ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 19 Φλεβάρη 2011
Σελ. /32
Φοβάται την ... ιδιωτικοποίηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η χτεσινή αντίδραση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο σενάριο για ενδεχόμενη συγχώνευση της Εθνικής και της Αλφα Τράπεζας.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, ο Π. Λαφαζάνης, δήλωσε ότι η πρόταση συγχώνευσης των δύο τραπεζών «είναι πρόταση για την απόλυτη παράδοση της Εθνικής Τράπεζας στα ιδιωτικά συμφέροντα», δημιουργώντας την αίσθηση ότι τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του ζούνε σε κάποιον άλλο πλανήτη και μάλιστα σε εντελώς διαφορετική εποχή.

Κανένας απολύτως, εδώ και πολλά - πολλά χρόνια δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι η Εθνική αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου. Οχι μόνο επειδή το κράτος έχει εκποιήσει και το τελευταίο 5% που κατείχε στην άλλοτε μεγαλύτερη κρατική τράπεζα της χώρας και άρα τυπικά δεν είναι μέτοχος σε αυτή. Αλλά και επειδή καμιά απολύτως διαφορά δεν υπάρχει στον τρόπο λειτουργίας της συγκεκριμένης τράπεζας σε σχέση με τις υπόλοιπες. Κέρδη επιδιώκουν εκείνες, υπερκέρδη προσφέρει στους μεγαλομετόχους της και η Εθνική. Τοκογλυφία με το δημόσιο χρέος κάνουν οι άλλες, ακόμα μεγαλύτερη κάνει η Εθνική. Τις λαϊκές καταθέσεις καταβροχθίζουν οι άλλες τράπεζες με μικρά επιτόκια, το ίδιο ακριβώς κάνει η Εθνική με μηδενικά, μάλιστα, επιτόκια.

Μία μόνο εξήγηση μπορεί να υπάρχει για τη θέση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Παριστάνοντας ότι η Εθνική δεν ανήκει αποκλειστικά στα ιδιωτικά συμφέροντα, προσπαθούν να εξιλεωθούν για το «ναι» που είπαν ως κόμμα όταν ξεκίνησε η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Εθνικής, τότε που έβαζαν την ψήφο τους στο ζύγι, σε σχέση με την τιμή πώλησης των μετοχών. Και της Εθνικής και των ΔΕΚΟ και των άλλων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παραχωρούσαν στο μεγάλο κεφάλαιο.

Μεγάλο καημό για την ΕΕ...

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο συζήτησης χτες στη Βουλή Επίκαιρης Ερώτησης που είχε καταθέσει για τον πρωθυπουργό, απευθύνθηκε στον υπουργό Οικονομικών λέγοντάς του: «Είστε καταγέλαστοι»! Καταγέλαστος όμως γίνεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που, προσπαθώντας να παίξει τον αντιπολιτευτικό του ρόλο, αποκαλύπτει ότι η πολιτική του οδηγεί στην πλήρη ενσωμάτωση στο σύστημα που υποτίθεται ότι αντιπολιτεύεται και στο διά ταύτα καταλήγει να το υπερασπίζεται και μάλιστα σθεναρά. Αυτό συνέβη και χτες. Μεταξύ άλλων ο Αλ. Τσίπρας εγκάλεσε την κυβέρνηση για το εξής πράγμα: «Και ξέρετε κάτι, έχετε αποδειχθεί ως λαγοί στην κούρσα διάλυσης της Ευρώπης. Διαλύεται όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και όλος ο ευρωπαϊκός νότος. Αυτά τα οποία περνάνε ως αποφάσεις, δεσμευτικά μάλιστα και στα Συντάγματα, είναι πολιτικές σοκ που μόνο στη Χιλή του Πινοσέτ έχουν ξαναγίνει»!

Τι να πρωτοσχολιάσουμε εδώ; Τον βαρύ κι ασήκωτο καημό τους μην τυχόν και πάθει τίποτα η ευρωένωση των μονοπωλίων; Τον έμμεσο ισχυρισμό ότι με τα όσα προωθούνται στο πλαίσιό της κινδυνεύει η συνοχή της; Την κατηγορία προς την κυβέρνηση ότι αποτελεί «λαγό στην κούρσα της διάλυσής της»; Αλήθεια, τι θα πάθουν οι λαοί αν διαλυθεί; Μπορεί και να παλεύουν από καλύτερες θέσεις για την ανατροπή του συστήματος.

