ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2012

Μπορούμε να αποκρούσουμε τον αντεργατικό πόλεμο

Στις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελληνική οικονομία και του ΔΝΤ βρίσκονται οι αντεργατικές κατευθύνσεις. Στην έκθεση της Κομισιόν αναφέρεται η ανάγκη για νέες δραστικές μειώσεις των μισθών κατά 15% την τριετία 2012 - 2015 και πλήρη «αναθεώρηση» της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όλα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Η Ελλάδα θα πρέπει να στοχεύει σε μείωση του ονομαστικού, ανά μονάδα προϊόντος «εργατικού κόστους» κατά 15% στην περίοδο 2012 - 2014 λένε. Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι πρέπει να ενταθούν οι ιδιωτικοποιήσεις «με έμφαση στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών», για να υπάρξει ανάπτυξη, καπιταλιστική εννοείται, πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων. Ακόμη, σύμφωνα με το ΔΝΤ, την περίοδο 2012 - 2015, θα πρέπει να γίνουν περικοπές δαπανών ίσες με το 8,5% του ΑΕΠ, ενώ ως το 2030 το ύψος των περικοπών θα πρέπει να ανέλθει στα 24 δισ. ευρώ ή το 10,7% του ΑΕΠ, ενώ αναφέρεται στην αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης γιατί στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι ζουν πάνω από 80 χρόνια, άρα δουλειά ως το θάνατο. Ολα τα παραπάνω περιλαμβάνονται στο μνημόνιο και στη δανειακή σύμβαση, επομένως μετά τις εκλογές θα συνεχιστεί ακόμη πιο άγριος αντεργατικός πόλεμος αν οι εργαζόμενοι και με την ψήφο τους δε δώσουν απάντηση καταψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, να μη «τσιμπήσουν» στα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα και σκορπίσει η ψήφος σε δυνάμεις που δεν αμφισβητούν την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα μονοπώλια και κάνοντας πανίσχυρο το ΚΚΕ, ισχυροποιώντας το οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα, ως αντίπαλο δέος στον αντεργατικό πόλεμο. Ας δούμε τι ακριβώς ετοιμάζουν.

Μισθοί, συλλογικές συμβάσεις, επιδόματα

Το Μνημόνιο II δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση, μετά τη μείωση του κατώτερου μισθού κατά 22% και κατά 32% κάτω των 25 ετών, στην παραπέρα μείωσή του και στη διαμόρφωση νομοθετημένου κατώτερου μισθού καταργώντας τη διαπραγμάτευση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και την ίδια την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Θα «επανεξεταστεί» ο 13ος και 14ος μισθός στοχεύοντας στην κατάργησή του.

Κατά πάσα πιθανότητα, θα υπάρξουν πρόσθετες νομοθετικές παρεμβάσεις για να υπονομευτούν παραπέρα οι ΣΣΕ, αφού όπως αναφέρει το Μνημόνιο ΙΙ, το μοναδιαίο κόστος εργασίας πρέπει να μειωθεί κατά 15%.

Επιβάλλεται εσπευσμένα μεσοσταθμική μείωση κατά 10% - 12% στα ειδικά μισθολόγια (δικαστών, διπλωματών, μετακλητών υπαλλήλων, ιατρών, καθηγητών, αστυνομικών, στρατιωτικών).

Συγκεκριμένα, για την περίοδο 2013 - 2015 προβλέπεται περιστολή κατά 1,5% του ΑΕΠ στα κοινωνικά επιδόματα ανεργίας, ΕΚΑΣ, πολυτεκνικό, αναπηρίας, φοιτητικά, δηλαδή περίπου περίπου 3 δισ. Το μνημόνιο αναφέρεται με εμφατικό τρόπο στα εισοδηματικά κριτήρια που πρέπει να τεθούνε στην απόδοση των επιδομάτων, προμηνύοντας την κατακόρυφη πτώση των δικαιούχων και το ύψος των επιδομάτων.

Αλλαγές στο Δημόσιο

Ως το 2015 προβλέπεται στο Δημόσιο μείωση προσωπικού κατά 150.000 άτομα. Ο αριθμός αυτός θα συμψηφιστεί με συνταξιοδοτήσεις. Ακόμη και με αυτόν τον υπολογισμό ο αριθμός των απολύσεων αναμένεται να ανέλθει σε δεκάδες χιλιάδες κυρίως μέσα από καταργούμενους φορείς του Δημοσίου.

