Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο Αλ. Αλαβάνος αναφέρθηκε σε «νόμιμα παραχθείσες ποσότητες βαμβακιού», αποδεχόμενος τη λογική της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που επιχειρούν να ελέγξουν τη βαμβακοπαραγωγή με περιοριστικά, διοικητικά και άλλα εξαναγκαστικά μέτρα σε βάρος των παραγωγών.
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν καταδίκασε την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, στο σύνολό της, ενώ δε βρήκε κουβέντα να πει για τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, οι οποίοι προβάλλουν αιτήματα που διαχωρίζουν τους βαμβακοπαραγωγούς ανάλογα με την καταγωγή και την παραγωγή, γενικότερα διχάζουν, αντί να ενώνουν τον αγροτικό κόσμο και, αντικειμενικά, υπονομεύουν την ενότητα και την αποτελεσματικότητα των αγροτικών αγώνων. Αλλά πώς να πει, όταν στην ηγετική ομάδα που προωθεί αυτή την τακτική στη Θεσσαλία, συμμετέχει κι ένα μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ;
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για την «κατάφωρη αδικία» που συντελείται σε βάρος των δύο ιστορικών ποδοσφαιρικών σωματείων της πρωτεύουσας, του Πανιωνίου και του ΟΣΦΠ. Αλήθεια όμως, από την τόση... ευαισθησία όλων αυτών, επωνύμων και ανωνύμων, που παρελαύνουν τις τελευταίες μέρες στα ΜΜΕ, δεν περισσεύει και λίγη, για κείνον τον 23χρονο νέο που λιντσαρίστηκε μπροστά στα μάτια του πατέρα του και της αρραβωνιαστικιάς του, επειδή έκανε το λάθος να υποστηρίζει διαφορετική (άκουσον άκουσον) ομάδα από εκείνη που υποστήριζαν οι, παρ' ολίγον, δολοφόνοι του; Κανείς μα κανείς ποδοσφαιρικός μεγαλοπαράγοντας και όλοι όσοι πολιτευτάδες των δύο μεγάλων κομμάτων προσέτρεξαν να προσκυνήσουν «σώβρακα και φανέλες» δε βρήκε να πει έστω ένα τυπικό, «λυπόμαστε βαθιά», για αυτό το παιδί;
Προφανώς και όχι, μιας και η όλη τους «ευαισθησία» εξαντλείται στο να μη χάσουν την ανεγκέφαλη εκλογική τους πελατεία αλλά και να μη φανούν «αφερέγγυοι» στην εξόφληση των όποιων δανεικών οφείλουν...
«Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, το σύστημα θα μείνει για τον κοσμάκη και όχι για τους μεγαλογιατρούς». Η δήλωση ανήκει στον υπουργό Υγείας Νικ. Κακλαμάνη. Ο οποίος έκανε προχτές το βράδυ «έφοδο» στο Λαϊκό Νοσοκομείο ακολουθούμενος απ' τις τηλεοπτικές κάμερες. Το μεσημέρι της Τετάρτης στο νοσοκομείο 16 ασθενείς νοσηλεύονταν σε ράντζα στους διαδρόμους, αλλά ο υπουργός επέμενε στο νέο σύστημα προτάσσοντας... τις ανάγκες του κοσμάκη.
Οι όποιες «φιλολαϊκές» δηλώσεις υπέρ των αδυνάτων μπορεί να λειτουργούν επικοινωνιακά, αλλά δεν μπορούν να ξεγελάσουν τον «κοσμάκη» που βιώνει καθημερινά τις επιπτώσεις της πολιτικής των κυβερνήσεων του δικομματισμού στο εναπομείναντα δημόσιο σύστημα Υγείας. Οι όποιες πετυχημένες ή αποτυχημένες κινήσεις για τη δήθεν εξάλειψη των ράντζων κινούνται στα πλαίσια της πολιτικής εμπορευματοποίησης και στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου που εφαρμόζει και η κυβέρνηση της ΝΔ στην Υγεία. Πολιτική που πλήττει κυρίως τους εργαζόμενους και τη λαϊκή οικογένεια που αν δεν έχουν να πληρώσουν δεν μπορούν να βρουν την υγειά τους την ώρα της ανάγκης.
Αλλωστε υπάρχει και μια άλλη διάσταση στην επιχείρηση «καθαρά νοσοκομεία», που γίνεται κυρίως στα μεγάλα νοσοκομεία της πρωτεύουσας. Αυτά διαθέτουν τις λεγόμενες ολυμπιακές σουίτες, που αποτελούν «φιλετάκι» για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες...
Κι όταν έχει κανείς εξασφαλίσει τέτοιου είδους στήριξη (κι ακόμη περισσότερη μια και ο ΣΥΝ κάθε άλλο παρά αντιδρά στις ευρω - συνθήκες) όπως η κυβέρνηση, δε μένει παρά να «στήσει» και το θέατρο του διαλόγου...
Την ίδια ώρα βέβαια, οι κάθε λογής εταιρίες «αλωνίζουν» στα πανεπιστήμια και σχεδόν καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών ενώ για τις συνθήκες ζωής φοιτητών και σπουδαστών τι να πρωτοπεί κανείς!
Μόνο που όσο και να προσπαθήσουν να χρυσώσουν το χάπι οι κυβερνώντες, τα πράγματα είναι τόσο ζόρικα που δύσκολα θα κοροϊδέψουν οποιονδήποτε.
ΤΕΛΙΚΑ ΒΡΕΘΗΚΕ (όπως φαίνεται) η λύση για τα προβλήματα της υγείας: Οι κάμερες! Αιφνιδιαστικές επισκέψεις σε νοσοκομεία όπου τη μια φορά υπάρχουν ράντζα και την άλλη ...ως διά μαγείας εξαφανίζονται.
Πως γίνεται τελικά αυτό - με τα κονδύλια της υγείας να μένουν παγωμένα τα τελευταία 20 χρόνια - και ο υπουργός Υγείας πρέπει να μας το εξηγήσει αλλά και οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών καναλιών.
Οσο για τον ασθενή, προκειμένου να βρει άκρη μάλλον πρέπει να επιλέξει τη ...σωστή συγκυρία. Αρχικά τον κατάλληλο συνδυασμό εφημεριών νοσοκομείων και τη μέρα επίσκεψης του υπουργού μετά τηλεοπτικής συνοδείας. Είναι λίγο περίπλοκο το πράγμα όπως καταλαβαίνετε.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ «δημοσιογράφοι που τα παίρνουν» στο προσκήνιο! Αυτό τελικά αποδεικνύεται πολύ εύκολο. Μόνο οι «δημοσιογράφοι που δεν τα παίρνουν», δηλαδή η συντριπτική τους πλειοψηφία που αμείβονται με χαμηλότατους μισθούς (όταν αμείβονται) χωρίς ωράρια και στοιχειώδη δικαιώματα, δεν μπορούν να βρεθούν στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Αυτά βλέπετε ...δε συμφέρουν γιατί όντως θα οδηγούσαν τον κόσμο σε σοβαρά συμπεράσματα...