ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο Δαίμων του οπορτουνισμού

Μπορεί το σύνολο του Τύπου να «πάσχει» από τον λεγόμενο «Δαίμονα του τυπογραφείου», την «Αυγή» όμως και τον ΣΥΝ φαίνεται πως τους κατατρέχει ο ανίατος «Δαίμων του οπορτουνισμού». Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η στάση τους απέναντι στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και στους τακτικισμούς της στο θέμα του «κοινωνικού διαλόγου»; Στο φύλλο του Σαββάτου, μια μέρα μετά τη δημοσιοποίηση των προτάσεων της επιτροπής Αναλυτή, η «Αυγή» θριαμβολογούσε από το πρωτοσέλιδό της: «Δυναμικό ΟΧΙ από τα συνδικάτα. Η δημοσιοποίηση του πορίσματος Αναλυτή τίναξε στον αέρα την κυβερνητική "επιχείρηση διαλόγου". ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ απάντησαν με ένα σαφές ΟΧΙ στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις». Στις μέσα σελίδες, η εφημερίδα του ΣΥΝ εξηγούσε ότι «Οριστικά χωρίς κοινωνικούς συνομιλητές τουλάχιστον από την εργατική πλευρά μένει η κυβέρνηση στο τραπέζι του διαλόγου (...) ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ απορρίπτουν πλέον κάθε ενδεχόμενο παρουσίας τους στο διάλογο».

Αυτά το Σάββατο. Γιατί στο φύλλο της Τρίτης ο ΣΥΝ άλλαξε τροπάρι. Ανάμεσα σε άλλα, διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ της «Αυγής» υπό τον τίτλο «Η μετέωρη στάση της ΠΑΣΚΕ κρίνει τη συμμετοχή των συνδικάτων στο διάλογο»: «Η αίσθηση που υπήρχε αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος Αναλυτή για το ασφαλιστικό ήταν ότι μια τέτοια "δέσμη μέτρων" (...) καθιστούν απαγορευτική την παρουσία των συνδικάτων σε διαπραγματεύσεις ή ακόμα και μια παρουσία κατά τις συζητήσεις που θα γίνουν στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Ωστόσο, οι πιέσεις που δέχονται οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ από διάφορες πλευρές εντός (ΔΑΚΕ) και εκτός συνδικάτων (ΟΚΕ) και μάλιστα σε μια περίοδο όπου το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδυνατεί να διαμορφώσει σαφή θέση, ίσως συμβάλλουν σε αλλαγή στάσης».

Το Σάββατο, ο ΣΥΝ, η παράταξή του στη ΓΣΕΕ και η εφημερίδα του, κατά την προσφιλή τους τακτική, πέρασαν από τη συνδικαλιστική κολυμβήθρα του Σιλωάμ τη στάση της ΓΣΕΕ και ιδιαίτερα της ΠΑΣΚΕ απέναντι στον «κοινωνικό διάλογο». Μια στάση που μόνο συγκεχυμένη δεν είναι, αφού η μεν ΔΑΚΕ καλεί απροκάλυπτα σε συμμετοχή, η δε ΠΑΣΚΕ, ανεξάρτητα από την τελική κατάληξη, αναζητά από την κυβέρνηση το κατάλληλο άλλοθι για να κάτσει στο τραπέζι. Την Τρίτη, τα πράγματα άλλαξαν για τον ΣΥΝ, καθώς ανακάλυψε «σύννεφα» στο δήθεν «σαφές ΟΧΙ» της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ το οποίο εκθείαζε δυο μέρες πριν από την πρώτη σελίδα!

Η στάση του ΣΥΝ ούτε τυχαία είναι, ούτε αθώα. Οπως ακριβώς η ΓΣΕΕ, ζητάει άλλοθι συμμετοχής στο «διάλογο» για να νομιμοποιήσει, για ακόμα μια φορά, το πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, έτσι και ο ΣΥΝ ζητάει το δικό του άλλοθι για να δικαιολογήσει τη διαχρονική του στοίχιση πίσω από την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ και την ουσιαστική στήριξη που προσφέρει στη συμβιβασμένη πλειοψηφία. Η πρεμούρα του το Σάββατο να πανηγυρίσει για τη στάση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας ήταν επί της ουσίας σπουδή να δικαιολογήσει τη στρατηγική στήριξη που της προσφέρει. Κι όταν πλέον γινόταν καταφανέστατος ο κίνδυνος να εκτεθεί για μια ακόμη φορά ανεπανόρθωτα απέναντι στους εργαζόμενους, άρχισε να «σφυράει κλέφτικα». Επιβεβαιώνοντας έτσι και για μια ακόμη φορά ότι είναι δύναμη αφερέγγυα, μακριά από και ενάντια στην ανάγκη τώρα να οργανωθεί ένα ρωμαλέο ταξικό κίνημα αντίστασης και αντεπίθεσης στα σχέδια της κυβέρνησης, που θα ακυρώνει παράλληλα και δε θα δίνει άλλοθι στους αντεργατικούς τακτικισμούς της συμβιβασμένης πλειοψηφίας.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Περιβαλλοντικά πρόστιμα με ... έκπτωση!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους θεωρούν ως θέσφατο την περιβόητη αρχή της ΕΕ «ο ρυπαίνων πληρώνει»:

