Eurokinissi

Ολοι εκείνοι οι «εκλεκτοί» των «γαλαζοπράσινων» κυβερνήσεων, που κατά καιρούς ανέλαβαν την «εργολαβία»,(Χαμάκος, Ποζίδης, Τσαμεσίδης κλπ.), με την ανοχή και την πολιτική στήριξη από τους πολιτικούς προϊστάμενους τους, αποτέλεσαν το όχημα για να εφαρμοστεί το ξεθεμέλιωμα των όποιων θετικών υποδομών και κατακτήσεων υπήρχαν στο άθλημα της ερασιτεχνικής πάλης τα προηγούμενα χρόνια. Οι μηχανισμοί που αναπτύχθηκαν και γιγαντώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια με τη μορφή των σωματείων «σφραγίδα», με εξαγορά συνειδήσεων, με τρομοκράτηση και κατασυκοφάντηση των προπονητών, με αποκλεισμούς των κατά καιρούς μη «αρεστών» διαμόρφωσαν τη σημερινή «αρρωστημένη» εικόνα που έχει και το άθλημα της ερασιτεχνικής πάλης.

Οσο για εκείνους που ξεπροβάλλουν σήμερα ως «σωτήρες», παλιοί ολυμπιονίκες του αθλήματος (π.χ. Γαλακτόπουλος Π., Θάνος Κ., παράγοντες κλπ.), «ξεσπαθώνουν» ενάντια στη μέχρι πρότινος πλειοψηφούσα διοίκηση της ΕΟΦΠ όχι γιατί διαφωνούν στην ουσία της πολιτικής της, αλλά σε δευτερεύοντα διαχειριστικά ζητήματα, τα οποία όμως είναι απόρροια της γενικότερης πολιτικής κατεύθυνσης. Η όλη πολεμική που αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες και στο διαδίκτυο και σε ΜΜΕ είναι φυσικά για τον έλεγχο της διοίκησης της ΕΟΦΠ.

Τόσο αυτοί, όσο και η απερχόμενη διοίκηση είναι γνώριμοι για τις θέσεις τους για τον Αθλητισμό, όσο και για τα έργα τους σε προηγούμενα διοικητικά σχήματα της ΕΟΦΠ. Εξάλλου κανένας από τους αντιπολιτευόμενους σήμερα δε διαφωνεί ως προς τη γενικότερη πολιτική που ακολουθείται στον αθλητισμό. Αντίθετα στηρίζουν απόλυτα την εμπορευματοποίηση του αθλήματος, με την είσοδο χορηγών, με τη διοργάνωση επαγγελματικών πρωταθλημάτων, με την είσοδο αγώνων πάλης στο στοίχημα κλπ.

Αποπροσανατολίζουν την κουβέντα με ζητήματα οικονομικής κακοδιαχείρισης, που ναι μεν είναι υπαρκτά, αφήνοντας όμως στο απυρόβλητο τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση του αθλήματος από την ΓΓΑ (έχει μειωθεί κατά 60%), που είναι το αποτέλεσμα των αντιλαϊκών πολιτικών λιτότητας που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ όλα αυτά τα χρόνια. Αναδεικνύουν ως κυρίαρχη αιτία την «προσωπική ευθύνη» των παραγόντων της ΕΟΦΠ σε βαθμό «ανθρωποφαγίας» και άκρατου λαϊκισμού, βγάζοντας μια σειρά από αριθμούς στη δημοσιότητα για τα έξοδα των μελών του ΔΣ της ΕΟΦΠ, αλλά κλείνουν τα μάτια εμπρός στα στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι η επιχορήγηση της ΕΟΦΠ από 4 εκατ. ευρώ το 2004 κατρακύλησε με κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σήμερα στο 1,5 εκατ. ευρώ. Προσπαθώντας έτσι να αποκρύψουν την πολιτική τους ταύτιση στην αντιλαϊκή στρατηγική κατεύθυνση της πλήρους εμπορευματοποίησης και υποβάθμισης του αθλήματος.

