1. Η ΕΕ απαιτεί «αποτελεσματική αύξηση στις ηλικίες συνταξιοδότησης».
Το ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό του πρόγραμμα προτείνει: «Παράταση ασφαλιστικού βίου. Η παραμονή στην εργασία και μετά τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος θα πρέπει να αποτελεί δικαίωμα (!) για κάθε εργαζόμενο».
2. Η ΕΕ απαιτεί «άμεση εφαρμογή της εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο τομέα».
Η κυβέρνηση, μέσω του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου, δεσμεύτηκε για την παρουσίαση σχεδίου νόμου για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών - γυναικών στο Δημόσιο. Η εφαρμογή του μέτρου θα οδηγήσει στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο από 5 μέχρι 17 χρόνια!
3. Η ΕΕ ζητάει το διαχωρισμό των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές.
Η κυβέρνηση, σε απόλυτη ταύτιση, δεσμεύεται στο πρόγραμμά της για: «Διαχωρισμό των προνοιακών από τις ασφαλιστικές εισφορές». Στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι να μειωθούν στο ελάχιστο οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία, την οποία μείωση θα επωμιστούν με ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της πληρωμής των υπηρεσιών Υγείας οι ασφαλισμένοι - εργαζόμενοι.
4. Η ΕΕ απαιτεί την επανεξέταση των κριτηρίων και του καθεστώτος των αναπηρικών συντάξεων.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κινείται στην ίδια αντιδραστική κατεύθυνση και προτείνει: «Δημιουργία Ενιαίων Κέντρων στην Αθήνα και την περιφέρεια για την αξιολόγηση και εκτίμηση του ποσοστού αναπηρίας». Στόχος είναι η δραστική περικοπή των συντάξεων αναπηρίας με τη θέσπιση αυστηρότερων κριτηρίων για τη χορήγησή τους.
Ως ο «παραγωγικότερος όλων των εποχών» κρίνεται με πανηγυρισμούς από την Εθνική Ασφαλιστική ο προηγούμενος Οκτώβρης στον κλάδο του αυτοκινήτου, και «ο δεύτερος παραγωγικότερος όλων των εποχών» στον κλάδο ζωής. Η όξυνση της ανασφάλειας που καλλιεργεί η ασκούμενη πολιτική στους εργαζόμενους, η πολιτική της απαξίωσης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και η προωθούμενη κλιμάκωση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, έφερε στην ασφαλιστική 4,287 εκατ. ευρώ έσοδα από νέα συμβόλαια στον κλάδο ζωής. Από την άλλη, το μέτρο της απόσυρσης των αυτοκινήτων (που ενίσχυσε και τα ταμεία των αυτοκινητοβιομηχανιών και των τραπεζών) και το κλείσιμο της «Ασπίς», ισοδυναμούσε, όπως φαίνεται, με ένα μέρος από τις 122.805 νέα οχήματα που ασφαλίστηκαν στην «Εθνική» τον Οκτώβρη. Ολα αυτά εκτίναξαν το μερίδιο της εταιρείας συνολικά στην αγορά στον κλάδο ζωής στο 22,14% (αυξημένο κατά 3,98 μονάδες) για το πρώτο εξάμηνο του χρόνου. Εχουν, λοιπόν, κάθε λόγο να τρίβουν τα χέρια τους τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Και, όταν πανηγυρίζουν τα μονοπώλια, οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν και να επαγρυπνούν, για ευνόητους λόγους...
Υπέρ του «θεσμού» των stage τάσσονται οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», αποδεικνύοντας, για μια ακόμα φορά, ότι αυτό το κόμμα στηρίζει και υπηρετεί τις αντεργατικές πολιτικές της άρχουσας τάξης και της ΕΕ. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στα Τρίκαλα, ο Ν. Χρυσόγελος, μέλος της Γραμματείας των «Οικολόγων - Πράσινων», αναφερόμενος σ' αυτό το ζήτημα, είπε: «Ως ιδέα πολύ χρήσιμη. Ειδικά σε μια εποχή μεγάλης ανεργίας. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, με ευθύνη και των δύο κομμάτων εξουσίας, τα προγράμματα αυτά μετατράπηκαν σε εργαλεία πελατειακών σχέσεων. Λέμε να συνεχιστούν, μα ν' αλλάξει το καθεστώς. Οι stagers να είναι ασφαλισμένοι, να έχουν μια δίκαιη αμοιβή και να αποκτούν εργασιακή εμπειρία. Ο τομέας, στον οποίο μπορούν ν' αναπτυχθούν είναι αυτός των "πράσινων επαγγελμάτων"».