Μέχρι το τέλος του 2012 το μνημόνιο προβλέπει 15.000 υποχρεωτικές αποχωρήσεις με προτεραιότητα σε αυτούς που βρίσκονται ήδη στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας.

Παγιώνεται η αναλογία μίας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις στο Δημόσιο με ανοιχτό το πλήρες πάγωμα των προσλήψεων επ' αόριστον. Ως προσλήψεις θεωρούνται και οι μετατάξεις.

Συντάξεις κι ασφαλιστικές εισφορές

Μετά τις εκλογές όλα δείχνουν ότι θα πάνε για νέο Ασφαλιστικό και σε νόμο που θα δώσει το τελικό χτύπημα σε ό,τι έχει απομείνει σε συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά δικαιώματα.

Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει νέα γενικευμένη περικοπή στις κύριες συντάξεις και παροχές, αφού όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο υπουργός εργασίας Γ. Κουτρουμάνης, «θα συναρτηθεί με την πορεία της οικονομίας». Με δεδομένο ότι η καπιταλιστική οικονομική κρίση θα συρρικνώσει τα έσοδα των Ταμείων λόγω της μείωσης μισθών, της κατακόρυφης ανόδου της ανεργίας, της εκτόξευσης της εισφοροδιαφυγής, του «κουρέματος» των αποθεματικών και της αύξησης των πληρωμών από τα Ταμεία σε νοσήλια, φάρμακα, ιατρικές πράξεις θα ανοίξει ο δρόμος για νέες αιματηρές περιστολές.

Προβλέπεται η σταδιακή παύση της κρατικής χρηματοδότησης των επικουρικών Ταμείων, πράγμα που θα οδηγήσει σε κατακόρυφη μείωση συντάξεων, αφού τα ελλείμματα που έχουν δημιουργήσει και συνεχίζουν να δημιουργούν κράτος και κεφάλαιο καθιστούν αδύνατη τη λειτουργία με αυτό το επίπεδο συντάξεων χωρίς χρηματοδότηση.

Στο όνομα της ανταποδοτικής λειτουργίας των Ταμείων Προνοίας (εφάπαξ) προετοιμάζεται μεγάλο μαχαίρι, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται το ποσοστό μείωσης. Αυτό αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο περικοπών που μπορεί να φτάσουν από 30% έως και 80%.

Στο μνημόνιο προβλέπεται η μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 5%, γεγονός που θα έχει δραματικές επιπτώσεις στα έσοδα των Ασφαλιστικών Ταμείων ανοίγοντας το δρόμο για μείωση συντάξεων, αφού στα πλαίσια αυτά των μειώσεων των εισφορών το μνημόνιο ορίζει ότι το κράτος δε θα δώσει δεκάρα τσακιστή για τις απώλειες των Ταμείων. Ηδη σε νόμο που ψηφίστηκε στις 10 Απρίλη 2012 προβλέπεται η έκπτωση κατά 5% των εισφορών στους «συνεπείς» εργοδότες.

Η μείωση αυτή θα συνοδευτεί αναπόφευκτα με μείωση συντάξεων, αφού η μείωση των εσόδων θα συντελεστεί κατά «δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο». Δηλαδή, τα ελλείμματα που θα προκύψουν από τις μειώσεις αυτές δε θα καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Προβλέπεται επίσης το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων να μην υπερβαίνει το 10% επί του συνόλου των συντάξεων. Σήμερα βρίσκεται περίπου στο 14%, οπότε προμηνύεται μεγάλο τσεκούρεμα στις αναπηρικές συντάξεις.

Ιδιωτικοποιήσεις, αυξήσεις τιμών σε ενέργεια, εισιτήρια και άλλες υπηρεσίες

Προωθείται η ιδιωτικοποίηση του μεγαλύτερου ποσοστού της κρατικής περιουσίας, αν και αυτό δεν μπορεί να συντελεστεί απρόσκοπτα, λόγω της βαθιάς οικονομικής ύφεσης. Στο στόχαστρο ωστόσο έχουν μπει: ΟΑΣΑ, ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ, η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, το Φυσικό Αέριο, λιμάνια, αεροδρόμια, κ.ά. Οι ιδιωτικοποιήσεις δε θα έχουν δραματικές επιπτώσεις μόνο για τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που είναι στο στόχαστρο, αλλά συνολικά στο λαό, αφού θα απογειώσουν το κόστος ζωής που αντικειμενικά συνδέεται με τις λειτουργίες, οι οποίες παραχωρούνται σε ιδιωτικά μονοπώλια.