Στις 31 Αυγούστου του 2005 - και με καθυστέρηση ενός χρόνου - ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς επέβαλε πρόστιμο ύψους 430.920 ευρώ στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών. Κι αυτό επειδή ο αερολιμένας ούτε συνέλεγε, ούτε επεξεργαζόταν τα βιομηχανικά του απόβλητα, ενώ ακόμη και τα επεξεργασμένα υγρά απόβλητα του βιολογικού του καθαρισμού, ύστερα από κάθε βροχή, πλημμύριζαν εκατοντάδες στρέμματα γεωργικής γης της γύρω περιοχής των Σπάτων!

Κι όμως, όπως έγραψε η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», ύστερα από προσφυγές της εταιρείας του Αερολιμένα (ας μην ξεχνάμε βασικός μέτοχός της είναι ο γερμανικός όμιλος «Χόχτιφ») στα διοικητικά δικαστήρια, τον περασμένο Ιούνη το πρόστιμο μειώθηκε σχεδόν στο ένα πέμπτο: 90.000 ευρώ!

Τώρα οι γεωργοί της περιοχής με τρόμο περιμένουν πότε θα ξαναβρέξει, καθώς με μαθηματική ακρίβεια τα χωράφια τους θα ξαναπλημμυρίσουν. Κι έτσι οι ρυπαινόμενοι θα καταστραφούν (θα πληρώσουν, δηλαδή, «τη νύφη»), ενώ την ίδια στιγμή ο ένοχος - η εταιρεία του Αερολιμένα - θα πληρώνει περιβαλλοντικά πρόστιμα με ...έκπτωση!

Ο «εχθρός» της σοσιαλδημοκρατίας

«Ποιος είναι ο εχθρός για τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα; Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, αν κρίνουμε από τα θύματα των μεταρρυθμίσεών τους». Η ερωταπάντηση από τον Ρ. Βρανά στα χτεσινά «Νέα», δίνει με εύγλωττο τρόπο την αιτία της κρίσης της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη και όχι μόνο. Με άλλα λόγια, αυτό που συνειδητοποιεί η εργατική τάξη στις χώρες της Ευρώπης είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία δεν έχει διαφορές από τα νεοφιλελεύθερα κόμματα στην πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού, πρωτοστατώντας στην κατεδάφιση των δικαιωμάτων που με αγώνες δεκαετιών είχε κατακτήσει. Και δεν μπορεί να παραπλανά όπως πριν φορώντας φιλολαϊκό προσωπείο για να ενσωματώνει μάζες στο σύστημα. Οπως γράφει ο εν λόγω αρθρογράφος, οι ψηφοφόροι έχουν συνδέσει τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και τις «μεταρρυθμίσεις» τους «με στέρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων τους, με μείωση των κοινωνικών παροχών και με περιορισμό του κρατικού ρόλου προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων». Εννοείται ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα στο ΠΑΣΟΚ να βγάλουν τέτοια συμπεράσματα...

Πολλά λόγια για το τίποτα

Περίπου ο ένας στους δύο αλλοδαπούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας πάσχουν από ψυχωτικές καταστάσεις, κατάχρηση ουσιών και διαταραχές προσωπικότητας. Οι άνθρωποι που ζουν έξω από τα σύνορα της πατρίδας τους στην παρούσα περίοδο της ανθρωπότητας είναι περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού, των 6,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ζουν έξω από τα σύνορα της πατρίδας τους, συνήθως εξαιτίας των πολέμων, της φτώχειας και της ανεργίας. Πρόκειται για βίαιη συνήθως μετανάστευση που έχει σοβαρές επιπτώσεις στον ψυχισμό των μεταναστών, οι οποίοι στη χώρα μας στερούνται των αναγκαίων υπηρεσιών για τη φροντίδα τους.

Τα στοιχεία αυτά ακούστηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών και της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, ενόψει της σημερινής Παγκόσμιας Μέρας για την Ψυχική Υγεία. Στη συνέντευξη παραβρέθηκε και εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, όμως πέρα από τις διαπιστώσεις και τα ευχολόγια ουδέν ακούστηκε για τη δημιουργία των αναγκαίων ολοκληρωμένων δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών ψυχικής υγείας για όλο τον πληθυσμό της χώρας. Αφού και αυτός ο τομέας παραδίδεται στους ιδιώτες και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.