Για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το άθλημα της πάλης (απλήρωτοι προπονητές τρία χρόνια, ακύρωση πρωταθλημάτων, απλήρωτοι αθλητές Εθνικών ομάδων, απλήρωτα σωματεία, ανυπαρξία συστηματικού ελέγχου υγείας των αθλητών κλπ.) φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι εκάστοτε διοικήσεις της ΕΟΦΠ, που σε αγαστή συνεργασία με τις κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) εφάρμοσαν κατά γράμμα την κυρίαρχη πολιτική και τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις της «Λευκής Βίβλου» για τον Αθλητισμό.

Οχημα για τις κατευθύνσεις αυτές αποτελεί και ο «Εθνικός Αθλητικός Σχεδιασμός», που πρόσφατα ανακοινώθηκε από την ΓΓΑ, όπου με την κατηγοριοποίηση των αθλημάτων με βάση τη δημοφιλία τους (η πάλη υποβαθμίστηκε στην 2η Κατηγορία) υψώθηκαν νέοι ταξικοί φραγμοί για τη νεολαία που θέλει να αθληθεί, ενώ ανοίγεται ο δρόμος στις ορέξεις του κεφαλαίου να επενδύσει σε νέο επιχειρηματικό πεδίο. Σημαντικό ρόλο στην περαιτέρω υποβάθμιση του αθλήματος θα παίξει και ο επικείμενος «Καλλικράτης», όπου οι δομές του Αθλητισμού όπως και άλλων κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών (Παιδεία - Υγεία - Πρόνοια) θα περάσουν στην αρμοδιότητα των δήμων.

Για να κατανοήσει ο κόσμος της πάλης τι χρειάζεται σήμερα για να αναπτυχθεί το άθλημα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, όπως και γενικότερα ο Αθλητισμός, πρέπει να απαντήσει στο εξής: Αθλητισμός ως δικαίωμα ή Αθλητισμός ως προϊόν;

Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης (ο καπιταλιστικός), που θέλει τον Αθλητισμό σαν εμπόρευμα και που ακολουθείται όλα τα χρόνια στη χώρα μας, είναι υπεύθυνος για την άθλια κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει σήμερα τα περισσότερα ερασιτεχνικά σωματεία και που οδηγούν εργαζόμενους και νεολαία να βάζουν το χέρι όλο και πιο βαθιά στην τσέπη για να έχουν δικαίωμα στην άθληση.

Η απαλλαγή από το μέλλον που σχεδιάζουν για τον Αθλητισμό της χώρας μας προϋποθέτει ριζική εναντίωση στη σημερινή κυρίαρχη πολιτική. Πρέπει το κίνημα με την πάλη του να διεκδικήσει άμεσα:

1. Γενναία αύξηση των προϋπολογισμών των αθλητικών ομοσπονδιών με βάση τις σύγχρονες ανάγκες για ανάπτυξη του κάθε αθλήματος.

2. Κατάργηση των ΠΑΕ - ΚΑΕ. Καμιά επιχειρηματική δράση στον Αθλητισμό.

3. Κατάργηση των χορηγών.

4. Αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της αθλητικής επιστήμης στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου.

5. Αθλητισμός στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών στηριζόμενος στο σχολείο και στο σωματείο.

6. Χρειάζεται να ενταθεί η πάλη για καθιέρωση της απλής αναλογικής σε όλο το φάσμα των αθλητικών φορέων.

7. Η συμμετοχή στα σωματεία να είναι ελεύθερη για όλους (προπονητές, αθλητές, διαιτητές, εργαζόμενοι κλπ.), η συνδρομή συμβολική και η προπόνηση δωρεάν. Μ' αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ο λαϊκός έλεγχος και η δημοκρατική λειτουργία των αθλητικών σωματείων.

Για να δοθεί οριστική λύση στα προβλήματα της Φυσικής Αγωγής, του Αθλητισμού, και να μπει σε φιλολαϊκή τροχιά ανάπτυξης χρειάζεται εκείνη την ανάπτυξη που βασίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό και υλοποιείται με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό απαιτείται αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή συσπείρωση και δράση δυνάμεων από τα κάτω, εργαζομένων, μικροαγροτών, μικρών ΕΒΕ, νεολαίας, γυναικών, σε ένα συμπαγές μέτωπο που θα βάλει στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα του άλλου δρόμου ανάπτυξης, της λαϊκής εξουσίας - λαϊκής οικονομίας, του σοσιαλισμού.