Στα πλαίσια της προσπάθειας δημιουργίας ευνοϊκού περιβάλλοντος κερδοφορίας για τα μονοπώλια, προκειμένου να προωθηθούν οι αποκρατικοποιήσεις, προβλέπεται στο μνημόνιο αύξηση εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες 25% και μέσα στο 2013 νέα αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ.

Τα άθλια αντιΚΚΕ ψέματα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

«Το ΚΚΕ, δηλαδή μια αριστερή πολιτική δύναμη, εμφανίζεται να υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο με το κυρίαρχο μνημονιακό μιντιακο-πολιτικό σύστημα όσον αφορά τη δυνατότητα ανατροπής της καταστροφικής πολιτικής: η ηγεσία του ΚΚΕ λέει με τον πιο επίσημο τρόπο στον ελληνικό λαό ότι αυτό ΔΕΝ είναι δυνατόν ΣΗΜΕΡΑ. Σε πολίτες που ταλαντεύονται ή είναι επιρρεπείς στην τρομοκρατία επιβεβαιώνεται το κυρίαρχο στερεότυπο περί μονόδρομου, με αποτέλεσμα να στρέφονται στο μνημονιακό στρατόπεδο από τη στιγμή που και τμήμα της Αριστεράς ισχυρίζεται ότι τα Μνημόνια είναι μονόδρομος».

Αυτά έγραφε η «Αυγή της Κυριακής», (14-15 Απρίλη). Τόσα πολλά ψέματα και διαστρεβλώσεις μαζί στην πολιτική του ΚΚΕ, προκειμένου να στηρίξει την αδιέξοδη «αντιμνημονιακή» πολιτική πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα τα ζήλευαν και τα αστικά ΜΜΕ.

Ψέμα πρώτο. Το ΚΚΕ δεν είναι αριστερά, είναι κόμμα της εργατικής τάξης, Κομμουνιστικό Κόμμα. Καμιά σχέση δεν έχει με τις «αυτοαποκαλούμενες» αριστερές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, κάτι αποκόμματα από το ΠΑΣΟΚ που άλλα συνεργάζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ άλλα με τη ΔΗΜΑΡ, κ.λπ. Η διάκριση «αριστερά - δεξιά» είναι αστική διάκριση. Σκόπιμα τσουβαλιάζουν το ΚΚΕ μαζί τους, όπως και τα αστικά επιτελεία, ως ένα από τα προπαγανδιστικά μέσα διαστρέβλωσης της πολιτικής του ΚΚΕ. Ολες οι αυτοαποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις είναι με την ΕΕ, την ευρωζώνη, άρα δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία.

Ψέμα δεύτερο. Λένε ό,τι το ΚΚΕ υποστηρίζει "το μνημονιακό πολιτικό σύστημα". Να, λοιπόν, που συσκοτίζουν την ταξικότητα του πολιτικού συστήματος, άρα και το γεγονός ότι αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου κόντρα στους εργαζόμενους. Δε λένε το αστικό πολιτικό σύστημα, αλλά το μνημονιακό. Δηλαδή, όσες δυνάμεις αυτοαποκαλούνται αντιμνημονιακές, όπως οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» του κ. Καμμένου, πρώην της ΝΔ, η «Χρυσή Αυγή», το «ΕΠΑΜ-Παπαθεμελής», κ.λπ., είναι ενάντια στο αστικό πολιτικό σύστημα θέλουν την ανατροπή του, δηλαδή την ανατροπή της εξουσίας των αστών; Αυτό και αν είναι απάτη. Αυτό το σύστημα στηρίζει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ισως γι' αυτό ο Αλ. Τσίπρας πρόσφατα μίλησε για «αντιμνημονιακή κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά». Οσο για την ταύτιση του ΚΚΕ με τους μνημονιακούς, δηλαδή με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αυτό δεν τολμούν να το πουν ούτε τα αστικά επιτελεία. Εδώ δείχνουν ότι όχι μόνο είναι συκοφάντες, αλλά με την αδίσταχτη αντιΚΚΕ αθλιότητά τους δίνουν αφενός επιχειρήματα στους αστούς για να χτυπήσουν το ΚΚΕ, λέγοντας ουσιαστικά ότι ψηφίζοντας ΚΚΕ είναι σαν να ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ενώ παγιδεύουν το λαό στην πολιτική της ΕΕ και της ευρωζώνης που στηρίζουν αναφανδόν και που από κοινού με τις αστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα επεξεργάζονται τα μνημόνια. Γι' αυτό και αποσιωπούν ότι η δανειακή σύμβαση είναι αδιαπραγμάτευτη από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Γιατί έτσι θα αποκαλυφθεί ότι δεν μπορούν να διαπραγματευτούν σε όφελος του λαού. Αρα καταρρέει η αντιμνημονιακή ρητορεία.

