Την ίδια ώρα που σχεδόν καθημερινά έχουμε και ένα καινούριο λουτρό αίματος στο Ιράκ ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζορτζ Μπους, υπογραμμίζει σε συνέντευξή του, στην εφημερίδα «USA Today», «την πιθανότητα οι αμερικανικές δυνάμεις να βρίσκονται στο Ιράκ ακόμα και όταν αναλάβει τα καθήκοντά του ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ». Εμείς δεν είχαμε καμιά αμφιβολία γι' αυτό επειδή ξέρουμε πόσο εγκληματικά σχεδιάζει και ενεργεί ο ιμπεριαλισμός, ανεξάρτητα από τους κατά καιρούς εκπροσώπους του, Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικάνους, αρσενικούς ή θηλυκούς, λευκούς ή έγχρωμους, για να πιάσουμε όλων των λογιών τις αυταπάτες που προετοιμάζονται και ήδη καλλιεργούνται και από τα εγχώρια ΜΜΕ (Χίλαρι Κλίντον, Μπάρακ Ομπάμα, κλπ.). Τις πραγματικές λύσεις σε τέτοια προβλήματα δεν τις δίνουν ποτέ οι εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού. Τις δίνουν οι ίδιοι οι λαοί με τον αγώνα τους...
Χαρτοπόλεμο... ανακοινώσεων έχει κηρύξει εναντίον της κυβέρνησης η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ για το ασφαλιστικό και ειδικά το αντιδραστικό Προεδρικό Διάταγμα 258/2005. Δυο - τρεις από αυτές, τις προώθησε χτες. Δε διστάζει μάλιστα να μιλήσει και για «περιφερειακές συγκεντρώσεις κινητοποιήσεις», που στη συνέχεια τις αναλύει σε προγραμματισμένες... συνδιασκέψεις σε διάφορες περιοχές. Στις 4 του Φλεβάρη θα συνεδριάσει και το ΔΣ.
Στο μεταξύ, όσο η ΓΣΕΒΕΕ προσπαθεί να κάμψει την κυβέρνηση με... λόγια και γκρίνιες, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας έχει ήδη ξεκινήσει πριν ένα μήνα και περισσότερο τη διοργάνωση αγωνιστικής συγκέντρωσης για τις 29 του Γενάρη, επιλέγοντας εκτός από τα λόγια και τη δράση, την οργάνωση της πάλης των ΕΒΕ, την έμπρακτη καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, συνολικά για το ασφαλιστικό και όχι μόνο. Η ΟΒΣΑ προσπαθεί να ενεργοποιήσει σωματεία και ενώσεις. Ούτε τα λόγια της «μασάει», ούτε στην άκρη κάθεται «μουτρωμένη». Κάνει ό,τι μπορεί, έχει συγκεκριμένο στόχο και από αυτό θα κριθεί, από το αν εξάντλησε τα περιθώρια που είχε για αγωνιστική αντίσταση στα κυβερνητικά σχέδια κατά των ΕΒΕ. Η ΓΣΕΒΕΕ ας διοργανώσει διαγωνισμό... Εκθεσης.
Εκδήλωση για την καινοτομία διοργάνωσε χτες η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας στο υπουργείο Ανάπτυξης, όπου μίλησαν ο υπουργός Δ. Σιούφας, οι υφυπουργοί, οι γενικοί γραμματείς, αλλά και γνωστοί μάνατζερ που τους έφεραν για να τους γνωρίσει το προσωπικό και να πάρει μια άμεση «γεύση» από το τι εστί καινοτομία.
Αλλά και ο υπουργός επιδίωξε με τρία παραδείγματα να δώσει τον ορισμό της καινοτομίας, λέγοντας: «Καινοτομία στο άναμμα της φωτιάς ήταν το πέρασμα από την τσακμακόπετρα στο σπίρτο. Καινοτομία ήταν επίσης ο αναπτήρας μπροστά στο σπίρτο. Καινοτομία είναι και το πέρασμα από το αυτοκίνητο με ταχύτητες στο αυτόματο αυτοκίνητο».
Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί - με βάση την κυβερνητική πολιτική - ότι «καινοτομία» είναι και το πέρασμα στη σύνταξη στα 65 και στα 75; «Καινοτομία» είναι και το πέρασμα στο 12ωρο και 14ωρο (άμα «χρειαστεί») με μικρότερες αποδοχές; «Καινοτομία είναι να μένει «σταθερός» ο πληθωρισμός, να αυξάνεται συνεχώς ο παραγόμενος πλούτος και ο κόσμος να μη μπορεί να «αγγίξει» τα λαχανικά; «Καινοτομία» είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και η κατάργηση του άρθρου 16;
Επειδή υποψιαζόμαστε πως μάλλον τέτοιες «καινοτομίες» έχουν στο μυαλό τους, ε, τότε να μας λείπουν....
Πώς να γίνει αλλιώς; Οι πράξεις του καθενός είναι σύμφωνες με το φρόνημά του. Κι αυτοί που ορίζουν τα «έκνομα» και τα «νόμιμα» έχουν επίσης φρόνημα και φυσικά ανάλογα φτιάχνουν τους νόμους τους.
Ετσι, για παράδειγμα, καταλήγουμε στο να μην υπάρχει νόμος τον οποίο να παραβαίνει ένας εργοδότης που δεν τηρεί μέτρα ασφάλειας και σκοτώνονται εργάτες, ή ένας εφοπλιστής, του οποίου το καράβι - πάλι για τους ίδιους λόγους - γίνεται τάφος για εκατοντάδες αθώους. (΄Η μήπως μπήκε κάποιος σαν τους παραπάνω στη φυλακή κι εμείς δεν το μάθαμε;).
Αντιθέτως, υπάρχουν χιλιάδες νόμοι τους οποίους αναγκαστικά παραβαίνει ένας εργαζόμενος που διεκδικεί δικαιώματα του. Ενας διαδηλωτής που διαμαρτύρεται ενάντια στον πόλεμο, ένας φοιτητής που ζητάει καλύτερη παιδεία ή ένας δημότης που ζητά καθαρό περιβάλλον.
Εν κατακλείδι, η Αστυνομία, κ. Δημοσχάκη, διώκει ό,τι ...της υπαγορεύουν να διώκει και πράττει όπως κάποιοι της λένε να πράττει. Και σίγουρα, τα κορυφαία στελέχη (τουλάχιστον) της ΕΛ.ΑΣ. δε δικαιούνται να μη γνωρίζουν αυτή την πραγματικότητα.
Αλλωστε, τα αστυνομικά παρατράγουδα κάθε άλλο παρά εκλείπουν. Αλλο αν κάποιοι αρέσκονται να τα αποκαλούν «υπέρβαση καθήκοντος», «υπερβάλλοντα ζήλο» ή «μεμονωμένα περιστατικά».
Αραγε, πώς γίνεται σ' έναν εκπαιδευμένο και πειθαρχημένο μηχανισμό του κράτους να έχουμε τόσες πολλές παραβάσεις του νόμου και τόσα φαινόμενα βίαιων και αντιδημοκρατικών συμπεριφορών; Προφανώς, κάποιοι δεν τις αποθαρρύνουν (για να το πούμε ευγενικά...).
Κι είναι λογικό να ισχύει αυτό, σε μια Αστυνομία που πριν από όλα τη θέλουν για την προστασία των συμφερόντων των οικονομικά ισχυρών και για τη σταθεροποίηση ενός συστήματος εντεινόμενης συνεχώς εκμετάλλευσης. Απλά και λογικά πράγματα...