Αν ειλικρινώς ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ νοιαζόταν για το λαό, όχι μόνο δεν θα είχε πρόβλημα, αλλά θα έπρεπε να χαίρεται εάν η ΕΕ έμπαινε σε πορεία διάλυσης. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει, η ΕΕ για την ώρα δεν διαλύεται, μπορεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να είναι ήσυχος. Η στρατηγική της ΕΕ, η οποία εξειδικεύεται σε συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα, δεν αποσκοπεί παρά στο να την θωρακίσει ως θεματοφύλακα των συμφερόντων των μονοπωλίων και να δημιουργήσει καλύτερες ακόμα συνθήκες για να δρα ως τέτοιος, υπέρ της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους, εναντίον των λαών, όσο και αν υπάρχουν οξύτατες αντιθέσεις στο εσωτερικό της λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων των μονοπωλίων κάθε κράτους - μέλους, κυρίως από τα ισχυρά. Η κυβέρνηση δεν συντάσσεται απλώς με αυτή τη στρατηγική, αλλά έχει πάρει ενεργό μέρος στη διαμόρφωσή της, ακριβώς γιατί εκπροσωπεί πολιτικά την άρχουσα τάξη, επιλογή της οποίας ήταν και παραμένει η ένταξη και συμμετοχή στην ΕΕ και σε άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

... και οι γνωστές αυταπάτες

Κι εδώ «κολλάει» κάτι ακόμα που πρόσαψε ο Αλ. Τσίπρας στην κυβέρνηση. Είπε: «Είστε ενδεχομένως ικανότατος για να είστε επικεφαλής μιας ομάδας τεχνοκρατών των Βρυξελλών και ο πρωθυπουργός διαμεσολαβητής ακόμη και Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ αν θέλει, αλλά όχι να εκπροσωπείτε έναν κυρίαρχο λαό, υπουργός και πρωθυπουργός ενός κυρίαρχου κράτους. Διότι όταν εκπροσωπείτε έναν κυρίαρχο λαό διαπραγματεύεστε, δεν τα δίνετε όλα».

Τους έκανε τα μούτρα - κρέας! Μα ούτε αυτή η κυβέρνηση, ούτε καμία άλλη προηγούμενη, εκπροσωπούσε το λαό κι αυτός ο λαός δεν ήταν ποτέ κυρίαρχος. Σαν «υποζύγιο» τον αντιμετώπιζαν, άοκνος δουλευτής που δεν απόλαυσε ποτέ το προϊόν του μόχθου του, το οποίο φρόντιζαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις σαν εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας να φτάνει στις τσέπες της στο ακέραιο. Απ' αυτήν τη σκοπιά ας μην την αδικεί την κυβέρνηση ο Αλ. Τσίπρας. Μια χαρά διαπραγματεύεται και «μεσιτεύει» τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ο λαός να καταλάβει, να γυρίσει την πλάτη σε όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να συμπορευτεί με το ΚΚΕ για το δικό του δρόμο ανάπτυξης, χωρίς μονοπώλια, καπιταλιστές και ιμπεριαλιστικές ενώσεις.


Για να δυναμώσουν οι τράπεζες...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΒΡΕ - ΒΡΕ, ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ, ξεκίνησαν και οι κινήσεις για συγχωνεύσεις τραπεζών! Κι όλα τα μηνύματα λένε ότι θα είναι γενικευμένες.

Προφανώς, κάποιοι θα χάσουν και κάποιοι θα κερδίσουν από αυτές τις ιστορίες, μια και, όπως γνωρίζουμε, έχουν πολλές επιπτώσεις.

Το ποιοι από τους ομίλους θα είναι, τελικά, οι νικητές, δεν το ξέρουμε. Και, εδώ που τα λέμε, ουδόλως ενδιαφέρει είτε εμάς, είτε τους έργαζόμενους.

Γνωρίζουμε, όμως, ποιοι θα είναι οι (από χέρι) χαμένοι. Ποιοι άλλοι από τους τραπεζοϋπάλληλους, που και θα απολυθούν και θα χάσουν δικαιώματα, προκειμένου να ...ενδυναμωθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Αλλωστε εδώ και πολύ καιρό γίνεται λόγος και υπάρχουν δημοσιεύματα για την «ανάγκη αλλαγών» στα Εργασιακά των τραπεζικών ιδρυμάτων, πράγμα κάθε άλλο παρά τυχαίο.

Τώρα γιατί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που θα λάβει μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου ενισχύσεις της τάξης των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ (ήδη, έχουν «τσεπώσει» τα περισσότερα), έχει ανάγκη από περαιτέρω μείωση του κόστους... τι να σας πούμε.

Ρωτήστε αυτούς που υποστηρίζουν πως έχουμε «κρίση χρέους» και ότι «μαζί τα φάγαμε». Ισως μπορούν να το εξηγήσουν.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, σε χρόνο μηδέν, το «σκότωσε» - κατά το κοινώς λεγόμενο - το Ελληνικό. Το ενέταξε στο περίφημο φαστ τρακ και αναμένονται οι επενδυτές του Κατάρ να έρθουν για να κάνουν ...ό,τι τους καπνίσει.