Ψέμα τρίτο. Λένε πως το ΚΚΕ προβάλλει ότι σήμερα είναι αδύνατη η ανατροπή του μνημονίου και της καταστροφικής πολιτικής. Εδώ η διαστρέβλωση του τι λέει το ΚΚΕ γίνεται το άλλοθι του κάλπικου καλέσματός τους περί ψήφου ανατροπής.Το ΚΚΕ λέει ότι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρέπει να αποφασίσουν να ανατρέψουν όχι το μνημόνιο (στη Γερμανία και στη Γαλλία δεν υπάρχουν μνημόνια αλλά οι μισθοί στη Γερμανία έφτασαν τα 400 ευρώ και η φτώχεια στη Γαλλία χτυπά οκτώ εκατομμύρια εργαζόμενους), αλλά την αστική εξουσία που επιβάλλει τα μνημόνια και τους καπιταλιστές που έχουν την ιδιοκτησία στην οικονομία και που σε όφελός τους επιβάλλονται τα μνημόνια. Το ΚΚΕ λέει ότι και με μνημόνια και χωρίς μνημόνια η ίδια αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζεται. Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι φορείς της ανατροπής όχι μιας κυβέρνησης, αυτό έγινε πολλές φορές και σε πολλές χώρες, (Χιλή, Πορτογαλία κ.λπ., αλλά ο καπιταλισμός και η αντιλαϊκή πολιτική ζουν και βασιλεύουν), αλλά της αστικής εξουσίας. Απάτη, λοιπόν, το ζήτημα ψήφος ανατροπής η ψήφος στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ψήφος αλλαγής κυβέρνησης και διαχείρισης της κρίσης είναι μόνο που με το κεφάλαιο δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης.

Ψέμα τέταρτο. Το ΚΚΕ στέλνει το λαό στους μνημονιακούς, δηλαδή σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, γιατί τάχα λέει ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος. Εδώ η καλπιά είναι ασύλληπτη. Το ΚΚΕ λέει ότι αυτή η πολιτική με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια είναι μονόδρομος για τα μονοπώλια, άρα αντιλαϊκός. Αυτό δεν το λένε, γιατί θα αποκαλυφθεί στο λαό το μέγεθος της αντιμνημονιακής απάτης, ως πολιτικής που δεν αμφισβητεί τις αιτίες των μνημονίων.

Τέλος. Τι σημαίνει αντιμνημονιακή πολιτική, όπως λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Τα μνημόνια εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπιση του χρέους. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει το χρέος. Αρχικά μιλούσε για αναγνώριση του «νόμιμου» και κούρεμα του «παράνομου». Το «κούρεμα» το έκαναν οι αστοί. Τώρα λέει συμφωνία με τους δανειστές για προσωρινή στάση πληρωμών για 5 χρόνια και μετά, αφού θα υπάρξει ανάπτυξη, καπιταλιστική, δηλαδή των επιχειρήσεων, να το πληρώσουμε, δηλαδή να πληρώσει ο λαός. Τα αντεργατικά μέτρα βεβαίως δεν έχουν σχέση με το χρέος, αλλά με την ανταγωνιστικότητα. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι με την ανταγωνιστικότητα. Είναι, λοιπόν, φιλολαϊκή η αντιμνημονιακή πολιτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;

Ι.