΕ (τη λυκοφωλιά των μονοπωλίων) και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, είναι «ταξικές» για τα μάτια του κόσμου...