Γιατί αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει το φαστ τρακ. Επενδύεις όπως θέλεις, όποτε θέλεις, με όποιους όρους και νόμους επιθυμείς. Κι αν χρειαστείς και ...κάτι ακόμη, όλα γίνονται.

Κατά τα άλλα, δε θα υπάρξει - όπως δήλωσε πολλάκις ο πρωθυπουργός - εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η κυβέρνηση δε θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η πρόληψη είναι αγώνας ζωής

Το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται τα 71 Κέντρα Πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών της χώρας, λόγω του ασαφούς θεσμικού τους πλαισίου και της υποχρηματοδότησής τους, εντείνεται με την εφαρμογή της διοικητικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» (που δεν προβλέπει καν την ύπαρξή τους!) και ήρθε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια με αφορμή την αδυναμία λειτουργίας του Κέντρου Πρόληψης «Διέξοδος» στην περιοχή Μενιδίου - Θρακομακεδόνων. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» έθεσαν το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο και παλεύουν για την άμεση λύση του και τη διασφάλιση λειτουργίας του Κέντρου. Αναδεικνύεται όμως, όλο και πιο έντονα, ότι η διασφάλιση της λειτουργίας και, πολύ περισσότερο, η ενίσχυση και ο πολλαπλασιασμός των δράσεων των Κέντρων Πρόληψης, όπως και συνολικά η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, είναι υπόθεση του λαϊκού κινήματος και πρέπει να ενταθεί.

Η πρόληψη είναι κομβικό στοιχείο της πάλης ενάντια στα ναρκωτικά και την εξάρτηση. Για να παίξει αυτόν το ρόλο όμως, δεν μπορεί να ταυτίζεται με την ενημέρωση, δεν μπορεί να λειτουργεί αποσπασματικά και περιστασιακά, δεν μπορεί οι όποιοι φορείς σήμερα είναι επιφορτισμένοι με αυτό το έργο να στραγγαλίζονται οικονομικά και θεσμικά και να οδηγούνται σε διάλυση. Πόσο μάλλον τώρα, που διανύουμε μια περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, μια περίοδο, δηλαδή, που θα οξύνει αντικειμενικά όλες τις αντιθέσεις και τα αδιέξοδα του συστήματος και που - όπως συμφωνούν οι επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς που απασχολούνται με το πρόβλημα των ναρκωτικών - θα εντείνει τις κοινωνικές αιτίες που οδηγούν νέους ανθρώπους στη χρήση και την εξάρτηση. Κι ενώ διανύουμε μια τέτοια περίοδο, η κυβερνητική πολιτική για τα ναρκωτικά επικεντρώνεται στην ενίσχυση της υποκατάστασης, δηλαδή της χορήγησης νόμιμων «δόσεων», που όχι μόνο συντηρεί, αλλά και εντείνει το πρόβλημα των ναρκωτικών, ενώ σχεδόν επιδεικτικά υποχρηματοδοτεί την πρόληψη, την απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη.

Πρόληψη σημαίνει, ουσιαστικά, πρόταση ενός άλλου τρόπου ζωής, μιας αγωνιστικής στάσης απέναντι στα προβλήματά της, που να θωρακίζει το νέο άνθρωπο ώστε αυτός να μη φτάνει στο σημείο να αναζητά μιαν ουσία, είτε για ...να «αντέξει», είτε για ...να «ξεφύγει», να μην έχει ανάγκη και να μην αναζητά μιαν ουσία για να διαμεσολαβήσει στις όποιες κοινωνικές σχέσεις και δραστηριότητές του. Σημαίνει προβολή μιας στάσης ζωής, με αξίες, στόχους, συλλογικότητα, αξιοπρέπεια. Να λοιπόν, και από αυτήν τη σκοπιά, πόσο ουσιαστικά δεμένη είναι με την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και η διεκδίκηση ενίσχυσης της πρωτογενούς πρόληψης. Στα σχολειά, στις γειτονιές μπορεί και πρέπει να πέσει το βάρος αυτής της δράσης, με προγράμματα ενημέρωσης, αγωγής υγείας, με στελέχωση με ειδικούς επιστήμονες, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών γύρω από αυτά τα ζητήματα, ειδικές σχολές γονέων κ.λπ. Αυτές οι διεκδικήσεις είναι άρρηκτα δεμένες με την πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για το δικαίωμα στη μόρφωση, στην κατοικία, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό. Είναι αγώνας ζωής.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