Χρήσιμος για το σύστημα όπως πάντα ο ΛΑ.Ο.Σ. σπεύδει να βάλει πλάτη στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης για σαρωτικές ανατροπές στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, καλύπτοντας συγχρόνως τα νώτα του. Ο εκπρόσωπός του δήλωσε χτες σχετικά με το «άνοιγμα του Ασφαλιστικού»: «Η μόνη λύση στο ασφαλιστικό αδιέξοδο είναι να ξεκινήσουμε από μηδενική βάση. Το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα ήταν καλό για την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου ή του Ιωάννη Μεταξά, αλλά είναι παντελώς αδύναμο και άχρηστο το 2010. Χρόνια τώρα κυβερνήσεις και υπουργοί Εργασίας προσπαθούν να κάνουν "ομελέτα χωρίς να σπάνε αυγά"».
Αναπαράγοντας την προπαγανδιστική κινδυνολογία πάνω στην οποία επιχειρείται να στηθεί η «μπουλντόζα» που θα ξεθεμελιώσει το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, το οποίο την ίδια στιγμή απαξιώνει σαν «άχρηστο», ο ΛΑ.Ο.Σ. δίνει «πάσα» στην κυβέρνηση, διαμηνύοντάς της ότι θα είναι σύμμαχός της. Ταυτόχρονα φροντίζει, για ευνόητους λόγους, να μην αποσαφηνίζει ποια ακριβώς είναι η δική του πρόταση, αν και αυτό προκύπτει έμμεσα από την προτροπή του στην κυβέρνηση «να σπάσει αυγά».
Να «σπάσουν» ναι, αλλά τα «μούτρα» των δυνάμεων που σχεδιάζουν παραπέρα πετσόκομμα των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Από ένα ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα που θα υπερασπιστεί την κοινωνική ασφάλιση, διεκδικώντας συγχρόνως διεύρυνση των δικαιωμάτων, σύμφωνη με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
Πώς να το κάνουμε, για να προωθηθούν οι αλλαγές που σχεδιάζονται, πρέπει να ...μαζευτούν όλα τα «καλά παιδιά». Δηλαδή, οι (εκάστοτε) κυβερνώντες, οι βιομήχανοι και, φυσικά, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Βλέπετε, δεν είναι απλά τα πράγματα. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών «παίζονται» - που παγίως εξαρτώνται από την υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων! Οπότε χρειάζεται ... «συστράτευση».
Κι όλα αυτά θα γίνουν, όπως πάντα, «για το καλό μας». Για να μη βουλιάξουν τα ταμεία μας, που είχαν την ατυχία να βρεθούν στον κυκεώνα της διεθνούς κρίσης. (Λες και τόσο καιρό που ...δεν είχαμε κρίση, δεν τα αφαίμαζαν μια χαρά).
Εν ολίγοις, ό,τι έλεγε πριν λίγους μήνες η Φάνη Πετραλιά, λέει τώρα ο Ανδρέας Λοβέρδος και φαίνεται να βιάζονται ιδιαιτέρως.
Μόνο που λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο και στη περίπτωσή μας είναι οι εργαζόμενοι, που δεν έχουν καμία διάθεση να «χάψουν» αυτά τα παραμύθια, όσα κόλπα κι αν χρησιμοποιήσουν για να περάσουν τις αντιλαϊκές επιλογές τους.
ΤΟ ΑΝ ΚΑΝΑΝΕ «μυστική σύσκεψη» για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά στην κυβέρνηση, δεν το ξέρουμε και το πιο πιθανό είναι να μην το μάθουμε ποτέ. Οχι, όμως, ότι έχει και ιδιαίτερη σημασία...
Γιατί το πού το πάνε και για τον Σκαραμαγκά και συνολικά για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, όπως και για τα λιμάνια, δεν μπαίνουν στον κόπο να το κρύψουν. Και να θέλουν, δηλαδή, δεν μπορούν...
Συρρίκνωση και παράδοση στα ιδιωτικά συμφέροντα είναι το μόνο στο οποίο πιστεύουν. Κι αν κάποιοι ...την πάτησαν προεκλογικά με όλα όσα άκουγαν, τώρα βλέπουν την απλούστατη και καθόλα φανερή πραγματικότητα.