Στο ίδιο πνεύμα και η ανακοίνωση που κυκλοφόρησε το υπουργείο Υγείας με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα. Εκεί υπόσχεται τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής, που αντί να θεμελιώνει «μία κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης» όπως αναφέρει η ανακοίνωση, θεμελιώνει την παραπέρα εμπορευματοποίηση της ψυχικής υγείας.

Προωθείται η αντιλαϊκή Συνθήκη

Η Πορτογαλία, που ασκεί την προεδρία της ΕΕ για το τρέχον εξάμηνο και την περασμένη Παρασκευή έδωσε στη δημοσιότητα το προσχέδιο της νέας συνθήκης, θα φιλοξενήσει τη Σύνοδο των ηγετών των «27» στις 18 Οκτώβρη. «Είμαι ακόμη αισιόδοξος. Ξέρω ότι υπάρχουν ακόμη ορισμένα προβλήματα, αλλά νομίζω ότι αυτά τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν», είπε ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ε. Μπαρόζο, αναφερόμενος σε κάποιες αντιρρήσεις που προβάλλει η Πολωνία. Σε ερώτηση εάν υπάρχουν φόβοι ότι η Βαρσοβία μπορεί να «μπλοκάρει» τη συμφωνία, ο Μπαρόζο απάντησε: «Η Ευρώπη έχει πολλά να κερδίσει από την Πολωνία, αλλά και η Πολωνία έχει πολλά να κερδίσει από την Ευρώπη και ελπίζω ότι δε θα υπάρξει μπλοκάρισμα από τους Πολωνούς». Με άλλα λόγια, πίσω από τις πλάτες των λαών έχει ουσιαστικά δρομολογηθεί η νέα Συνθήκη (αυτή τη φορά αποφεύγουν την έκφραση «Ευρωσύνταγμα» για να μην προκαλέσουν λαϊκές αντιδράσεις) και όποιες ειδικές επιμέρους αντιρρήσεις υπάρχουν τις ξεπερνούν με τους κατάλληλους εκβιασμούς και πιέσεις...

Αντιασφαλιστικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΜΕΡΟΣ διάλεξε ο Γιώργος Αλογοσκούφης προκειμένου να αναγγείλει ότι η κυβέρνηση θα καταθέσει (αντι)ασφαλιστικό νομοσχέδιο στους 6 πρώτους μήνες του 2008. Το είπε μετά τη συνεδρίαση του ΕΚΟΦΙΝ στο Λουξεμβούργο.

Λογικό, γιατί τις κατευθύνσεις του ΕΚΟΦΙΝ και της ΕΕ θα εκφράζει το νομοθέτημα. Οι αποφάσεις φυσικά έχουν ληφθεί και το μόνο που μένει είναι να τελεστεί η κοροϊδία των υποτιθέμενων «διαλόγων» με τους «κοινωνικούς εταίρους».

Γιατί, βέβαια, ακόμη και οι χειρισμοί της κυβέρνησης για το όλο θέμα δείχνουν το μέγεθος της επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Κάτι η δημοσιοποίηση των προτάσεων Αναλυτή, κάτι η εξαγγελία του νομοσχεδίου, φανερώνουν ότι οι κυβερνώντες «ψαρεύουν» αντιδράσεις.

ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ πρέπει να το πιστέψουμε αυτό; Οτι δηλαδή ο Γιώργος Παπανδρέου - όπως δήλωσε σε συνέντευξή του - δίνει ...μάχες προκειμένου να μη γίνει το κόμμα του αντικείμενο χειραγώγησης από «συμφέροντα και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης»;

Γιατί ...άλλα θυμόμαστε την περίοδο που συζητούνταν στη Βουλή το θέμα του περίφημου «βασικού μετόχου». Θυμόμαστε το ΠΑΣΟΚ να υπερασπίζεται αυτά τα συμφέροντα - που τώρα ο πρόεδρός του καταγγέλλει - με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με πολύ πάθος.

Και δεν ήταν μόνος ο Γιώργος Παπανδρέου όταν επιχειρηματολογούσε υπέρ των δικαιωμάτων που απορρέουν για τους καναλάρχες από την «ελεύθερη αγορά» και τους κανόνες της ΕΕ. Εκεί ήταν και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, λέγοντας ακριβώς τα ίδια.

Είναι μάλλον αστείο, λοιπόν, να δηλώνουν ...θύματα των συμφερόντων αυτοί που το μόνο σκοπό που έχουν είναι να τα υπηρετούν. Το ότι αυτές οι σχέσεις κάποιες στιγμές αλλάζουν ή μπερδεύονται, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Αντίθετα, είναι κυρίαρχες.

Παπαγεωργίου Βασίλης